Mag-log inShare
ตอนที่ 5
Huling Na-update:
2025-02-26 00:16:49“โอ้ว! ช่างบังเอิญ... ผมไม่คิดว่าเราจะเจอปัญหาเดียวกัน”
เขาทำท่าตกใจ จากนั้นก็เอื้อมคว้าเบียร์กระป๋องที่แช่เอาไว้ในกระติกน้ำแข็ง เปิดแล้วยกขึ้นกระดกดื่มราวกับน้ำ
“แล้วปัญหา... ”
มอร์แกนทำท่าว่าจะพูดต่อ ทว่าอรทัยรีบชิงขัดขึ้นเสียก่อน เพื่อเบี่ยงเบนประเด็นสนทนาออกมาจากเรื่องบนเตียง
“ตกลงคุณจะขายบ้านหลังนี้ใช่ไหมคะ เป็นอันว่าฉันสนใจนะคะ”
คำถามของอรทัยทำให้มอร์แกนต้องเปลี่ยนเรื่องสนทนา
“ถ้าคุณสนใจจะซื้อจริงๆ ผมจะขายให้ในราคาพิเศษ... พร้อมเงื่อนไขพิเศษสุดอีกข้อเป็นของแถม”
“แถมอะไรคะ?”
อรทัยตามไม่ทัน
“แถมตัวผมไง... เอาไว้รับใช้ก็ได้ ผมยินดีบริการทุกอย่าง”
มอร์แกนเอ่ยขึ้นอย่างมีอารมณ์ขัน
“งั้นก็ต้องถือว่าเป็นของแถมสุดพิเศษจริงๆ... ฉันคิดว่าถ้าคุณลองประกาศขายแล้วเสนอเงื่อนไขสุดพิเศษว่า ‘ซื้อบ้านแถมเจ้าของบ้านสุดหล่อล่ำ’ รับรองว่าสาวๆ ต้องแย่งกันซื้อแน่ๆ”
“แล้วคุณสนใจมั้ยล่ะครับ... ถ้าผมอยากขายให้คุณ”
มอร์แกนทำเสียงจริงจัง
“สนใจสิคะ... ”
“สนใจบ้าน... หรือว่าสนใจเจ้าของบ้านด้วย”
คำถามของมอร์แกนทำให้อรทัยยิ้มเขินๆ แก้มแดงเรื่อซับสีโลหิต หากก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะเข้าใจว่าเขาเป็นผู้ชายขี้เล่น
“คุณอยากเข้าไปดูในบ้านมั้ยครับ... เมื่อเดือนที่แล้วผมเพิ่งต่อเติมระเบียงด้านหลัง”
“ค่ะ... ”
มอร์แกนเดินนำหน้าอรทัยเข้าไปในบ้าน ทว่าแทนที่เขาจะพาเธอเดินชมให้ทั่วบริเวณ แต่กลับพาเธอเข้ามาในห้องนอน
“เอ่อ... มอร์แกน”
อรทัยทำท่าตกใจ เมื่อร่างสูงใหญ่เดินไปปิดประตูห้องนอน
“ครับ... ผมอยากให้คุณเห็นว่าห้องนอนกว้าง เตียงนอนก็แสนนุ่ม เด้งดิ๋งเชียวละครับเวลาเมคเลิฟกัน”
“เอิ่มมม... ”
อรทัยพูดอะไรไม่ออก
“ผมสนใจปัญหาของคุณ... และผมคิดว่าเราเจอปัญหาเดียวกัน”
มอร์แกนถือวิสาสะสืบเท้าเข้าประชิดร่างบอบบาง ฉวยโอกาสสวมกอดเอวของอรทัยจากทางด้านหลัง เพียงเท่านั้นเธอก็รับรู้ได้ในทันทีว่าเขากำลังเกิดความต้องการทางเพศ ยืนยันด้วยแก่นกายของเขาที่ดุนดันอยู่กับสะโพกหนั่นแน่นของเธอ
“อยากรู้มั้ยว่าปัญหาบนเตียงระหว่างผมกับดาริกาคืออะไร”
“มะ... ไม่ ฉันไม่อยากรู้... ไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น”
อรทัยหัวใจเต้นแรง เธอพยายามแกะมือซุกซนของเขาที่สวมกอดร่างเอิบอิ่มเอาไว้แน่น
