EP9 - แพ้รัก(ดินแดน)
“ไอ้จักร!!!”
เสียงของดินแดนเริ่มเปลี่ยนเป็นโทนที่ดุขึ้น เมื่อได้ยินอาณาจักรเอ่ยขอคุยกับพาเพลินส่วนตัวแบบนั้น
“มึงเป็นเหี้ยอะไรไอ้แดน!” อาณาจักรเอ่ย
“ทำไมมึงต้องคุยลับๆล่อๆด้วย” ดินแดนเอ่ย
“ความลับของกูทำไมต้องบอกมึงด้วย” อาณาจักรเอ่ย
“......”
หลังจากนั้น มื้อค่ำของครอบครัวก็เริ่มต้นขึ้น
“กินอันนี้ดู แม่พี่ทำอร่อย” อาณาจักรเอ่ย
“ขอบคุณค่ะพี่จักร” พาเพลินเอ่ย
“มึงไม่ต้อง กูตักให้น้องเอง” ดินแดนเอ่ย
“เพลินกินอันนี้ แม่พี่ทำบ่อยๆตอนพี่เด็กๆ”
ดินแดนเอ่ยด้วยคำพูดที่ไม่เคยพูดมาก่อน พาเพลินถึงกับเม้มปากเข้าหากันด้วยความไม่ชิน ทำไมเวลาที่เขาพูดแบบนี้แล้วเธอถึงรู้สึกแปลกๆแบบนี้ก็ไม่รู้
“ขอบคุณค่ะ”
“แกะได้มั้ย เอามานี่พี่แกะให้”
“พี่แดน...”
ดินแดนตักปลาจากจานข้าวของพาเพลินออกมาที่จานตัวเองแล้วค่อยๆแยกก้างออกจากเนื้อแล้วตักเฉพาะเนื้อล้วนๆคืนให้พาเพลินไป
“โห! ดูแลดีขนาดนั้นเลย? อะไรยังไงว่ะไอ้แดน” อาณาจักรเอ่ย
“แดนดูแลน้องแบบนี้ก็ถูกแล้วไงจักร หมั้นกันแล้ว แบบนี้แสดงว่าไปกันได้อยู่นะแม่ว่า” หมอสโนว์เอ่ย
“เอ่ออ...” พาเพลินเอ่ย
“ครับแม่ เข้ากันได้ซิครับ เนอะเพลิน!” ดินแดนเอ่ย
“คะ..ค่ะพี่แดน”
พาเพลินเริ่มมีความคิดที่หลากหลาย ดินแดนจะทำอะไรกันแน่ ถ้าเขาทำแบบนี้ผู้ใหญ่จะคิดว่าเธอและเขาต้องเข้ากันได้แน่ๆ แล้วแบบนี้เธอคงต้องได้แต่งงานกับเขาแน่ๆ
“ดีแล้วลูก น้องเพลินเป็นเด็กน่ารัก ดูแลน้องดีๆนะแดน” หมอสโนว์เอ่ย
“ครับแม่”
หลังจากจบมื้อค่ำ พาเพลินที่กำลังยืนล้างมืออยู่ในห้องน้ำ จู่ๆดินแดนก็เดินเข้ามาแล้วปิดประตูล็อคลูกบิด
“พี่แดน!!”
“ทำไม!! เธอจะไปคุยอะไรกับไอ้จักร!! จะไปนัดอะไรกับมัน!!” ดินแดนเอ่ย
“ปะ..เปล่านะคะ พี่แดน เพลินเจ็บ!!”
