로그인ไม่ว่าเพศรองไหน หากคุณมีเลือดพิเศษไหลเวียนในกาย เงิน บารมี อำนาจต่อกรกับองค์กรดำมืดไม่เพียงพอ คุณก็จะตกเป็นเหยื่อ เป็นผู้ถูกล่า สังเวยชีวิตแก่ชนชั้นอีลีทที่มีความผิดปกติของยีนในร่างกาย เงินตราและความเห็นแก่ตัวในการเอาชีวิตรอดในสังคมเฮงซวยและแก่งแย่งกันหายใจเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อนั่นก็คือ…
การขายคนรู้จัก คนรัก ไม่เว้นแม้กระทั่งคนในครอบครัวให้กับพวกองค์กรลับใต้ดินต่าง ๆ เลือดทุกหยดในกายจะถูกดูดจนไม่เหลือสักหยด มิหนำซ้ำซากศพทั้งหลายจะถูกแผดเผาจนไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่าน แม้แต่เพศรองพิเศษอย่างอินิกม่าก็ถูกล่าไม่ต่างจากสุนัขตัวหนึ่ง หากอยากเอาชีวิตรอดจากโลกอันโสมมที่มือใครยาวต่างสาวได้สาวเอาก็ต้องหัดสวมหน้ากาก ตีสองหน้า ไม่มีความจริงใจใด ๆ แม้กระทั่งคนในครอบครัว หากอยากมีชีวิตรอดหายใจต่อไป เลือดพิเศษที่ไหลเวียนในกายเหมือนความลับแห่งจักรวาลที่ต้องปกปิดตัวตนและตกตายไปตามเจ้าของร่าง บางทีความตายอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับยุคนี้ก็ได้ เจ้าของร่างเลือดพิเศษ ดวงตาลึกโบ๋ ผิวหนังผอมแห้งติดกระดูก ตามร่างกายมีเข็มที่คอยดูดเลือดไม่รู้กี่จุด นอกจากจะดูดเลือดออกไปแล้ว ยังได้รับสารอาหารที่ดีที่สุดเพื่อฟื้นฟูร่างกาย แม้อยากตายมากแค่ไหนก็ไม่ได้ตาย เสียงร้องไห้โหยหวนของพวกเขาต่างก็เปรียบเสมือนฝันร้ายของนักวิทยาศาสตร์ที่ประจำการอยู่ใต้ดินแห่งดินแห่งนี้ เงินเดือนดี สวัสดิการดี โบนัสมากพอที่จะพักร้อนยาว ๆ เป็นปี แต่สภาพร่างกายและจิตใจต้องแกร่งดั่งหินผา ยืนมองร่างเพื่อนมนุษย์ที่ถูกกระทำอย่างโหดเหี้ยมทารุณด้วยความเฉยชา นักวิทยาศาสตร์ก็ไม่ต่างจากสุนัขรับใช้ ไม่รวย...ก็บ้า ไม่มีหนทางที่จะเดินออกจากวงจรอันโหดร้ายนี้ได้นอกจากความตาย แม้เบต้าไม่มีความสามารถพิเศษในการรับกลิ่นฟีโรโมน แต่กลิ่นเลือดและน้ำหนองที่ต้องกล้ำกลืนฝืนทนทุกวันก็ไม่ต่างจากยาหลอนประสาท เลือดพิเศษในหลอดทดลองจะถูกแลกเปลี่ยนเป็นเงินตราแม้กระทั่งครอบครัวของเหยื่อเหล่านั้นไม่อาจแตะต้องหรือได้รับแม้แต่น้อย…ถูกบังคับขายเรือนร่างค้าความตายโดยไม่ยินยอม ค้าขายเลือดเนื้อ จิตวิญญาณเพื่อให้คนเพียงหยิบมืออยู่รอด มันเหมาะสมแล้วหรือ แม้แต่สัตว์เดรัจฉานยังรักตัวกลัวตาย แล้วมนุษย์เล่า… แม้ว่าพวกเขาเหล่านั้นจะตั้งใจเกิดมาในโลกใบนี้หรือไม่ ด้วยเหตุใดก็ตาม แต่ทว่าความตายใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์หยิบยื่นให้ทั้งนั้น และใช่…พวกเขาจะไม่ยินยอมทนอยู่ใต้ฝ่าเท้าของพวกชั่วช้านั้นอีกต่อไป ในเมื่ออยู่ที่แจ้งแล้วเป็นฝ่ายถูกล่า ไม่สู้อยู่ที่มืดกลับกลายเป็นผู้ล่าเพื่อเอาชีวิตรอดต่อไป ไม่เพียงแค่ตัวเองแต่เพื่อมนุษยชาติรุ่นหลังต่อ ๆ ไป หลายครอบครัวต้องไร้บ้าน บ้านแตก ลูกเล็กเด็กแดงต่างต้องมากำพร้า สมาพันธ์สนธิสัญญา การรวมกลุ่มของเลือดพิเศษเฉพาะกิจถูกจัดตั้งขึ้น พวกเขาคอยกวาดล้างบางพวกนอกรีต ไม่เคารพกฎหมาย อีกทั้งเปิดโปงกระบวนการค้ามนุษย์ สู้จนตัวตายก็ยอม ผู้คนต่างล้มหายตายจากเพราะภารกิจ เหลือเพียงแต่ชื่อและสถานที่ที่ถูกจารึกไว้ให้แด่อนุชนรุ่นหลัง ปัง ปัง เสียงปืนดังสลับกับเสียงไซเรนไม่ขาดสาย “คุณเป็นยังไงบ้าง” “ฉันยังไหว” “พวกเราถอนกำลังกันก่อนดีกว่า” “ไม่…มันเป็นโอกาสเดียวที่จะหยุดเรื่องพวกนี้ ตอนนี้พวกเรามาไกลเกินจะถอย” “แต่ว่า…” “ไม่มีแต่!” “คนอื่น ๆ ถอยไปให้หมด” สองสามีภรรยาสบตากันแน่วแน่ พวกเขาต่างก็มีสายเลือดพิเศษด้วยกันทั้งคู่ “หากฉันไม่รอด อย่าลืมมอบสร้อยเส้นนี้ให้เขา” “คุณ…” “ทุกภารกิจต้องมีคนเสียสละ” “แต่ว่าคุณเพิ่ง…” “เขาจะเติบโตมาอย่างดีหากมีสามีและพ่อที่ดีอย่างคุณคอยเลี้ยงดู” “ไม่!!!!!!!” ตูม ตูม เสียงระเบิดดังไม่ขาดสาย พร้อมทั้งคลื่นความร้อนจากที่แผ่ออกมาจนแผดเผาบริเวณที่รัศมีแผ่ไปถึงจนไม่เหลือสิ่งมีชีวิตใดใด พวกเขาแบ่งกันออกเป็นสองกลุ่ม ภารกิจครั้งสุดท้ายได้เดินทางมาถึง หวังว่าจะเก็บกวาดพวกสวะทั้งหลายให้มากที่สุด พวกคนโลภ โสมมขายได้แม้กระทั่งพี่น้องที่คลานตามกันออกมา หญิงสาวน้ำตานองหน้า หันหลังเดินออกไปประจันหน้ากับศัตรูอย่างไม่หวั่นเกรง หล่อนกระชับฝ่ามืออุ่นที่คอยกอบกุมและเคียงข้างกันมาตลอด หลายปีมานี้ชีวิตคู่ของพวกเขาไม่ได้สงบสุขมากนัก ต่างคอยหลบซ่อนตัว นอนกลางดิน กินกลางทราย ทุลักทุเลไม่น้อย แม้ว่าหญิงสาวจะละทิ้งอำนาจและสมบัติที่มีเพราะครอบครัวของเธอไม่ใช่ที่ปลอดภัยอีกต่อไป การมีเลือดพิเศษไหลเวียนในกาย แม้ไม่แพร่งพรายแต่ก็นำภัยมาหาสักวันนึงอยู่ดี ยิ่งพวกเขามีพันธะแห่งเงา...สองกายหัวใจเดียว มูลค่าค่าหัวกลับดีดสูงขึ้นหลายสิบเท่าในตลาดมืด ร่างกายที่พิเศษและมีคุณลักษณะเหนือธรรมชาติ ใครบ้างเล่าไม่อยากครอบครอง ต่างก็อยากจะเป็นจ่าฝูง เหยียบย่ำคนอ่อนแอไว้ใต้ฝ่าเท้า ต่างก็ต้องการเอาชนะธรรมชาติ แก่ช้า อายุยืน มีพลังอำนาจเหนือคนทั้งปวง เลือดเพียงหยดเดียวอาจเปลี่ยนจากโอเมก้าต่ำช้า สยายปีกกลายเป็นหงส์เทียบเคียงราชสีห์ขึ้นมาได้…พวกเขาเชื่ออย่างนั้น โง่และบัดซบสิ้นดี! เพราะความเชื่องมงายเหล่านี้ ผู้คนบริสุทธิ์มากมายจึงถูกเข่นฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ถึงเวลาจบเรื่องเล่าปรัมปรา เลือดพิเศษก็ไม่ใช่ของล้ำค่ามีอภินิหารแต่อย่างใด มันก็คือสารพันธุกรรมพิเศษที่ช่วยรักษาโรคให้แก่ผู้อื่นอย่างจำเพาะก็เท่านั้น เสียงระเบิดตูมตามหลายลูกตามหลังมาติด ๆ ทีมที่สองรอดตายอย่างหวุดหวิดแต่ก็โดนแรงกระแทกจากระเบิดบาดเจ็บกันไปไม่น้อย เหตุการณ์ครั้งนั้นถือเป็นการยุติการไล่ล่าเลือดพิเศษอย่างเหี้ยมโหดและโจ่งแจ้ง องค์กรใต้ดินถูกกวาดล้างและทำลายแทบไม่เหลือ มีการลงนามสนธิสัญญาในแต่ละประเทศก็จริง แต่พวกเขาต่างก็รู้ดีว่า…คลื่นลมที่สงบมักมีคลื่นใต้น้ำที่รอคอยวันเวลาจะถาโถมเข้าสู่ฝั่งอีกเป็นแน่ แต่ครั้งนี้จะไม่มีการสูญเสียเป็นครั้งที่สอง เพื่อนพ้องน้องพี่ที่เสียสละจะไม่ตายเปล่า พวกเขาพวกเลือดพิเศษที่เหลือขอสัญญา!!อีริคลืมตาตื่นนอนมาด้วยความเหนื่อยเมื่อยล้าไปทั้งตัว ไม่คิดว่าอัลฟ่าจะรัทกับอัลฟ่าได้ด้วย ไม่รู้ว่าวันเวลาผ่านไปเท่าไหร่ ตอนนี้กี่โมงกี่ยาม รู้ตัวว่าได้รับน้ำจากปากอีกฝ่ายที่คอยป้อนเหมือนปลอบประโลมและดับความกระหายแต่ส่วนล่างก็ยังคงเชื่อมต่อกันอยู่ ความรู้สึกหลายอย่างประเดประดังเข้ามา ช่องทางด้านหลังเจ็บขัดจนแทบไม่อยากจะขยับตัว มันเหนียวเหนอะหนะ ยามที่ร่างกายขยับตัวเหมือนมีของเหลวไหลออกมาตามง่ามขา ส่วนหน้าตรงปลายก็เจ็บแสบจนแทบไม่อยากจะเยี่ยวไอ้ควายถึกนั่นมันไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ถ้าเป็นโอเมก้าไม่ตายคาอกเลยหรือไง เขาที่เป็นอัลฟ่าแท้ ๆ ยังสลบคาเตียง ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าหลับไปตอนไหน“ตื่นแล้วเหรอ”“…”ฮึก ฮึก