All Chapters of ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: Chapter 3201 - Chapter 3210

แม็ก บาวเออร์หรี่ตามองฮาร์วีย์ ยอร์กราวกับว่าเขาได้รับความกล้าอีกครั้งก่อนที่จะหัวเราะออกมา“ได้ยินไหมฮาร์วีย์?“หลานชายของฉันมีหลักฐานว่านายสังหารตระกูลโบวี่!“นายยังมีแรงจูงใจอีกด้วย!“นายจะว่ายังไงล่ะทีนี้?!”ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ เมื่อเขามองแม็กก่อนที่จะหรี่ตามองออกัสต์ บาวเออร์“คุณมีภาพกล้องวงจรปิดของที่นี่งั้นเหรอ?”“แน่นอน!”ออกัสต์หรี่ตามองเขากลับเขาเคยอ่านเอกสารเกี่ยวกับฮาร์วีย์มาก่อน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าการเป็นศัตรูกับฮาร์วีย์ลำบากแค่ไหนเมื่อเขาได้เห็นฮาร์วีย์ด้วยตนเองเขาก็ตกใจมากที่ชายที่หนุ่มเช่นนี้จะสงบและควบคุมตนเองได้ขนาดนี้มันยากที่จะจินตนาการว่าชายหนุ่มเช่นนี้สามารถจัดการกับเดเวียน โฮลท์และขึ้นสู่อำนาจได้อย่างไรในขณะเดียวกัน ตำแหน่งต่าง ๆ ของฮาร์วีย์ยังทำให้ออกัสต์รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย‘ผู้ชายแบบนี้มีสิทธิอะไรถึงได้มีสถานะอันยิ่งใหญ่ขนาดนี้?’ออกัสต์เชื่อว่าฮาร์วีย์คือคนที่สังหารตระกูลพ่อตาของเขา ออกัสต์ได้รับสืบทอดทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเพราะเหตุนี้แต่เขาก็ยังต้องการบดขยี้ฮาร์วีย์ด้วยกฎหมายสิ่งที่สำคัญที่สุดคือคำอธิบายที่จะทำให้โจเซฟ บาวเออร์พึงพอใ

ภาพจากกล้องวงจรปิดเบลอเล็กน้อย แต่มันเผยให้เห็นอาร์วีย์ ยอร์กจริง ๆภาพจากกล้องวงจรปิดเผยให้เห็นฮาร์วีย์อยู่สองครั้ง หนึ่งเมื่อเขาเข้าไปในคฤหาสน์โบวี่ และอีกครั้งเมื่อเขาออกมาก่อนที่เขาจะจากไปเขายังแสยะยิ้มให้กล้องอีกด้วยถ้าฮาร์วีย์ไม่มั่นใจว่าเขาไม่ใช่ฆาตกร เขาคงจะเชื่อว่าเขาฆ่าทั้งตระกูลโบวี่เช่นกันหลังจากที่เห็นภาพนั้นราเชล ฮาร์ดีขมวดคิ้วเช่นกัน นี่ไม่ใช่หลักฐานที่ชี้ขาด แต่มันพิสูจน์ได้ว่าฮาร์วีย์มีเวลาที่จะก่ออาชญากรรมดังกล่าว บวกกับแรงจูงใจของเขาแล้ว สิ่งนี้เกือบจะถือว่าเป็นหลักฐานที่ชี้ขาดได้แม็ก บาวเออร์หัวเราะออกมาหลังจากที่เห็นภาพดังกล่าว“ดู! นี่ไงหลักฐานว่านายเป็นฆาตรกร! ถึงจุดนี้แล้วนายยังจะพูดอะไรได้อีก?!”“นายอ้างว่านายไม่ได้ทำ แล้วคนในภาพนี้คือใคร?” ออกัสต์ บาวเออร์ถามอย่างใจเย็นฮาร์วีย์จ้องแม็กและออกัสต์ที่มีท่าทีคุกคามอย่างใจเย็น“หนึ่ง ผมไม่ใช่ฆาตกร“พวกคุณต่างก็เป็นนักสู้ที่มีประสบการณ์ คุณต้องรู้จักการปลอมตัวสิ“เท่าที่ผมจำได้ เหล่านักปวชปีศาจจากอินเดียและเหล่านินจาแห่งประเทศหมู่เกาะค่อนข้างเชี่ยวชาญในด้านนี้“สอง ผมไม่มีความจำเป็นที่จะต้องฆ่าจอร์แ

