Semua Bab ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: Bab 1751 - Bab 1760

ขณะที่อีวอนน์ ซาเวียร์ยังคุยกับแกรี่ ดันเคนและฮานะ รถ Ferrari 488 สีแดงก็ได้แล่นเข้าสู่เขตหนึ่งในมอร์ดูที่เต็มไปด้วยวิลล่าที่หันหน้าเข้าหาทะเลย่านนี้มีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายร้อยปี อาคารต่าง ๆ เป็นสถาปัตยกรรมแบบตะวันตก แม้ว่าอาคารเหล่านี้จะค่อนข้างเก่า แต่ก็ได้รับการดูแลมาเป็นย่างดี เห็นได้ชัดว่าอาคารเหล่านี้เป็นทรัพย์สินของผู้ที่ค่อนข้างจะชนชั้นสูงผู้คนอาจไม่กล้าแม้แต่จะขับรถเข้าไปในเขตนี้ด้วยซ้ำหากพวกเขาไม่มีรถที่หรูพอหลังจากนั้นไม่กี่นาที รถก็จอดที่หน้าวิลล่าหลังหนึ่ง จากนั้นฮาร์วีย์ ยอร์กและไคท์ วอลค์เกอร์ก็ลงมาจากรถไคท์พาฮาร์วีย์เดินเข้าไปในห้องโถงของวิลล่าการตกแต่งในห้องโถงนั้นวิจิตรงดงามพร้อมด้วยเตาผิงแบบดั้งเดิม ถ่านหินระดับไฮเอนด์กำลังลุกไหม้และปล่อยกลิ่นยางสนอันละเอียดอ่อนทั้งห้องโถงรู้สึกเหมือนฤดูใบไม้ผลิ หญิงงามเจ็ดคนนั่งอยู่ในที่นั่งของตนผู้หญิงที่นั่งตรงกลางดูเหมือนจะอายุราว ๆ สามสิบ ผิวของเธอดูเรียบเนียน คิ้วของเธอบนเรือนร่างที่น่าหลงใหลเป๊ะราวกับว่ามาจากภาพวาด ภาพนั้นช่างมีเสน่ห์เหลือเกินเธอสวมเสื้อคลุมที่ทำขึ้นเฉพาะในกังนัมขณะที่นั่งไขว้ขาเรียวยาวและอุ้

คำสบประมาทดังก้องไปทั่วผู้หญิงที่น่าหลงใหลอีกหกคนกำลังหมุนแก้วไวน์ของพวกเธอในขณะที่พวกเธอกดดันฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างสนุกสนาน“อย่างนั้นเหรอ? ตระกูลวอลค์เกอร์แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?“แต่ผมเพิ่งจะตบหน้าจัสตินไปเมื่อวานนี้เอง…“อยากรู้จังว่าสมาชิกครอบครัวจะจัดการกับผมยังไงน้า?” ฮาร์วีย์พูดด้วยความใจเย็นรอยยิ้มบนใบหน้าของแองเจลีน่า จอห์นและคนอื่น ๆ ชะงัก‘เขาตบหน้าจัสตินเหรอ?’ประโยคนั้นเรียบง่ายและกระชับ แต่กลับทำให้แองเจลิน่าและคนอื่น ๆ ตกตะลึงอย่างไม่น่าเชื่อแม้แต่ไคท์ วอลค์เกอร์ก็ยังมองฮาร์วีย์ด้วยความงุนงงแล้วจัสติน วอล์กเกอร์คือใคร?เขาเป็นผู้เฒ่าแห่งตระกูลวอล์คเกอร์และหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู สถานะของเขาสูงส่งและอำนาจของเขาไม่มีที่สิ้นสุด เขาเป็นคนใหญ่โตเลยทีเดียว!แต่ฮาร์วีย์ที่ตบหน้าเขากลับยืนอยู่ตรงนี้โดยไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่นิดเดียว?ช่างเป็นเรื่องตลก!ไม่ใช่แค่จัสติน แม้แต่พี่น้องสิบคนของหลงเหมินที่ติดตามเขามานานหลายปีก็มีความกล้าหาญในการต่อสู้ที่คนธรรมดาไม่สามารถเทียบได้เขาสามารถพล่ามอะไรแบบนี้เพียงเพราะต้องการอวดได้จริง ๆ เหรอ?ตลกสิ้นดี!แองเจลิน่ากลับมา

ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้ถ่อมตัวแต่ก็ไม่ได้รุกรานเช่นกัน เขากล่าวอย่างใจเย็นว่า “คุณน้า ผมจะคุยกับคุณดี ๆ เป็นครั้งสุดท้ายเพราะเห็นว่าคุณเป็นแม่เลี้ยงของไคท์นะ“ในเมื่อไคท์เป็นผู้หญิง แน่นอนว่าเธอจะต้องตามใจผม ถ้าผมไป เธอจะต้องไปด้วยอยู่แล้ว!”แองเจลีน่า จอห์นขมวดคิ้ว“นี่แกคิดจริง ๆ เหรอว่าแกเก่งมากเพียงเพราะแกสามารถอวดดีต่อหน้าฉันได้?“แกไม่มีสิทธิ์ที่จะได้ครองผู้หญิงที่ดีกว่าแกเป็นพันเท่าหรอก!”แองเจลีน่าหันไปมองหน้าไคท์ด้วยสีหน้าที่เย็นชา“ไคท์ ฉันให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย!“เธอจะต้องแต่งงานกับลูคัส ฌอง!“ไม่อย่างนั้นเธอก็รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร!”ไคท์กัดฟันและตอบว่า “ฉันบอกคุณแล้วนะแม่เลี้ยง! ฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับใครนอกจากฮาร์วีย์!”“ในเมื่อเธอเรียกฉันอย่างนั้น นั่นหมายความว่าเธอยอมรับแล้วว่าฉันเป็นเมียหลวงของพ่อเธอ!”แองเจลีน่าเหี้ยมโหดโดยไม่ยอมอ่อนข้อให้ไคท์“ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ฉันจะตัดสินใจเองว่าเธอจะแต่งงานใคร!“ฉันจะเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย เลิกกับเจ้าชายในฝันของเธอซะ!“ถ้าไม่อย่างนั้นทุกคนจะดูไม่ดีหากลูกน้องของฉันลงมือ!”ฮาร์วีย์ตอบเธออย่างใจเย็นด้วยคำตอบท

สีหน้าของแองเจลีน่า จอห์นเยือกเย็นเมื่อเธอมองฮาร์วีย์ ยอร์กตั้งแต่หัวจรดเท้า“ตลก!“แกไม่ใช่หมอฝั่งตะวันออก และไม่ใช่หมอฝั่งตะวันตกด้วยซ้ำ! ดูจากสารรูปแกแล้วฉันพนันได้เลยว่าแกไม่มีความรู้ทางการแพทย์สักนิด!“แต่แกก็ยังกล้ามาพูดไร้สาระถึงที่นี่ราวกับว่าแกรู้ว่าแกกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่อย่างนั้นเหรอ?“ฉันขอเตือนแกไว้นะ!“ถึงแม้ว่าสิ่งที่แกพูดจะเป็นความจริง ก็ยังมีหมอที่มีความสามารถมากมายในมอร์ดูที่สามารถรักษาอาการของฉันได้อย่างง่ายดาย แกไม่ต้องห่วงหรอก!”ฮาร์วีย์ตอบอย่างคลุมเครือว่า “เขาพูดกันตั้งแต่สมัยโบราณว่าการแพทย์และศิลปะการต่อสู้เป็นสิ่งที่ควบคู่กัน“แต่การแพทย์สมัยโบราณและศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับการแพทย์ปัจจุบัน“คุณบาดเจ็บเพราะศิลปะการต่อสู้แบบโบราณ แต่คุณกลับต้องการที่จะรักษามันด้วยการแพทย์ปัจจุบันอย่างนั้นเหรอ?“นี่คุณฝันอยู่รึเปล่า?“ถ้าคุณไม่เชื่อผมก็รอดูแล้วกัน อีกไม่นานอากาศก็จะหนาวแล้ว คุณจะได้นอนติดเตียงเร็วกว่าที่คุณคาดไว้“เมื่อถึงเวลานั้น ไคท์และผมจะมาเยี่ยมคุณเอง!”ตาของแองเจลีน่ากระตุก แน่นอนว่าเธอจะต้องกลัวว่าอะไรจะเกิด

”ขยะ!”“ขยะ ขยะ ขยะ!”ทันทีที่ฮาร์วีย์และไคท์จากไป แองเจลีน่าก็ลุกขึ้นด้วยความโกรธเธอเตะบอดี้การ์ดของเธอลงกับพื้นทีละคน สีหน้าของเธอสยดสยอง“พวกแกมีกันมากกว่าสิบคน! พวกแกเป็นปรมาจารย์กันหมดไม่ใช่เหรอ? ไหนบอกว่าแกแต่ละคนสามารถเอาชนะได้สิบคนด้วยตัวคนเดียว?!“แต่พวกแกไม่สามารถแม้แต่จะเอาชนะไอ้นักต้มตุ๋นชั่วนั่นได้ด้วยซ้ำ!“พวกแกเอาชนะมันไม่ได้ยังพอทน แต่พวกแกกลับสู้อะไรมันไม่ได้เลย! ฉันเกือบถูกฆ่าแล้วนะ!“การเลี้ยงขยะแบบพวกแกไว้จะมีประโยชน์อะไร?“ถ้าฉันตาย พวกแกก็ตาย!”แองเจลิน่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขณะที่พ่นคำสาปหยาบคายทุกคำที่เธอนึกออกเธอมาจากตระกูลจอห์นแห่งโกลเดน แซนและใช้ชีวิตอย่างถูกเอาใจมาตลอด เธอมาอยู่ในสภาพแบบนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?ไอ้สารเลวนั่นตบเธอและขู่เธอ และเกือบจะฆ่าเธอด้วยกระสุนนัดเดียว!มันเป็นความอัปยศสูงที่สุด!ที่ยิ่งกว่านั้น เพื่อนสนิทของเธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เธอไม่เคยรู้สึกอับอายขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ถ้าเธอไม่รักษาชื่อเสียงของเธอไว้ เธอจะอยู่รอดในแวดวงชนชั้นสูงของมอร์ดูได้อย่างไร?บอดี้การ์ดของครอบครัววอล์คเกอร์ทุกคนได้รับบาดเจ็บสาหัส ถึงอย่างนั้นพวกเขาก