ณ คอนโดหรูของแอสตัน
กริ๊ง กริ๊ง~ ร่างบางยืนทำใจอยู่นานกว่าจะกล้าตัดสินใจกดกริ่งหน้าประตูบานหรูของผู้ชายสารเลวที่เธอไม่อยากจะพบเจอเขาอีก แกร่ง~ “คีย์การ์ดก็มีทำไมไม่เปิดเข้ามา” แอสตันเปิดประตูออกมาในชุดคุมอาบน้ำและผมที่ยังเปียกหมาดๆ เอ่ยถาม “ทำยังไงนายถึงจะลบคลิปฉัน” “เข้ามาก่อนสิ” แอสตันเอ่ย “นายต้องการอะไร” สายน้ำกรอกตาไปมาอย่างไม่มีทางเลือกก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องของเขา “มาเป็นเด็กฉันสิ ถ้าไม่อยากให้ฉันปล่อยคลิปรักของเรา” แอสตันเอ่ยพร้อมกับกอดอกยืนมองร่างบางด้วยสายตาของผู้ที่ถือไพ่เหนือกว่า “ใครรักคนสารเลวแบบนายกัน” “แล้วก็ไปลาออกจากทุกงานที่เธอทำสะ” “….” “ฉันไม่เอาเธอฟรีๆ หรอกฉันมีเงินเดือนให้เดือนละ 5 หมื่นระยะเวลาจนกว่าฉันจะเรียนจบ” “….” “มันเยอะกว่าเงินเดือนที่เธอวิ่งทำสามสี่งานทั้งเดือนอีกนะไม่สนหรอ” แอสตันพูดพลางใช้มือหน้าลูบหน้าของสายน้ำเบาๆ “นายมันไอคนสารเลว” ร่างบางเอ่ยพลางกำมือแน่นอย่างแค้นใจที่เธอไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย “คิดเอาเองนะว่าจะเป็นดาวคลิปโป๊แล้วหลุดทุนของมหาลัยหรือจะมาเป็นเด็กฉัน” “….” ร่างบางได้แต่กัดปากแน่นอย่างไม่มีทางเลือก “งั้นก็เริ่มงานวันนี้เลยละกัน” ฟุบบบ แอสตันเอ่ยก่อนจะอุ้มเธอยังท่าเจ้าสาวและพาเธอไปที่ห้องนอนชั้นบนของเขาก่อนจะโดยเธอให้นอนราบไปกับเตียงคิงไซส์แสนแพงของเขาและมองหน้าเธอแล้วยิ้มพอใจอย่างผู้ชนะก่อนจะมือหนามาจับปลายคางเธอให้เงยขึ้นสบตากับเขา “เป็นเด็กดีแล้วเธอจะสุขสบาย” แอสตันพูดแล้วเลื่อนมือลงมาปลดกระดุมเสื้อร่างบางทีละเม็ด เธอทำได้แต่เพียงนอนนิ่งๆ แล้วหันหน้าไปทางอื่นอย่างไม่อยากมองตัวเองในสภาพทุเรศๆ แบบนี้ แอสตันถอดเสื้อคุมอาบน้ำของเขาโยนไปที่พื้นก่อนจะใช้มือหนาดึงแพตตี้ของเธอออกเผลอให้เห็นกลีบอูมที่ยังช้ำอยู่จากการร่วมรักของเขาในครั้งก่อนแล้วขึ้นมาคร่อมเธอเอาไว้ “เป็นคนของฉันจำไว้ว่าฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร” แอสตันพูดเสียงเรียบก่อนที่จะกระแทกจูบหนักๆ ใส่เธอ มือหนาขยำหน้าอกอวบอิ่มของเธอจนเจ็บไปหมดแล้วใช้มือหนาอีกข้างดึงมือของเธอให้ไปจับแก่นกายมหึมาของเขาที่ตอนนี้มันแข็งชูชัน “นี่ เธอคงไม่คิดว่าฉันจ้างเธอมานอนเฉยๆ หรอกนะ” แอสตันพูดเสียงแข็งเมื่อร่างบางพยายามแข็งข้อมือและกำมือไว้แน่นอย่างขัดขืนไม่ยอมไปจับแก่นกายของเขา "...." สายน้ำไม่ได้เอ่ยตอบอะไรทำเพียงแต่นอนนิ่งๆ และหันหน้าหลบสายตาของคนใจร้าย “จับแล้วชักมันขึ้นลงเดียวนี้” เขาเอ่ยสั่งแล้วดึงมือร่างบางไปกำแก่นกายมหึมาของเขาแน่นก่อนจะจับมือเธอชักขึ้นชักลง “อื๊ออ เร็วกว่านี้สายน้ำ” แอสตันครางออกมาก่อนจะปล่อยมือให้เธอเป็นคนชักแก่นกายมหึมาของเขาเอง ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นมาลูบไล้หน้าอกอวบอิ่มก่อนที่จะขยำมันแรงๆ และดูดกัดยอดลูกเกดสีชมพูจนกลายเป็นสีแดง ส๊วบ “โอ๊ยย” ร่างบางหลุดร้องออกมาเมื่อแอสตันดึงมือเธอออกจากแก่นกายของเขาแล้วกระแทกแก่นกายมหึมาของเขาเข้ามายังรูสวาทของเธอจนสุดลำแบบรวดเดียวโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว ถึงแม้ว่าจะเคยเจอของเขามาแล้วแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดีเพราะขนาดของเขามันไม่ใช่ขนาดของคนปกติ “โดนผัวเอาทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิ” แอสตันพูดพร้อมทั้งเม้มปากแน่นด้วยความเสียว