Share

บทที่ 1046

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
ในขณะเดียวกัน เสียงของเย่ซิวก็ดังขึ้นข้างหูเขา "สถานที่แห่งนี้ ห้ามฟื้นฟูขึ้นใหม่ภายในหนึ่งร้อยปี มิเช่นนั้นประเทศจ้านฉงตี้จะต้องหายไปจากโลกใบนี้"

นี่เป็นทั้งการดูแคลน และยังเป็นการเหยียดหยามอย่างถึงที่สุด

ให้พวกเขาต้องเผชิญกับความอัปยศนี้ทุกขณะในช่วงเวลาหนึ่งร้อยปี

ถือเป็นการโต้กลับอย่างแข็งแกร่งของเย่ซิว หลังจากประเทศจ้านฉงตี้พยายามเล่นงานเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

จักรพรรดิหมีเหล็กกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน ความอัปยศอันรุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วร่าง

ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธ

แต่ในความโกรธแค้นนั้นกลับแฝงไว้ด้วยความรู้สึกหมดหนทางอย่างลึกล้ำ

เพียงชั่วพริบตาเดียวราวกับว่าเขาแก่ลงไปอีกหลายสิบปี

เดิมทีเส้นผมของเขายังมีสีดำเหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง แต่ตอนนี้กลับขาวโพลนทั้งหมด

ผู้ช่วยที่อยู่ข้างกาย มองดูสภาพของเขาด้วยความสงสาร ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา "ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี? จะยิงจรวดออกไปอีกไหม?"

"ไม่ต้องแล้ว ไม่มีทางเอาชนะเขาได้หรอก"

จักรพรรดิหมีเหล็กส่ายศีรษะอย่างเหนื่อยล้า สายตามองไปยังร่องรอยของกระบี่อันใหญ่โตเบื้องหน้า "ดูเหมือนว่า ถึงเวลาที่ฉันจะต้องหาผู้สืบทอดแล้ว"

……

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1318

    “พลังหยางแกร่งกล้ามาก”“อ๊า ฉันจะเมาอยู่แล้ว ทำไมถึงมีผู้ชายที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ได้นะ อยากได้เขาจัง”“อิจฉาเจ้าสำนักจังเลย จะได้ฝึกวิชากับพี่ชายที่สุดยอดขนาดนี้ ฮือ ๆ ๆ...”……เย่ซิวหน้าเครียดจนหน้าผากขึ้นเป็นเส้น ๆ ผู้หญิงพวกนี้ไม่เคยเห็นผู้ชายหรือยังไงกัน?“พวกเธอยืนทำอะไรกันตรงนี้? ไม่ต้องไปฝึกวิชากันแล้วหรือไง? ไสหัวไปให้หมด!”ทันใดนั้นก็มีเสียงเย็นเยียบเสียงหนึ่งดังขึ้นบรรดาผู้หญิงรีบหยุดลวนลามเย่ซิวแล้วแยกย้ายกันออกไปผู้หญิงคนหนึ่งในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าน้ำแข็งเดินเข้ามา เธอสูงมาก คาดว่าน่าจะสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ใบหน้าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งกลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากตัวเธอนั้นเย็นเยียบอย่างยิ่ง ทุกที่ที่เธอเดินผ่าน แม้แต่พื้นดินก็ยังถูกแช่แข็งเป็นน้ำแข็งบาง ๆ“คารวะศิษย์พี่ใหญ่”“สวัสดีค่ะ ศิษย์พี่ใหญ่”……ศิษย์หญิงเหล่านั้น พอเห็นผู้หญิงคนนี้ก็หลีกหนีราวกับเจออสรพิษ“พวกเธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง? รีบกลับไปฝึกวิชาของตัวเองซะ!”พวกเธอไม่กล้าโอ้เอ้ รีบแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทางก่อนจะไป พวกเธอยังมองเย่ซิวอย่างอาลัยอาวรณ์ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบแบบเย่ซิว พวกเธอไม่เค

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1317

    ในรถไม่ได้กว้างขวางนักเขาเบียดอยู่กับไป๋เหลียน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่มีการสัมผัสถูกเนื้อต้องตัวกันร่างกายของไป๋เหลียนค่อนข้างเย็น รูปร่างของเธอนุ่มนิ่มและไม่หนักเลย คาดว่าน่าจะหนักไม่ถึงสี่สิบห้ากิโลกรัมด้วยซ้ำไป๋เหลียนพิงไหล่ของเย่ซิว เป่าลมหายใจร้อนรดต้นคอของเขาเบา ๆ “พี่เย่คะ อึดอัดไหม? ถ้าอึดอัดก็นั่งบนตักฉันได้นะ”เย่ซิวพูดเรียบ ๆ “เก็บวิชาเสน่หาของคุณไปเถอะ ฝีมือยังไม่ถึงขั้น ใช้กับผมไม่ได้ผลหรอก”ไป๋เหลียนชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะปิดปากหัวเราะคิกคัก “พี่เย่ตลกจังเลยค่ะ ฉันไม่เชื่อหรอก คนเขาทั้งสวยทั้งน่ารักขนาดนี้ คุณไม่มีทางทนไหวอยู่แล้ว”มือของเธอก็เริ่มอยู่ไม่สุขทันใดนั้น ร่างของเย่ซิวก็ปล่อยจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ทำให้ไป๋เหลียนตัวแข็งทื่อในทันที“ตอนนี้ผมอาจจะยังสู้สำนักศตะบุปผาของพวกคุณไม่ได้ก็จริง แต่ถ้าจะฆ่าคุณละก็...ผมกล้าพอแน่ ไม่เชื่อก็ลองดู”สีหน้าของไป๋เหลียนย่ำแย่ลงอย่างถึงที่สุดเหมยกุยเองก็ไม่กล้าขยับตัวทำอะไรผิดปกติ ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาขับรถไปเงียบ ๆ บนหน้าผากมีเหงื่อเย็นผุดขึ้นมาเป็นเม็ดละเอียดจิตสังหารของผู้ชายคนนี้น่ากลัวเกินไปแล้วเมื่อ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1316

    ที่มาและภูมิหลังของเจ้าสำนักเย่ซิว พวกเราก็สืบมาอย่างชัดเจนแล้วเบื้องหลังของคุณคือเจ้าสำนักแห่งสำนักรัตติกาล ในมือยังกุมอำนาจสำนักระดับเจ็ดอย่างสำนักโลหิตสังหารเอาไว้แต่ว่านะ... เบื้องหลังของพวกเรายิ่งใหญ่กว่า เธอเป็นถึงลูกสาวของรองเจ้าสำนักสหัสราคะความหมายข่มขู่ในคำพูดนี้ชัดเจนมากหลัวเวยเวยทนไม่ไหว “พวกเธอรังแกกันเกินไปแล้วฯธใช่ ระดับบำเพ็ญของพวกเราด้อยกว่าพวกเธอจริง แต่ถ้าบีบคั้นกันจนถึงที่สุดแล้วต้องแตกหักกันไปข้างหนึ่ง ทุกคนก็ไม่มีใครได้ประโยชน์”เหมยกุยส่ายหน้า มองหลัวเวยเวยด้วยแววตาเย้ยหยัน “พวกเธอประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว ในมือของเจ้าสำนักพวกเราครอบครองของวิเศษชิ้นหนึ่ง เป็นสมบัติวิญญาณระดับสุดยอด ชื่อว่ากระจกสังหารหมื่นลี้เมื่อเปิดใช้งาน มันสามารถสังหารศัตรูได้จากระยะไกลเป็นหมื่นลี้คนที่อยู่ต่ำกว่าระดับรวมกายาไม่มีทางหลบรอดไปได้ ตอนนี้พวกเธอน่าจะถูกเจ้าสำนักของพวกเราล็อกเป้าหมายไว้แล้ว”สีหน้าของเย่ซิวและหลัวเวยเวยเปลี่ยนไปเล็กน้อยเย่ซิวลองตั้งสมาธิสัมผัสดูอย่างละเอียด ในใจก็รู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาเมื่อครู่เขาไม่ได้ใส่ใจนัก แต่ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันต

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1315

    หัวใจของหลัวเวยเวยที่เพิ่งผ่อนคลายลงก็ต้องกระตุกขึ้นมาอีกครั้ง แต่ภายนอกยังคงรักษาท่าทีสงบ “มีเรื่องอะไรเหรอคะ ว่ามาได้เลย”“เจ้าสำนักเย่ซิวของพวกเธออยู่ไหน ให้เขาออกมาพบหน้ากันหน่อยสิ”ดวงตาของหลัวเวยเวยหรี่ลงเล็กน้อย “เจ้าสำนักกำลังติดภารกิจสำคัญ หากมีเรื่องเร่งด่วนก็บอกฉันมาได้ค่ะ ฉันจะเป็นคนจัดการให้”เหมยกุยพูดอย่างไม่ไว้หน้า “เรียกเขาออกมา เรื่องที่จะพูดต่อจากนี้ เธอตัดสินใจเองไม่ได้หรอก”สีหน้าของหลัวเวยเวยเปลี่ยนไปทันทีเหมยกุยเอ่ยต่อ “ขอเตือนเอาไว้เลยนะอย่าคิดจะเล่นลูกไม้ ทำตามที่ฉันบอกอย่างเชื่อฟังจะดีกว่า”ความโกรธผุดขึ้นในใจของหลัวเวยเวยทันที สองหญิงตรงหน้านี่ช่างเย่อหยิ่งเสียเหลือเกินแต่ภายใต้ความโกรธกลับแฝงด้วยความรู้สึกหมดหนทางอีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป ถึงแม้ตอนนี้เธอจะบรรลุถึงระดับปฐมญาณแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่มีความกล้าและความมุ่งมั่นแม้แต่จะเผชิญหน้ากับพวกเธอตรง ๆสุดท้ายเธอจึงได้แต่ข่มความโกรธเอาไว้ในใจ ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ “รอสักครู่ ฉันจะไปเชิญเจ้าสำนักให้มาพบค่ะ”เหล่านักโทษประหารทั้งสิบที่อยู่ด้านข้าง แต่ละคนตาเป็นประกาย ใจเต้นแรง เลือดสูบฉีดแทบจะทนไม่ไหวอ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1314