ครั้งใดที่ร่างกายอ่อนแอหรือเพลียมาก ๆ อีริคจะถูกครอบงำด้วยภาพหลอนของพ่อแม่ที่ถูกฆ่าตายต่อหน้าต่อหน้าเพราะพวกท่านทั้งสองก็เป็นหนึ่งในพวกพิเศษเช่นเดียวกัน แล้วที่เขาทำงานเป็นนักฆ่าให้คาลอส โกเพียงเพราะยากดประสาทที่อีกฝ่ายเอาไว้ใช้เลี้ยงสุนัขรับใช้ให้ทำตามคำสั่ง การจะตีตัวออกไปนั้นไม่ง่ายเพราะยาที่ใช้ไม่มีขายและเป็นยาสูตรพิเศษที่ปรุงขึ้นมาเพื่อคนป่วยทางด้านสภาพจิตใจอย่างอีริคโดยเฉพาะเ
เสียงคำด่าทอในตอนแรกบัดนี้เปลี่ยนเป็นเสียงครางกระเส่าในลำคอ อีริคตอนนี้กัดริมฝีปากจนเลือดซึมเมื่อร่างกายส่วนล่างได้รับสิ่งแปลกปลอมเข้ามา มันแปลกและรู้สึกบอกไม่ถูก เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกสำหรับอัลฟ่าอย่างเขา“ไง…”“ไอ้….”ร่างกายบิดเร้าแทบจะนั่งไม่ติดเก้าอี้ เก้าอี้ที่อีริคนั่งมีรูปร่างคล้ายพระจันทร์เสี้ยวส่วนเว้าโค้งนั่นเหมาะสำหรับสอดใส่ในท่านั่งแบบนี้ได้อย่างถนัดอึก อึก อีริคแทบจะกลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหว เมื่อความแปลกกลายเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่“ตรงนี้ใช่ไหม”อ๊า อ๊า ร่างอีริคกระตุกเมื่ออีกฝ่ายกระทุ้งซิลิโคนแท่งยาวมาโดนจุดกระสัน ส่วนข้างหน้าส่วนปลายเริ่มมีน้ำสีใสปริ่มออกมา“ถามครั้งสุดท้ายจะนัดส่งตัวเมื่อไหร่”“…”อ๊ะ อ๊ะ อีริคชะงักเมื่ออีกฝ่ายถอนแท่งสีม่วงยาวนั้นออกไป“ไม่ตอบงั้นต้องเปลี่ยนของเล่นสักหน่อย”“กะ กู ไม่รู้”“ไม่เอาน่า กล้าๆ หน่อย” ก่อนอีกฝ่ายจะหันไปหยิบกระบอกทรงยาวสีใสมองเห็นภายในได้ชัดเจน มีเข็มวัดแรงดันเหมือนกระบอกสุญญากาศ“ไอ้เหี้ย…มึง อย่าให้กูรอดไปได้ สมองมึงได้กระจุยแน่”หึกระบอกทรงยาวสีใสถูกครอบลงไปยังส่วนยาวที่แข็งชันจนเห็นเส้นเลือดปูดโปน ค่อย ๆ ครอบไป
อีริคที่เดินทางมาคุมงานแล็บที่ปารีสเนื่องจากที่นี่แจ้งว่ามีการค้นพบพวกเลือดพิเศษ และกำลังรีดเลือดเพื่อเตรียมส่งขาย เขามีหน้าที่ดูแลเลือดมูลค่ามหาศาลเหล่านี้ส่งให้ถึงมือลูกค้าแต่ใครจะรู้ว่ามันเป็นกับดักการจัดเก็บและการดูแลรักษาเลือดให้คงสภาวะดังเดิมต้องใช้เวลาอยู่ 2-3 วันจึงมีเวลาพักผ่อน การทำงานติดต่อกันมาแรมเดือนถึงเวลาต้องพักบ้างอีริคเลือกผับที่เดิมที่เขาชอบไป เลือกห้อง private มันคงจะดีไม่น้อยถ้าได้โอเมก้าคนสวยๆ มาดูแล ซึ่งลูกค้า VIP อย่างอีริคที่นาน ๆ จะมาทีแต่ทางเจ้าของก็ไม่เคยลืมว่าต้องดูแลปรนนิบัติลูกค้ากระเป๋าหนักคนนี้ยังไงให้ประทับใจโอเมก้าที่ถูกเลือกจะต้องไม่ฉีดน้ำหอมเพราะอีริคไม่ชอบ และถูกเทรนมาอย่างดีเพื่อเอาใจลูกค้าคนนี้โดยเฉพาะ“สวัสดีครับ ผมนิกกี้จะมาดูแลคุณในวันนี้”“หืม”โอเมก้าคนนี้สวยหน้าตาออกลูกครึ่งเอเชียผสมกับอะไรสักอย่าง ดูดี...เสื้อผ้าที่สวมใส่เป็นซีทรูราคาแพง เนื้อผ้าบางมองเห็นทะลุปรุโปร่งเห็นไปทุกสัดส่วน ก้นงอนงามนั้นน่าขย้ำ ก่อนอีกฝ่ายค่อย ๆ เดินเข้ามานั่งลงที่พื้น ออดอ้อนออเซาะคลอเคลียตรงหัวเข่าและหน้าขาเหมือนลูกหมาตัวน้อย โอเมก้าร่างบางเมื่อเห็นลูกค้าไม
เมื่อเรียนจบบุตรชายลำดับ 2 ของตระกูลอย่างนิวโร ก็ถึงเวลาทำงาน ติดสอยห้อยท้ายไปกับพี่ชายคนโตอย่างไบโอ ชายที่มีท่าทางนิ่งขรึม หน้าตาไม่ยินดียินร้าย ออกจะบึ้งตึงตลอดเวลา หางตาปลายแหลมชี้ขึ้นส่งผลให้ใบหน้านิ่ง ๆ ดูดุดันเป็นอีกเท่าตัวการทำงานกับพี่ชายไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับนิวโรมากเท่าไหร่นัก เข้าขากันดีด้วยซ้ำ ตัวติดกันแทบจะตลอดเวลาเนื่องจากหนึ่งในธุรกิจของครอบครัวที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก นั่นคือห้องแล็บวิจัยที่ทันสมัย เบื้องหน้าคือห้องแล็บวิจัยค้นคว้ายาสารพัดชนิด แต่เบื้องหลังนั้นเอาไว้สำหรับช่วยเหลือพวกเลือดพิเศษโดยเฉพาะ โดยได้รับการช่วยเหลือจากพันธมิตรสองพี่น้องฉายาในโลกธุรกิจคือ ‘ศัตรูพ่าย’ หลักการทำงานของไบโอคือเฝ้ามองเหยื่อและหาจุดอ่อนอย่างใจเย็นแยบยลที่สุด โดยเฉพาะการยืมมือคนอื่นโดยที่ตัวเองมือไม่ต้องเปื้อนเลือดและเกิดการสูญเสียน้อยที่สุดเป็นเรื่องที่พี่ชายของเขาถนัด แถมยังมีวิธีการเค้นเอาคำตอบจากเหยื่อแบบไม่ธรรมดา ใบหน้าที่เคร่งขรึมนั้นซ่อนความอำมหิตเอาไว้อย่างมิดชิดตระกูลเราไม่มีตาวิเศษอะไรหรอก เพียงแต่รู้การเคลื่อนไหวฝั่งศัตรูอย่าง New Gene ทุกย่างก้าวแค่นั้น จะมีอะไรนอกจาก ‘หนอนบ่
