Semua Bab Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Bab 361 - Bab 370

Ano?Natulala si Meredith nang marinig niya ang sinabi ni Jackson. Ayos lang na nakaligtas ang bata, pero anong sabi niya? Nakita niya siya na tinulak si Vera sa gulod? Bumubuhos ang ulan sa labas, pero hindi ito kasing lakas ng bagyo sa mga mata ni Jeremy. Nakita ni Meredith si Jeremy na tumayo, at mayroong nakabalot na lamig sa kanyang mukha. Bumaba ang temperatura ng kanyang katawan nang makita niya ito. "Jeremy, hindi yun totoo. Nagkakamali si Jack!" Sinubukan ni Meredith na ipaliwanag ang kanyang sarili. "Si Vera ang gusto akong itulak, pero aksidente siyang nalaglag. Inosente ako!" "Mer, wag kang maging emosyonal. Naniniwala ako sa'yo!" Naaawang pinakalma ni Eloise si Meredith. Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad papunta kay Jackson. "Jack, patingin si Granny kung ayos ka lang. Walang puso talaga si Vera. Ginawan pa niya ng masama ang isang bata. Jack, sabihin mo kay Granny kung paano ka sinaktan ng babaeng yun." Kumunot ang noo ni Jackson, nagsalubong ang kan

Nang makita ni Jackson na ligtas si Madeline ay kuminang ang kanyang mga mata. Wala siyang sinabi. Pero bakas sa kanyang mukha ang ginhawa. "Vera Quinn, ang dami mong nagawang masama at ligtas ka pa rin! May lakas ka pa ng loob na bumalik dito!" Tinuro ni Eloise si Madeline at sumigaw, "Ano na namang krimen ang ituturo mo sa anak ko ngayon?"Tinaas ni Madeline ang kanyang mala-kristal na mga mata. "Mrs. Montgomery, gusto mo ba talaga akong mamatay?" tanong niya habang nakangiti. Mukhang walang hangganan ang kanyang mga mata nang nagpatuloy siya, "Ikinakatakot ko na hindi ka na muling mapapayapa kapag namatay ako, Mrs. Montgomery." "Hmph, ang isang babaeng kagaya mo ay hindi na aalalahanin kahit na patay ka na. Bakit ako mababagabag kapag namatay ka?" Malamig siyang tinignan ni Eloise. "Vera, papayuhan kita na tigilan mo na ang ginagawa mo. Ang paggawa ng kasamaan ay nakakasira ng sarili!" "Sabihin mo yan sa pinakamamahal mong anak, si Meredith," sabi ni Madeline. Initsa niya a

"Pa-paanong nangyari yun…" Hindi matanggap ni Eloise ang kanyang naririnig mula sa usapan sa phone. Ang mga malagim at masamang salita ni Meredith… Kung paano niya tinawag si Jackson na isang'bwisit na bata'..."Hindi! Imposible! Hindi yan boses ni Mer!" Itinanggi ito ni Eloise nang may kasiguraduhan. "Vera Quinn, ang lakas ng loob mo na mameke ng ebidensya! Siguro may pinagpanggap ka bilang si Meredith!" Nahimasmasan na si Meredith. Hindi niya inaasahan na noong lumapit si Vera sa kanya ay nagsisimula na pala siyang mag-record. Pero, hindi siya aamin sa kanyang mga nagawa nang dahil lang dito. "Mom, paniwalaan mo ko. Hindi ako yan. Hindi ako yung nasa video!" Itinanggi ito ni Meredith. "Jeremy, may taong nagtatangka na saktan ako. Peke ang video na yan! Bakit ko sasaktan si Jack? Dugo't laman natin siya!" Tumalikod si Meredith at tinignan si Madeline nang may mga luha sa kanyang mga mata. "Vera Quinn, gagawin mo talaga ang lahat para makuha si Jeremy. Tinuro ka na ng lala

Suminghal si Meredith. "Anong kalokohan yan? Kailan ko ginawa ang lahat ng yan sayo? Ikaw ang nang-akit kay Jeremy galit ng mukhang yan. Ikaw ang gumawa ng lahat ng yon. Kaya kahit na gusto kitang saktan sa hinaharap, sarili mo lang ang pwede mong sisihin." "Sarili ko lang ang sisihin ko?" "Ikaw ang nagdala ng problema sa buhay mo! P*ta ka!" Kasing cheap mo ang p*tangin*ng Madeline na yun. Hindi paghihinayangan ang pagkamatay ninyong dalawa!" Pagkatapos ng mga tili ni Meredith, hindi nagdalawang-isip si Madeline na sampalin ang mukha ni Meredith. Nagulat si Meredith nang dalawang segundo. Nang mumurahin pa lang niya ni Madeline, hinila ni Madeline ang kanyang kwelyo, at sa isang iglap ay nahirapan siyang huminga. Tinaas ni Meredith ang kanyang mukha at nakasalubong niya ang matatalim na mga mata ni Madeline. Mayroong malamig na kinang sa mga ito. Hindi mapigilan ni Meredith na manginig. "Ako ang nagdala nito sa sarili ko? Hindi paghihinayangan ang pagkamatay ko? Paano mo na

Pilit na ngumiti si Madeline sa kanya. "Jeremy, andito ka ba para dalawin si Meredith? Hindi mo pa rin ba siya nakakalimutan?" Naglakad si Jeremy sa kanyang harapan, ang kanyang nakakaakit na mga mata ay nakatingin sa kanyang magagandang mga mata. "Ang taong di ko makalimutan ngayon ay ikaw." "Talaga?" Tumingin si Madeline sa mga mata ni Jeremy na para bang nagulat. "Kung ganoon, masaya ako." "Syempre, totoo yun." Iniabot ni Jeremy ang kanyang kamay. "Basta't gugustuhin mo, magiging responsable na ako sa'yo simula ngayon." Tiningnan ni Madeline ang nakaunat na kamay ni Jeremy. Bumabakat ang mga buto ng kanyang kamay. Mahahaba ito at magandang tignan. Noon ay sobra siyang nangungulila sa init ng kanyang palad. Nang makita niya na nananahimik si Madeline at nakatingin sa kanyang mga kamay, isang bakas ng hindi nakikitang pagkabahala ang lumitaw sa kanyang mukha. "Hindi mo ba gusto?" Tumingin sa kanya si Madeline at ngumiti. Hinawakan niya ang kamay ni Jeremy at nagsabing, "Ba