Lahat ng Kabanata ng NOT A SAINT (Filipino): Kabanata 81 - Kabanata 90

ANNE SUAREZ Point Of View“SINONG tumatawag? Bakit hindi mo sagutin?” sunod-sunod na tanong sa akin ni Ma’am Celestine.“S-Si Sir. Zeke po.”Pasado alas onse na ng gabi. Dapat ay kanina pa siya tumawag. Gabing-gabi na.“Go on, Anne. Sagutin mo ang tawag niya. Sigurado akong nagsumbong na sa kanya si Karina dahil nakita ako ni Karina kahapon. I was expecting he will call you yesterday, but it seems like he was busy with her.”Napilitan akong sagutin ang tawag ni Sir. Zeke.“Yes, sir?”“Where are you? Do you know how much time I spent just because I am busy reaching you out?” Base sa tinig ni sir, mukhang wala na itong pasensya at naiinis na.“Sorry sir, nagka-LBM po kasi ako kaya nasa banyo ako kanina. Nakahihiya naman po kung sagutin ko habang panay ang utot ko.”Napansin kong napatakip ng bibig si Ma’am Celestine at pini

CELESTINE ALACAZAR Point Of ViewI SAID to myself, crying would be the last thing I will do once a person I have is already gone. I lost Karina, my mom, and now Anne. I felt everything because of Bellevera.Kahit pa mawala na ang lahat sa akin, sigurado naman ako palaging may paraan upang makaalis ako sa kinalalagyan ko ngayon. I know even no matter how I am doing, all things will return to its normal place.Agad kong pinunasan ang luhang umalpas sa mga mata ko. Ayaw ko nang umiyak. Napapagod na rin ako. Paulit-ulit na lamang ako nawawalan ng kaibigan.Ilang sandali lang ng pagtahimik ko ay may narinig akong tumatakbo patungo sa direksyon ng pintuan ng kwarto ko.Out of curiosity, I rise from my seat. Nilapitan ko ang pintuan para pakinggan ang ingay sa labas.“Saan ka pupunta, Francine? Hindi pa tayo tapos maglaro,” sabi ng panlalaking tinig.“Ayaw ko na! Gusto ko kendi,” sagot ng babaeng nagboboses bata.“Come on, Francine. Bibigyan kita ng kendi. Come to daddy.”Napilitan akong buk

-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin

KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana

ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang