“Hey calm down. Huwag kang umiyak! Hindi pa patay ang Fender Hearst mo.” mabilis siyang inagapan ni Uni at binigyan ng tissue. “Papatayin ako ng kaibigan ko 'pag nalaman niyang pinaiyak kita ngayon buntis ka pa naman.”Kahit papaano, natawa siya sa naging reaksyon ni Uno. Nalito siya kung saan siya matutuwa, sa nalamang hindi patay ang binata o sa nalaman na buntis siya. “Ayan, ngumiti ka. Hindi 'yong ipapapatay mo ako.”Napaismid siya nang wala sa oras at tinalikuran ito. “Ang baho ng niluto mo, baka naman alisin mo 'yan at sabihin mo na sa'kin ang totoo kung saan ba talaga ang magaling na lalaking iyon at matagal kayong nakabalik?” Ngumisi ito. “Nagiging maldita ka pala, Blesy kapag buntis. Hindi ko inasahan ang pag-iba ng ugali mo.” Tumalim ang kaniyang mata kay Uno na agad nitong ikinataas ng kamay. “Oo na, aalisin ko na at ilalagay sa ref!” Mabilis nitong nilagay sa food conta

"Loka-loka ka talaga, eh 'no?" Naiiling na saad niya at mabilis na dinampot ang basket na bitbit. Isa silang fruit picker sa malaking farm ng matandang Haponista. Isang OFW na pikit ang matang nagpunta sa ibang bansa para sa kinabukasan ng kanilang pamilya. "Ito naman si Maria, ang killjoy talaga! Nagkikwento pa ako, eh." Hindi niya pinansin ang pag-iinarte ng kaniyang kaibigan. Nakilala niya ang babae nung nandito na siya sa Japan at ito ang unang pumansin sa kaniya sa kabila ng kaniyang pagiging strikta at hindi masyadong nagsasalita. Marami silang mga pinay ang nando'n nagtatrabaho pero ilag ang mga ito sa kaniya o sa madaling salita, umiiwas sa pagiging tahimik niya masyado. "Mamayang gabi na natin pag-usapan 'yang crush mo." Nagsimula silang bumalik sa strawberry farm kung saan hindi pa sila nangalahati. Paano kasi, panay tabil ng kasama niya. "Pero totoo ang sinabi ko, Maria! May gwapo tayong kasama. Nakita ko siya kanina tapos parang hindi na yata crush nararamdaman ko, par

"Ate! Buti at nakatawag ka na?"Ngumiti lang siya sa tanong na iyon nang kaniyang bunsong kapatid. "Kumusta kayo?""Ate bilhan mo naman ako ng panibagong laptop at cellphone, nasira kasi ang huling pinadala mo." Mabilis na singit ng kaniyang kapatid na babae. Nag-aaral na ito sa kolehiyo at kumukuha ng kursong Tourism.Napahugot siya ng hangin at napahilot sa sintido. "Bakit nasira?""Hindi ko alam, eh. Basta nasira na lang siya. Ate kailangan ko ng laptop at cellphone next week, magpadala ka ng pera ha?"Tumango lang siya para 'di na humaba ang usapan nilang dalawa. Hindi siya nito titigilan hangga't hindi nito makukuha ang gusto."Ate, akin din. Kailangan ko ng perang pampaayos ng motorsiklong binili. Ginamit kasi ni Onyok at binangga niya sa poste. Nagasgasan tuloy at natanggal ang gulong."Matagal siya bago sumagot. Sa tuwing tumatawag siya sa Pinas, puro problema ang binubungad sa kaniya ng kaniyang pamilya kaya nasanay na siya ro'n. nasanay na siya ang taga-bigay ng mga pangang

Kinagabihan, hindi siya makatulog. Iniisip niya kung saan siya pwedeng humiram ng pera. Ilang beses niyang inisip na magbale pero paniguradong hindi siya pagbibigyan.Ate, kailangan ko na talaga ng pera. Kailan ka ba magpapadala? Kung pwede, bukas na sana agad Ate dahil hindi makakapaghintay 'tong mga projects ko.Napailing siya nang mabasa ang chat na iyon ng kaniyang kapatid. Kung pwede lang tumae ng pera, kanina pa niya ginawa. Pero hindi niya rin kayang tiiisin ang mga ito. Obligasyon niya bilang panganay na anak ang tumulong.Tumayo siya mula sa pagkakahiga at nagtimpla ng gatas. Maingat lang ang kaniyang kilos at baka magising ang kaniyang mga kasamahan na ngayon ay mahimbing ng natutulog.Lumabas siya at nagpunta sa may terasa habang hawak ang isang mug ng gatas. Malamig sa labas pero hindi niya ininda iyon, nasanay na rin siya kahit papaano sa malamig na klima ng japan.Saan ba ako kukuha ng perang ipapadala?Maingat niyang ininom ang kaniyang tinimplang gatas. Umuusok pa ito

Napakunot ang noo ni Marie nang mag-pop ang message request sa messenger niya. Timingnan niya ito, Gal Vensson ang nakalagay na pangalan. Nagkibit siya ng balikat at hinayaan ito. Hindi siya nag-aaksya ng oras makipag-chat sa mga taong hindi niya kilala. Kakatapos lang nila mag-chat ng kaniyang kapatid kaya ngayon day-off niya, magpapadala agad siya ng pera."Maria..."Hindi siya sumagot. Naghintay siya ng susunod na sasabihin ni Judith."Pagkatapos mo rito sa Japan, saan ka mag-aabroad sa susunod? Dito pa rin ba o sa US?" panimula nito."Matulog ka na.""Pero gusto kong malaman kung saan nga.""Sa bundok, magkakatol.""Seryuso?"Hindi niya pinansin ang kaibigan. Pinatay niya ang cellphone at nilagay ito sa ilalim ng kaniyang unan. Matutulog na siya at hahayaan niya si Judith na magsalita nang magsalita hanggang sa mapagod ito at magdesisyon matulog.Kinabukasan, maaga pa lang. Naghanda na siya papuntang Green House. Nakakatamad man dahil na rin sa temperatura pero wala, kailangan niy