All Chapters of แค่คนที่เขาไม่เคยรัก: Chapter 1 - Chapter 6

“จะดื่มอะไรก่อนไหม”ปวินท์เอ่ยถามพลางยกมือขึ้นเรียกพนักงาน ถึงเด็กสาวจะถูกส่งมาเพื่อปรนนิบัติเขา และปลายทางคงไม่แคล้วจบที่เตียงเยี่ยงทุกที แต่เห็นเธอประหม่าเขาเลยไม่คิดรีบร้อน ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล~แล้วอีกอย่างเขาคงรู้สึกผิดน่าดูหากทำให้เด็กมันตกใจด้วยการลากตัวขึ้นเตียงทันทีทั้งที่เพิ่งเจอหน้าแค่สิบนาที“งั้นเอา...พิงค์เลดี้แล้วกันค่ะ”โชติมนต์สั่งค็อกเทลที่คิดว่าน่าจะดื่มง่ายที่สุดมา ปกติเธอเป็นสายดื่มเบียร์ แต่มาเจอผู้ชายทั้งทีก็ต้องสร้างภาพกันนิดหนึ่งพนักงานรับคำแล้วก็จากไป หญิงสาวจึงหันกลับมามองคนนั่งฝั่งตรงข้าม“อ่า แล้วพี่วินมาถึงนานแล้วเหรอคะ”“สักพักแล้ว”“แล้วกินอะไรมาหรือยังคะ”“อืม เรียบร้อยแล้วล่ะ”“อ้อ แล้ว…ช่วงนี้งานเยอะไหมคะ”“นิดหน่อย”เด็กที่คิดอยากจีบรุ่นใหญ่ยิ้มแหย ในแชทคุยน้อยแค่ไหนตัวจริงก็คุยน้อยไม่ต่างกันเลยแฮะ ว่าแต่คนโต ๆ แล้วนี่ปกติเขาคุยเรื่องอะไรกันนะ แค่เรื่องงานเหรอโชติมนต์หยิบค็อกเทลที่พนักงานเพิ่งนำมาเสิร์ฟขึ้นจิบ พยายามครุ่นคิดหาหัวข้อมาคุยเพื่อไม่ให้บทสนทนาจืดชืดและขาดช่วงหากพอเงยหน้ามาเจอกับนัยน์ตาวาววับ แฝงความนัยบางอย่างกำลังจ้องกันไม่วางตา ของ

“ออกรถ”ปวินท์เอ่ยสั่งกับคนขับ โชติมนต์หันขวับตาโต พยายามดันอกเขาออก ต่อให้จะมีที่กั้นระหว่างห้องโดยสารเพื่อความเป็นส่วนตัว หากพอรู้ว่ามีคนอื่นอยู่ด้วยเธอก็กระดากอายเกินกว่าจะนัวเนียกับเขาต่อแต่แล้วความคิดก็พลันกระเจิดกระเจิงเมื่อเขาสอดมือเข้ามาเคล้นขยำสองเต้า กระซิบชิดริมฝีปาก“ทำไมถึงได้น่ากินขนาดนี้”หญิงสาวหน้าร้อนฉ่า หัวใจเต้นรัว ตอนอยู่ในร้านเขาดูสุภาพ ไว้ท่า ทว่าเวลานี้เขาเหมือนเป็นคนละคน ร้อนแรงและอันตรายแต่ว่ามันเร็วเกินไป“ยะ...”แต่เอ่ยได้เพียงครึ่งคำริมฝีปากก็ถูกเขาครอบครองอีกครั้ง มิหนำซ้ำยังเป็นจูบที่ลึกซึ้งกว่าเดิมโชติมนต์แทบสำลักลมหายใจ คล้ายว่าสมองหมุนติ้วยามเรียวลิ้นร้อนสอดเข้ามาตวัดหยอกเย้า ขณะที่สองมือของเขาลูบไล้ไล่สำรวจไปตามเนื้อตัวเธออย่างจาบจ้วงหยาบโลน“พะ...พี่วิน อึก”หญิงสาวสะดุ้งกับกระแสความเสียวซ่านที่ก่อเกิด เมื่อท้องนิ้วขยี้ยอดจุกจนเธอแอ่นเร่า เผลอส่งเสียงครางเบา ๆ อย่างกลั้นไม่ไหวครั้นรู้ตัวก็รีบตะปบปิดปากพลางบิดกายหนี แต่ด้วยพื้นที่ที่มีอย่างจำกัด ซ้ำยังถูกเขารวบเอว ไม่ว่าจะขยับไปทางไหนก็หนีไม่พ้น“อืม”ปวินท์ครางอย่างพอใจ เขามุดหน้าลงฟัดเต้านุ่มแร

“ทักทายมันหน่อย”โชติมนต์มองสิ่งที่เขาดึงให้ไปจับ พลันก็เบิกตากว้าง ของในมือที่ร้อนเป็นทุนเดิมคล้ายว่าตอนนี้ร้อนจนลวกผิว ทว่าจะชักมือกลับก็ทำไม่ได้เพราะใครบางคนวางมือทาบทับ บีบกระชับแล้วชักนำให้เธอสาวรูดสัมผัสแปลกใหม่ทำเอาปากเล็กอ้าพะงาบ ๆ มองความใหญ่โตที่กำลังผลุบโผล่ระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วโป้งอย่างตื่นตา ที่ผ่านมาเคยเห็นแค่จากในการ์ตูน ไม่คิดเลยว่าของจริงจะอลังการขนาดนี้ปฏิกิริยาจ้องไม่วางตากระตุ้นความกระสันอยากให้พลุ่งพล่านยิ่งกว่าเดิม น้ำใสผุดซึมจากปลายบาน เลอะเปรอะไปตามง่ามนิ้ว และยิ่งลื่นก็ยิ่งเสียวปวินท์แอ่นสะโพก เสือกไสปลายมนให้จรดโดนริมฝีปากอิ่ม ดวงตาหวานเยิ้มเหลือกขึ้นมามองเขาเพียงนิดก็หลุบลงอย่างเอียงอายก่อนจะค่อย ๆ เผยอปาก จูบ ‘เขา’ แผ่วเบา“อาส์”ปวินท์เครียดเกร็งไปทั้งร่าง เมื่อเรียวลิ้นสีชมพูแดงยื่นมาแตะผิวเผินคล้ายจะหยั่งเชิง ก่อนอึดใจต่อมาจะอ้าปาก กลืนตัวตนของเขาเข้าไปทีละนิดท่าทางพยายามอ้ารับทั้งที่ปากเล็กนิดเดียวช่างน่าเอ็นดูจนปวินท์ต้องลูบหัวเด็กสาว เอ่ยอย่างใจดี“เอาแค่หัวก็ได้”โชติมนต์คายท่อนลำออกตามคำแนะนำ พยายามนึกถึงฉากเลิฟซีนที่อ่านในนิยายแล้วทำเลียนแบบ ป