Sinukuan din ni Jing-Jing ang paulit-ulit niyang pagtawag kay Chyna. Pakiramdam niya ay malaking oras ang masasayang kung hindi naman din sasagot ang kanyang kinokontak.Kapagdaka'y naghanda na siya ng ilang damit-pamalit. Kumuha lamang siya ng sa tingin niya ay sasapat sa planong ilang araw na pagpalagi sa tahanan ng pamilya namin. Pinili niya ang isang maliit na bag upang hindi masyado maging mainit sa mga mata ng kanyang mapunang ina.Mabait naman ang kanyang inang si Mama Feliz. Yun nga lang, talagang maduda at mapagtamang hinala. Kaya sigurado siyang uusisain siya to the max bago ang imposibleng pagpayag.Makalipas niyang makapagempake, mabilisan na siyang naligo, at nagsuot lamang ng pambahay. Plain shirt at ordinary floral short. Tumuloy siya ng kusina ang nagsalang ng ilang gatang na pansaing na bigas sa rice cooker matapos hugasan ito.Ganito na ang gawi ng kanilang pamilya. Madaling araw pa lang naiiwan na si Jing-Jing mag-isa sa bahay. Maaga ka

Muling nabulabog ang looban ng magkakamag-anak nang mamataan nila na may ipinasok na balot ng kumot sa bahay namin."Parang awa n'yo na, tulungan n'yo ang anak ko!," panaghoy ni Papa Lino nang makaharap ang aking mga magulang na noo'y di pa niya nakikilala."Ano po'ng nangyari?," usisa ni Tatay Bong."Sinapian ang anak ko at magagamot n'yo raw siya sabi ni Eloisa...," sagot ni Papa Lino na halos manikluhod na sa bigat ng anak.Saka lamang napuna ni Tatay Bong at Mama Belsa na kasunod pala nito si Eloisa.Nang alisin ni Tatay Bong ang takip ng kumot, nagulat sila na si Jing-Jing ang buhat nito. Pawisang walang malay ito."Naku, si Jing-Jing iyan ha...," pagkilala ni Nanay Belsa."Sige, ipasok n'yo ho sa loob...," pag-anyaya ni Tatay Bong sa ama ni Jing-Jing habang inaalalayan rin paloob ng bahay."Emong, sunduin mo ang Tito Ato mo at may pasyente kamo...," tawag pansin ni Nanay Belsa na kakasulpot pa lamang mula sa kusina.Hindi i

"Chy, nagsasabi ng totoo ang pinsan ko...," pagtatanggol ni Carey kay Max. "Mula ng makaluwas tayo galing Bagac, hindi pa siya lumayo dito dahil binabantayan namin si Chadie at bilin na 'wag kami maglayo-layo dahil hindi pa tapos ang mga kababalaghan...," patuloy ni Carey na tila proud sa kanyang mga binitiwang salita.Walang kasinungalingan ang mga nasabi ni Max. Maging si Chyna mismo ay alam niyang walang ibang impormasyong inalam sa kanya ang binatang ito, maliban sa kaswal na atraksyon nila sa isa't isa."At paano'ng ikaw ang maituturo ng anak ko kung hindi ikaw iyon?," bigkas ng ina ni Chyna na pumatak na rin ang luha bunga ng awa sa sitwasyon ng anak.Napuna niya rin ang pagbabago ng ekspresyon ng mukha ng anak. Higit siyang nakaramdam ng habag sa pagkatulala nito na pakiwari niya ay naghahanap na ng pagdudugtong dugtong ng mga bagay matapos marinig ang sinabi ni Max at ng pinsan nito."Imposible hong ang pamangkin ko ang gumawa ng inyong ibinibinta

Pagkababa ng tawag ni Mang Salde ay lumipas na ang gana ng lahat sa handang pananghalian ni Marissa.Tila nilukob sila ng isang malaking dagok. Mas mahahalata ang pagkadismaya at poot mula kay Pete.Napadabog siya sa mesa bago dinuro ang katutubo na siya lamang sa aming lahat ang kasalukuyang nakakakita."Ano ba'ng ginawa mo?! Hindi mo man lang siya tinulungan???! Alam mo bang malaki ang maitutulong niya sa'yo tapos pinabayaan mo lang siya??!," galit na panduduro niya sa Mangyan.Muling bumalik sa pagkayukod ang katutubo hanggang sa paunti-unti itong naglaho sa kanyang paningin.Inalalayan ko na muling makaupo si Pete at pakalmahin siya sa kanyang nararamdaman."Relaks lang, Bro...," yakag ko sa kanya."Hindi ko alam kung makakapagrelaks pa tayo ngayong nawala na si Mang Lindo. Relaks lang ako ng mga nakaraang araw dahil alam ko may katuwang ako sa mga nakikita at nararamdaman nating kababalaghan. Siya lang yung kabisado ang gagawin at maram

Pagkababa ng tawag ay binuksan ko na ang usapan sa kung ano ba ang dapat naming gawin. Sabik na akong makauwi. "Since nabanggit mo na in two to three days ay luluwas na tayo matapos man o hindi ang misyon natin dito, ano ang plano mo?," pagpuna ko sa mga salitang nabanggit ni Pete sa tawag namin kanina sa mga nasa Maynila. Sa mga naturan ko, bumaling rin ang ibang kasama ko sa hapag na iyon sa maaaring solusyon na ilalatag ni Pete. "Sa totoo lang, binigay ko yung dalawa hanggang tatlong araw para makapaglamay man lang tayo kay Mang Lindo para pasasalamat na rin sa mga naitulong niya sa atin...," panimula ni Pete. "Oo, tama lang naman yung ganoong ilang araw bilang respeto na rin kay Lindo," ayon kay Kuya Bobby. "Ano ang gagawin natin dito sa ilang araw na 'yon para maresolba lahat ng misteryo dito?," may halong interes at pagkainip sa mungkahi ni Pete ang datingan ng tono ni Brix. "Nawalan na ako ng balak na tulungan pa ang katutubo da