Lahat ng Kabanata ng BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1): Kabanata 41 - Kabanata 50

                                                                                    ’Nong umalis siya ay halos hindi kami ni Shawn.     "Are you okay?''      Konti lang ang nakain ko. I lost my appetite. Parang hindi pa ako nakamove on sa nangyari kanina.    First time kong nakita siyang umiyak. Halos pinupunit ang puso ko. Tama ba yung pagtataboy ko sa kanya? Tama ba na pinairal ko ang pride ko?    Knowing Sebe kung galit siya, galit talaga siya. Worst he's driving..Saan kaya siya tumutuloy dito sa Iloilo? Sino ang kasama niya?    Matapos ang lunch namin ay agad akong hinatid ni Shawn pauwi. Halos lutang ako. Hindi ako makaimik. 

Sebastian POV "So what's your plan now son?" Dad asked on the middle of our dinner. Uminom muna ako sa tubig bago nagsalita at tinignan ko siya. "I think I have to study and think on how will I manipulate. Habang nag aaral ako pagsasabayin ko ang pamamahala sa Unibersidad." Dad decided to gave me his property. Kung sa akin lang sana ay pag hihirapan ko muna iyon bago makuha. So I'll study while managing our University. Napatingin si Damon sa akin. Umiling siya. He's still my step brother anyway. Pero sa kanya lagi kaming magka kompetensya. Sa akin wala akong pake doon. Unang araw namin sa school agad na pinag aralan ko ang bawat pa sikot sikot.Kung paano ko gamayin at kung paano ko mapalalago ang Unibersidad. It's a big responsibility. "How about Bethany? " Radleigh asked. Nandito kami sa Opisina ko. I am making my work here while they were talking about their girls. Nakaupo si Clinton habang nag titext sa kanyang cellphone at s

"Deep hole bitch!" I whispered. Nasa railings ako nang building namin. Building nang mga tourisms students . Iyan ang course ko, sa tingin ko kase ito lang ang bagay sa akin at madaling kurso. Kasalukuyan kong nakikita si Rad with a girl clinging on his arms. Ang kapal! Why do I love this kind of man? "Hoy! Sinong tinitignan mo sa baba?" Aniya ni Loisa sabay tingin sa baba. "Pwede ba? Wag ka ngang manggulat!" Singhal ko sa kanya, bigla bigla nalang kasing sumusulpot! "OA mo ha?!" Singhal niya pabalik sa akin. Tinignan ulit ang tinitignan ko sa baba. "Ay! Crush mo si Rad no?!" Nagulat ako. "No ,I'm not." Todo tanggi ko. "Nahahalata na kita e'." Aniya. "Isipin mo ang gusto mo, I don't care." Nainis ako mukhang nagtatawanan pa sila!Hindi ko kailanman na tanong kay Rad kung ano ba talaga kami. Takot akong malaman, takot akong masaktan. Sa ngayon, sapat na muna sakin ang kami. Siya at ako walang status. Walang label, just make out. Fuck buddie

"Ano ba!!" Tili ko ng pasalampak akong ihiga ni Rad sa mahabang sofa niya.Agaw atensyon kami kanina dahil pinagsasampal ko ang dibdib at mukha niya.Pero parang wala lang naman yun sa kanya. Parang ang kamay ko pa yung namula sa kakahampas."Walang hiya ka talaga!" Singhal ko sa kanya at sinabunutan siya.He groaned with pain. "Putangina!" Mura nito ay dahil malakas siya agad niya akong sinalikop sa kamay at itinaas niya sa ibabaw nang ulo ko.Gusto kung matawa sa mukha niya ngayon. Kahit tingin mo ay isang kalabit mo lang ay makakapanakit na ito.Mas lalo lang nadepina ang guwapo niyang mukha. Sobrang suplado nga lang lalo na't salubong ang kilay niyang makapal."Damn, I didnt know na brutal ka pala baby," he said teasingly."Baby your face! Let me go,!" Singhal ko dahil nakadagan siya sa akin. Halos hindi pa siya magkasya sa sofa sa katangkaran niya hindi sapat ang haba ng sofa . Wala akong magawa dahil nakaipit ang aking kamay sa ibabaw ng ulo ko sa pamamagitan ng isa niya lang kamay

I wore a black off shoulder and a highwaist ragged skinny jeans. I tied my hair in a messy bun. Four days since Rad and I, got back here in Manila and those days for me like hell. He texted me last time na may kailangan daw silang puntahan ng pamilya niya sa Tagaytay. Hindi ko alam kung bakit nagtagal ng ' four days. "Hello! earth to Frixxie!" Aniya sa akin ni Loisa na tumabi sa akin sa bench kasama si Cassy. May mga dala silang frappe. Bakit ko ba kasi sinanay ang sarili ko sa presensya ni Rad. Nakakalungkot kapag wala siya. Worst, kahit malungkot ako wala akong mapagsasabihan kahit kaibigan ko. "Tulala ka na naman." Puna sa akin ni Cassy. "Wala to. Masama lang siguro ang pakiramdam ko ." Nagkatinginan silang dalawa. "Sigurado ka Frix? Namamayat ka kaya." Hinawakan pa ni Loisa ang braso ko tila ba sinusukat kung namayat nga ako. "Mukhang stress ka pa, pero dyosa parin! Gosh! How can you do that in the same time?" She adde