All Chapters of Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont: Chapter 1421 - Chapter 1430

Sinabi sa kanya ni Arianne sa isang malupit na tono, “Hindi ako makikialam sa iyong mga bagay kung hindi mo dinala ang iyong argumento sa aking pintuan. Ngayong nagawa mo na, paanong hindi ako makikialam? Sino ang maglalakas-loob na i-bully ka kapag ang dami mong ugali? Obviously, ikaw ang nang-aapi sa amin. Kinuha mo na ang lahat ng kaluwalhatian para sa iyong sarili; ano pa ang posibleng gusto mo?"Sa puntong iyon, nagsimulang maramdaman ng dalaga na hindi siya guguluhin ni Brian, kaya't maaari na rin niyang pigilan ang sarili na lumala pa. Pinangalanan ng batang babae ang kanyang presyo. “$45,000—Aalis ako kapag natanggap ko ang halagang ito, o kung hindi man, walang kapayapaan para sa sinuman. Hindi ako makukulong kahit na subukan mo, dahil away lang ng magkasintahan.”Nakita ni Arianne na nakabukas ang mga ilaw sa kwarto niya sa second floor at natakot siya na baka magdulot ng mas malaking eksena si Mark. Malamig niyang sinabi, “Ayoko nang lumala pa, kaya umalis ka na! Hindi ka

Nagdududa na si Sylvain.. “Sige na, bibilhan ko na ano man yan. Sino ang mag-aakala na magagawa mo ito sa ganoong paraan?”Humagikgik si Arianne. Pumunta siya sa cafeteria ng kumpanya kasama si Sylvain noong lunch break niya. Medyo kahanga-hanga ang cafeteria hall ng Tremont Enterprises; mayroong lahat ng uri ng pagkaing magagamit—self-service. Makukuha niya ang anumang gusto niya at libre iyon. Walang kailangang magbayad para sa pagkain na mas masarap kaysa sa isang restaurant sa labas, kaya karamihan sa mga empleyado ay piniling kumain sa cafeteria.Nang magkasabay na umupo at kumain sina Arianne at Sylvain ay dinagsa sila ng grupo ng mga babae. "Sylvain, medyo malapit ka sa aming Madam CEO."“Stop bullsh*tting, magkakasundo lang tayo,” mapait na sagot ni Sylvain. “Matagal na tayong magkakilala. Paano kung marinig ito ni Mr. Tremont? Sinusubukan mo bang paalisin ako?"Pinagmasdan ng mabuti ng mga babae ang mukha ni Arianne. Kung si Arianne ay tila hindi nasisiyahan, sila ay titig

Tumawa si Jackson. “Tiffie, baka pwede na bilisan na natin at magkaroon ng pangalawang baby? Malay mo, baka babae na and sumunod?" sabi niya ng pabiro.Pinanlakihan siya ng mata ni Tiffany. “I don't mind, pero bahala ka? Itatapon mo ang sanggol sa iyong ina pagkatapos itong ipanganak. Maaaring okay ka niyan, pero hindi ako."Pagkasabi pa lang niya, biglang lumingon si Tiffany sa gilid, tinakpan niya ang bibig niya, at gumawa ng nakakaawang ingay. “Jackson, nilinis mo ba ng maayos ang isda? Malakas ang malansang amoy.”Sa sandaling iyon, lahat ng mga mata ay lumingon sa kanya. Napuno ng hindi makapaniwala ang mukha ni Jackson. "Nagbibiro lang ako. Hindi ka naman talaga buntis diba? Wala ka bang tiwala sa kakayahan ko sa pagluluto? Nilinis ko nang husto ang isda…”Tinitigan ni Tiffany ang inihaw na isda sa mesa, nawala ito, at tumakbo papunta sa banyo. Nalaman agad ni Arianne na buntis siya nang makita niya ito. “Sa tingin ko hindi ka makakatakas dito. Buntis na naman siya. Napakagal

Sa hapunan, itinaas ni Mark ang kanyang baso patungo kay Jackson sa paraang Schadenfreude. "Congrats, magiging tatay ka na ulit."Pinanlakihan siya ng mata ni Jackson. "Itigil mo yan. Ang iyong vasectomy ay isang bagay na maipagmamalaki? Magpapa-vasectomy ako bukas, para wala na akong anak. Hindi ko na kaya.”Noon lang narealize ni Tiffany. “Bakit hindi ko naisip yun? Nagpa-vasectomy si Mark kaya dapat ginawa mo rin. Tsaka wala namang silbi kung iwan mo 'yan."Tinitigan siya ni Jackson na para bang tulala. "Ang isang vasectomy ay pumipigil lamang sa iyo na magkaroon ng mga anak. Hindi ka nagiging eunuch. Paano gumagana ang utak mo?"Nang sumama si Mary sa hapag kainan, ang mga nakababata ay pinigilan ang kanilang mga paksa sa pag-uusap. Si Henry ay isang mayordomo sa Tremont Estate sa halos buong buhay niya, kaya bihira siyang sumama sa kanila sa mesa. Ito ay isang anyo ng kagandahang-asal para kay Henry. Umaasa si Arianne na balang araw ay magpapakawala si Henry, tulad ni Mark. Sa

Hindi na nagsalita pa si Zoey, ngunit ang kanyang asawa, na nagkukunwaring lasing, ay bumulung-bulong sa ilalim ng kanyang hininga, "Wow, maganda ang pakikitungo nila sa kanilang mga manggagawa, ngunit ang kanilang mga aktwal na kamag-anak? Hindi, sobra na! Jesus, naiintindihan ko, hindi tayo magkadugo. Pero tiyahin mo pa rin si Zoey at karapat-dapat din sa iyong paggalang.”Biglang hinampas ni Mark ang kanyang tinidor at kutsara sa mesa, bumangon, at sumugod sa itaas. Sina Henry at Mary—na kinaladkad papasok sa awayan—sabay-sabay na inilapag ang kanilang mga kagamitan, hindi nagalaw ang kanilang pagkain.Pinilit ni Arianne na bumukas ang apoy sa loob niya. “Narito ang kulang sa iyo, si Mary at Henry ay hindi lang “ilang manggagawa” sa akin. Sila ang pamilyang nakakita sa paglaki ko, ibig sabihin, mas matagal at mas makabuluhan ang buhay nila kaysa sa inaakala kong tita at tito. Nung nawala si Mark at nasa napakadilim na lugar tayo, nasaan kayong dalawa ha? Ngunit kapag siya ay bumal