Semua Bab Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Bab 1291 - Bab 1300

Humakbang si Jeremy para pigilan siya, pero inubos ng matinding sakit mula sa sugat sa kanyang binti ang natitira niyang lakas. Hindi ito isang sugat na madaling gumaling at dumugo na naman ito. Minantsahan nito ang mga patong ng bandage ng kulay pula. Napatalon ng puso ni Madeline sa kanyang nakita. "Jeremy!" Naramdaman niya ang kagustuhan niyang tumakbo papunta sa kanya pero hinigpitan ni Ryan ang kanyang hawak sa kanyang balikat. "Hindi mo ba naiintindihan? Habang lalo kang lumapit sa kanya, mas matinding sakit ang daranasin niya," tahimik na banta ni Ryan sa tainga ni Madeline. Hinigpitan ni Madeline ang kanyang mga kamao at kinagat ang kanyang labi. "Hindi ka makakatakas, Ryan. Makukulong ka!" Ngumiti lang si Ryan. "Kung ganon, sisiguraduhin ko lang na makuha ko ang layunin ko bago ako mahuli." Tinitigan nang masama ni Madeline ang natutuwang tingin ni Ryan. Hindi pa siya nakaramdam ng ganitong kawalan ng pag-asa. "Wag kang sumama sa kanya, Linnie." Halos magmakaawa

Imbis na isang palabas, pinakita sa screen si Eloise na naglalakad sa isang mataong daan. “Mom.” Tinignan ni Madeline si Eloise na mag-isa at kinaayawan ang katotohanan na hindi niya kayang hilahin ang kanyang ina papunta sa kanyang tabi. "Sinusundan ng mga tao ko ang nanay mo kaya maipapangako ko sa'yo na magiging ayos lang siya. Pero, kapag ginalit mo ko ulit, ipapaalala ko sa'yo kung ano ang pakiramdam ng mawalan ng mahal sa buhay." Hinigpitan ni Ryan ang hawak niya habang nagbanta siya. Nagsalubong ang kilay ni Madeline sa tumitinding sakit sa kanyang baba, unti-unting dumidilim ang kanyang paningin habang tinitigan niya ang display. Pinanood ni Ryan na dumilim ang ilaw sa mga mata ni Madeline at kuntento siyang ngumiti. "May sasabihin ka ba, hmm?" "Wag mong saktan ang mga magulang ko." Kailangang magkompromiso ni Madeline, ang determinadong kinang sa kanyang mga mata ay napilitang mamatay sa ilalim ng mga kinikilos ni Ryan. "Nangangako ako na hindi na ko makikipagkit

Kumuha ng panyo si Ryan at pinunasan ang labi ni Madeline nang mukhang malambing. "Wag kang palaging nakasimangot. Ngumiti ka naman kahit minsan." Di alam ni Madeline kung dapat ba siyang ngumiti ngunit mukhang pursigido si Ryan na makita ito sa mukha niya sa mga oras na ito. Pinilit niyang ngumiti at nginitian nang bahagya si Ryan. Natuwa si Ryan. "Ayan. Ngayon mas mukha ka nang asawa ko sa pakikinig mo sa akin." "Ryan, dalhin mo ako para makita si一" "Eveline." Biglang pumasok ng kwarto si Sean. Tumingala si Madeline at nagulat na makita si Eloise na nakasunod dito. "Mom?!" Nanood siya nang ngitian ni Eloise si Ryan. "Wag kang mag-alala Eveline. Umuwi kagabi ang mom mo matapos siya hanapin ng mga tauhan ni Mr. Jones. Nakatulog ka nang maaga kagabi kaya di na kita ginising," Paliwanag ni Sean kay Madeline. Lumalabas na nakauwi na pala si Eloise kagabi at sadyang inaasar lang siya ni Ryan kanina. Tinignan ni Ryan sa mata si Madeline at ngumiti. "Mag-usap muna kayo. M

"Nagmamakaawa ka na sa akin ngayon?" Maligayang nagtanong si Ryan. "Higit isang beses ko nang pinaalala sa'yo na wag mong susubukan ang kaya kong gawin diba? Di ako si Jeremy Whitman at di ko hahayaang gawin mo ang kahit anong gusto mo. Makinig ka sa akin at ipinapangako kong pananatilihin kong ligtas ang mga magulang mo." Tumango si Madeline nang manlabo ang paningin niya. "Okay! Nauunawaan ko, talaga. Tumawag ka lang ng ambulansya Ryan, please! Nagmamakaawa ako sa'yo, pakiusap!" Nagmakaawa si Madeline at malapit na siyang lumuhod. Ngumiti si Ryan nang matuwa siyang nakikitang lumuluha si Madeline nang abutin niya ito para haplusin ang kilay nito na basa sa ulan. Ang mata niya ay nagsimulang maging malambing. "Makinig ka sa akin Eveline, at maipapangako ko sa'yo ma tutuparin ko ang bawat hiling mo." Tumango si Madeline nang mabilis habang lumuluha. "Makikinig ako! Pakikinggan ko ang kahit anong sasabihin mo Ryan! Talagang gagawin ko yun! Di ma ako magsasabi ng mga maling bag

Habang basang-basa, umupo si Madeline sa pasilyo at hinintay ang resulta ng kalagayan ni Eloise at Sean. Lumapit si Ryan at naglagay ng jacket sa balikat niya. Nang maramdaman ang init ng lalaki at maamoy ang amoy sa katawan ni Ryan, nanginig nang kusa si Madeline. Nagulat at natuwa si Ryan sa reaksyon ni Madeline. Nagsisimula na siyang maging alerto dito. Ang takot niya ay makakatulong sa plano nito. "Magiging ayos lang ang mga magulang mo. Pero ikaw, magkakalagnat ka kapag nanatili ka pa dito," Marahan siyang sinabihan ni Ryan. "Magiging ayos lang ba talaga sila?" Di makapaniwalang tanong ni Madeline nang may nag-aalalang tono. Ngumiti nang bahagya si Ryan. "Magiging ayos lang sila basta't susunod ka. Pangako." Itinikom ni Madeline ang kanyang kamao at ibinuka ito. "Umuwi ka kasama ko." Mas maamo na ang tono ni Ryan ngayon. Sa kaalamang di siya pwedeng tumanggi, tumingin siya sa emergency room at tumayo. Malambing na inilapag ni Ryan ang kanyang braso sa balikat n