ก่อนที่จะขยับสะโพกเข้าออกรูสวาทของเธอที่มันแห้งเหือดและยิ่งเขาพยายามทำแบบนั้นมันยิ่งเพิ่มความเจ็บปวดให้เธอ “อ้ะ เจ็บ” ร่างบางร้องออกไปด้วยความเจ็บที่แอสตันพยายามกระแทกรูสวาทที่แห้งเหือดไร้ซึ่งอารมณ์ร่วม ป๊อก แอสตันถอดแก่นกายมหึมาของเขาออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะใช้มือหนาลูบกลีบอูมของเธอที่มันแดงช้ำไปมา ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปตรงใจกลางความเป็นสาวของร่างบางพร้อมตวัดลิ้นเลียติ่งคริสตัลของเธอขึ้นลงระรัว แต่มันก็ไม่ได้สามารถทำให้ร่างบางรู้สึกมีอารมณ์ร่วมได้เลยเธอทำได้เพียงแต่หลับตาแล้วปล่อยให้ชายตรงหน้าทำตามใจ จ๊วบๆ แจ๊บๆ แอสตันเขายังคงดูดเลียอย่างไม่หยุดยั้ง ก่อนจะจับขาเรียวของเธอให้อ้ากว้างกว่าเดิมแล้วใช้ลิ้นสากสอดเข้าไปในรูสวาทของเธอแล้วแหย่เข้าออกจนมันเปียกชุ่ม ฝ่ามือที่จับขาสองข้างของเธอให้อ้ากว้างก็เลื่อนขึ้นมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มของเธอแทน แต่ลิ้นของเขายังคงสอดเข้าสอดออกรูสวาทพร้อมกับขบเม้นติ่งคริสตันของคนตัวเล็กอยู่แบบนั้นจนร่างกายของเธอเริ่มมีปฏิกิริยาแปลกๆ แต่ร่างบางก็พยายามข่มอารมณ์เอาไว้จนต้องจิกผ้าปูที่นอนไว้แน่น “เธอเป็นคนแรกที่ฉันยอมเลียให้แบบนี้” แอสตันเงยหน้าขึ้นมาจากรูสวาทเอ่ยขึ้นพร้อมกับเช็ดริมฝีปากของเขาที่ตอนนี้มันชุ่มแฉะ ร่างบางหลับตาแล้วหันหน้าไปทางอื่นอย่างพยายามไม่สนใจไม่รับรู้ในสิ่งที่แอสตันพูด “หึ เงียบได้เงียบไป” ส๊วบ “อ่ะ..” ร่างบางครางออกมาเมื่อร่างแกร่งตรงหน้ากระแทกแก่นกายมหึมาเข้ามายังรูสวาทของเธออย่างแรงจนสุดลำโดยที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวอีกครั้ง “แน่นชะมัด” แอสตันเอ่ยออกมาทันทีที่เขาสอดกระแทกแก่นกายมหึมาเข้ามายังรูสวาทที่คับแน่นและร้อนระอุของหญิงสาวตรงหน้า ตับ ตับ ตับ แอสตันรัวขยับแก่นกายมหึมาของเขาตอกเข้าออกรูสวาทของเธออย่างแรงโดยที่ไม่สนใจว่าร่างบางตอนนี้จะเจ็บจนน้ำตาไหล แต่กับเหมือนว่ายิ่งเธอเจ็บมากเท่าไหร่เหมือนเป็นสิ่งกระตุ้นอารมณ์เขาเท่านั้นเพราะมันทำให้เขายิ่งตอกกระแทกแก่นกายเข้ามาแรงขึ้น ตับ ตับ ตับ “ซี๊ด~ รูเธอเสียวชิป” เขาเอ่ยก่อนจะยิ่งเร่งกระแทกแก่นกายเข้าออกรูสวาทของเธออย่างบ้าคลั่งจนเกิดสียงกระแทกกันของเนื้อดังไปทั่วห้อง จนร่างบางรู้สึกเจ็บแสบรูสวาทของเธอเหมือนที่มันจะฉีดขาด“อ้ะ เจ็บ!” ร่างบางร้องออกไปหมายจะให้ร่างแกร่งตรงหน้าลดแรงกระแทกลงแต่ก็ไร้ความหมายเมื่อชายเอาแต่ใจตรงหน้าเธอนั้นไม่เพียงแต่จะไม่ลดแรงกระแทกให้เบาลงแถมยังตอกอัดใส่แรงขึ้นกว่าเดิมเสียอีกตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆ“อ๊าา เสียวหัวเ_ี้ยๆ” แอสตันครางออกมาพร้อมกับจับล็อคเอวบางของเธอแน่นและอัดกระแทกรูสวาทอย่างไม่ยั้งตั้งแต่วันที่เขาได้ลิ้มลองความบริสุทธิ์ของเธอไปเขาก็ไม่สามารถลืมความรู้สึกนั้นได้อีกเลยสักนาทีเดียวเหมือนเขานั้นได้เสพติดร่างกายนี้ของเธอเข้าแล้วเขาอยากจะครอบครองทั้งร่างกายและรูสวาทนี้ให้เป็นของเขาเพียงผู้เดียวเพียงแต่เธอคนนี้กับไม่เหมือนสาวสวยที่เขาเคยเอาด้วยมาก่อนตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆแอสตันเร่งจังหวะให้เร็วและแรงขึ้น มือหนาของแอสตันรั้งต้นคอของเธอให้แหงนหน้ามองตรงมาที่เขาที่ตอนนี้ใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ตินั้นเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ“ซี๊ด สายน้ำ” แอสตันครางชื่อเธอก่อนจะใช้นิ้วโป้งหนากดคลึงตรงกลางตุ่มคริสตัลของเธอไปพร้อมกับอัดกระแทกแก่นกายเข้าออกรูสวาทของเธอไม่หยุดราวกับหิวกระหายมานาน ทำเอาร่างบางที่ถูกกระทำอยู่นานนับ 20 นาที บิดไปมาด้วยความเสียวซ่านแอสตันมองดูร่างบางที่เอา
