Pagkagising sa umaga ay nag-asikaso na agad si Eleonor at Matilda. At sa unang pagkakataon ay gumising ang dalawang dalaga na magaan ang pakiramdam, walang bigat na nakapasan sa kanilang mga puso at ang lahat ng bagay na madadapuan ng kanilang mga mata'y tila napaka-ganda. Ganito nga siguro kapag ika'y natulog nang hindi nagki-kimkim ng sama ng loob.Nagpasiya sila'ng maglibot muna at mag-tungo sa isang mall na isang sakay lamang ng jeep ang pagitan. At habang naglalakad sila'y hindi mapigilan ni Eleonor ang mamangha sa buong paligid — napaka-laki at napaka-lawak nga talaga ng Maynila.Habang binabagtas nila ang malawak na daan papunta sa sakayan ng jeep ay lalong nag-umapaw ang saya na nararamdaman ni Eleonor.Marami s'yang nakita na mga maliliit na tindahan sa bawat gilid na dahan-dahang itinatayo ng mga tao. Kaya naman maya't maya niyang kinakalabit si Matilda sa kaniyang braso. Napapa-lingon naman s

Ito na ang pinaka-hihintay ng dalawang dalaga. Sa wakas ay makakarating na rin sila sa paaralan na kanilang papasukan. Suot ni Eleonor ang magandang bestida na binili ni Matilda para sa kaniya kaya mas lalo siyang natutuwa. Hanggang sa sumakay muli sila sa isang jeepney na ang ruta ay hindi naman kalayuan mula sa kanilang apartment. At nang pag-baba nila mula sa sinasakyan ay hindi na napigilan ng dalawa ang ma-lula. Malaki ang labas ng paaralan na may bilog na logo sa gitna ng gate. May estatwa rin na makikita mula sa labas na kanilang kinatatayuan na kinakawayan naman ng katamtamang sinag ng araw. Lalo lamang gumanda ang paaralan sa kanilang paningin."Grabe, Matilda! Ang laki pala ng school na 'to!" Mangha'ng saad ni Eleonor habang binabagtas ng kaniyang paningin ang itaas ng paaralan. "Oo, Eleonor. Wala

Nakabulagta sa sahig ang lupaypay na katawan ni Matilda at ang mata'y nakapikit na tila natutulog lamang nang mahimbing. Ngunit iba ang pakiramdam ni Eleonor. Kaya humahangos niyang tinungo ang 1st floor upang humingi ng tulong sa Landlady dahil wala naman siyang emergency hotline sa kaniyang maliit na selpon. At nang mapuntahan ang nakabulagta'ng dalaga ay agad na tumawag ng ambulansiya ang landlady. Habang isinasakay sa stretcher si Matilda ay hindi naman ma-awat si Eleonor sa kaniyang kinatatayuan. Hindi niya alam ang kaniyang gagawin at tila siya'y biglang binagsakan ng langit at lupa. Nanlalamig ang kaniyang mga kamay at nanginginig ang labi sa labis na nerbiyos ngunit pilit niya itong nilalabanan. Para kay Matilda. Agad na sumunod si Eleonor sa loob ng ambulansiya at habang mabilis ito'ng umaandar ay katumbas din ng mabilis na pag-tahip ng kaniyang dib

Pangalawang araw na simula noong sabihan ni Dok. Agustin sila Matilda at Eleonor na manatili muna ng tatlong araw sa ospital. At matapos ang tagpo kagabi ay bumalik si Matilda sa kaniyang silid. Mugto ang mga mata ngunit magaan ang paghinga.Bumalik sa normal ang pag-aaral ni Eleonor kahit nasa loob parin ng ospital kasama si Matilda. Hindi naman niya ito tinitingnan bilang isang malaking hadlang. Sa katunayan nga ay gumagaan ang pakiramdam niya sa tuwing malapit kay Matilda. Mabuti nalang at hindi na nito inulit pa'ng kunin ang sariling buhay.Habang naglalakad palabas ng maliit na kantina ay napukaw ng atens'yon ni Eleonor ang isang pamilyar na lalaki. Ilang lakad lamang ang distansiya nilang dalawa na naging dahilan upang maalala ni Eleonor ang minsang nakabunggo niya sa mall. Ang lalake'ng may magandang mga mata na halatang isang banyaga, matangos na ilong at may magandang katawan. Ang lalake'ng nag-abot sa kaniya ng calling card."Anong ginagawa niya rito?" Mahina'ng tanong ni Ele

Sa pagputol ng tawag ni Eleonor ay ang siyang pagngiti ni Wil Schord sa loob ng kaniyang opisina. Siya ang susundo kay Eleonor sa napag-usapan nilang tagpuan kaya naman labis ang nararamdaman niyang saya at pagkasabik. Hindi na siya makapag-hintay na makita't mahawakan si Eleonor. Samantala, labis naman ang pagpintig ng puso ni Eleonor dahil sa kaba. Hindi niya maintindihan nang lubusan ang kaniyang ginagawa. Hindi na rin niya maunawaan ang kaniyang nararamdaman. Basta para sa kaniya, ang mahalaga na ngayon ay ang makaraos sa sitwasyon nila ngayon.  Agad na s'yang nag-asikaso ng kaniyang isusuot at mga isusuot pa'ng mga damit. Sinabihan na kasi siya ni Wil na kakailanganin niya ang higit pa sa isang damit sa kaniyang pagpunta sa St. Larzralé Bar. At kahit may hindi na magandang kutob ay pinili niyang 'wag sundin ito. Mas pipiliin na niya ngayon ang lunukin ang natitirang hiya. Sa ganap na alas-kwatro ng hapon