ลิเลียน เยตส์คิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กคงกังวลว่าเธอจะพูดถึงเหมืองทองคำในอนาคตเขาจึงส่งราเชล ฮาร์ดีมาเพื่อปิดปากเธอลิเลียนเดือดพล่านด้วยความโกรธในขณะนี้ในสายตาของเธอ เธอคงได้เป็นแม่ยายที่ร่ำรวยที่สุดเท่าที่เคยมีมาถ้าหากไม่มีฮาร์วีย์เธอจะไม่จำเป็นต้องอยู่ในสถานที่ที่ทรุดโทรมแบบนี้!แม้แต่อากาศแถวนี้ก็ยังเหม็น!“บอกฉันมานะนางแพศยา! เธอได้นอนกับไอ้สารเลวนั่นไหม?!“ถ้าใช่ก็บอกฉันมาเลย! ฉันจะช่วยเธอด้วย!“เธอจะมีโอกาสได้คบกับเขาตราบใดที่เขาเลิกกับลูกสาวของฉัน!“หรือเธอจะบอกว่าเธออยากเป็นมือที่สามไปตลอดชีวิต?”“นี่คุณ…”ราเชลใกล้จะหมดความอดทน แต่เธอก็สามารถระงับความรู้สึกได้หลังจากที่เธอนึกถึงคุณค่าของตัวเอง“ฉันไม่สนว่าคุณจะมีความแค้นอะไรกับคุณยอร์ก ลิเลียน!” เธอกล่าวอย่างเย็นชา“ฉันไม่สนด้วยว่าก่อนหน้านี้มันเกิดอะไรขึ้น!“แต่คุณลองตอบฉันมาตรง ๆ สิ“ถ้าไม่ใช่เพราะแผนของคุณยอร์ก คุณคิดว่าคุณจะมีโอกาสได้ออกจากคุกจริงเหรอ?!“ถ้าไม่ใช่เพราะเขา คุณคิดว่าคุณจะอยู่ที่นั่นได้อย่างสบายขนาดนั้นเหรอ?!“คุณยอร์กทำเพื่อพวกคุณทุกคนมากมาย! แค่คุณไม่ขอบคุณเขาก็แย่พอแล้ว!“แต่คุณกล้าดียังไงม

แววตาของลิเลียน เยตส์เยือกเย็น“ฉันรู้มาเสมอว่าไอ้สารเลวนี้มันชอบใช้ความรุนแรง!“ฉันรู้ว่าไม่ช้าก็เร็วมันจะต้องทำอะไรแบบนี้! มันควรจะติดคุก!“วันนี้ฉันจะเอาคืนมัน!”แมนดี้ ซิมเมอร์มองแม่ของเธอด้วยความสับสน“แม่พูดแบบนั้นได้ยังไง?! เมื่อคืนนี้เราอยู่กับฮาร์วีย์จริง ๆ!“ตอนประมาณห้าทุ่มครึ่งแม่ยังขอคุยกับเขาสองต่อสอง แม่ถึงกับไล่พวกเราสองคนออกไป!“ตอนนั้นแม่คุยกับเขา! แม่พูดแบบนั้นได้ยังไง?!”“เป็นไปไม่ได้!” ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ตะโกนลั่น“พี่เขยอาจจะทำร้ายคนอื่น แต่เขาไม่ใช่ฆาตกร! เขาจะฆ่าทั้งตระกูลเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ทำไม?!“เห็นได้ชัดว่าเขาถูกใส่ร้าย!”ซีนเธียร์เชื่อมั่นในตัวฮาร์วีย์อย่างยิ่งถ้าฮาร์วีย์ต้องการฆ่าใครสักคนจริง ๆ เขาจะทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้เพื่อที่จะถูกตามได้อย่างง่ายดายทำไม?ราเชล ฮาร์ดีกำลังหน้าเสียในขณะนี้จากทั้งสามคน ซีนเธียร์เป็นเพียงคนเดียวที่จะสามารถเป็นพยานให้ฮาร์วีย์ได้แต่ลิเลียนเพียงแต่ต้องการให้ฮาร์วีย์ตายเท่านั้น...ราเชลอยากจะบีบคอลิเลียนจนตายเดี๋ยวนั้น“หุบปาก!”ลิเลียนอยากจะตบซีนเธียร์เหลือเกิน แต่เธอก็พยายามรั้งตัวเองไว้เพราะ

“คุณพูดอะไรนายน้อย?!“มันไม่เกี่ยวกับคุณเลย”ลิเลียน เยตส์ตัดบทไม่ให้แมนดี้ ซิมเมอร์พูดทันที“ไอ้สารเลวฮาร์วีย์นั่นแค่เกิดมาพร้อมกับความรุนแรง! มีเพียงมันเท่านั้นที่จะสามารถทำสิ่งที่เลวร้ายเช่นนี้ได้!“มันสมควรได้รับโทษ!“มันคือคนที่ฆ่าคนพวกนั้น!“มันคือคนที่ต้องชดใช้!”“พอได้แล้วแม่! เลิกพูดสักที!”แมนดี้อดไม่ได้ที่จะดุแม่ของเธอก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมองโจเซฟ บาวเออร์“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณนายน้อย“ฉันไม่อยากเถียงว่าใครถูกใครผิดด้วย“แค่หยุดเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ซะ!”โจเซฟดึงซิการ์เส้นยาวบาง ๆ ออกมาแล้วหนีบไว้ที่ปากด้วยรอยยิ้มจาง ๆ“คุณกำลังพูดเรื่องอะไรแมนดี้?“ไม่ว่าจะยังไงจอร์แดน โบวี่ก็เป็นลูกน้องของผม! ผมควรจะมีส่วนที่จะต้องรับผิดชอบหากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น“ผมไตร่ตรองเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างทางมาที่นี่ ผมต้องการจัดการกับเรื่องนี้อย่างเหมาะสม“ตอนนี้ตระกูลโบวี่เป็นประวัติศาสตร์แล้ว!“แต่คนที่ยังอยู่ต้องดำเนินชีวิตต่อไป!“ผมรู้ว่าคุณมีความรู้สึกต่อสามีเก่าของคุณและรู้สึกผิดกับสถานการณ์ทั้งหมดนี้ คุณไม่อยากให้เขาต้องติดคุกไปตลอดชีวิต!“เพราะฉะนั้