เพเนโลเป้มองเธอด้วยสายตาเย็นชา “ฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนเลยนะ อย่าพยายามที่จะทำลายแผนการของไซมอน ฉันจะคอยจับตาดูเธอ”ชารอนจิบไวน์อีกครั้งแล้วหัวเราะ “เพเนโลเป้ เธอคิดมากเกินไปแล้ว ถ้าฉันอยากจะทำลายมัน ฉันก็คงทำมันไปนานแล้ว นอกจากนี้ ฉันกำลังคบกับยูจีน ไซมอนไม่สำคัญสำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว”เพเนโลเป้จ้องหน้าเธออยู่พักหนึ่ง ราวกับพยายามจะจับผิดว่าเธอกำลังพูดโกหกหรือไม่ จากนั้นเธอก็พูดอย่างเย็นชา "ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ขอให้เธอมีความสัมพันธ์ที่ยาวนานกับเขา และอย่าไปยุ่งกับไซมอนอีก!" พอพูดจบ เธอก็ถอนหายใจและลุกหนีไปชารอนยิ้มจาง ๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยการเสียดสี 'ใช่ว่าโลกนี้จะมีไซมอนเพียงคนเดียวเสียเมื่อไหร่!'อย่างไรก็ตาม... ทำไมเธอยังคงรู้สึกขมขื่นอยู่ในใจ?เธอเพิ่งจะได้รับความสงบได้ไม่นาน แต่ก็มีใครบางคนมานั่งลงข้างเธออีก เธอขมวดคิ้วทันทีโฮเวิร์ดเริ่มบทสนทนาด้วยการถามเธอว่า "ชารอน คุณกำลังออกเดทกับยูจีนจริง ๆ เหรอ?"ชารอนไม่อยากมองหน้าเขาด้วยซ้ำ "แล้วมันแปลกตรงไหนล่ะ?"โฮเวิร์ดกำหมัดของเขาทันที เขาต้องการหันไปเผชิญหน้ากับเธอ แต่เขาก็พยายามห้ามตัวเองเอาไว้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถระงับคว
แม้ภายในห้องจะมืดสลัวและมีเพียงแสงไฟริบหรี่ แต่เธอก็คุ้นเคยกับกลิ่นของชายคนนั้นเป็นอย่างดีจากนั้นเสียงทุ้มลึกของเขาก็รดลงมาบนศีรษะของเธอ "ผมเอง"ตอนนี้เธอแน่ใจแล้วว่าเป็นเขา ไซมอน!หลังจากที่รู้ว่าเป็นเขา ความซึมเศร้าที่เธอแบกรับมาทั้งคืนก็ปะทุขึ้นทันที ราวกับภูเขาไฟระเบิด เธอพูดอย่างเย็นชา "ไปให้พ้น ปล่อยฉัน!"ชายคนนั้นกดมือของเธอลงบนประตู และเขายังกดทับร่างของเธออีกด้วย เธอก็ไม่สามารถดิ้นรนได้เลย!ความแตกต่างด้านความแข็งแกร่งระหว่างชายและหญิงทำให้เธอไม่สามารถผลักเขาออกไปได้ภายใต้แสงสลัว เธอเงยหน้าขึ้นและจ้องมองเขาอย่างโกรธเคือง “ฉันบอกให้ปล่อยฉัน!” เธอรู้สึกอึดอัดใจเมื่อเขาสัมผัสเธอไซมอนมองดูเธอด้วยสีหน้าที่ดูเอาแต่ใจอย่างยิ่ง เขาสัมผัสได้ถึงความโกรธของเธอ แต่เขาก็อารมณ์เสียเช่นกัน และร่างสูงของเขาก็ขยับเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นกลิ่นอันแรงกล้าของผู้ชายห่อหุ้มเธอเอาไว้ และลมหายใจอันร้อนแรงของเขาก็พัดเข้าหูเธอพร้อมกับเสียงเข้มที่ฟังดูน่ากลัว “คุณบอกว่าคุณกำลังเดทกับยูจีนงั้นเหรอ?”'นี่เขากำลังตั้งคำถามกับฉันงั้นเหรอ?''ช่างน่าขันจริง ๆ เขากล้าสงสัยในตัวฉัน ก่อนที่ฉันจะมีโอกาสไ