“แต่ผมอยากบอก... ปัญหาของผมก็คือ ‘ขนาด’ ของผมนั้นใหญ่โตเกินไปสำหรับดาริกา เพราะว่าของเธอเล็กและคับแคบมากๆ ทำให้การมีเซ็กส์แต่ละครั้งเป็นไปอย่างทุลักทุเล กระทั่งเกิดปัญหา... ทำเราให้ไม่มีความสุขด้วยกันทั้งคู่”
สิ่งที่ได้ยินทำให้อรทัยใจหายวาบ หัวใจเต้นระทึก ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเธอจะเจอปัญหาซึ่งตรงข้ามกันกับสิ่งที่มอร์แกนบอก
เพราะว่าสาเหตุที่อาทิตย์ไม่สามารถให้ความสุขทางเพศกับอรทัยได้นั้นก็เป็นเพราะว่าอาวุธประจำกายของเขาทั้ง ‘เล็ก’ และ ‘สั้น’ อีกทั้งอาการนกกระจอกไม่ทันกินน้ำก็เป็นปัญหาใหญ่ที่ทำให้ชีวิตของอรทัยไม่เคยพานพบกับคำว่า ‘ถึงจุดสุดยอด’ เลยสักครั้ง นับตั้งแต่วันแรกที่ใช้ชีวิตร่วมกับอาทิตย์มาสองปีกว่าในฐานะสามีภรรยา
“ปล่อยนะ... อย่าทำแบบนี้นะ”
“ก็ไหนว่าชีวิตคู่คุณล่มเพราะเรื่องบนเตียง... บางทีเราอาจเจอปัญหาเดียวกัน และผมอาจจะช่วยแก้ปัญหาให้คุณได้... ขอเพียงแค่คุณยอมเปิดใจคุยกันตรงๆ... นะครับ ผมไม่อยากให้คุณหนีปัญหา”
เขาทำเสียงออดอ้อนพร้อมเบียดกายเข้าหาอย่างเร่าร้อน ลำตัวหนาเสียดสีกับแผ่นหลังของอรทัย มือซุกซนปะป่ายขึ้นมากอบกุมทรวงอกอวบใหญ่ของเธอแล้วบีบขยำอย่างเมามัน การที่โดนจู่โจมแบบดุดันทำให้เลือดในการของอรทัยฉีดซ่านไปทั่วร่าง
“ปล่อยนะ”
อรทัยดิ้นขลุกขลัก จิตใต้สำนึกบอกให้ปฏิเสธ หากจิตไร้สำนึกกลับเคลิบเคลิ้มไปกับการปลุกเร้า
หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าการที่มาหามอร์แกนถึงบ้าน... แท้ที่จริงแล้วเป็นเพราะว่าเธออยาก ‘ซื้อ’ บ้าน
Pinakabagong kabanata
แลกรักสลับสวาท ตอนที่ 35
ตะวันช้อนสายตามองหน้าเธอ เหมือนเด็กที่จ้องมองผู้ใหญ่ จากนั้นก็กล่าวเบาๆ “รู้ไหมว่าพี่ไม่เหมือนคนอื่นๆที่ผมเคยเจอ” เขาชม อมยิ้ม มองเธอ แต่เปลี่ยนมาใช้สายตาแบบหนุ่มมองสาว และมันทำให้รำเพยรู้สึกเหมือนเป็นสาวแรกรุ่นที่เริ่มออกเดทครั้งแรก กับชายหนุ่มที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า “พี่ดูพิสดารมากใช่ไหม...ในสายตาเธอ” น้ำเสียงปนหัวเราะ………. “มีอะไรบางอย่างในตัวพี่...