ฉันพยายามจะยกท่อนแขนแกร่งของแอสตันออกจากเอวของฉัน แต่มันเหมือนไปปลุกให้เขาตื่น“จะไปไหน” แอสตันที่งัวเงียชะโงกหัวขึ้นมาถามฉัน“จะกลับห้องไปเก็บของ” ฉันเอ่ยตอบไปเสียงเรียบโดยที่ไม่คิดจะหันไปมองเขาเลยสักนิด“เอาคีย์การ์ดไปด้วย” แอสตันเอ่ยพร้อมกับปล่อยท่อนแขนแกร่งออกจากเอวฉันแล้วนอนตะแคงหันหลังไปอีกทาง“อืม” ฉันตอบพร้อมกับลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ไปเก็บของและจัดการธุระส่วนตัวณ หอพักของสายน้ำฉันกลับมาถึงห้องพร้อมทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนแข็งๆ แล้วปล่อยให้น้ำตามันไหลอาบสองแก้มอย่างเจ็บปวดกับสิ่งที่ได้เจอและเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าเวลา17.00 น.ครืด ครืดด~ (เสียงโทรศัพท์สายน้ำ)เสียงโทรศัพท์ที่สั่นไม่หยุด ปลุกฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาควานหาโทรศัพท์เพื่อดูว่าใครโทรมาฉันชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของแอสตันก่อนที่จะสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกดรับสายเขา“ฮัลโหล”(นี้เธอไปเก็บของถึงดาวอังคารหรอ ฉันให้เวลาเธอครึ่งชั่วโมงเธอต้องถึงห้อง!!)ตู๊ด ตู๊ดๆๆ หลังจากที่แอสตันพูดจบก็กดตัดสายฉันทันทีโดยไม่รอให้ฉันได้โต้ตอบใดๆ“5 โมงเย็นแล้วหรอเนี้ย นี้ฉันหลับไปนานขนาดนั้นเลยหรอ” ฉันบ่นกับตัวเองและ
ณ สนามแข่งรถแอสตันขับรถมายังสนามแข่งรถหรูที่กว้างใหญ่ที่มองได้สุดลูกหูลูกตาที่ตอนนี้มีผู้คนมากมายอยู่เต็มอัศจรรย์ดูก็รู้ว่าเป็นคนมีฐานนะและยังมีรถหรูอีกหลายคันจอดอยู่เต็มสนาม ซึ่งดูก็รู้ว่าสนามแข่งรถนี้สร้างขึ้นมาเพื่อให้บรรดาคนรวยทั้งหลายมาประลองความเร็วของรถราคาแพงกัน"มาช้าจังวะกูนึกว่ามึงกลัวจนหนีไปสะละ" ทันทีที่แอสตันเคลื่อนรถไปจอดบริเวณฝั่งพวกเพื่อนของเขาที่มาจอดรออยู่แล้วและเปิดประตูลงจากรถก็มีผู้ชายผมสีทองหน้าตาลูกครึ่งฝรั่งเศสที่ดูแล้วน่าจะรุ่นเดียวกันกับแอสตันกำลังยืนสูบบุหรี่ราคาแพงพิงรถหรูคันสีน้ำเงินที่อยู่ด้านตรงข้ามเอ่ยทักเขาทันที"หึ กูไม่เคยกลัวคนกระจอกแบบมึงหรอกไอเรย์" แอสตันเอ่ยตอบอีกฝ่ายพร้อมทำหน้าตากวนบาทาใส่ตามสไตล์ของเขา"แล้วไหนของเดิมพันมึง"ร่างสูงของแอสตันเดินไปเปิดประตูข้างคนขับแล้วกระชากแขนของสายน้ำให้ลงมาจากรถ"ถ้ามึงชนะกูได้ก็เอายัยนี้ไป แต่กูทดลองงานไปแล้วหวังว่ามึงจะไม่ถือ"สายน้ำยืนหน้าชาวาบกับคำพูดเขาและหันไปมองหน้าเขาทันที่กับสิ่งที่เขาพูดท่ามกลางคนมากมายแต่ดูเหมือนแอสตันจะไม่สะทกสะท้านอะไรแถมยังทำหน้าตาภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองได้เอ่ยออกไป"กูไม่ถือห
บรื๊นน~"กรี๊ดดดดดดดด~" ทันทีที่รถออกตัวสายน้ำก็เบิกตากว้างและกรีดร้องออกมาด้วยความกลัวกับสถานการณ์อันตรายที่ตัวเองกำลังเจอตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยนั่งรถด้วยความเร็วขนาดนี้มาก่อนมันเร็วมากจนเหมือนจิตเธอจะหลุดไปยังตาตุ่ม"หุบปากเดียวนี้ถ้าไม่อยากตาย" แอสตันที่กำลังเลือดร้อนด้วยความเมามันในการแข่งขันตะโกนใส่สายน้ำโดยที่เท้าเขายังคงเหยียบคันเร่งจนมิดไมค์สายตาอันคมกริบทอดมองไปยังสนามแข่งรถอันคดเคี้ยวตรงหน้าและสองมือหนายังคงจับพวงมาลัยไว้แน่น"นี้ถ้านายอยากตาย นายก็ตายไปคนเดียวจะเอาฉันมาตายด้วยทำไม