All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 2041 - Chapter 2050

“Carter, matanda na tayo, kaya hindi mo na kailangan na magpaligoy-ligoy pa.”“Sige, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa,” sa wakas ay umamin na rin si Carter. At nung nagsalita siya, lumingon siya sa paligid, at ang kanyang matalas at malalim na itim na mga mata ay nakatitig ng diretso kay Madeline. “Eveline, gusto mong makita ang anak mo, tama? Pwede tayong magpalitan.” Nagsalubong ang kilay ni Madeline. “Anong gusto mo naman mula sa akin?” “Dahil sa kilala mo sila Evan at Fabian, pwes magiging madali lang ang bagay na ito. Kumbinsihin mo si Evan na kausapin ang kanyang ama na pagalingin si Shirley, saka ko ibabalik sayo ang anak mo.” Sinabi ni Carter ang kanyang pakiusap para sa palitan. Malumanay na tumawa si Madeline. “Ako at si Evan ay mga estranghero lamang na nagkataon lang na nagkakilala. Hindi ko siya makukumbinsi, lalo na ang kapangyarihan para kumbinsihin ang kanyang ama.”“Hindi mo kaya, pero si Fabian kaya.” Puno ng lakas ng loob ang tono ni Carter. Nakita

Pero, lalo lang siyang tinignan ni Madeline na puno ng pagsisisi. “Tama, maraming nagawang labag sa batas ng tao at moralidad sila Yorick at Lana. Galit ako kay Lana. Masasabi mo nga rin na kinamumuhian ko siya ng husto. Iyon ang dahilan kung bakit ko naisip na nararapat lang ang nangyari sa kanya. Naisip ko rin na dapat talagang bitayin si Yorick sa mga krimen na nagawa niya, pero nakalimutan ko ang katotohanan na pamilya mo pa rin sila.” Nung sabihin ito ni Madeline, unti unting anunawaan ni Fabian kung bakit gustong humingi ng tawad ni Madeline. “Humihingi ako ng tawad. Inisip ko lang ang kapakanan ng pamilya ko at ang nararamdaman ko nitong buong panahon na ito, pero hindi ko naisip ang tungkol sa nararamdaman mo.” Nang marinig niya ito, sumimangot si Fabian. Mukhang may namuong luha sa kanyang mga mata ng hindi niya napapansin. “Palagi kong sinasabi na kaibigan mo ako, pero hindi karapat-dapat. Bilang isang kaibigan, dapat ay naging katulad ako ni Evan. Dapat ay sinubukan ko

Nang marinig niya ang mga salita ni Fabian, nagbago ang mukha ni Madeline at sumikip na naman ang kanyang puso. Alam niyang hindi magiging madali na pabalikin ang pisikal na kondisyon ni Lillian sa kondisyon nito ngayon. Kung magkakaroon pa ng aksidente at pagkakamali, bilang ina ni Lillian, hindi niya ito makakayanan, at hindi niya rin alam kung paano by bibigyan si Lillian ng mas magandang pagpapagamot. Ngunit, hindi dapat pinipilit ang ganitong klase ng bagay. Parehong napansin nina Fabian at Evan na nagbago ang ekspresyon ni Madeline. Kahit na wala siyang sinasabi, naiintindihan nilang lahat kung gaano natataranta si Madeline bilang isang ina sa sandaling ito. "May paraan ako para lokohin si Carter pansamantala," sabi ni Fabian pagkatapos itong pag-isipan nang ilang sandali. Nahimasmasan si Madeline. "Sa tingin ko ito na lang ang magagawa natin sa ngayon." "Alam mo ba kung anong sinasabi ko?" Tumingin si Fabian kay Madeline nang hindi inaasahan. Ngumiti si Madeline.

Habang lalong nagkekwento si Fabian tungkol dito, mas lalong lumiliwanag ang ngiti sa kanyang mukha. Kasabay nito, mayroon ring bakas ng pag-aalala sa kanyang mukha. "Inosente siya dapat sa ganitong edad. Hindi ko siya gustong maging masyadong maintindihin." Naintindihan ni Madeline ang ibig sabihin ni Fabian. Ganito rin ang nararamdaman niya sa puso niya. Ang isang bata ay dapat na inosente at hindi naapektuhan sa ganitong edad, ngunit masyado nang maintindihin at matalino sina Jack at Lily sa napakamurang edad. Tahimik na bumuntong-hininga si Madeline. Kumikirot ang puso niya at nakakaramdam siya ng kaunting sakit. "Magpahinga ka nang maaga. Babalik muna ako sa kwarto ko. Dadalhin kita sa bahay ni Evan bukas ng umaga." "Sige." Tumango si Madeline. Tinignan niya ang likuran ni Fabian at gusto niya siyang pasalamatan muli, ngunit pakiramdam niya ay masyado siyang paulit-ulit. Pagkatapos umalis ni Fabian, nakipag-video call si Madeline kay Jeremy. Nagulat si Jeremy na m

Naniniwala si Madeline na ganito talaga katindi ang determinasyon ni Fabian, at nakikita niya ang pagmamahal ni Fabian para kay Lily. Makalipas ang isang oras, nakarinig na si Madeline ng paggalaw sa hagdan. Mukhang tapos nang mag-usap si Carter at ang tatay ni Evan. Sabay-sabay na tumayo ang tatlo at nakita si Carter na nangunguna nang bumaba ito ng hagdan. “Carter.” Si Madeline ang naunang pumigil kay Carter. “Kahit hindi mo muna pakawalan si Lily, kahit paano hayaan mo muna akong makita siya. Gusto ko lang malaman kung ano nang kalagayan ng anak ko.” Hindi natinag si Carter sa sinabi ni Madeline. “Wala pa ang treatment plan kaya hindi muna kita hahayaang makita ang anak mo.” “Sobra na ito Carter. Dapat bigyan mo sila ng pagkakataon sa mga ginagawa mo. Tingin mo ba matutulungan nito ang napahamak mong kaibigan?” Matamlay na sinabi ni Fabian, ngunit ang mga salita niya ay may halong pagbabanta. Sumimangot si Carter tapos ngumiti. “Okay, hahayaan kitang makipagkita