Ang buong akala ni Astin hindi na siya maa-apektuhan sa presensya ni Laura. Oo, nasaktan siya ng sobra sa ginawa nito sa kaniya noon. Pero ngayon, hindi niya kailanman magawang magalit ng tuluyan sa dalaga. Nanganganib na naman ang puso niya. Hangga't maaga pa, dapat labanan niya ang nabubuhay na damdamin para sa dalaga. Kailangan iwasan niya ito. Dahil baka sa huli, siya na naman ang talo.Hindi niya maiwasang hindi ito titigan mula sa hagdan. Kakarating lang niya mula sa headquarters. Halatang kakagising ni Laura lang ng mga oras na iyon. Magulo ang buhok nito habang kausap nito ang kasambahay. Pinagsawa niya ang mga mata sa pagsipat ng kabuuan ng dalaga. Lalong lumutang ang ganda ni Laura kumpara noong huli niyang kita dito. Maging ang hubog ng katawan nito ay bumagay sa mukha at mahahaba nitong hita.Bakit ba kasi naisipan nitong magsuot ng ganoon kaiksing

Hindi mapigilan ni Laura ang mapangiti ng makita ang sariling repleksyon sa salamin. Simple lang naman ang napili niya. Long sleeve lace na wedding gown ang napili niya. Backless naman ang likod niyon. Hindi ganoon kagarbo kasi simpleng babae lang naman siya.  Biglang laki ng katawan at tiyan niya sa loob ng dalawang linggo. Iba ang kuha niya sa pre-nup nila ng binata. Hindi pa ganoon siya kataba. Kahit na tumaba siya wala siyang pakiaalam, ang mahalaga malusog sila ng magiging anak.  "Ang ganda-ganda mo naman talaga, anak!" papuri ng Tita Kendr-a niya. Hindi pa rin ito umaalis. Kabilin-bilinan daw kasi ni Astin na 'wag siyang iwan. Alam niyang takot itong hindi na naman niya siputin.  "Salamat po, Tita," nakangiting sabi niya sa ginang.  "Mama na

Napatingin si Laura sa labas. Tanghali na pala. Buti na lang walang pasok sa opisina. Kaagad na hinanap ng kan'yang mga mata ang asawa. Araw ng linggo ngayon. Nalungkot siya bigla nang maalalang ngayon ang alis nito patungong Mexico, at kasama nito si Gael. Para iyon sa bagong business ng asawa, at kasosyo nito si Gael. Napangiti siya nang makita ito sa couch na nasa loob ng silid nila. Hinawi niya ang kumot na nakatakip sa kan'ya at nilapitan ang asawang abala sa laptop nito.  Tumayo siya sa likod nito. Nire-review pala nito ang presentations na ipe-present sa bagong investors sa Mexico. Nagulat pa ang asawa nang yakapin niya mula sa likod. "Mister ko..." malambing na sabi niya dito. "Morning, Sweetie!" anito pero sa screen pa rin ng laptop ito nakatingin.

"Mabigat ba?" nag-aalalang tanong ni Ira sa asawa. Pababa sila ng bundok ngayon. Nanguha sila ng niyog at kamoteng kahoy."Kaya ko ito, Misis ko. Ako pa ba?" nakangiting sabi ng asawang si Thunder.Natigilan siya saglit. Hanggang ngayon naiilang pa rin siya sa tawag nito sa kan'ya. Hindi niya alam kung bakit. Marami pa ring katanungan sa isip niya ang di pa rin nasasagot.Nakaramdam siya ng habag nang makita ang pagngiwi nito habang pasan nito ang sako na may lamang niyog at kamoteng kahoy na gagawing cassava cake. Paborito kasi iyon ng anak nila, na si King. Susubukan niyang gumawa ng cassava cake. May nagtitinda kasi sa kanila nito lagi, at nagustuhan ng anak. Gusto niyang matutong gumawa para sa birthday ng anak. Medyo malayo sa kabihasnan ang kinaroroonan nila. Kaya kung bibili man sila, baka masira lang iyon sa biyahe. Ilang barangay pa kasi bago ang malaking pamilihan.  "Thunder... " tawag niya sa asawa nang makarating sila sa patag na bahagi.

Bandang alas-diyes ng umaga nang pumuwesto na siya sa puwesto ni Romel, ang dating secretary ng boss niya. Mabilis lang niyang ni-review ang report na inilapag ni Lesha sa kan'ya at itinabi. Mamaya ay ipo-forward niya iyon sa boss. Nireplyan niya din ang mga pending email sa inbox ni Romel.  Tiningnan niya ulit ang schedule ng boss kung may meeting ito ng hapon. Wala naman na. Hinigit niya ang mga folder na tapos ng pirmahan saka tumayo. Nagpaalam siya kay Lesha na ihahatid lang iyon sa kani-kanilang department.  Mabilis ang mga lakad niya. Halos kabisado naman niya kung anong floor ang pupuntahan niya. Sa folder lang ang tingin niya habang naglalakad. Sinipat niya kasi kung ano ang uunahin na ihatid. Napa-aray siya nang tumama siya sa isang malapad at matigas na bagay. Hindi pala bagay, dahil tao pala ang nabangga niya. Naa