“เธอเป็นของฉันแล้วลืมหรือเปล่า หรือถ้าอยากจะสวิงบอกได้นะ เดี๋ยวฉันคุยกับไอ้จักรให้ เธอได้ถึงใจแน่!” ดินแดนเอ่ย
“ฮึก! พี่แดน เพลินเจ็บ เพลินไม่เคยคิดทำแบบนั้นสักหน่อย”
ดินแดนบีบแขนพาเพลินจนแน่น น้ำตาหยดเล็กๆของหญิงสาสค่อยๆรินไหลอาบสองแก้มด้วยความเจ็บ
“จำไว้นะ!! อย่าทำให้ฉันโมโห!! ถ้ายังไม่อยากเจ็บตัว!” ดินแดนเอ่ย
“ฮึก! เจ็บ”
ดินแดนปล่อยแขนของพาเพลินก่อนเดินออกจากห้องน้ำ พาเพลินล้างหน้าล้างตาก่อนจะค่อยๆเดินออกไปหาอาณาจักรที่รอที่ห้องทำงาน เพียงแค่15นาทีเท่านั้นทั้งคู่ก็คุยธุระกันเสร็จ
ระหว่างทางกลับคอนโด พาเพลินนั่งเงียบไปตลอดเมื่อดินแดนมีสีหน้าและอารมณ์ที่ไม่ควรไปพูดคุยด้วยตอนนี้
“เธอคุยอะไรกับมันมา!” ดินแดนเอ่ย
“เรื่องส่วนตัวพี่จักรค่ะ เขาไม่ให้บอกใคร”พาเพลินเอ่ย
“เรื่องส่วนตัวมันกับเรื่องของเธอเรื่องเดียวกันใช่มั้ย!!! นัดกันไปเอาเมื่อไหร่อีกล่ะ!!” ดินแดนเอ่ย
“พี่แดน!! เพลินไม่ได้ทำแบบนั้นนะคะ”
เอี๊ยด!!!!!! รถสปอตคันหรูเหยียบเบรคกระทันหันจนจอดสนิท
“ไส้หัวลงไป!!!” ดินแดนเอ่ย
“แต่เพลินกลับไม่ถูก ที่นี่...”
“ลงไปดิว่ะ!!!”
พาเพลินรีบลงจากรถทันทีที่ดินแดนขึ้นเสียงใส่เธอ รถสปอตคันหรูขับออหไปอย่างเร็วพร้อมอารมณ์โมโหของเจ้าของรถ
พาเพลินยืนอยู่ริมถนนที่ไม่รู้ว่าคือตรงไหนของกรุงเทพ ปกติเธอไม่เคยไปไหนมาไหนเองคนเดียว มีก็แต่นั่งแท็กซี่จากคอนโดไปมหาลัย แต่แถวนี้แท็กซี่สักคันก็ไม่มี มีเพียงรถเมล์สีแดงขาวเก่าๆดท่านั้นที่วิ่งผ่าน ด้วยความกลัวเพราะมันเริ่มดึก เธอจึงตัดสินใจขึ้นรถเมล์ที่ไม่รู้ว่าไปไหน นั่งผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงรถเมล์มาจอดสุดสาย
“ขอโทษนะคะ ที่นี่ตรงไหนของกรุงเทพเหรอค่ะ” พาเพลินเอ่ยถามกระเป๋ารถเมล์
“มีนบุรีหนู นั่งรถผิดสายเหรอ”
“อ่อค่ะ ขอบคุณนะคะ”
พาเพลินพยายามจะเปิดมือถือ แต่มันแบตหมดตั้งแต่ที่บ้านของดินแดน เธอจึงไม่รู้ว่าควรจะกลับยังไง เมื่อหญิงสาวไม่ได้อยู่เมืองไทยนานแถมปกติมีลูกน้องของพ่อเธอคอยไปรับไปส่งตลอดอีกต่างหาก
พาเพลินตัดสินใจโยกแท็กซี่ แล้วเอ่ยจุดหมายปลายทางที่เธอไม่เคยรู้ว่าที่ๆอธอยืนอยู่ตอนนี้กับคอนโดหรูใจกลางเทืองของดินแดนมันห่างกันมากขนาดไหน