    เสียงเครื่องยนต์คำรามลั่นเมื่อถูกเหยียบคันเร่งสุดแรง รถสปอร์ตลอยฟ้าสีชมพูพุ่งทะยานฉีกอากาศออกไปทันที……สองวันต่อมา หลัวเวยเวยกลับมาจากด้านนอกพร้อมกับนักโทษประหารสิบคนหลังจากจับพวกเขาแต่งตัวเสียใหม่ก็ดูหล่อเหลาเอาการ แถมพลังก็ไม่น้อยเลยเธอสอบถามดูคร่าว ๆ พบว่าคนจากสำนักศตะบุปผายังมาไม่ถึง จึงได้ผ่อนลมหายใจโล่งอกเล็กน้อยตั้งใจจะสั่งให้คนไปจัดที่พักให้นักโทษเหล่านี้ก่อนทันใดนั้น เธอก็หันไปมองยังประตูใหญ่ของสำนักสายสีชมพูเส้นหนึ่งพุ่งตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว ทะลุผ่านประตูเข้ามา ลอยอยู่เหนือหัวทุกคนเมื่อแสงจางลงก็เผยให้เห็นเป็นรถสปอร์ตสีชมพูคันหนึ่งการกระทำนี้เต็มไปด้วยความท้าทายอย่างไม่เกรงใจใคร แต่หลัวเวยเวยกลับรีบยกมือห้ามไม่ให้เหล่าศิษย์ที่เฝ้าเวรยามเข้าไปเอาเรื่องประตูรถทั้งสองฝั่งเปิดออก ก่อนที่หญิงสาวสองคนจะเดินลงมาทีละคนเมื่อเห็นสองคนนี้ ศิษย์หลายคนก็สูดลมหายใจซี้ดพร้อมกันโดยเฉพาะเมื่อสายตาเหลือบไปยังหญิงสาวหน้าตายั่วยวน ที่บนร่างมีเพียงเศษผ้าปิดบังร่างกายเพียงน้อยนิดเท่านั้น สำหรับบุรุษแล้ว แค่เห็นก็แทบคลั่งหญิงสาวหน้าตาเย้ายวนเก็บรถไป จากนั้นทั้งสองก็เหินร่

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1313

    “มีเรื่องอะไร ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ พูดก็ได้ ไม่ต้องรีบร้อน”“ไม่รีบไม่ได้หรอก” หลัวเวยเวยตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เมื่อกี้นี้ฉันเพิ่งได้รับข่าวจากสำนักศตะบุปผา พวกเธอจะส่งคนมาที่สำนักอวิ้นหลิงในอีกไม่กี่วัน”“สำนักศตะบุปผา?” เย่ซิวขมวดคิ้วแน่น “ผมไม่เคยได้ยินชื่อสำนักนี้มาก่อนเลย มีอะไรพิเศษเหรอ”หลัวเวยเวยยิ้มขื่น ๆ “แน่นอนว่าเก่งน่ะสิ นั่นคือสาขาย่อยของสำนักระดับสามในแถบนี้เลยนะแค่พลังของสาขาย่อยก็ใกล้เคียงกับสำนักระดับหกเข้าไปทุกที แข็งแกร่งกว่าเราหลายเท่าตัว”“ดูเหมือนคุณจะหวาดเกรงพวกเขามาก บอกผมมาให้ละเอียดหน่อยสิ”“สำนักนี้มีแต่ผู้หญิงหน้าตาสวยงาม หุ่นดี บอบบางอ่อนช้อย และวิชาที่ถนัดของพวกเธอก็คือดูดหยางเสริมหยิน ใครที่ถูกพวกเธอหมายตาไว้ ไม่มีใครรอดสักคน สุดท้ายก็จบลงอย่างน่าสลดทั้งนั้น”เย่ซิวพอได้ยินก็เข้าใจทันที นี่มันสำนักมารชัด ๆ เลยไม่ใช่เหรอ?หลัวเวยเวยยังพูดต่อ “พวกเธอมีสำนักระดับสามหนุนหลัง มีอิทธิพลใหญ่โต ไม่มีใครกล้าขัดขวางโชคดีที่พวกเธอไม่ได้โหดเหี้ยมถึงฆ่าไม่เลือก ในแต่ละปีจะเลือกเพียงสิบคนจากแต่ละสำนัก ทุกสำนักจึงยังพอทนรับไหว”เมื่อเห็นสีหน้าเย่ซิวเปลี่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status