Semua Bab The Mafia Boss Pretending Wife (TagLish): Bab 31 - Bab 40

Third PersonNanatili ang ilang saglit na katamikan sa pagitan nina Kaizer at Elaine, walang gusto na maunang magsalita sa kanila dahil kapwa silang kinakabahan sa kung ano ang iisipin ng isa’t isa.Hanggang sa hindi na nakayanan ng binata ang katahimikan na bumabalot sa kanilang dalawa, kaya bumuntonghininga siya upang makuha ang atensyon ni Elaine.“Come on, Ely, we shouldn’t waste our time here. I will bring you home, baka nag-aalala na sa ’yo si Louis,” usal ni Kaizer dahilan upang mas lalong makaramdam si Elaine ng kalungkutan sa nasaksihan niya.Napakamot na lamang ng ulo si Elaine dahil ayaw niyang sumama kay Kaizer. Ayaw niya kasing umuwi kaagad lalo na’t nakita niya si Louis na may kasamang ibang babae.“A-Ano kasi,” nauutal na sambit ni Elaine. Gusto niyang ipaliwanag kung bakit ayaw niya pang umuwi, ngunit walang lumalabas na boses mula sa kaniya.“Let’s enjoy here for a while,” sambit ni Kaizer nang ma-sense na ayaw sumama sa kaniya ng dalaga. Dahan-dahan niya itong binuhat

Third Person Nang makalabas si Louis sa mansion ay agad siyang sumakay sa Honda Jazz na nakaparada sa garahe. Isa ito sa natanggap niyang regalo galing sa Tiyo Alexander niya noong siya ay naging ganap na twenry-one years old.Sa totoo lang, gusto na itong itapon ni Louis dahil ilang taon na ang sasakyan. Halos nag-uumapaw na rin ang garahe niya dahil sa sobrang dami niyang sasakyan na natatanggap taon-taon. Ang iba ngang hindi niya tipo ang style ay ipinamimigay na lamang niya sa mga pinsan niyang babae.Hindi lubos maisip ni Louis ang dahilan ng ama niya kung bakit kinakailangan niya pang pakasalan si Elaine, gayong apo ito ng mahigpit nilang kalaban sa organisasyon. Kung proteksyon lang naman ang habol nito sa kaniya, sana binigyan na lamang niya ito ng mga bodyguard.Nang makaupo siya sa driver’s seat ay walang humpay niyang pinagsusuntok ang manibela dahil sa inis. Hindi niya lubos matanggap kung bakit sinusubukang magpanggap ng dalaga na walang nalalaman sa plano ng kaniyang ama

ElaineNagising ako dahil sa naririnig kong ingay sa loob ng silid.Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ang unang bumungad sa akin ay ang nag-aalalang mukha ni Ama. Bigla itong napalitan ng ngiti nang yapusin niya ako ng yakap na ikinagulat ko.“I’m glad that you’re awake, anak. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag pati ikaw ay nawala sa akin,” usal ni Ama. Ramdam ko ang sinseridad sa boses niya na ikinangiti ko.“I'm sorry, Ama. Hindi na kita pag-aalahanin nang gano’n,” sambit ko upang makalma siya kahit kaunti. Alam kong hindi mapapanatag ang kaniyang loob hangga’t hindi ko sinasabi na ayos lang ako.“Dapat lang. Ang sabi ng doctor, dahil sa sobrang pagod kaya nahimatay ka. Huwag mong masyadong stress-in ang sarili mo sa mga bagay,” payo ni Ama na ikinatango ko na lamang.Nang bumitiw si Ama sa pagkakayakap sa akin ay agad naman akong pinuntahan ni Mommy Hacel. Wala siyang tigil sa pag-iyak.“Sabi ko na nga ba at hindi na dapat kita hinayaan na maglakad mag-isa pabalik sa kuwarto n

ElaineMaaga akong nagising dahil ngayong araw gaganapin ang competition na gaganapin sa St. Montesseri Gym.Kasalukuyan akong kumakain ng umagahan na niluto ni Blaire habang kasabay ko si Louis na abala sa pagbabasa ng diyaryo. Wala ni isa sa aming dalawa ang gustong basagin ang katahimikan. Sabagay, ginagawa lang naman namin ang pagpapanggap na ito dahil malapit na ang kasal namin kaya kailangang makumbinsi namin ang mga tao na masaya kami sa isa’t isa.Ngunit nanlaki ang mga mata ko nang biglang tumunog ang cellphone ko kaya nabaling ang tingin sa akin ni Louis.Noah is calling…Hindi ko alam kung dapat ko bang sagutin ang tawag dahil alam ko namang magagalit siya oras na marinig niyang kausap ko si Noah, pero baka importante ito kaya wala akong nagawa kundi pindutin na lamang ang accept.“Hello, Noah?” panimulang tanong ko habang kinakain ang meatball na nasa plato ko. Napakasarap talagang magluto ni Blaire, puwede siyang maging chef sa isang high class restaurant kung gugustuhin n

ElaineNang matapos ang naganap na kasalan ay sari-saring pagbati ang natanggap namin ni Louis.“Congratulations sa inyo,” bati ni Sandra at iniabot niya sa aming dalawa ang isang nakabalot na regalo.“Ikaw talaga, hindi ka makapaghintay na makapunta tayo sa venue bago mo iabot ’yong regalo!” singit ni Lexy.“I know that my gift would be useful in their honeymoon. So I’m very excited to give it and besides, baka makalimutan pa nilang dalhin kung mamaya ko pa ibibigay,” pagdadahilan ni Sandra na ikinanganga ko.“Look at Elaine’s face, mukhang nagulat siya sa sinabi mo.” Umirap pa si Lexy kay Sandra saka ako nilapitan.“Congrats, Ely. ’Wag mong pansinin ’yang si Sandra,” sambit ni Lexy at yumakap sa akin.“Nandito pa ako, hello?” nakakunot-noong sambit ni Sandra. Lumapit siya sa aming dalawa upang sumama sa yakapan.“Both of you, stop it. Hindi na makahinga si Elaine sa ginagawa ninyo,” nakapamaywang na saway ni Mommy Hacel kaya bumitiw Sandra at Lexy.“Tita naman, masaya lang kami na pa