กลิ่นน้ำหอมที่คละคลุ้ง มาร์ค เทรมอนต์ ผลักเธอออกไปด้วยสัญชาตญาณ ทั้งการจ้องมองและน้ำเสียงของเขาเย็นชามาก "อยู่ห่าง ๆ!"ทั้งบูธเงียบสนิทมีเพียงเสียงเพลงที่ดังของบาร์เท่านั้นที่ช่วยไว้ได้แอรี่ คินซีย์ ตกใจน้ำตาไหลและหวั่นไหวเพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ได้เห็นด้านนี้ของ มาร์ค เทรมอนต์ “พี่มาร์คที่รัก… ทำไมคุณถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้? ฉันก็แค่เป็นห่วง…”บาร์เกิร์ลข้าง ๆ พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียง คนทั้งเมืองรู้ดีว่า มาร์ค เทรมอนต์ เป็นคนอ่อนโยนและไร้ที่ติ เป็นสิ่งที่ดีเลิศของความสมบูรณ์แบบในขณะที่เขาเป็นมิตรกับทุกคนและทุกสิ่งอย่างไรก็ตาม แจ็คสัน เวสต์ และเอริก นาธาเนียล ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย รู้จักกันมาสิบกว่าปีพวกเขาเข้าใจกันและกันดีกว่าเข้าใจตัวเองอีกกังวลว่าเรื่องอื้อฉาวจะเกิดขึ้นหากมีคนทำให้เอะอะ หนุ่มทั้งสองคนหิ้วปีกมาร์ค เทรมอนต์ "กลับกันเถอะ?"“ฉันไม่อยากเจอเธอ…” มาร์ค เทรมอนต์ พึมพำเบา ๆ“แล้วนายอยากไปที่ไหน? เอริกจะไปส่งนาย วันนี้เขาไม่ได้ดื่ม ดังนั้นก็ขับรถได้” แจ็คสัน เสนอไม่มีอะไรออกจากมาร์ค เทรมอนต์ มาสักระยะหนึ่งแล้ว จากนั้นเอริกก็แนะนำว่า “เราจะไปที่โรงแรมและต

แอเรียนต้องการที่จะหนีโดยสัญชาตญาณ แต่เธอกลัวที่จะยั่วยุเขาให้บ้าคลั่ง ดังนั้นเธอจึงกัดฟันและนิ่งภาวนาว่าเขาจะหลับไปในไม่ช้า…ยิ่งเธอหวังในสิ่งหนึ่งมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเกิดขึ้นเป็นอย่างอื่น เขาไม่เพียงแต่จะออกนอกลู่นอกทาง แต่ดูเหมือนว่าเขาจะติดมันและกลายเป็นว่ารู้สึกรำคาญกับการที่เสื้อผ้าของเธอเข้ามาขวางทาง มือของเขาเปลี่ยนทิศทางและสอดเข้าไปในคอเสื้อของเธอ!เธอกลั้นหายใจตอนนี้แก้มของเธอร้อนผ่าวราวกับถูกไฟไหม้ สุดท้ายไม่สามารถทนได้อีกต่อไปเธอพึมพำอย่างระมัดระวัง “มาร์ค…”เขาได้ยินเสียงของเธอ “อืมม…?”“คุณควรจะพักผ่อนแต่หัวค่ำ… ไปนอนได้เเล้ว…” เธอกลัวเกินกว่าที่จะพูดอะไรอีก เธอยังแน่ใจว่าเธอได้ระวังคำพูดของเธอแล้วเขาขยับเข้ามาใกล้เพื่อให้พวกเขาใกล้กันเพียงปลายจมูกและจ้องมองเธอผ่านสายตาที่พร่ามัวและเมาของเขา “คุณอยากจากไปหรือไม่? ผมให้โอกาสคุณ…”จากนั้น เขาพลิกตัวขึ้นไปบนตัวของเธอ และฉีกชุดนอนด้วยมือของเขาพื้นที่ผิวขนาดใหญ่ของเธอสัมผัสกับอากาศ หน้าอกของเธอรู้สึกหนาวสั่นทันใดนั้น เธอก็เหมือนปลาที่ติดอยู่บนบก สิ่งที่เธอคิดได้คืออ้าปากและดิ้นรนหาอากาศมาร์คไม่ลืมที่จะปิดไฟในห้อง

