All Chapters of Go To Hell (Hell Duology #1): Chapter 41 - Chapter 49

Cypher’s POV       Hindi maiwasang kumunot ng aking noo habang nakatingin ako sa pintuan ng cafeteria at kumakain ng pasta. For the whole week ngayon ko lang napansin na hindi ko na nakikita si Keira kasama si Zero. Not that I want them to be together, but I really don't know what's going on between them. Hindi ko na rin kasi madalas makita si Keira, kaya naman kampante na ako na hindi binabantayan si Zero.       And speaking of Zero, I’ve never seen him for a week, same as with Trace and Xaver. Huling usap namin ay noong kinompronta niya ako tungkol sa nangyari sa party ni Boss Raze, and speaking of my boss— isang linggo na rin mula noong nakausap ko siya. I’ve never agreed that I would date him, pero dahil kailangan ko talaga ang mga impormasyon na nalalaman niya ay mukhang wala na akong magagawa.     And he’s the one who schedul

Denise’s POV Napansin kong bumalik ng gymnasium si Farris at mukhang badtrip ito dahil na rin sa magkasalubong niyang mga kilay. What happened? At ano nang nangyari kina Cypher at Zero? “Ano’ng nangyari? Bakit hindi mo pa sila kasama?” Nakiusap kasi ako sa kaniya na sundan sina Cypher at Zero dahil panigurado akong magagalit talaga si Cypher. “I really don’t understand, Denise! She punched Zero! Bakit hindi man lang niya na-appreciate 'yong ginawa ni Zero for her!?” inis niyang wika. Lumapit ako sa kaniya at tinapik ko ang kaniyang likuran. “It’s normal, you know Cypher isn’t fond of celebrating her birthday,” I told her, bahagya namang kumunot ang noo niya sa labis na pagtataka. “What do you mean?” Napabuntong-hininga naman ako dahil doon. Sana pala hindi ko nalang ni-consider si Zero para i-surprise si Cypher, sigurado akong itatanggi na naman ni Cypher na

Denise’s POV       Abala ako sa pag-aayos ng mga utensils dito sa kitchen ng restaurant ni Kuya Badong. It’s been a week since Cypher’s birthday, akala talaga namin nawawala si Cypher, iyon pala umuwi siya ng apartment noong mga panahon na iyon, tumawag kasi sa akin si Kuya Badong noong gabi na iyon at nalamang nakita pala niya si Cypher na umuwi.         I blamed myself for that night actually, simula kasi noong gabi na iyon ay hindi na siya pumasok sa eskwelahan, hindi ko pa siya nabibisita sa kaniyang apartment dahil kadarating ko lang din kanina galing ng university. I don’t know but I think Cypher has a problem, hindi niya lang sinasabi. Though palagi naman 'yong tahimik at hindi mahilig magkuwento.         Ni wala nga akong ideya sa kung ano ang mayroon sa nakaraan niya. I mean, me and Kuya Badong didn’t even know where she came from, or kung may pamilya

Cypher’s POV        Life taught me how to be a strong person despite of everything that I've experienced. Kill to live, or die without fighting, these are my only choices that I have. Though killing thousands of lives won't ever bring back the lives of the people that I love. I maybe like those people who killed them, but they taught me how to kill, they just created a monster like me, a monster that will going to bury them in hell.      I'm hiding for more than a year, and it’s time for me to come out. I’m coming out for them, if they’re done chasing us, then I’m the one who will gonna chase them now.       Bumangon na ako sa aking pagkakahiga at kinuha ang aking cellphone. I dialed his number as I waited for it to ring. Nang natapos ang ikatlong ring ay kaagad na itong sinagot ng nasa kabilang linya.“Cy...&

Cypher’s POV       Madaling araw na nang umalis ako sa mismong unit ni Zero. He’s still sleeping, kaya hindi niya alam na umalis ako. Balak ko ngayong bumalik sa aking apartment dahil may pasok pa ako pagdating ng umaga. Susulitin ko na ang mga nalalabing araw ko rito sa Pilipinas.       Natulog muna ako nang mga ilang oras dahil hindi naman masyadong maagap ang aking pasok. I checked my phone and found out a lot missed calls came from Zero. Napaikot nalang ang dalawa kong mata, nasisiguro kong nap-paranoid na 'yon ngayon dahil sa pag-alis ko sa kaniyang apartment. Tsk. That guy.       Pinatay ko ang aking cellphone dahil baka maisipan na naman niyang tumawag. Pagkarating ko ng university ay dumiretso kaagad ako sa dorm. I still have thirty minutes before my first period starts.       Prente akong nakahiga sa ak