กรี๊ดดด~" สายน้ำยังคงหันไปโวยวายใส่แอสตันแต่สองมือเรียวเล็กของเธอยังคงกอดสายเข็มขัดนิรภัยไว้แน่นด้วยความหวาดเสียวบรื๊นนน~เสียงของเครื่องยนต์รถของสองคันที่ตอนนี้กำลังไล่บี้และพยายามแซงกันอยู่ของทั้งคู่ดังกระห่ำจนคนดูแทบนั่งกันไม่ติดลุกขึ้นส่งเสียงโห่ร้องชอบใจกันอยู่ติดขอบสนามด้วยความเมามันกับการแข่งขันครั้งนี้คงมีแต่ร่างบางตอนนี้ทั้งหวาดกลัวทั้งเครียดได้แต่ภาวนาให้การแข่งขันนี้มันสิ้นสุดลงสักที"ถ้าเธอไม่หุบปากฉันจะกดหัวเธอมาอม_วยฉันให้ปากมันไม่ว่างเดียวนี้!" แอสตันยังคงตวาดใส่ร่างบางที่เธอเอาแต
ณ ห้องพยาบาลของสนามแข่งรถ“คุณแอสตันเจ็บไหมคะ” พยาบาลสาวสวยคนเดิมเอ่ยถามแอสตันด้วยเสียงหวานขณะที่กำลังทำแผลให้เขาอยู่“ไม่” แอสตันเอ่ยก่อนจะมองไปที่พยาบาลสาวสวยที่ตอนนี้เธอไม่ได้ติดกระดุมเม็ดบนหนึ่งเม็ดเผลอให้เห็นเนินอกคัพ C อย่างตั้งใจ“แล้วถ้าแนนซี่อยากโดนอะไรเจ็บๆ ต้องทำยังไงหรอคะ” เธอพูดด้วยเสียงยั่วยวนก่อนที่จะเอานิ้วมือไล่ไปที่แผ่นกล้ามอกของแอสตันฟุบ!“โทษทีนะวันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ ยัยนั้นแค่เป็นลมเดียวก็ฟื้นใช่ไหม” แอสตันลุกขึ้นยืนพร้อมกับเอ่ยถามเธอ“ใช่ค่ะ” พยาบาลสาวคนเดิมตอบด้วยเสียงเหวี่ยง และชักสีหน้าอย่างเสียดายแอสตันฟุป!แอสตันเดินไปอุ้มร่างบางที่ตอนนี้หมดสติยังไม่ฟื้นขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินออกไปจากห้องพยาบาลณ ห้องพัก VIP ของสนามแข่งรถปัง!!แอสตันให้เท้าหนาถีบประตูห้องพัก VIP ที่ไม่ได้ล็อคเข้ามาในห้องที่ตอนนี้เพื่อนๆ ของเขาทุกคนได้ขึ้นมารออยู่ก่อนแล้วและสิ่งที่เขาทำ ทำให้เพื่อนๆ ของเขาหันมามองเขาเป็นตาเดียวกัน“ไง ไอพวกเหี้ย” แอสตันเอ่ยทักเพื่อนๆ ของเขาพร้อมเดินเข้ามาด้านใน“ไอเชี้ยนี้เข้ามาดีๆ ไม่ได้รึไงเดียวประตูก็พังหรอก” โรมเอ่ยว่าเพื่อนทันที“ก็มือกูไม่ว่าง” แอสตันพ
- หลายวันต่อมา –“อีน้ำช่วงนี้ทำงานหนักหรอวะสภาพเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน” เอลลี่เอ่ยทักฉันหลังจบคาบเรียนช่วงเช้า“มึงทำงานเยอะขนาดนั้นเลยหรอวะเบาๆ บ้างนะมีอะไรก็บอกพวกกูได้ ขอบตามึงเหมือนหมีแพนด้าเลยวะ” เมลเบิร์นที่เอ่ยเสริมทัพกับเอลลี่เอ่ยขึ้นแล้วจับหน้าฉันไปดูใกล้ๆ“กูไม่เป็นไรแค่ช่วงนี้อ่านหนังสือดึกพวกมึงคิดมาก”ก็แง่หละสิตั้งแต่ฉันย้ายไปอยู่กับแอสตันถึงความเป็นอยู่จะค่อนข้างที่จะสบายมากถึงมากที่สุดแต่หมอนั้นแทบไม่ให้ฉันได้พักเลยจะเช้ากลางวันเย็นก่อนนอนหรือฉันนอนไปแล้วหมอนั้นมีอารมณ์เขาก็จับฉันมาปลดปล่อยอารมณ์ของเขาอยู่ดีจนฉันแทบอยากจะให้เขาไปหาหมอเช็คสุขภาพจิตเพราะเขาค่อนข้างจะเช็กจัดแล้วมีอารมณ์อยู่ตลอดเวลา“สายน้ำ เดียววันนี้ไปเสนอหัวข้อโปรเจ็คกับอาจารย์กันนะ” นิวตันที่เดินมาหาฉันเอ่ยขึ้นพร้อมชูแฟ้มงานขึ้น“ได้สิ แล้วพวกมึงได้หัวข้อกันยัง”“ได้แล้วแต่ยังไม่ค่อยมีข้อมูลมึงไปเสนอก่อนเลย” เอลลี่ตอบ“เค งั้นเดียวกูไปก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้”ฉันหันไปบอกยัยเพื่อนรักสองคนนั้นก่อนจะรีบเก็บของแล้วเดินตามนิวตันไปห้องพักครูที่อยู่อีกตึกติ๊งLineแอสตัน: อยู่ไหนฉันเห็นแอสตันส่งข้อความมาหา
แอสตันมองดูสายน้ำอย่างเสียวจับใจ ก่อนจะดึงหัวสายน้ำให้ออกมาจากแก่นกายของเขาก่อนที่เขาจะเสร็จก่อนเวลาโดยที่ไม่ได้เสียบแก่นกายของเขาเข้าไปยังรูสวาทของเธอ“โอ้ย เจ็บ” เสียงร่างบางร้องออกมาเมื่อโดนมือหนาดึงผมให้เธอผลักออกมาจากแก่นกายของเขา“อยู่กับฉันไม่ถึงอาทิตย์ อมเก่งขึ้นเยอะเลยนะ” แอสตัวเอ่ยก่อนจะกระชากแขนร่างบางให้ลุกขึ้นมานั่งคล่อมอยู่ที่ตักแกร่งของเขามือหนาของแอสตันเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของสายน้ำออกจนหมดทำให้เหลือแต่บราสีดำที่ตอนนี้ดันทรงให้อกของหญิงสาวดูอวบอิ่มขึ้นไปอีก มือหนายึดเอวของร่างบางไว้แน่นก่อนจะใช้ปากหน้าถูไถดูดดึงหน้าอกอวบอิ่มของร่างบางให้ขึ้นมาโผล่พ้นบราแล้วจัดการเม้นดูดยอดลูกเกดของเธอแอสตันเลื่อนมือของเขาสอดไปยังใต้กระโปรงพลีทสั้นของเธอแล้วจัดการแหวกพริตตี้ของเธอออกข้างให้เขาได้สัมผัสและคลึงกับกลีบอูมๆ ของร่างบางก่อนที่จะค่อยๆ สอดนิ้วร้ายเข้าไปยังรูสว่าทของร่างบาง“อื้มม~” ร่างบางครางในลำคอทันทีเมื่อนิ้วร้ายของคนตรงหน้าเริ่มมีกายขยับเข้าออก“เดียวนี้แฉะไวดีนิ” แอสตันเอ่ยกระชิบข้างหูของสายน้ำก่อนที่จะเอานิ้วออกแล้วยกตัวสายน้ำขึ้นให้นั่งลงมาใส่แก่นกายแข็งของเขาที
- บนรถ -หลังจากที่สายน้ำเช็ดทำความร่างกายเสร็จก็รีบลงมาที่รถของแอสตันทันทีเพราะไม่อยากจะมีปัญหากับคนเอาแต่ใจอย่างเขา“นายจะพาฉันไปไหนนี้ไม่ใช่ทางกลับคอนโดนนี้” ร่างบางเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มขับรถไปคนละทางกับทางกลับคอนโดของเขา“ไปคลับ” แอสตันเอ่ยตอบหญิงสาวด้วยเสียงเรียบ“ตอนเที่ยงเนี้ยนะ ฉันว่านายต้องเป็นแอลกอฮอล์ลิซึ่มแน่ๆ ” สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมกับสายหัวให้กับแอสตันเบาๆ“ฉันไปตรวจเอกสารยัยโง่” แอสตันเอ่ยพร้อมเปรยตามองร่างบางอย่างเหนื่อยใจกับความคิดของเธอ“ใครจะไปรู้หละวันๆ เห็นกินแต่เหล้าบ้าแต่กามไม่เคยเห็นทำงานทำการ”“หึ งั้นก็เห็นสะ” แอสตันเค้นหัวเราะในลำคอก่อนจะเหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นณ คลับ AS“สวัสดีครับคุณแอสตันเอกสารที่ให้ไปหาผมวางไว้ให้ที่โต๊ะแล้วครับ” ธนินลูกน้องคนสนิทของแอสตันที่ยืนรอเขาหน้าคลับเอ่ยขึ้นเมื่อแอสตันเปิดประตูลงจากรถคันหรู“อืม เดียวนายตามฉันขึ้นไปที่ห้อง” แอสตันเอ่ยกับธนินก่อนจะหันไปเอ่ยกับสายน้ำต่อ“เธอถ้าหิวก็สั่งตรงเคาน์เตอร์ให้ขึ้นมาให้ที่ห้องทำงานฉัน”“อื้อ แล้วนายกินอะไรไหมจะได้สั่งให้เลย” สายน้ำเอ่ยถาม“ฉันยังไม่หิว” ร่างสูงเอ่ยตอบก่อนจะเดิ
หลายวันผ่านไป"เสร็จสักที" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นออกจากหน้าจอโน๊ตบุ๊คของของพร้อมกับบิดขี้เกียจ"โปรเจ็คเสร็จแล้วหรอ" สายน้ำที่พึ่งเดินลงมาจากห้องนอนด้วยชุดนักศึกษาพอดีเอ่ยถามขึ้น"อืม มีเรียน 9 โมงไม่ใช่หรอทำไมรีบ""รีบอะไรนี้ 8 โมงจะครึ่งแล้ว" เธอเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินผ่านแอสตันไปยังตู้รองเท้าเพื่อเตรียมตัวจะออกไปมหาวิทยาลัย"อ้ะ แอสตัน" สายน้ำเอ่ยขึ้นมาเมื่อแอสตันเดินมาสวมกอดเธอจากด้านหลังก่อนจะเอาหน้ามาคลอเคลียซอกคอของเธอ"ฉันบอกให้เรียกพี่ คิดถึงจัง" ร่างสูงของแอสตันเอ่ยพร้อมกับสายน้ำก่อนจะเลื่อนมือหนาไปขยำหน้าอกของเธอ"อารมณ์ไหนมาบอกคิดถึง" สายน้ำเอ่ยถามแอสตันกลับไปด้วยหัวใจที่เต้นแรงจากคำว่าคิดถึงจากปากคนใจร้ายอย่างเขา"ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างอยู่กับเธอเลยหนิ" เขาเอ่ยพร้อมทั้งเลื่อนมือหนาของเอาสอดเข้าไปใต้กระโปรงทรงเอของร่างบางก่อนจะเกี่ยวแพตตี้ตัวบางของเธอให้หลุดออกมาไปอยู่ที่ข้อเท้า"ฉันมีเรียน" เธอเอ่ยขึ้นบอกเขาเสียงสั่นเมื่ออารมณ์เสียวซ่านที่เขามอบให้เริ่มปะทุขึ้น"แปบเดียวน่า" แอสตันเอ่ยพร้อมกับถลกกระโปรงของร่างบางถึงไปเหนือเอวก่อนจะเริ่มถอดกางเกงของเขาจนเผลอให้เห็นแก่นกายมหึ