ชารอนตกตะลึงชั่วขณะ เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่ชายคนนั้นพูด แต่แล้วความโกรธในใจเธอก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง เธอไม่สามารถสลัดความรู้สึกนั้นออกไปได้เลยเธอพยายามผลักเขาออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล เธอทำได้เพียงยิ้มอย่างเย็นชา “คุณยังมีหน้ามาหลอกฉันอีก! พรุ่งนี้คุณจะแต่งงานกับซัมเมอร์อยู่แล้ว คุณคิดว่าฉันเป็นคนโง่ที่จะเชื่อคำโกหกหลอกลวงของคุณอีกเหรอคะ”“ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่คนโง่ และผมก็ไม่ได้หลอกคุณ ผมเคยบอกคุณไปแล้วว่าผมมีข้อตกลงกับเธอ!” ชายคนนั้นพูดอย่างเคร่งขรึมชารอนหยุดดิ้นรนอยู่พักหนึ่ง และหลังจากที่เธอเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็ถามอย่างเย็นชาว่า "คุณกำลังจะบอกว่า... คุณแต่งงานกับเธอด้วยเงื่อนไขบางอย่างงั้นเหรอ?""ใช่"“‘งั้นก็บอกฉันมาว่าเงื่อนไขอะไร”ไซมอนเงียบไปสองสามวินาที ก่อนจะพูดว่า "ผมยังอธิบายให้คุณฟังตอนนี้ไม่ได้"ชารอนจ้องมองเขาและพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “ไม่ใช่ว่าอธิบายไม่ได้ แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะโกหกฉันยังไงใช่ไหมล่ะ?”“ผมไม่ได้โกหกคุณ!”“คุณคิดว่าฉันยังจะเชื่อใจคุณอยู่อีกเหรอ?”“แล้วทำไมคุณถึงไม่เชื่อใจผม? หรือความจริงแล้ว คุณไม่เคยเชื่อใจผมเลย?”ชารอนรู้สึกเศร้าเล็กน้อย เธอหัวเราะกับตัวเ
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของซัมเมอร์ทำให้ไซมอนถึงกับชะงัก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาเห็นเธอกำลังเล็งปืนมาที่พวกเขาบรรยากาศรอบตัวของพวกเขาดูอึมครึมขึ้นมาทันที และท่าทีของซัมเมอร์ก็ดูไม่เหมือนคนที่กำลังล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย หากพวกเขากล้าที่จะก้าวออกไปข้างนอก เธอก็คงจะยิงชารอนอย่างไม่ลังเลชารอนไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับธุรกิจสีเทาที่ทำให้ครอบครัวกาเบรียลกลายเป็นตระกูลที่ร่ำรวยขึ้นมาได้ แต่ทุกคนบอกว่าครอบครัวกาเบรียลไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว และตอนนี้พวกเขาก็กำลังดำเนินธุรกิจที่ขาวสะอาดอยู่ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมทุกคนถึงยังต้องคอยระแวดระวังครอบครัวกาเบรียลอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าตระกูลกาเบรียลจะไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการค้าอาวุธอีกต่อไปแล้ว แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่ได้ครอบครองพวกมันพวกเขาโหดเหี้ยมและเลือดเย็นเกินกว่าใคร ๆ เช่นเดียวกับที่ซัมเมอร์กำลังเล็งปืนมาที่พวกเขาในตอนนี้ ถึงอย่างไร ไซมอนก็เป็นคู่หมั้นของเธอ เธอกลัาทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร?ใบหน้าอันหล่อเหลาของไซมอนดูเย็นชา เขายังคงสงบ แต่ความเย็นชาในดวงตาของ
“ชาร์ มานี่เร็ว” ยูจีนยื่นมือออกไปหาเธอ เขายังคงมีสีหน้าอ่อนโยน แต่ดวงตาของเขากลับแฝงไปด้วยความรู้สึกไม่พอใจ เขาไม่ชอบเห็นเธออยู่กับไซมอน“ผมไม่ยอมให้คุณไปหาเขาหรอก!” ไซมอนตะโกนอย่างเย็นชา และพยายามคว้าตัวเธอไว้อย่างไรก็ตาม คราวนี้เธอตอบสนองอย่างรวดเร็ว โดยการวิ่งไปหายูจีนยูจีนดึงเธอไปข้างหลังได้ทันเวลาพอดี และห้ามไซมอนไว้“ประธานแซคคารี่ พรุ่งนี้คุณจะแต่งงานแล้ว คุณควรรู้ดีแก่ใจว่าไม่ควรล้ำเส้นจนเกินไป หยุดยุ่งวุ่นวายกับชาร์ได้แล้ว อย่างน้อยคุณก็ควรห่วงศักดิ์ศรีของคู่หมั้นคุณบ้าง”ดูเหมือนว่าไซมอนจะไม่ได้ยินสิ่งที่ยูจีนพูด และยังคงจ้องมองไปที่ชารอน เธอวิ่งหนีเขา และตอนนี้เธอก็หลบอยู่ข้างหลังยูจีน การกระทำของเธอส่งผลกระทบต่อจิตใจของเขาเป็นอย่างมากเขาอดไม่ได้ที่จะกำมือแน่น ดวงตาสีดำของเขาหรี่ลงอย่างเย็นชา ขณะที่เขามองไปที่ผู้หญิงคนนั้น “บอกผมมา ว่าคุณจะไปกับผมไหม?”ชารอนรู้สึกงุนงง เขาต้องการที่จะส่งเธอกลับบ้าน โดยไม่ยอมอธิบายอะไรให้เธอฟังสักอย่าง แล้วทำไมเธอต้องฟังเขาด้วย?เขามักจะเอาแต่ใจตัวเองอยู่เสมอ โดยคิดว่าทุกคนจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขาเธอก้าวออกมาจากด้านหลังยูจีน
ไม่นานหลังจากที่ชารอนและยูจีนจากไป ซัมเมอร์กับไซมอนก็ได้รับของขวัญจากลุงคัวโตร ลุงของซัมเมอร์ขณะนี้พวกเขาอยู่ในเลานจ์ ซัมเมอร์ได้แต่จ้องมองกล่องของขวัญที่วางอยู่บนโต๊ะพร้อมกับลางสังหรณ์ในใจในขณะเดียวกัน ไซมอนกำลังนั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยวตัวหนึ่ง ใบหน้าของเขายังคงดูมืดมนจากการที่ชารอนเลือกที่จะจากไปพร้อมกับยูจีนก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม ความสนใจของเขาก็ถูกเบี่ยงเบนไปยังกล่องของขวัญที่ลุงคัวโตรส่งมาตามเรื่องราวที่คนภายนอกทั่วไปรับรู้ ผู้ชายในตระกูลกาเบรียลจะมีอายุไม่เกินสามสิบปี กล่าวอีกนัยหนึ่ง พ่อของซัมเมอร์ ลุงดอส และลุงเทรซ เสียชีวิตหมดแล้ว เหลือเพียงลุงคัวโตรเท่านั้น แต่เขาก็มีร่างกายที่อ่อนแอและกำลังป่วยเช่นกันเธอเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลกาเบรียล และมีเพียงเธอเท่านั้นที่จะเป็นผู้สืบทอดของตระกูลได้ อย่างไรก็ตาม กฎของตระกูลกาเบรียลได้กำหนดเอาไว้ว่า เธอจะสามารถสืบทอดตระกูลกาเบรียลได้อย่างสมบูรณ์แบบก็ต่อเมื่อเธอแต่งงานเท่านั้นถึงกระนั้น ลุงคัวโตรผู้อ่อนแอของเธอก็ไม่ต้องการให้เธอได้เป็นผู้สืบทอดของตระกูลกาเบรียล“เปิดมันออกมาดู” ไซมอนพูดเบา ๆซัมเมอร์ก็อยากรู้เหมือนกันว่ามี
