Ang Stewart Old Manor ay malaking piraso ng lupain. Mayroong katahimikan sa pagkilos at mayroong kilos sa katahimikan. Isang daang taon ang nakalipas, ang mga tao na kayang manirahan dito ay nirerespeto ng marami.Ang amoy ng sandalwood sa ere. Ang mukha ni Old Master Stewart ay nakatago sa usok. Ang tupi sa kanyang may edad na mukha ay lumitaw na malabo sa usok.Si Jane ay dinala sa parlor. Nakatayo siya sa gitna ng kwarto ng matagal na panahon. Maliban kay Old Master Stewart, ang mga tagapagsilbi ng mga Stewart ay nakatayo sa magkabilang panig, nakasuot ng monotone na Chinese tunic suits ang kanilang mga kamay ay nasa kanilang likuran.Sa isang iglap, walang tunog na tumawa si Jane. Tumigin siya sa paligid. Ang kanyang paligid ay pinaramdam na siya ay isang kriminal sa isang korte mula sa sinaunang panahon.Si Old Master Stewart ay mahilig na magsigarilyo ng water pipes. Mayroong putol na tunog ng pagkulo ng water pipe/ Ito ay tumutunog ng putol putol.Si Uno ay nakatayo sa liko

Imposibleng tumawag ng taxi sa paligid ng Stewart Old Manor.Kailangan niya pa maglakad sa daan sa fork patungo sa kalsada kung saan dumadaan ang mga kotse.Hinila ni Jane ang pagog niyang katawan at naglakad ng dahan-dahan. Hindi man lang nagpakita ng mabuting loob si Old Master Stewart na ilakad siya palabas. Gagawin ito ng kahit sino na mapagkakatiwalaan at marangal.Iniwan lang siya mag-isa ni Old Master Stewart. Hindi man lang siya nag-abala na utusan ang kahit na sino na ihatid siya pauwi. Naglakad si Jane palabas ng Stewart Old Manor at sinundan ang pribadong daan sa fork patungo sa kalsada.“Sandali.”May tumawag sa kanya, at lumingon siya.May kotse na umaandar dahan-dahan bago huminto sa harap niya. Bumaba ang bintana, at lumabas ang ulo ni Uno sa kotse. “Ihahatid na kita.”“Ganito ba talaga siya kabait? Tahimik siyang tinitigan ni Jane ng saglit. Kumulot ang labi niya sa isang ngiti. “Salamat, kung ganon.”Binuksan niya ang pinto at pumasok na sa kotse.Pinaandar

Sa dulo, hindi tumama kay Jane ang bat ni Porker.Ngunit, ito ay tumama sa makapal at malapad na likod.Nanginginig ang mga kamay ni Porker. Tinignan ng pinuno ng mga thug yung tao na biglang lumitaw mula sa manipis na hangin. Ngayon lang, siya ay natulak sa pader na galing sa pwersa. Hindi na niya iniisip kung paano siya tinulak ng tao. Sa halip ay tinitigan niya ang taong bigla lumitaw nang biglaan.“S-S-Sino ka?”Saan galing ang taong ito?Nagtataka pa rin siya nang bigla niyang naalala na hindi niya pa nagawa ang dapat niyang ginawa. Nangutya siya at tumawag, “Porker, atake!”“Pero…”“Walang pero-pero. Pagkatapos natin, aalis tayo sa siyudad na ito at hindi na tayo babalik pa.”“Pero ang tao na ito… Paano kung….Paano kung…”“Wala ng paano kung. Pag-isipan mo. Pag-isipan mo lahat ng pera na pwede mo makuha. Sapat na iyon para mamuhay tayo ng walang inaalala. Pagkatapos natin, pwede na tayo tumira ng magarbo ayon sa gusto natin.”Nag-aalangan pa rin si Porker mula sa pagkag

May gustong gawin si Porker. Ngunit, naalala niya ang mga matang iyon. Hindi pa siya nakakakita ng ganung mata buong buhay niya.Walang normal na tao ang may matang ganu’n.Nagdalawang isip si Porker.“Matabang baboy ka, lagi ka na lang sentimental!”Natatakot si Jane. pinapanood niya kung paano nagdadalawang isip tumingin si Porker sa paligid niya.Ang tanging may magagawa lang ngayon ay si Porker. Ang lider at ang malaking lalaki ay nabugbog ng sobra.“Pakawalan niyo na kami. Pinapangako kong hindi ko kayo ipapakulong dahil sa nangyari ngayong gabi. Isa pa, nabugbog na kayo. Sa tingin niyo ba makakaalis pa kayo sa S City ngayong gabi?”Habang nagpapanic, bumalik ang mga rason ni Jane sa kanya. Tumalim ang mata niya.“May dalawa kang pagpipilian.”“Una, papakawalan mo kami. Kakalimutan ko ang nagngyari ngayon. At magbibigay ng isang milyon sa account mo bukas. Lahat magiging masaya.”“Pangalawa, mageeskandalo kami. At sa oras na umalis ka, tatawag ako ng pulis at mag-aalok a

Nalilito si Ray. Pinagbawalan na siya ni Sean na pumunta sa bahay ni Jane. Isa pa, nang matapos ng doktor ang huling IV drip ni Sean, walang imik niya itong tinignan pagbalik niya.Naramdaman ni Ray na mukhang may alam si Jane.Sa huli, tinawag niya si Jane, para bang nakakain ito ng bubog. Hindi naman niya tinatagong inaakusahan niya itong ‘playboy’, ‘tinatratong ang buhay bilang laro’ at ‘tinuturuan ang ibang tao ng masamang bagay’.May lalong nagduda si Ray nang tignan niya ang tawag na natapos na.Tinawag niya itong playboy… Kataka-taka. Hindi ito ang unang araw na nalaman ni Jane na siya ay playboy at babaero.Isa pa, ano naman ‘to sa kanya?Isa pa, sinabi niyang may tinutuan siyang gumawa ng masama… Sino?Nagisip ng matagal si Ray, Ngunit, hindi niya mahulaan ang tamang sagot.Binaba ni Jane ang call, pero galit pa rin siya.Nilarawan niya ang bobo ng matino, sinabi niyang inosente ito. Kung pangit naman ang sasabihin niya, magiging gago siya. Ang alaala niya at IQ ay na