Lahat ng Kabanata ng BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1): Kabanata 51 - Kabanata 60

Isang linggo na ang nakalipas at ngayon na ang aming Booth Competitions. Paramihan ng kita ang bawat courses."So you mean na iyong step sister mo ay nasa unit mo?" Tanong sa akin ni Cassy dahil kinuwento ko sa kanila about kay Veron.Kasalukuyan naming dinidisplay sa booth namin ang aming assorted kind of juices. Baked cookies and cakes with free hugs.! Si Kurt ang naka ediya niyan at ako pa talaga ang ginawa nilang pain sa free hugs. Sa harap namin ay booth ng ibang kurso din. Nagkalat sa paligid ang ibat ibang booth at welcome pa ang outsiders. Para daw mas lalong dumami ang aming kita. Tumango ako."Oo mabuti nga hindi kami masyadong nag -aaway. Noon kasi sa US lagi kaming nag-aaway. But peoples change for the better. "Humalakhak si Loisa."Gusto namin siyang ma meet Frix. Yayain mong pumasyal. Baka nilumutan na yun sa unit mo sa sobrang ka boringan e." Inirapan ko siya but I nodded."Okay some other time."Busy na kami dahil may mga bumili na nang juice. Inuhaw yata. Good thi

Tatlong buwan ang nakalipas.Pinilit kong maging matapang. Gabi gabi akong umiiyak,gabi gabi akong umiinom.Hindi ako nakakakain sa tamang oras. Ang unit ko ay nagmukha nang kulungan ko.I'm so depressed. I feel so stupid.Kung maaga ko lang sana sinabi kay Rad ang tungkol doon? Ano kaya ang mangyayari? Makikipag hiwalay pa ba siya? Nagkalat ang mga bote ng alak sa sahig sa iba't ibang sulok ng unit ko. Araw araw kong inaalala ang mga sinabi ni Rad sa akin.Hindi na ako masyadong nakapasok sa eskwelahan.Ilang beses na din ni Papa akong pinangaralan kung bakit daw ba ako nagka ganito. Kung hindi pa siya umuwi nung kailan at kinausap kung sino man sa school ay hindi na sana ako tatanggapin.I took a special exam para sa aking marka.Kung hindi lang dahil kay papa ay hindi na talaga ako papasok. My friends keep on calling me. Nag aalala sila sa akin.Kung nakakain na ba ako? Dahil namayat daw ako. Maswerte ako na may kaibigan pa akong tulad nila. Nag aalala sa akin na kahit nga ako ay wa

"R-Rad?" Sa tantiya ko ay mga alas dos na ng umaga. Ganitong oras siya pumasok? "Hmmm?" Now he's kissing my legs. Bolta boltaheng kuryente ang umatake sa sistema ko. "R-Rad? What are you doing??" Impit na saway ko nang bahagyang tumaas na ang halik niya sa taas ng hita ko. I'm only wearing my silk dress nighties and panty lace, wala akong bra. Sino ang hindi mabibigla kung magigising ka sa kalagitnaan nang napaka aga ng ganito? Amoy ko pa hanggang dito ang kanyang hininga na lalong nagpabaliw sa sistema ko. He stop on my panty. He bit and sniffed it. "Rad~" I moaned. "I love you." Anas niya sa gitna ko. Halos mapaupo na din ako sa ginagawa niya. Hahawak na sana ako sa ulo niya kaso pinigilan na niya yun. Siya ang humawak sa kamay ko upang ipirmi sa gilid ko yun. "Stay still...Don't move..." His husky voice that gave me shiver. I bit my lip and I let him. Hahayaan ko siya kung anuman ang gagawin niya. Dahil kahit m

Kung gaano karangya ang buhay ko. Kabaliktaran naman ng buhay pag-ibig ko.Buhay pag ibig sa pamilya,at pag ibig para sa taong mahal ko.Naka tunghay ako sa kalawakan ng Kamaynilaan sa veranda ng aking unit.Hawak ang kopita ng alak, nilalaro ko yun paikot ikot sa palad. Ngayon nakatulala lamang ako doon na parang malaking hiwaga ito sakin. Love is the most powerful of all. Kung masasaktan ka dahil sa pagmamahal kahit iinom mo pa ng maraming alak ay sa huli ,mananatili pa rin ang sakit. Gosh, sobrang lalim na nang pag iisip ko.Kasalukuyan kasama ko ngayon si Loisa at Cassy. One week na din. Hindi ko alam kung bakit hindi padin ako kinocontact ni Daimos. Kung hindi siya makakauwi dito ay uuwi ako ng Isla.I missed the place. Doon kasi marerealize mo kung gaano kaganda ang kalikasan. Hindi man kasing unlad katulad dito sa Manila ay maganda naman ito sa maraming bagay. It's an ideal place for me. Kung magkaka pamilya man ako sa huli. Gusto ko doon ako titira. "Hindi naman kasi kasa

"Ano? Bakit ngayon mulang sinabi sa akin na tapos na?". Sigaw ko sa cellphone.Nasa harap ako ng tukador at nagsusuklay. Alas sais na ng gabi. Tatlong araw na ang nakalilipas simula ng nagkaayos kami ni Rad. We're so fine. I'm mean, more than that. Gumigising ako bawat umaga na nakangiti at tila may mga puso sa paligid. Kung noon ay sweet at maalaga si Rad ngayon ay dumoble pa. Umuuwi siya sa unit ko pagkatapos ng mga gawain niya sa opisina. Noong isang araw ko lang din nalaman na siya pala ang COO nang Highlands Company. Isang kumpanya na nagbubuo at nagpaplano ng mga paggawa ng Hotels,Casino at mga designs nang mga uri ng rest house sa mga beaches. Ang HC kung saan mo makikitang binubuo ng mga Architects and Engineers. Ang papa niya daw ang CEO nun.Nagmura siya sa kabilang linya."Sandali lang ako doon. Hindi ako makatanggi." He said huskily sa kabilang linya. Uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Mula pa nung umaga hindi niya sinasagot ang tawag at texts ko dahil kakagising niya