All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 611 - Chapter 620

Nakita niya si Jeremy at Felipe na nagkasalubong. Mukhang nagkatinginan sila pero di sila nag-usap. Naglakad si Felipe diretso sa kanya habang ang elegante, maamo at gwapong mukha nito ay may ngiti na parang simoy ng hangin sa tagsibol. Ang kanyang papalapit na matangkad na katawan ay humarang sa likuran ni Jeremy. "Hinihintay mo ba ako?" Marahang ngumiti si Felipe. Iniabot niya ang kamay niya sa balikat ni Madeline bago siya italikod. Ngumiti nang bahagya si Madeline at sinundan si Felipe at humarap sa bahay. Tuluyan nang nakalayo si Jeremy. Sa kalayuan, huminto si Jeremy. Tumingin siya sa likod at nakita niya ang sandaling hinawakan ni Felipe si Madeline. Naaninag niya ang katawan nila at parang libu-libong langgam ang gumapang sa kanyang puso at kinagat ito. Unti-unting natunaw ng hangin ang kislap sa kanyang mata. Ang Madeline na dating humabol sa kanya at ang mga sandaling hinahangaan siya nito sa kanyang alaala ay naging buhangin na unti-unting tinatangay ng hangi

Pumasok siya sa ward ng old master para samahan ito nang tahimik. Pinanood niyang dumilim ang langit mula sa bintana nang nanatiling malamlam at walang liwanag ang puso niya. Paanong di siya magkakaganito kung ang anak niya at ang babaeng mahal niya ay aalis na kasama ang ibang lalaki kinabukasan? Wala siyang magawa para pigilan ito dahil sumumpa na siya sa sarili niya na hindi na niya ito pipilitin ulit sa bagay na di nito gusto. Pakakawalan niya ito kung sa ganitong paraan siya makakahanap ng tunay na kasiyahan. Gayunpaman, sari-saring emosyon ang nagkagulo sa loob niya sa kaalaman na aalis na si Madeline kasama pa si Felipe sa dami ng tao. "Mad…" Sa katahimikan, narinig ni Jeremy ang isang magaspang na boses. Tumingin siya sa taas at natuwa nang malaman na nakakapagsalita na ulit ang old master! "Mad, Mad…" "Grandpa." Sumugod si Jeremy para hawakan ang malamig na kamay ng old master. "Nakakapagsalita ka na ba Grandpa?" Tinitigan ni Old Master Whitman si Jeremy

Inakbay ni Felipe ang kanyang braso sa balikat ni Madeline. "Tara na Eveline. Oras na para sumakay.""Sige." Tumango si Madeline at hinawakan ang kamay ni Jackson. "Sumakay na tayo sa eroplano Jack." "Pero wala pa si Daddy." Sumimangot si Jackson at ayaw umalis. "Di ba natin hihintayim si Dad, Mom?" Umalis si Madeline sa pagkakayakap ni Felipe at pinagaan ang loob nito nang nakangiti. "Di na natin hihintayin ang Dad mo Jack. Busy siya sa work at di siya makakapunta." "Di busy sa trabaho si Jeremy. Sinasamahan niya ang old master sa ospital!" Binanggit ni Winston ang katotohanan. Nagdilim ang mga mata ni Felipe nang lumingon si Madeline kay Winston nang nagtataka at inuudyok ito na magpatuloy. "Nasa ospital ang old master. Sinabi sa amin ng doktor na maging handa sa anumang mangyayari dahil baka kaunti na lang oras niya. Gayunpaman, kagigising lang ng old master at paulit-ulit niyang tinatawag ang pangalan mo. Sinabi sa akin ni Jeremy na wag kang guluhin pero di ko din mapigi

Pinayuhan ni Winston si Karen na wag makikipag-usap kay Yvonne matapos mabunyag ang katotohanang binugbog niya ang old master. Subalit, di lang sa binalewala niya ang hiling ng asawa niya at nanatiling nakikipag-usap kay Yvonne, nagbalak pa sila na saktan si Madeline. Hindi inakala ni Winston na may isasahol pa pala sila. Tumayo si Karen sa tapat ng pinto nang panoorin niya si Jeremy at Winston na tulungan ang matanda na humiga. Nang alisin ang iniisip niya, napagpasyahan niya na kausapin pa rin sila. "Jeremy, Win, pagod ka siguro sa pagiging abala mo nitong nakaraan. Ako na ang mag-aalaga sa old master." Nagkusa siya, mukhang sinusubukan niyang bumawi. Habang di siya pinapansin, tumalikod siya at umalis. Tinawag siya ni Karen, "Jeremy, Jeremy, nanay mo pa rin ako. Paano一" "Sinasabi mo na alam mo lumugar, kaya bakit mo pa rin ginawa yun? Bakit ka nakipagsabwatan sa pamangkin mo para saktan ang manugang mo?" Galit na bintang ni Winston. Napahikbi si Karen sa lungkot. Nang ma

"Made...line…" Ngumiti si Madeline. "Kung gusto niyo, pwede niyo akong tawaging 'Madeline' tulad noon, Grandpa." Huminahin ang kilay ng old master nang mabalot ng ginhawa ang mukha nito. Pinanood ni Jeremy ang eksena mula sa malayo, at napangiti siya. Pero nang titigan niya si Madeline, ang nakikita lang sa mata niya ay sakit. 'Hindi, Linnie. 'Ayaw ko nang maging Madeline Crawford ka pa ulit. 'Ikaw si Eveline Montgomery, ang perlas at puso ng Montgomery family. Di ka na ang Madeline na ginamit ng Crawford family.' Tumulo ang tuwa mula sa kanyang mapulang mata nang isipin niya ito. … Paglipas ng dalawang oras, bumalik si Karen nang may nakabendang sugat at kasama ang isang maasikasong Yvonne. Nang mapansin na wala si Madeline sa bahay, naglakad siya paakyat para magpalit ng damit. Pagpasok niya sa kwarto, napansin ni Karen na ang pitaka niya at alahas na inilagay niya sa lamesa ay nawawala一pati ang jewelry box! "Madeline Crawfors!" Nanggigil si Karen at ibinagsak