...วันรุ่งขึ้น งานแต่งงานครั้งยิ่งใหญ่ถูกจัดขึ้นที่คฤหาสน์กาเบรียล แขกที่มาร่วมงานมาถึงกันหมดแล้ว และพวกเขากำลังนั่งอยู่บนม้านั่งยาวที่จัดเอาไว้ล่วงหน้าชารอนและยูจีนก็รวมอยู่ในนั้นด้วย เธอไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของตัวเองได้ เมื่อเธอกำลังจะเห็นไซมอนแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นอย่างไรก็ตาม สัญชาตญาณของเธอบอกว่ามีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นในงานแต่งงาน หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนนี้เธอรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับความปลอดภัยของเขา...เธออยากจะตบหน้าตัวเอง เธอยังคงห่วงเขามากในสถานการณ์แบบนั้น ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ยอมบอกความจริงกับเธอด้วยซ้ำไซมอนยืนอยู่ไม่ไกลจากเธอนัก และเขากำลังจ้องมองมาที่ชารอนซึ่งอยู่ท่ามกลางฝูงชน 'เธอยังอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงไม่ยอมกลับไป?’ดวงตาของเขามืดมนลงเมื่อเห็นยูจีนอยู่ข้าง ๆ เธอเขาหันไปหาแฟรงกี้อีกครั้ง และพูดว่า "พองานแต่งเริ่ม นายต้องคอยดูแลความปลอดภัยของเธอให้ดี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม"แฟรงกี้รู้ดีว่าเขาหมายถึงใคร และพยักหน้ารับคำสั่งทันที “เข้าใจแล้วครับเจ้านาย ไม่ต้องห่วงครับ”ถึงเวลาที่งานแต่งงานจะเริ่มขึ้นแล้ว ไซมอนสวมชุดสูทสีขาว ขณะที่ซัมเมอร์สวมชุด
เรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นในงานแต่งงานที่ควรจะมีแต่ความสุข ทำให้บรรยากาศภายในงานดูกดดันและย่ำแย่ลงอย่างเห็นได้ชัดในขณะนี้ ซัมเมอร์รู้สึกราวกับถูกมีดกรีดหัวใจ เมื่อได้เห็นร่างของโจอี้ที่เต็มไปด้วยเลือด แถมเขายังถูกบังคับให้คุกเข่าอีกด้วย เธอรู้สึกเหมือนอยากจะฆ่าทุกคนให้ตาย เมื่อได้เห็นการกระทำอันป่าเถื่อนของพวกเขาเธอคงจะชักปืนออกมาแล้ว ถ้าไซมอนไม่ได้ห้ามเธอเอาไว้“ลุงคัวโตร ลุงทำอะไรกับบอดี้การ์ดของฉัน ลุงทำร้ายเขางั้นหรอ?” ซัมเมอร์กัดฟัน และแอบกำหมัดของเธอ เธอแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าคนที่ทำร้ายเขา!คัวโตรยิ้มอย่างน่าสะพรึงกลัวและพูดว่า "ซัมเมอร์ นี่ควรจะเป็นวันสำคัญของหลาน คนที่น่าสงสารอย่างลุงไม่ควรมาที่นี่ แต่ลุงรู้ดีว่าหลานไม่ได้ต้องการการแต่งงานในครั้งนี้เลย เขาต่างหากคือคนที่หลานอยากจะแต่งงานด้วย ไม่ใช่เหรอ?” เขาชี้ไปที่โจอี้ที่กำลังคุกเข่าอยู่สีหน้าของซัมเมอร์ดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย และดวงตาของเธอก็เปล่งประกาย ช่วงเวลาต่อมา เธอได้ยินเสียงของแขกกำลังพูดคุยกัน ในขณะที่พวกเขาทุกคนจ้องมองมาที่เธอด้วยความสงสัยใบหน้าของเธอมืดมนลง และเธอก็ตะโกนอย่างเย็นชา "ไร้สาระ! เขาเป็นแค่บอดี้การ์ดของฉ