หลายวันผ่านไปเวลา 08.00 น."วันนี้วันหยุดไปไหนแต่เช้าหรอ" ร่างบางของสายน้ำที่พึ่งงัวเงียตื่นขึ้นมาเอ่ยถามร่างสูงของแอสตันอย่างที่เดินออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่จะดูเต็มยศกว่าทุกวันอย่างแปลกใจ"ธุระ" แอสตันเอ่ยตอบสายน้ำสั้นๆ ก่อนจะยืนเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องนอน"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม" ร่างบางลองเอ่ยถามแอสตันเพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนเขามักจะพาเธอไปด้วยทุกที่"ไม่ต้อง" แอสตันเอ่ยตอบสายน้ำด้วยเสียงเรียบ"แล้วจะกลับมากี่โมง""ไม่แน่ใจ เธอมีอะไรรึป่าว""ป่าว แค่เห็นช่วงนี้นายไม่ค่อยอยู่ห้องเลย""ทำไมวันนี้เธอถามเยอะจัง""...." ทันทีที่แอสตันเอ่ยจบร่างบางของสายน้ำก็เงียบไปทันทีด้วยความน้อยใจในสิ่งที่เขาพูดออกมา"ฉันทำบัตรเครดิตเสริมให้เธอวางไว้ให้บนโต๊ะอยากได้อะไรก็รูดเอาไม่ต้องขอ" แอสตันยังคงเอ่ยขึ้นอย่างไม่ได้หันไปมองคนตัวเล็กว่าตอนนี้มีคนนอยเขาอยู่"...." สายน้ำไม่ได้เอ่ยตอบอะไรก่อนจะหันไปมองยังโต๊ะข้างหัวเตียงที่ตอนนี้มีบัตรเคดิตสีดำวางไว้อยู่"อยู่ห้องเป็นเด็กดีเดียวฉันก็กลับ จุ๊บ" แอสตันเอ่ยก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ข้างเตียงพร้อมกับค่อยๆ โน้มตัวลงไปจุ๊บหน้
ทางด้านของแอสตันณ บ้านอัครกิจภูริสกุลพอแอสตันมาถึงบ้านของเขาที่ตอนนี้บรรยากาศเงียบสนิทเขาก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของผู้เป็นพ่อทันที ภายในห้องทำงานของนายไกรวิชญ์พ่อของพอร์ชและแอสตันที่ตอนนี้ก็มีบรรยากาศค่อนข้างที่จะไม่สู้ดีเพราะในห้องตอนนี้นอกจากเขาและพี่ชายก็ยังมีพ่อและแม่ของเขานั่งกดดันพวกเขาอยู่ด้วย"แน่ใจแล้วหรอว่าจะหมั้นกับหนูซีเรียลูกไออธิวัฒน์อะไรนั้น" ชายวัยกลางคนที่ท่าทางสุขุมเอ่ยถามลูกชายของตน"นั้นสิลูกพึ่งจะรู้จักกันเองนะ" หญิงสาววัยกลางคนที่ดูสง่าเอ่ยถามแอสตันด้วยใบหน้าวิตกกังวล"แน่ใจครับ" แอสตันเอ่ยตอบพ่อกับแม่ของเขาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น"แกรู้ใช่ไหมว่างานหมั้นมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แล้วยิ่งเป็นคนระดับไออธิวัฒน์ด้วยแล้วถ้าขืนแกไปทำเล่นๆ มันเอาแกตายแน่" นายไกรวิชญ์เอ่ยบอกลูกชายของตน"รู้ครับ ผมถึงมาบอกพ่อแม่ก่อน""อะไรที่เรียกว่าบอกก่อน พวกแกไปตกลงกับไออธิวัฒน์กันก่อนแล้วถึงมาบอกพ่อแบบนี้เขาเรียกว่าบอกทีหลัง""ผมขอโทษแทนน้องด้วยครับเป็นเพราะผมเองที่ตกปากรับคำไป" พอร์ชเอ่ยแทรกขึ้นมาเมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อของตนเริ่มที่จะอารมณ์เสียแล้ว"เงียบไปเลยนะพอร์ชจบเรื่องนี้พ่อค่อยมาค
ทางด้านแอสตัน"ไว้เจอกันใหม่เสาร์หน้านะครับ" แอสตันเอ่ยบอกสาวสวยที่เขาขับรถมาส่งที่บ้านของเธอหลังจากไปทานข้าวเย็นด้วยกันมา"วันเสาร์เลยหรอคะซีเรียคิดถึงแอสตันแย่เลย คืนนี้ซีเรียว่างนะคะ" เธอเอ่ยพร้อมกับค่อยๆ เอาหน้ามาซบอกแอสตันที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับและเริ่มเลื่อนมือของลูบวนยังกล้ามหน้าอกของแอสตัน"ช่วงนี้ผมงานเยอะมากเลยครับ เดียวต้องกลับไปเคลียร์งานที่คลับต่ออีกแล้วก็โปรเจคจบด้วย" แอสตันเอ่ยตอบสาวสวยพร้อมทั้งเอามือมาจับมือเธอที่ลูบไล้หน้าอกเขาอยู่ออกอย่างสุภาพช่วงนี้ของเขาแทบจะไม่มีเวลาเลยจริงๆ อย่างที่เขาได้เอ่ยบอกซีเรียไปเพราะมัววุ่นอยู่กับงานที่บริษัท งานที่คลับ และไหนจะการหาหลักฐานเอาผิดพ่อของเธออีก"ก็ได้ค่ะ งั้นวันเสาร์เจอกันนะคะ" เธอเอ่ยอย่างขัดใจก่อนจะผละหัวออกจากอกแกร่งของแอสตันมานั่งยังข้างคนขับตามเดิม"งั้นไว้เจอกันนะครับ""ค่ะ งั้นซีเรียเข้าบ้านก่อนนะคะ" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดที่ไม่ได้เป็นดังใจคิดก่อนจะเปิดประตูลงจากรถของแอสตันไปแอสตันนั่งดูร่างอรชรของสาวสวยเดินเข้าบ้านไปพร้อมกับผุดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ที่เธอติดกับดักเข้าเต็มๆ ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาพี่ชายของตน"วันเส
ตับ ตับ ตับ!!แอสตันอันกระแทกแก่นกายมหึมาเข้าออกรูสวาทของร่างบางจากทางด้านหลังอย่างหนักหน่วง"อ้ะๆ อื้มม~ อะ...อ่า" สายน้ำกัดฟันแน่นและมือทั้งสองข้างของเธอก็กำไว้แน่นเช่นกันเพราะว่ามันทั้งจุกทั้งเสียวตับ ตับ ตับฝ่ามือหนาของแอสตันเลื่อนลงมาบีบขยำหน้าอกของเธอที่กระเพื่อมไปมาตามแรงกระแทกของเขาอย่างมันมือ ส่วนสะโพกของเขาก็ยังคงซอยอย่างถี่ยิบตามแรงอารมณ์ของเขาที่มันพลุ่งพล่านอย่างหยุดไม่อยู่"ซี๊ดดสายน้ำ" แอสตันครางออกมาเสียงกระเส่าพร้อมทั้งใช้นิ้วเรียวหยิกหัวลูกเกดของเธออย่างระบายความเสียวของตัวเขาเอง"อ้ะ แอสตันเจ็บ" เธอเอ่ยร้องออกมาเมื่อร่างแกร่งหยิกเม็ดลูกเกดเธอแรงเกินไปจนทำให้เธอรู้สึกเจ็บ"ฉันบอกให้เรียกว่าอะไร? ซี๊ด" ร่างสูงแอสตันเอ่ยถามสายน้ำเสียงแข็งก่อนจะกัดเข้าไปที่หูข้างซ้ายของเธออย่างแรงเพื่อเป็นการทำโทษและเร่งจังหวะการกระแทกให้แรงกว่าเดิมงับ!ตับ ตับ ตับ!!!!!!"พะ พี่แอสตัน อ่าเจ็บ"มือหนาของแอสตันค่อยๆ เลื่อนมาโอบกอดเอวเธอเอาไว้แน่นและออกแรงกระแทกกระทั้นเข้าไปให้ลึกขึ้นตับ ตับ ตับ!!!!!!"อื้มม อ้ะๆ เบาๆ" สายน้ำครางออกมาเสียงกระเส่าที่ท่อนล่างของเธอถูกเขาทารุณอย่างหนักด้ว
"พวกมึงก็พูดไปเลื่อยไปกลับกันเถอะเย็นแล้ว" สายน้ำเอ่ยขึ้นก่อนจะหยิบกระเป๋าผ้าใบโปรดขึ้นมาสะพาย"เออๆ จะ 5 โมงแล้วนี่หว่าวันนี้กูมีนัดกับแม่ด้วย" เอลลี่เอ่ยขึ้นเมื่อดูนาฬิกาในโทรศัพท์ของเธอ"กลับพร้อมกูไหมอีน้ำเดียวกูไปส่งคอนโดพี่ธามไปทางนั้นพอดี" เมลเบิร์นเอ่ยถามสายน้ำพร้อมกับหยิบกุญแจรถออกมา"อืมไปสิ" สายน้ำเอ่ยพร้อมลุกตามเมลเบิร์นไปณ คอนโดหรูของแอสตันแกร็ก~"กลับมาแล้วหรอ" แอสตันที่นั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟากลางห้องเอ่ยถามเมื่อได้ยินเสียงของคนตัวเล็กเปิดประตูเข้ามา"อืม ทำไมวันนี้กลับมาเร็วล่ะ" เธอเอ่ยถามอย่างนึกแปลกใจเมื่อเห็นแอสตันนั่งอยู่ภายในห้อง"ว่าจะนั่งปั่นโปรเจ็คให้เสร็จ มานั่งนี่สิ" แอสตันเอ่ยพลางตบที่หน้าขาของตัวเองเบาๆ"ทำไมรีบจัง มีเวลาอีกตั้ง 2 เดือนกว่า" สายน้ำเอ่ยพร้อมทั้งเดินมานั่งบนตักของแอสตันอย่างรู้งาน"ฉันตั้งใจจะทำให้เสร็จเดือนนี้จะได้มีเวลาไปช่วยพี่" แอสตันเอ่ยก่อนใช้นิ้วเรียวค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อนักศึกษาของร่างบางเผลอให้เห็นบราลายลูกไม้สีดำที่เขาเป็นคนเลือกให้เองกับมือแอสตันซุกหน้าเข้าที่กลางล่องอกของสายน้ำพร้อมทั้งสูบหายใจดมกลิ่นอันคุ้นเคยของร่างบางเข้าลึกๆ พร
