Share

บทที่ 25

กุมารนั้นพยายามดิ้นรนสุดชีวิต สุดท้ายก็สลายกลายเป็นควันดำและล่องลอยไปในอากาศ แต่คราวนี้มันไม่เข้าไปในจมูกและปากของฉัน อาจเป็นเพราะว่ากุมารตนนี้ไม่ได้ฆ่าคนมาก บาปจึงไม่ได้หนักหนานัก

ขณะเดียวกัน ตำรวจนายนั้นก็จับซ่งน่ากลับมาได้แล้ว ตรงหน้าอกของเธอมีพระเครื่องแขวนอยู่ ข้างใน มันดูเหมือนผงสีขาวราง ๆ

นั่นเป็นผงกระดูกของกุมาร

ฉันเรียกหล่อนทันที “ซ่งน่า เรื่องแผลที่หน้าของจูหลิง เธอก็เป็นคนทำใช่ไหม?”

แต่ซ่งน่ากลับหลบสายตาฉัน “ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงอะไร?”

ฉันพูดต่อ “ผีกุมารหัวล้านที่คุณเลี้ยงไว้ ใส่ชุดสีแดง ตอนแรกคุณกะจะให้กุมารตนนั้นลงมือขณะการถ่ายทำใช่ไหมคะ?”

ซ่งน่าเบิกตากว้าง และสั่นสะท้านไปทั้งตัว “เธอ เธอรู้ได้ยังไง?”

ฉันจึงกล่าวต่อด้วยความโกรธเคือง “การเลี้ยงกุมารเดิมทีแล้วเป็นพวกลัทธินอกรีด มันจะผลาญทำลายโชคลาภของตัวคุณเองจนหมดสิ้น แต่คุณก็ยังใช้มันมาทำร้ายคนอื่น ที่คุณมีจุดจบแบบนี้ มันก็สมควรแล้ว”

ซ่งน่าเกิดร้อนรนขึ้นมา เธอตะโกนลั่น “แล้วทำไมยัยนั่นถึงได้ทุกอย่างที่ต้องการเสมอล่ะ ฉันมีอะไรที่เทียบกับมันไม่ได้บ้าง? หน้าตาฉันกับมันก็พอ ๆ กัน ด้านทักษะการแสดงฉันก็เก่งกว่ามัน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status