นั่งรถมาร่วมหนึ่งชั่วโมงก็ยังคงไม่ถึงคอนโดของดินแดน แถมรถยังติดจนแทบไม่ขยับ หญิงสาวมองนาฬิกาที่ข้อมือปรากฏว่ามันเกือบเที่ยงคืน
ดินแดนคงไม่เคยคิดเป็นห่วงเธอสักนิด ทิ้งเธอไว้ในที่ๆดธอไม่รู้จัก ทำไมเขาถึงใจร้ายกับเธอได้ขนาดนี้กันนะ
CONDO DINDAN
เกือบตีหนึ่งที่หญิงสาวนั่งรถมาจนถึงคอนโด ความเหนื่อยล้าทำให้หญิงสาวเดินเข้าห้องอย่างหมดแรง อาการคล้ายกับคนจะเป็นไข้เมื่อแผลฉีกขาดจากเซ็กของชายหนุ่มที่กระทำรุนแรงกับเธอเมื่อเช้ามันเริ่มอักเสบทำให้เธอเหมือนจะเป็นไข้
“ทำไมกลับมาเอาป่านนี้ เข้าทางเลยซิท่า ได้แวะไปหาไอ้จักรมา เอากันไปถึงไหนล่ะ!!” ดินแดนเอ่ย
“เพลิน..ไม่ได้ไปไหน เพลินหลงทาง”
หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาคล้ายกับคนจะเป็นลม
“ฉันโทรไปหาไอ้จักร เสียงมันฉันฟังแปปเดียวก็รู้ว่ามันกำลังเอากับใครบางคนอยู่!!”
“แต่เพลินไม่...”
พรึ่บ!!!! ร่างบางอันอ่อนแรงของพาเพลินล้มลงตรงหน้าดินแดนเพราะด้านกับอาการไข้ไม่ไหว เมื่อเธอทั้ฝเหนื่อย ทั้งอ่อนแรง เพราะลงจากรถแท็กซี่ก่อนถึงคอนโดแล้วเดินมา เมื่อรถติดจนไม่ยอมขยับนานกว่าหนึ่งชั่วโมงทั้งๆที่ไม่ไกบจะถึงคอนโด
“เพลิน!!!!!”
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
EP22 - แพ้รัก (ดินแดน)เสียงร่ำไห้ของหญิงสาวที่ชายหนุ่มไม่แม้แต่จะได้ยินมัน คำทุกคำที่พาเพลินเอ่ยมันแฝงความเจ็บปวดไว้ในนั้นผ่านมา1อาทิตย์ ดินแดนยังคงไม่ฟื้น เขาถูกพาตัวออกมาพักฟื้นที่ห้องพักพิเศษ พาเพลินมาเฝ้าดินแดนทุกวัน คอยเช็ดตัว ให้และรอคอยเขาอย่างมีความหวังว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาฟังคำขอโทษจากปากเธออีกครั้งแหวนที่ดินแดนทำให้เธอ เธอคล้องมันไว้กับสร้อยคอที่ใส่ติดตัวประจำ เธออยากให้เขาเป็นคนสวมมันให้เธอเองจึงยังไม่ได้ลองแหวน“พี่แดน!!!!”พาเพลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ เมื่อเห็นดินแดนลืมตา เขานอนมองเธอนิ่งๆ ก่อนที่เธอจะรีบวิ่งไปตามหมอและกลับเข้ามาเฝ้าเขาอีกครั้งหลังจากการตรวจเสร็จสิ้น ดินแดนไม่แม้แต่จะเอ่ยปากกับใคร แม้กระทั่งพ่อและแม่ เขานอนเงียบๆแบบนั้นตลอดเวลาเช้าวันต่อมาพาเพลินเดินเข้าโรงพยาบาลมาด้วยความอารมณ์ดีเมื่อรู้ว่ากำลังจะไปหาชายหนุ่ม“คนไข้ห้องนี้ไปไหนแล้วค่ะ???”พาเพลินเอ่ยถามพยาบาลที่กำลังเก็บอุปกรณในห้องพักว่างเปล่าของดินแดน“คุณดินแดนออกจากโรงพยาบาลไปเมื่อเช้าค่ะ”พาเพลินรีบเดินไปหาหมอสโนว์ผู้เป็นแม่ของชายหนุ่มเพื่อถามไถ่อาการของเขาทันที“อาหมอค่ะ พี่แดนออกจากโรงพยาบาลแล้วเ