"พี่พอร์ชสวัสดีครับ" ดีเดย์ โรม ธาม เอ่ยขึ้นพร้อมกันเมื่อเห็นว่าพอร์ชเดินเข้ามาด้วยพร้อมแอสตัน"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" พอร์ชรับไหว้เพื่อนๆ ของแอสตันพร้อมทั้งเอ่ยทักทายอย่างสนิทสนมก่อนจะเดินมานั่งยังโซฟาหรูตัวยาวภายในห้องพอร์ชรู้จักเพื่อนของแอสตันทุกคนมาตั้งแต่สมัยพวกนั้นยังเด็กแล้วเพราะพวกเขารู้จักกันมานานจนเหมือนเป็นพี่น้องกัน พอโตขึ้นก็มักจะเจอตามสถานีตำรวจเวลาแอสตันไปก่อเรื่องแล้วเขาที่เป็นทั้งพี่และผู้ปกครองต้องตามไปสะสางให้"แล้วเป็นไงบ้างปลาติดเบ็ดไหม" ธามเอ่ยถามแอสตันอย่างอยากรู้"ระดับนี้จะเหลือหรอ แล้วเรื่องที่ให้มึงไปถามพ่อล่ะว่าไงบาง" แอสตันตอบก่อนจะเอ่ยถามธามกลับไป"พ่อกูบอกว่าเมื่อก่อนไออธิวัฒน์ก็สนิทกับพวกพ่อกูกับพ่อมึงนี้แหละแต่เป็นคนคบไม่ค่อยได้แต่จะสนิทกับพ่อมึงมากกว่าแล้วพอรู้ว่าพ่อมึงจะเปิดบริษัทเลยของร่วมหุ้นด้วยแต่ให้พ่อมึงลงทุนไปก่อน" ธามเอ่ยเล่าให้ฟังในสิ่งที่พ่อของเขาเล่ามาโดยมีเพื่อนๆ และพอร์ชนั่งตั้งใจฟัง"แบบนั้นมันเรียกว่าหุ้นด้วยยังไงวะ" โรมเอ่ยถามแทรกขึ้นมาอย่างสงสัย"แล้วไงต่อ" แอสตันเอ่ยถามต่อ"เหมือนจะเป็นการให้พ่อมึงลงทุนแล้วก็หาคอนเนคชั่นเพราะพ่อและแ
"ใช่ครับ ช่วงนี้บริษัทกำลังวุ่นๆ พ่อเลยให้ผมมาช่วยก่อน" แอสตันเอ่ยตอบพร้อมกับยิ้มให้กับหญิงสาว"เก่งจังเลยนะคะซีเรียยังไม่ค่อยรู้อะไรเลย""ถ้าคุณซีเรียไม่รังเกียจว่างๆ ผมสอนให้ก็ได้นะครับ""ใครจะไปรังเกียจคนเก่งๆ แบบคุณแอสตันล่ะคะ" ซีเรียตอบกลับชายหนุ่มด้วยเสียงหวานทางด้านพอร์ช"เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าคุณต้องการอะไร" นายอธิวัฒน์เอ่ยถามพอร์ชด้วยน้ำเสียงจริงจังเพราะเขาเองก็อยู่ในวงการนี้มานานส่วนมากถ้าไม่ใช่เรื่องธุรกิจหรือมีเรื่องของให้ช่วยเหลือก็คงจะไม่มีใครมาทักทายกัน"สมแล้วที่คุณอธิวัฒน์เป็นนักธุรกิจใหญ่ที่เขาล่ำลือกัน" พอร์ชเอ่ยตอบกลับชายสูงวัยด้วยน้ำเสียงชื่นชม"พอดีว่าผมไม่ชอบอ้อมค้อมสักเท่าไหร่มันเสียเวลา" นายอธิวัฒน์เอ่ยขึ้นพร้อมกับยกมือเรียกบริกรที่กำลังเดินมาให้หยุดทางเขาก่อนจะหยิบแก้วแชมเปญมาสองแก้วก่อนจะยื่นให้พอร์ชไปแก้วหนึ่งตามมารยาท"ขอบคุณครับ ผมติดตามผลงานและชื่อชมการบริหารงานของคุณอธิวัฒน์มานานและที่ทำให้บริษัทXXX ที่พึ่งเปิดมาได้ไม่นานนักก็สามารถทำกำไรได้อย่างมหาศาลทำให้บริษัทXXX มียอดขายที่โตขึ้นไวจนสูสีกับบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เปิดมานานรวมถึงบริษัทของพ่อผมด้วย" พ
"ออกไป!!"ร่างสูงของแอสตันเอ่ยไล่สาวสวยที่เขาจ้างมาก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับดึงกางเกงของตนมาใส่ให้เรียบร้อย"ทำไมล่ะคะ แตงโมทำอะไรให้พี่แอสตันไม่พอใจรึป่าว" สาวสวยเอ่ยออกมาก่อนจะลุกขึ้นมาเกาะแขนแอสตันด้วยท่าทางออดอ้อน"ฉันหมดอารมณ์" เขาเอ่ยพร้อมสะบัดแขนที่ถูกเกาะกุมด้วยสาวสวยออกอย่างไม่ใยดี"แต่เรายังไม่ได้เริ่มเลยนะคะ" เธอเอ่ยขึ้นพร้อมจับมือแอสตันมาวางไว้ที่หน้าอกของเธอ"ฉันไม่มีอารมณ์กับใครทั้งนั้นแหละปล่อย" เขาเอ่ยเสียงดังลั่นจนทำให้เธอต้องปล่อยมือออกจากข้อมือเขาที่เธอจับเขาไว้อยู่ร่างสูงของแอสตันล้วงไปหยิบกระเป๋าตังที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของเขาก่อนจะหยิบเงินขึ้นมาปึกนึงแล้วยัดใส่มือของเธอ"นี้เงินแล้วก็รีบไสหัวไปสะก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน!! " เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตวาดลั่นจนทำให้สาวสวยที่เขาเรียกว่ากลัวจนตัวสั่นก็จะรีบหยิบเสื้อผ้าของเธอที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นมาใส่โดยไว"ถ้าพี่แอสตันมีอา...""ฉันบอกให้ออกไปไงหรือเธออยากตาย!!!" ยังไม่ทันที่สาวสวยจะเอ่ยจบแอสตันก็ตวาดขึ้นเสียงดังลั่นก่อนจะชี้ไปที่ประตู"ค่ะๆๆ แตงโมงไปแล้วค่ะ" สาวสวยเอ่ยขึ้นก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปด้วยความกลัว"เป็