พวกเขาทั้ง 4 ได้ย้ายมาอาศัยอยู่ที่ต้าเหลียนประเทศจีน ท่านผู้เฒ่าเว่ยหยางเจี้ยนยินดีเป็นอย่างมากที่จะได้เลี้ยงหลานถึงสองคน โดยอายุห่างกันเพียง 3 เดือน คฤหาสน์หลังโตโอ่อ่าที่เคยเงียบเหงากลับมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันตาเมื่อมีสมาชิกใหม่มาเพิ่มถึง 6 คนไม่ว่าจะเป็นเสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้ของเด็กเล็ก ต่างก็ทำให้เหล่าสาวใช้และบอดี้การ์ดรู้สึกกระฉับกระเฉงและมีชีวิตชีวาตามไปด้วยเมื่อเทียบกับอดีตที่ผ่านมา ดูท่าทางท่านผู้เฒ่าเว่ยหยางเจี้ยนจะมีอายุยืนไปถึง 100 ปีเป็นแน่หลานคนแรกชื่อจีนว่า ชินหยาง (พระอาทิตย์ดวงใหม่) และชื่อไทย รวีกานต์ ผู้เป็นที่รักดั่งตะวัน มีเพศรองเป็นอีนิกม่าหลานคนที่สองชื่อ ชินเบ๋า (สมบัติล้ำค่า) รพีพันธุ์ ผู้เป็นเชื้อสายตะวัน เพศรองโอเมก้าเด็กทั้งสองถูกเลี้ยงดูด้วยกันเหมือนฝาแฝด พวกเขาทั้ง 4 มานั่งเล่นปิกนิกรับลมบริเวณหลังบ้านที่ติดกับทะเลสาบ มองดูเด็กน้อยทั้งสองที่นั่งอยู่ในเก้าอี้เด็กอย่างเอ็นดู“ไม่คาดคิดมาก่อนเลยนะว่าพวกเราจะได้มา สร้างครอบครัวด้วยกัน แถมยังมีลูกไล่เลี่ยกันอีก” ไมโครพูด เพราะตั้งแต่ได้เจอผู้ชายตรงหน้าชีวิตโอเมก้าที่เป็นหมันก็เหมือนได้ชีวิตใหม่กลับคืนมา แม
บ้านจุลศาตรานั่งแทบไม่ติด โดยเฉพาะชวาลาที่ลุ้นซะยิ่งกว่าลุ้น เพราะไมโครไม่ต้องการอัลตร้าซาวด์เพศ เพราะอยากลุ้นไปพร้อม ๆ กัน ไมโครปวดท้องมูกเลือดไหลมาตั้งแต่วันศุกร์ตอนเที่ยงคืน จวบจนวันนี้วันอาทิตย์ตอนเช้าเวลา 6 โมงเช้าถึงได้ยินเสียงเฮมาจากในห้องคลอด แต่ไม่มีเสียงร้องของทารกสักแอ๊ะ พวกเขาต่างก็ใจเสีย ก่อนจะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้จ้าเหมือนแมวตัวเล็กแต่อานุภาพของเสียงนั้นทำเอาคนฟังคนลุกเกรียว รวมไปถึงกระจกหน้าต่างสั่นครืด ๆ ร้องแป๊บเดียวก็เงียบไป ก่อนจะพากันไปรอที่ห้องพักผู้ป่วยเพื่อรอรับขวัญหลานและคุณแม่มือใหม่ตะวันที่สวมชุดคลุมท้อง ท้องโตเดินอุ้ยอ้ายนั่งรออยู่ในห้องพักตั้งแต่เช้าตรู่ก็ได้เดินทางมาเยี่ยม แต่เมื่อไม่มีทีท่าจะคลอดสักทีจึงเลือกนั่งรออย่างใจเย็นในห้องพักผู้ป่วยที่คล้ายห้องพักโรงแรม ห้องกว้างขวางใหญ่โตมีหลายโซนให้เลือกพักผ่อน ตะวันคิดว่าเหมาะสมแล้วเพราะหากเป็นห้องธรรมดาแค่บรรดาพี่น้องทั้ง 4 ของไมโครก็เต็มห้องแล้วเสียงเปิดประตูทำให้ตะวันละสายตาจากหนังสือที่อ่านอยู่ในมือหันมามองผู้มาใหม่ ก่อนจะลุกเดินไปหาด้วยความดีใจ“แม่นิภา สวัสดีครับ” แม้กำลังจะเป็นแม่คนแต่ตะวันก็อดที่จะอ