มันทำให้ผมรู้สึกสบายใจ รู้สึกอยากคุยกับพี่ อยากรับรู้เรื่องของพี่มากกว่านี้”“บางเรื่องเกี่ยวกับพี่…รู้แล้วเธออาจจะไม่สบายใจ” รำเพยเอ่ยเป็นนัย“สามีพี่ล่ะ” ตะวันย่นหน้าผาก อยากรู้“พี่เลิกกับสามีแล้ว” “พี่มีลูกกับเขาหรือเปล่า” “มีลูกสาวคนนึง อายุคงรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ” “ผมถามอะไรอีกอย่างได้ไหม...” ตะวันหยุดคิดนิดนึง เหมือนไม่แน่ใจว่าสิ่งที่กำลังจะถามนั้น จะเป็นการละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของเธอเกินไปหรือเปล่า…..“ได้สิ!...ถึงขั้นนี้แล้ว พี่คงไม่มีความลับกับเธอ”“ทำไมพี่เลิกกับสามี” “เขานอกใจพี่...หลายครั้งหลายคราว”“ครั้งนี้…พี่เลยเอาคืนบ้าง”“เปล่า…ค
แลกรักสลับสวาท ตอนที่ 34
เป็นจังหวะเดียวกันกับเสียงโทรศัพท์ของรำเพยดังขึ้น เธอรีบรั้งมือชายหนุ่มที่ยังเอกเขนก พิรี้พิไรเหมือนไม่อยากลุกไปจากเตียง ให้รีบไปอาบน้ำ จากนั้นเธอก็รีบก้าวไปกดรับโทรศัพท์ที่ส่งเสียงเรียกอยู่ในกระเป๋าถือของเธอที่วางอยู่บนหลังตู้เย็น “แม่อยู่ไหนคะ” ต้นสายถาม เป็นเสียงของแอนนา “เอ่อ...ม..ม..แม่ออกมากับเพื่อนน่ะ” คนเป็นแม่ตกใจจนน้ำเสียงตะกุกตะกัก ลูกสาวได้ฟังก็ถึงกับขมวดคิ้ว ร้อยวันพันปี นอกจากดูละครหลังข่าว ถักโครเช แล้วนอนอ่านนิยายโรมานซ์ ก็ไม่เคยเห็นแม่ออกไปเที่ยวกับเพื่อนที่ไหน “เพื่อนที่ไหนคะ?” น้ำเสียงของแอนนาเต็มไปด้วยความดีใจปนสงสัย ที่รำเพยออกมาเปิดหูเปิดตา หลังจากเอาแต่เก็บเนื้อเก็บตัวจนต้องไปรักษาอาการซึมเศร้าอยู่พักใหญ่“เพื่อนเก่าแม่จ้ะ...บอกไปหนูก็ไม่รู้จักอยู่ดี” เธอเสเพื่อไม่ให้ลูกสงสัย “ดีแล้วค่ะแม่ หนูดีใจที่แม่ออกไปเจอผู้เจอคนบ้าง ว่าแต่คืนนี้หนูไม่กลับนะ ไปนอนคอนโดค่ะ” “จ้ะ…” รำเพยตอบเพียงสั้นๆ กลัวลูกสาวซักไซร้ “ว่าแต่ตอนนี้ตีสองแล้วนะแม่” ลูกสาวเตือน รำเพยพลิกหลังมือขึ้นมองนาฬิกา “ตายจริ
แลกรักสลับสวาท ตอนที่ 33
ไวต่อความรู้สึก ทำให้เธอเผลอลู่ไหล่ บิดเรือนกายเบาๆ ลูบแขนตัวเองไปมาด้วยความลืมตัว “เชื่อแล้ว…ว่าเป็นครั้งแรกของพี่” มีความภาคภูมิใจอยู่ในน้ำเสียงที่กล่าวออกมา จากนั้นเขาก็ขยับออกมาพินิจดวงหน้าสวยที่เผยสู่แสงไฟ ยามที่เธอทอดร่างลงกลางเตียงนอนอย่างว่าง่าย รั้งลำคอบึนหนาของเขาให้พรมจูบไปตามลาดไหล่ เขาละเลงริมฝีปากลงไปอย่างหิวกระหาย จากนั้นจึงค่อยๆกระซิบตอบจนริมฝีปากชิดใบหู เล็มเลียเหมือนจงใจแกล้ง “พี่สวยเหลือเกิน”“เธอกำลังจะทำให้พี่ขาดใจ” ลมหายใจของรำเพยพ่นพรูออกมาพร้อมกับคำพูดรำเพยพ่นลมหายใจออกมาพร้อมคำพูด “พี่ชอบผมใช่ไหม” “ใช่…ชอบมาก” หล่อนแอบยิ้มท้ายประโยค “พี่ยิ้มสวย...