EP21 - แพ้รัก (ดินแดน)เสียงปืนหนึ่งนัดดังขึ้น ก่อนที่ค่างแกร่งจะลมลงอกด้านซ้ายมีรอยเลือด ซึ่งไม่รู้ว่ามันถูกจุดสำคัญแค่ไหน“แดน!!!!!”หมอสโนว์วิ่งเข้ามาประคองลูกชายทันที ก่อนจะใช้มือกับผ้าสะอาดกดห้ามเลือด“ผมขอโทษ..ครับแม่”“ไม่นะแดน!! แดน!!!! นายเอาลูกไปโรงพยาบาลที ฮึก!!”“พี่แดน ไม่นะ!! ฮืออ”ดินแดนถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดในทันที มีหมอสโนว์เป็นแพทย์ผู้รักษา พาเพลินร้องไห้สะอึกสะอื้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเห็นภาพที่ดินแดนร้องไห้จนขาดสติก่อนล้มลงทั้งเลือดนองพื้น มันทำให้เธอใจแทบขาด ปากบอกว่าไม่รักเขา แต่ใจกลับไม่เป็นแบบนั้นผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงในห้องผ่าตัด ความดันเลือดของชายหนุ่มลดลงอย่างต่อเนื่อง เลือดไม่ยอมหยุดไหลจนจะโคม่า กระสุนไปทำให้เส้นเลือดใหญ่ฉีกขาดและกระสุนทะลุออกด้านหลัง โชคดีที่วิถีของกระสุนห่างจุดสำคัญออกไป หากขยับอีกเพียงนิดเดียว นั่นอาจทำให้ตัดขั้วหัวใจของชายหนุ่มจนกระทั่งเสียชีวิตทันทีได้“แดน!!!!”หมอสโนว์รีบเดินออกจากห้องผ่าตัดมาเจอเจ้านายกับพาเพลินที่นั่งรออยู่“ลูกเป็นไงบ้างพี่สโนว์” เจ้านายเอ่ย“นาย ให้เลือดลูกหน่อย ฮึก! ลูกกำลังจะโคม่า เลือดไม่ยอมหยุดไหล พี่พยายาม
EP20 - แพ้รัก (ดินแดน)พาเพลินยังคงคิดวนเวียนถึงเหตุการณ์ที่ผับวันก่อน ดินแดนเป็นฝ่ายมาตามเธอได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อก่อนเขาแสนจะเกลียดเธอ และการที่เธอท้องลูกเขามันก็เป็นเหตุผลให้เขาทำดีกับเธอ แต่นี่เธอไม่ได้ท้องลูกของเขาแล้ว เขายังต้องการอะไรจากเธออีก"น้องเพลิน คิดอะไรอยู่พี่เรียกตั้งนานไม่ตอบพี่เลย" อาณาจักรเอ่ยเรียก เมื่อวันนี้จู่ๆพาเพลินก็นัดเขาให้ออกมาเจออย่างไม่บอกสาเหตุ"พี่จักรค่ะ ตอนนี้พี่แดนเขาเป็นยังไงบ้างค่ะ""อยากรู้ทำไมไม่ถามมันล่ะเพลิน มันคงรอเพลินอยู่นะพี่ว่า" อาณาจักรเอ่ย"ไม่ดีกว่าค่ะ พี่พูดแบบนี้เขาคงสบายดี""ไม่หรอก ถึงไอ้แดนมันจะเป็นคนแข็งๆ ปากหนัก แต่การที่มันเสียลูกไปแบบนี้ สภาพจิตใจมันก็แย่ แต่แค่ไม่มีใครเห็น พี่เข้าใจมันดี เพราะพี่เองก็เสียทั้งเมีย เสียทั้งลูกไปเหมือนกับมัน แต่พี่อาจจะหนักหน่อย เพราะพี่เสียทั้งคู่ไปตลอดกาล มันยังดีกว่าพี่ ที่มีเพลินให้มันคอยตามมอง พี่ไม่มีเลย""เสียใจด้วยนะคะพี่จักร""ไม่เป็นไรครับ พี่ทำเลวเอง ไอ้แดนมันอาจจะทำร้ายเพลินแต่แบบไหนพี่ไม่รู้ แต่มันคงเลวไม่ได้ครึ่งของพี่หรอกครับ" อาณาจักรเอ่ยหลังจากได้พูดคุยกับอาณาจักรเสร็จ พาเพล
EP19 - แพ้รัก (ดินแดน)เสียงสบถในลำคอของดินแดนเอ่ยจึ้นเมื่อเห็นพาเพลินเมียสาวที่ตอนนี้เธอเกลียดเขาเต็มขั้นแต่งตัวด้วยชุดที่ไม่สบอารมณนัก เมื่อเธอใส่กระโปรงทั้งสั้น เสื้อทั้งแหวกถึงร่องอกอย่างที่เธอไม่เคยใส่มาก่อน“ฉันว่าจะปล่อยเธอไป แต่ฉันว่าฉันเปลี่ยนใจแล้ว!”เหล้าราคาแพงถูกกระดกรวดเดียวจนหมดแก้วก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหาพาเพลินที่โต๊ะ“พี่แดน!”“จำได้เหรอว่าพี่ชื่ออะไร” ดินแดนเอ่ย“เพลินไม่ได้เชิญพี่ค่ะ!”“พี่เสนอตัวเองมาเอง!”“เพลิน ให้เขานั่งด้วยก็ได้นะพี่ว่า” เจตเอ่ยขึ้น“อย่าดีกว่าค่ะพี่เจต เพลินตั้งใจชวนพี่เจตคนเดียวค่ะ” พาเพลินเอ่ย“ว่าไงนะ!!!”“เชิญค่ะ กลับไปโต๊ะพี่ซะ!!”พาเพลินเอ่ยไล่ดินแดนก่อนจะชี้มือเป็นเชิงให้ออกไปดินแดนได้แต่นิ่งและเปิดโต๊ะข้างๆนั่งไม่ได้นั่งร่วมโต๊ะกับพาเพลิน ตลอดเวลาเจ้านั่งมองพาเพลินไม่ละสักนาที และดูเหมือนพาเพลินจะยั่วโมโหดินแดนอีกด้วย“พี่เจต คืนนี้ไปส่งเพลินที่คอนโดหน่อยนะคะ เพลินมึนๆค่ะ” พาเพลินเอ่ย“พี่ไปส่งเพลินก็ได้ จอมจะไปต่อกับเพื่อนอีกกลุ่มอ่ะ วันนี้ไม่กลับบ้าน” จอมขวัญเอ่ย“ได้ครับ เดี๋ยวพี่ไปส่ง”“พี่เจตน่ารักจังเลยนะคะ”พาเพลินทำท่าจะซบลงที่ไ
EP18 - แพ้รัก(ดินแดน)ยาตัวใหม่ที่นำเข้าโดยตรงจากแล็ปชื่อดังที่สุดของโลก และราคาแพงหูฉีกถูกใช้กับหญิงสาว ต่อให้แพงแค่ไหน ดียังไง มันก็มีผลต่อการตั้งครรภ์ทั้งนั้น นั่นเป็นสิ่งที่พาเพลินจะรู้หลังจากที่เธอฟื้น ยาถูกส่งต่อเข้าทางเส้นเลือดเพื่อนับยั้งและรักษาโรคที่เธอเป็น การให้ยาจะต่อเนื่องไปอีกสองวัน จนกระทั่งจบกระบวนและรอติดตามผลผ่านมาจนวันที่ถอดสายให้ยาออก รอเวลาพาเพินฟื้นขึ้น ดินแดนอยู่กับเธอตลอดเวลานับตั้งแต่เข้าโรงพยาบาลมา เขานั่งเฝ้าเธออยู่แบบนั้นไม่จากไปไหน“เพลิน...