Semua Bab Tears of Pain: Bab 1 - Bab 10

Napaka-payapa ng buong probinsiya ng El Cumano. Makikita rito ang mga puno't halaman na sagana sa bunga at mga ibon na bumababa sa sanga mula sa malayang paglipad sa himpapawid. Ang mga huni nito'y mistulang awit sa umaga na nagiging harana sa pagsapit ng gabi.  Sa bawat gilid ng daanan ay masisilayan ang maliliit na bahay na gawa sa pawid at kahoy. Ang sahig ay gawa sa kawayan na kung sasapit ang hapon ay nagbibigay ng maligamgam na pakiramdam. Ang mga mamamayan ay nagsisimula nang magsibak ng kahoy na kanilang pang-gatong bilang paghahanda sa kakainin.  Samantala, sa bakuran ay makikita ang mga luntian'g halaman kasama ang mga puno ng saging na hitik sa bunga. Sa gitnang parte nito'y mapap

Tirik na tirik ang araw. Ang mga mamamayan ng El Cumano ay nagkaka-siyahan sa munting salu-salo sa kanilang mga tahanan. Maingay at masigla ang buong probinsiya maliban sa makulimlim na tahanan ni Eleonor. Sa kabila ng mainit na panahon, naroon siya sa sulok ng silid, yakap ang mga tuhod habang nakatalukbong ng kumot ang kalahati ng katawan. Nanginginig ang kaniyang mga balikat at labi dahil sa labis na ginaw. Mainit ang kaniyang paghinga't kusang pumipikit ang mga mata dahil sa masaman'g nararamdaman.Ilang saglit pa'y pumasok ang kaniyang ama sa loob ng silid nang walang pag-alinlangan."Anong oras na, nakahiga ka pa rin!? Aba, kumilos ka!" Hinampas ng mabigat na kamay nito ang hita ng dalaga kaya lalo itong napapikit sa sakit."Ano ba'ng ginagawa mo diyan!?" Marahas nitong tinanggal ang kumot na bumabalot sa kaniya."P-Pa...masama po ang pakiramdam ko." Nanginginig na sambit ng dalaga. Tinitigan lang si

"Pasensiya ka na ah.." Pag-hingi ng paumanhin ni Eleonor habang hindi maka-tingin nang diretso kay Matilda. Nang makita ang ganitong hitsura ng dalaga'y lumambot ang ekspresyon ni Matilda at napabuntong-hininga."Ayos lang, ano ka ba. 'Wag ka nang mahihiya sa'kin. Basta itago mo 'tong pera sa mga mata ng papa mo. Tara na? Ihahatid na kita sa inyo." Tumango na lang ang dalaga at nag-patangay kay Matilda. Hindi siya umimik sa gitna ng tahimik na paglalakad nila ngunit kahit gano'n ay magaan pa rin ang pakiramdam niya rito.Nang ilang hakbang na lang ang pagitan nila sa kanilang tahanan ay isinigaw ni Matilda ang pangalan ni Emilito habang mahigpit na hinahawakan ang kaniyang braso. Hindi alam ni Eleonor kung bakit, ngunit kumakalma siya sa tuwing malapit lang si Matilda sa kaniya. Sa tingin niya'y ligtas siya sa presensiya nito. At kahit magka-edad sila'y masasabi niya'ng mag-kaibang magka-iba sila ng katangian. Matapang ang babaeng nasa tab

Ang kagalakan sa puso ng dalawang dalaga ay walang pag-sidlan. Natutuwa si Matilda dahil sa wakas ay nakapag-desisyon na rin si Eleonor, at gano'n din ang tuwa'ng nararamdaman ni Eleonor dahil sa kauna-unahang pagkakataon ay may tao'ng handang tumulong sa kaniya.Magsasalita pa sana si Matilda nang may bigla silang marinig na ingay. Isa itong tinig ng pamilyar na lalaki kaya luminga-linga sa paligid si Eleonor hanggang sa mahuli ng mga mata niya ang kaniyang ama na nagpupuyos sa galit. Nagsalubong ang dalawang kilay nito't naka-kuyom ang mga kamay. Alam niya'ng maparurusahan na naman siya kaya wala siyang nagawa — nakatayo lamang siya't nakatulala. Hanggang sa narinig niyang sumigaw si Matilda. May mga pangalan itong binanggit hanggang sa mabilis na lumabas mula sa mala-laking bato ang mga kalalakihan na nakita niya kahapon. Nakita niya ang paglapit ng mga ito sa kaniyang ama at hinawakan nila ang kaniyang braso. Mas lalo pa'ng kinabahan si Eleonor d

Hindi pa man luma-lalim ang tulog ni Matilda'y isang hagulhol ang kaniyang narinig, kaya iminulat niya agad ang kaniyang namumungay na mga mata at agad na tumayo upang tingnan si Eleonor. Nakita niya'ng pawisan ang buong mukha nito at hindi matigil sa pag-tahip ang kaniyang dibdib."Eleonor...Eleonor...binaban gungot ka." Niyugyog nito ang mga balikat ni Eleonor ngunit wala rin itong saysay dahil patuloy pa rin siya sa pag-hikbi."Eleonor..." Natataranta na si Matilda dahil hindi niya alam ang pwedeng gawin kung sakaling hindi pa rin magising si Eleonor.Ngunit dahan-dahan nitong iminulat ang mga mata'ng punong-puno na ng luha. Nang makita si Matilda ay agad siyang napa-bangon sa pagkaka-higa at akmang yayakapin ito kaya umakyat si Matilda sa kaniyang pwesto upang mahigpit siyang mayakap."M-Matilda..si Papa." Takot na takot na sambit ni Eleonor habang nanginginig ang labi. Hinaplos naman ni Matilda ang ka