แอเรียนเริ่มสงสัยมากขึ้นว่าเหตุการณ์การบินครั้งนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร เธอรู้จักพ่อของเธอดี เขาจะไม่มีวันขับเครื่องบินภายใต้ความเคลิ้มหรือเมา พ่อของเธอเป็นกัปตันที่มีความสามารถสูงมาโดยตลอดและเป็นพ่อที่ดีและมีความรับผิดชอบ เสมอ!ทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงของเลขาจากด้านนอกห้องทำงาน “คุณเทรมอนต์คะคุณจอห์น เลน ขอเข้าพบคุณค่ะ เราพยายามให้เขาออกไปแล้ว แต่เขาปฏิเสธ เขาทำเรื่องวุ่นวายที่หน้าห้องทำงานค่ะ”จอห์น เลน ไม่ใช่ใครอื่นใด เขาคือพ่อของทิฟฟานี่“มาร์ค ได้โปรดให้เขาเข้ามาและพูดกับคุณเถอะ… ฉันขอร้องล่ะ…” แอรียนอ้อนวอนมาร์คกัดฟันแล้วปล่อยเธอ “ให้เขาเข้ามา!” เขาตะคอกก่อนที่เธอจะผ่อนคลายเขาได้สาดน้ำเย็นลงไปในความหวังของเธอ เขายิ้มเยาะและพูดว่า “เพียงเพราะผมยอมที่จะพบเขา มันไม่ได้หมายความว่าผมจะช่วยเขาหรอกนะ! ความไม่แน่นอนนี้จะทำลายความหวังทั้งหมดของเขาไหมนะ?”เขาดูน่ากลัวอย่างยิ่งในสภาพตอนนี้... การทำลายความหวังของชายคนหนึ่งในช่วงเวลาเช่นนี้เท่ากับการบังคับให้เขาไปสู่ความพินาศ เป็นการกระตุ้นให้เขาต้องจบชีวิตลง... คนที่จบชีวิตลงหลังจากถูกผลาญโดยความเหน็ดเหนื่อยจากการล้มละลาย

เมื่อแอเรียนกลับมาที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ เธอก็อาบน้ำในห้องน้ำชั้นล่างอย่างเงียบ ๆ เมื่อเธอออกมาแมรี่ก็ปรุงก๋วยเตี๋ยวให้เธอหนึ่งชาม “แอริ มากินอะไรรองท้องสักหน่อยสิ เธอคงเหนื่อยจากการทำงานจนดึกมาก”แอเรียนรู้สึกตื้นตันใจเล็กน้อย “แมรี่… หนูจะทำงานล่วงเวลาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ตอนนี้มันดึกมากแล้ว ไม่ต้องรอหนูกลับมาในครั้งหน้า หนูจะไม่หิวหรอก”แมรี่ยิ้มให้เธอ “เป็นคำสั่งจากนายท่าน เขาไม่ได้บอกว่ามันดีมาก ดังนั้นฉันเลยสำรองมันไว้ให้กับคุณ แต่ประเด็นคือเขาสนใจและห่วงคุณนะ มาทานอาหารและพักผ่อนหลังจากกินเสร็จเถอะนะ”แอเรียนรู้ว่ามาร์คพูดอะไรโดยแม้ไม่ต้องเดา อาจเป็นไปตามแนวที่ว่าเขาจะต้องใช้เงินเพื่อรักษาเธออย่างไร หากเธอทำงานหนักเกินไปจนเหนื่อยล้าหรือเขากังวลว่าคนอื่นจะบอกว่าเขากำลังทำร้ายเธอ แบบนี้ต่างหาก…หลังจากที่แอเรียนทานก๋วยเตี๋ยวเสร็จแล้ว เธอก็พุ่งขึ้นไปชั้นบนเข้าไปห้องเหมือนกับโจร เธอไม่ได้เปิดไฟด้วยซ้ำเพราะกลัวมาร์คตื่น อย่างไรก็ตามเขายังคงพลิกตัวในขณะที่เธอขึ้นไปบนเตียงทำให้เธอค้างอยู่ในท่านั่งเป็นเวลาสองสามนาที เธอเอนตัวลงอย่างระมัดระวังหลังจากแน่ใจว่าเขาจะไม่ขยับอีกต่อไปเธอป

คำพูดของเฮเลน คาเมราน ทำให้แอเรียนงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เธอเลือกที่จะไม่ใส่ใจคำเหล่านั้น และตรงกลับไปที่ที่นั่งของเธอ เธอยังคงเห็นเฮเลนอยู่ที่นั่นจากหางตาของเธอ มันทำให้เธออารมณ์เสียและทำให้เธอเสียสมาธิในการทำงานหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ยังไม่มีความคืบหน้าเกี่ยวกับภาพร่างการออกแบบชุดแต่งงานของเธอ ในตอนกลางคืนเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากดูงานออกแบบอื่น ๆ เพื่อหาแรงบันดาลใจ จิตใจของเธอยังคงถูกครอบงำโดยการประกาศแต่งงานของมาร์ค ทุกคนในบริษัทเริ่มมองเธออย่างแปลก ๆ การดูถูกเหยียดหยามและการปฏิเสธกลายเป็นความระมัดระวัง อย่างน้อยก็ไม่มีใครกล้าเหยียบนิ้วเท้าเธออีกต่อไปทันใดนั้นความคิดก็ผุดเข้ามาในหัวของเธอ มาร์คอยากได้ชุดแต่งงานแบบไหน? งานสุดท้ายจะต้องสร้างความประทับใจให้เขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเธอจึงต้องทำให้เขาพึงพอใจตามความต้องการของเขา!แม้ว่าเธอจะใช้สมอง แต่เธอก็ยังคิดไม่ออกว่าเขาชอบอะไร ดังนั้นเธอจึงยังคงติดอยู่กับร่างการออกแบบชุดแต่งงานจนถึงเวลาเลิกงานเมื่อเธอกลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ เธอพบว่ามาร์คหลับอยู่แอเรียนนอนลงบนเตียงหลังจากอาบน้ำเสร็จ จิตใจของเธอเต็มไปด้วยความคิด ลองเท