ผมชอบ” “สวยแค่รอยยิ้มหรือ?” รำเพยทำเสียงเหมือนสาวแรกรุ่น “อยากฟังผมพูดตรงๆไหม” “อยาก” ตอบพร้อมกับยื่นมือไปแตะที่ริมฝีปากของชายหนุ่ม ตะวันแกล้งกัดนิ้วเธอเบาๆ “พี่สวยมาก ไม่น่าเชื่อว่ายังมีสามีหน้าโง่ที่ไหนปล่อยให้พี่ต้องมาใช้บริการผม” “ช่างเถอะ...ในที่แบบนี้ อย่าเอ่ยถึงใครอื่นอีกเลย” เธอดึงเขากลับมาสู่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า
แลกรักสลับสวาท ตอนที่ 32
“ถ้าพี่รู้สึกผิด...เราเปลี่ยนใจ ไม่ต้องทำก็ได้นะครับ” เขากล่าวเสียงเรียบ เสนอทางเลือกให้เธอ บอกให้เธอรู้ว่าเขาไม่ใช่คนฉวยโอกาส เขาอยากให้มันเป็นไปด้วยความสมัครใจมากกว่า “จะเสียเวลาเธอ” “ไม่เป็นไรครับ” “อุตส่าห์นั่งแท็กซี่มาไกล ไหนจะต้องตากฝนจนเปียกปอน” เธอทำน้ำเสียงเห็นใจ “ช่างเถอะ...ถ้าพี่ไม่อยากทำ” “รู้ได้ยังไงว่าพี่ไม่อยาก” “เห็นพี่ลังเล” “เปล่าลังเล...การที่พี่ใจกล้ามานั่งอยู่ในห้องที่ลับหูลับตาคนแบบนี้ เพราะพี่ตัดสินใจดีแล้วในสิ่งที่ทำ” เธอยังคงยืนยันถึงเจตนารมย์อันแน่วแน่ ว่าจะใช้บริการเขา“มันไม่เกี่ยวกับกล้าหรือไม่กล้า…แต่มันเป็นเรื่องของการยอมรับ พี่ยอมรับได้ใช่ไหม ว่าเหตุการณ์ครั้งนี้ จะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพี่ตลอดไป และพี่ต้องยอมรับมันได้”“เคยมีคนที่มาแล้วเปลี่ยนใจด้วยหรือ” รำเพยทำน้ำเสียงอยากรู้“มีครับ”“แต่พี่คิดดีแล้ว…” เธอยืนยัน “ได้คุยกันก่อนก็ดีเหมือนกัน” “แล้วปกติ เธอไม่ค่อยได้คุยกับลูกค้าเลยหรือ” รำเพยย่นหน้าผาก “บางคนมีเวลาน้อย พอเจอหน้ากันก็ไม่พูดพล่ามท
แลกรักสลับสวาท ตอนที่ 31
“เอ่อ เดี๋ยวก็ได้...” เธอยื้อ ชายหนุ่มหันมาทำหน้าฉงน “ผมกลัวพี่จะเหม็นเหงื่อ” เขาให้เหตุผล เพราะเพิ่งฝ่าฝนมาหมาดๆ “ไม่เหม็นหรอก” เธอส่ายหน้ามันทำให้ตะวันย้อนระลึกไปถึงลูกค้าคนหนึ่งที่เคยเจอ เธอไม่ชอบให้เขาอาบน้ำ ให้เหตุผลว่ากลิ่นเหงื่อกลิ่นกายของหนุ่มๆ มันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก เธอสารภาพอย่างตรงไปตรงมาว่าเบื่อหน่ายกลิ่นน้ำหอมแห้งๆของสามีแก่ๆ และตะวันเดาเอาว่ารำเพยอาจรู้สึกเช่นเดียวกับผู้หญิงคนนั้น “ตามใจพี่ครับ…ผมยังไงก็ได้” น้ำเสียงที่ตอบออกมาอย่างตามใจลูกค้า สมกับเป็นผู้ให้บริการ เขาคิดในใจว่าไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกอะไร คนเรามีความชอบที่แตกต่างกัน “เอ่อ...