แม่ครับ!! น้องฟื้นแล้ว”หญิงสาวค่อยๆปรือตาตื่นขึ้นในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกับหมอสโนว์ถึงอาการประจำวันที่มันดีขึ้นตามลำดับ“พี่แดน..ลูก! ละ..ลูกเพลิน ลูกยังอยู่ใช่มั้ย ฮึก!”ทันทีที่ฟื้นเต็มที่ พาเพลินใช้มือลูบไปที่ท้อง เมื่อเธอยังคงรู้สึกระบมชา่วงล่าง นั่นทำให้เธอเริ่มโวยวาย“เพลิน ใจเย็นๆอย่าเพิ่งลุก” ดินแดนเอ่นก่อนประคองพาเพลินไว้“ลูก!! เอาลูกเพลินคืนมานะพี่แดน ฮึก!! เอาลูกเพลินคืนมา!!!!!! กรี๊ดดดดดด”เสียงกรีดร้องเจียนขาดใจของหญิงสาวดังขึ้นไปพร้อมกับหนาดน้ำตาของชายหนุ่ม“ใจเย็นๆลูกเพลิน” เพียวเอ่ยขึ้นพี้อมเดินไปกอดลู
EP17 - แพ้รัก (ดินแดน)“ถ้าอยากอยู่กับพี่นานๆ เพลินก็รีบรักษาตัวให้หายนะ”ดินแดนสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลังพรางเอ่ยขึ้น“เดี๋ยวรอลูกคลอดก่อนนะคะ เพลินจะรักษาตัวให้หายไวๆ” พาเพลินเอ่ยดินแดนกอดเธอนิ่งๆไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เมื่อสิ่งที่พาเพลินพูด เขารู้อยู่เต็มอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ สิ่งที่พาเพลินคิดมันไม่สามารถเกิดขึ้นได้ เมื่อร่างกายเธอจะไม่ไหวจนกระทั่งถึงวันคลอดแน่ๆ“เข้าห้องเถอะ เพลินจะได้พักผ่อน เดินทางมาเหนื่อยๆ ลูกเหนื่อยแย่แล้วเนอะ” ดินแดนเอ่ย“นั่นซิ งั้นเพลินไปนอนก่อนนะคะ”พาเพลินล้มตัวนอนลงกับเตียง ก่อนใช้มือลูบท้องแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ปากพรางเอ่ยพูดกับเด็กน้อยๆไม่หยุด“อีกไม่กี่เดือนเราก็จะได้เจอกันแล้ว แม่อยากเห็นจังว่าหนูจะหน้าเหมือนใคร”“แม่รักหนูนะลูก”ทุกคำที่พาเพลินเอ่ยทำเอาดินแดนจุกจนพูดไม่ออก เขาเดินเลี่ยงเข้าห้องน้ำ ก่อนปล่อยให้น้ำตาลูกผู้ชายหลั่งไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ความเจ็บปวดที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับเขา มันกลับเกิดขึ้นแล้วจริงๆ เมื่อวันนี้เขาไม่สามารถปกป้องหัวใจทั้งสองดวงได้ ในขณะที่รู้อยู่เต็มอกผ่านมาสองวันที่พาเพลินกับดินแดนอยู่ที่นี่ พาเพินดูร่าเริงขึ้น ยอมกิ