The Obsession Of A Dominant Billionaire のすべてのチャプター: チャプター 381 - チャプター 390

"Fight back Gal!" Nakangising saad ni Magnar.Ngumisi naman siya at mabilis din itong inundayan ng suntok sa mukha. Magpapatayan sila nito!"Ouch! Come on dude, fight back!" malakas na sigaw ni Tiverius kay Magnar.Napatingin siya kay Tiverius na ngayon ay dala-dala pa rin ang dark chocolate nitong tinempla. Dalawa na ang nanonood sa kanila at mas maganda iyon para kung magpatayan sila ng tuluyan magkaibigan, kaniya-kaniyang libing na libing na lang ang mga 'to sa kanila.Para silang batang nagsuntukan ni Magnar sa buhanginan, madaling araw at parang tangang nagtatagisan kung sino ang matapang. Habang ang dalawang kaibigan nila ay kaniya-kaniyang pustahan at pinagkikitaan sila. Sa bawat suntok na matatamo nila, nagpupustahan ang mga ito ng limang piso."Tangina! Tatlong tama kay Gallagher. Kinse pesos, Tiverius. Bigay mo na agad.""Utangin ko muna, pre. Nasa alkansya ko kasi.""Gagawin kong alkansya 'yang katawan mo 'pag 'di ka agad nagbayad sa 'kin.""Tangina mo talaga." Agad naglaba

MADILIM ang anyo ni Marie habang sakay siya sa truck papuntang City. Iniwasan niya si Gheron dahil sa kakulitan nito, pero heto at naging kasama pa niya sa loob ng isang oras papuntang Furano."Anong gagawin mo pala sa Furano?" tanong nito habang nagmamaneho. Saglit itong sumulyap sa kaniya.Hindi siya nagsalita. Wala siyang pakialam sa presinsya ng lalaki. Ang gusto lang niya ay ma-withdraw ang pera at makapagpadala sa pamilya sa probinsya. Hindi nga siya nakapagpalit ng kasuotan. Hindi naman ito mahalaga. Minsan nga, inaasar na siya ni Judith na papunta na siya sa pagiging manang. Maliban sa wala na siyang ka-choice-choice paano manamit, hindi rin siya marunong mag-ayos ng sarili. Kaya nakakapagtaka kung bakit maraming gustong pumorma sa kaniya kung alam naman ng mga ito na hindi siya maganda."Mabuti na lang at ako ang natukang magmaneho ngayon. Absent kasi ang isa sa driver, may sakit daw kaya ako muna ang inassign ng Team Leader. I'm glad, kasama kita papuntang Furano. Masaya ang

"Shh... Pinagtitinginan na tayo sa kaingayan mo." Nakakalokong saad nito habang humakbang papasok sa loob ng pastry house."Gago ka talaga!" asik niya rito at nagpipigil na gumawa ng eksena. Siya ang nahihiya! "Ibaba mo ako o hindi?" Ginamitan niya ito ng warning tone at imbes na matakot ito, ningitian lang siya nito ng nakakalaglag panty."Ito na. Kalma ka lang d'yan."Hindi siya nakaimik nang makitang nasa loob ng sila ng Pastry house at binaba siya nito sa upuan nando'n malapit sa may salamin dingding. Halos lumubog siya sa hiya nang makitang sa kanila halos nakatingin ang mga customer."Bwesit ka talaga!"Ngumiti lang ito at nagkibit ng balikat. "Gusto ko lang tikman ang cookies nila dito."Hindi siya nag-abalang tumugon. Kalalaking tao nito tapos mahilig sa matatamis? Nagkukot ang kaniyang kalooban at napahalukipkip. Nakadalawa na ang lalaki sa kaniya sa pagbuhat at sa susunod na uulitin pa nito ang pagbuhat sa kaniya, mag-asawang sampal na ang aabutin nito sa kaniya."Alam kong

"OH, saan ka pupunta?"Napatingin siya kay Judith nang harangan siya nito sa kaniyang daraanan. Nakataas ang kilay nito at sinuri ang kaniyang suot mula paa hanggaang ulo."Sa suot mo, mukhang pupunta ka ng farm at mukhang pupunta ka sa city. Masyadong ah— old fashion ka naman, Marie!"Blangkong tumango lang siya sa sinabi ni Judith at tinalikuran ito, pupunta siya sa City na hindi kasama ito. Hindi siya mamasyal. Pupunta siya sa City para mag-sideline bilang dishwasher."Huwag mong sabihin—""Tama ka," putol niya rito nang balingan niya ito ng tingin.Napanganga na lamang ito at hindi makapaniwala sa kaniyang sinabi. Parang kabaliwan ang gagawin niya sa tingin nito. "Day off natin ngayon, oh! It means, pahinga-hinga muna at picture-picture para pang-post natin sa facebook mong puro larawan ng mga kapatid mo. Kung hindi shared post, puro naman mga tags tapos ang dull pa tingnan ng facebook mo. Walang ka dating-dating!" Nagpakumpas-kumpas pa ito ng kamay na parang nagsasagawa ng choir.

ANG lawak ng ngiti ni Gallagher habang yakap-yakap niya si Marie. Mabango ang buhok nito. Natawa siya. Huhulaan niya, Palmolive shampoo ang gamit nito na kulay pink. Babaeng-babae ang dating at nagustuhan niya sa pang-amoy."A-andiyan pa b-ba 'yong bata?""Shh... Stop talking, pancakes. Nakatingin pa rin sa 'yo ang bata. Isipin mong mabuti kung hindi mo ba ito kapatid." Gusto niyang humagalpak ng tawa. Kailan pa siya naging mapagsamantala para lang mapalapit sa babaeng ito na parang tigre at maamong tupa?"W-wala ba siyang balak umalis?""Wala."Natahimik ang babae at gustong-gusto niya kapag ganito sila lagi ng dalaga. Wala lang, gusto niya lang. Maliban sa ang bango ng buhok nitong hinaluan ng pawis at kusina, okay lang.Pinipigil niya rin ang sariling huwag matawa at baka mahalata siya ni Marie. Paniguradong hindi lang sampal ang makukuha niya sa babae."Paalisin mo siya—""Shh! Nasa tabi mo na siya ngayon. Humihingi yata ng barya. Ramdam mo ang kalabit niya? Ate, barya raw?" Mas l