พี่ชอบแบบไหนครับ” เขาถาม แม้จะตรงไปตรงมา แต่ดูจากความตั้งใจในน้ำเสียงก็เชื่อได้ว่าคงอยากบริการเธอให้ดีที่สุดรำเพยรู้สึกถึงเลือดในกายตัวเองที่ฉีดแรง ตอนเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ก็ไม่รู้สึกถึงความต้องการเท่าไรนัก ทว่าเมื่อได้มาอยู่ในบรรยากาศจริง รูป รส กลิ่น เสียง คำพูดของหนุ่มแปลกหน้ากลับมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธอขึ้นมารุนแรง“เอ่อ!...ย..ย..ยังไงดีล่ะ” รำเพยเค้นคำพูดออ
แลกรักสลับสวาท ตอนที่ 30
เหนือริมฝีปากและคางมีไรหนวดเคราเขียวๆระบายเอาไว้ ขนคิ้วเป็นแพดกหนา มีความอบอุ่นอยู่ในดวงตาสีนิลประกายรำเพยอดเสียดายอนาคตของเขาขึ้นมาไม่ได้ เขาไม่น่ามายึดอาชีพนี้“ข้างนอกฝนกำลังตกหนักครับ” เขาชวนเธอคุย “พี่รู้…” เธอตอบเรียบๆ พยายามรักษาระดับน้ำเสียงไม่ให้ดูตื่นเต้นจนเกินไป ที่รู้ว่าฝนตกก็เพราะเธอเพิ่งมาถึงก่อนหน้าเขาได้ไม่นาน ซึ่งตอนนั้นฝนก็ลงหนักแล้ว แม้ตอนที่กำลังคุยกัน ฝนก็ยังเปาะเปะ พิรี้พิไรไม่ขาดสาย “เอ่อ…” รำเพยเก้ๆกังๆ ไม่รู้ว่าเธอควรจะทำอะไรก่อนชายหนุ่มดึงบุหรี่หนึ่งมวนออกมาจากซอง คาบไว้ด้วยริมฝีปาก เสยผมหนึ่งที ค่อยๆตะแคงใบหน้าจุดบุหรี่ด้วยไฟแช็คอย่างใจเย็น รู้สึกแปลกใจที่เห็นความประหม่าในแววตาของผู้หญิงตรงหน้า“ผมชื่อตะวันนะครับ จำได้ว่าบอกไปแล้ว ตอนที่แชทกัน แต่พี่อาจจะลืม”“ค่ะ” บางจังหวะเธอก็พูดแทบจะนับคำ “ทำตัวตามสบายนะครับ ไม่ต้องตื่นเต้น ไม่ต้องรีบร้อน” เขากล่าวยิ้มๆ ให้กำลังใจเธอ เหมือนรู้เท่าทันอาการตื่นเต้นของรำเพย“ขอพี่อาบน้ำเดี๋ยวนะ” เธอว่า“ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้า จากนั้นก็ก้าวไปทรุดกายรอบนโชฟาร์รำเพยพาร่างหายลับเข้าไปในห้องน้ำ ครู่สั้นๆก็กลับออกมาใ
Maaari mong magustuhan
ขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C22.1K viewsซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花20.9K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน48.4K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn51.3K viewsนางบำเรอยอดรัก
baiboau-เนื้อนวล56 viewsพยศรักคุณหมอแสนร้าย
InTheStars72 viewsนภัทรตามรัก (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์353 viewsพรฟ้าพี่เลี้ยงขาลุย
ลันลาบายหมายเลขแปด51 views
