Ang pitong araw ay mabilis na nakalipas. Ang konseho ay nakatakda nang magpatawag ng pagpupulong mula sa mga estudyante ni Leo at ni Eliot para sa sinasabing misyon. Bagay na mabilis namang kinaunlakan ng dalawang panig kaya nang hapon rin ng ikapitong araw na iyon ay naghanda ng isang hapunan ang matandang si Grayson para makausap ang dalawnag grupo.Unang dumating sa lugar ay ang grupong tinuturuan ni Leo. Ang lahat ng mga ito ay nakabihis ng magara at kagalang-galang. Ang nangunguna roon ay ang dalawnag magkapatid na si Gavin at Grant. Na sinundan ng Lima pa nitong kasamahan na kilala at mga may pinakamatataas na ranggo sa Akademia. At ang basehan nila sa kanilang sarili ay ang kanilang mga natapos na napagwagian. "I'm glad you accepted my dinner invitation achievers." Puri ng matandang Grayson sa kanila. Pero bago pa man makapagreact ang ito ay tahasan nang pumasok ang totoong pinakahihintay ng matanda. At ito ay ang mga hanay ng estudyanteng parurusahan gamit ang pagsama sa del

Alas singko pa lang ng umaga ay bumaba na ako ng salas ng aming tinutuluyan nang nakabihis na at soot soot na ang itim na kapa at tansong badge na ibinigay sa amin ng akademia. Pagkababa ko ay naroon na si Morriban. Ako pa lamang ang naunang bumaba dahil alas otso pa naman ng umaga ang simula ng klase.Nagkaroon ako ng pagkakataong mapagmasdan ang ibinigay sa aming tuluyan sa Akademia. Simple ang dalawang palapag na bahay na ibinigay sa amin bilang tuluyan. Gawa sa kahoy ang lahat ng kagamitan. May mangilang parte rito na kapansin-pansin ang kalumaan ng materyales, ngunit maganda pa rin para sa aking mata kumpara sa pinagtagpi-tagpi naming bahay sa mundo ng mga tao.Ang ibabang palapag ng bahay ay mayroong malawak na salas. Apat na sofa ang nakapalibot sa isang may kababaang kahoy na upuan na may nakadesenyong paso ng halamang lanta na. Naglakad ako sa puting pinuan sa ibaba ng silid ng mga kababaihan. Narito ang may kalakihang kusina na kumakasya sa aming lahat. May nakapakahaba iton

Morriban Point of ViewMabilis akong nakapag handa nang umagang gisingin kami ng mga Selkies.Hindi ko alam kung matutuwa ako o maasar dahil sa mahina at paulit ulit nilang pagkalabit sa akin. That they are more like teasing me not really waking me up."Good morning Cuties," Said by Asya who eventually pinched one of the selkies cheeks. Na sa tingin ko ay masakit nga dahil maging ako ay napaaray para sa kanya.When we got up, at agad nang nadapuan ng buhangin ng islang ito ang aking mga paa. Sekies brought us slippers na naangkop upang gamitin sa ganitong klaseng lugar. At nakikita ko naman ring ganoon rin ang kanilang soot.Nang makalabas kami ay sumalubong sa amin ang madilim pang kalangitan na humahalik sa asul na karagatan. Pero hindi iyon ang nagpamangha sa akin kung hindi ang nakahilerang lamesa na kinalalamnan ng ibat ibang sandata.Hindi lamg ako ang nagulat sa aming nadatnan kung hindi maging ang aking mga kasamahan.Nauna pa nga si Tyree na Lobo na hawakan ang isang palaso

Morriban’s Point of View Hindi ako makapagsalita hanggang ngayon na ginagamot ng isang simpleng katiwala ng mansyon ang aking mga sugat, habang pinapakain ako nito nang kung anong halaman upang mabalik ang lakas na nawala sa akin. Hindi ako makapagsalita at natutulala lang sa ginagawa sa akin kahit na alam ko sa loob ko na ang tipikal kong reaksyon sa ganitong sistema ay pagkairita. Ayaw na ayaw ko na iba ang humahawak sa akin bukod kay Ate Gertrude. Ayokong mga hamak na mabababang nilalang lamang ang magpagaling sa sa akin at natural ko iyong paguugali simula ako ay magka-isip. Pero ngayon ay wala akong magawa kung hindi matulala o miski ang makagalaw ay hindi ko magawa. What just happened earlier? How could he even do that in the middle of Quillon’s range? Pati ako ay natakot kay Quillon pero paano niya akong nagawang ialis sa ganoong sitwasyon? At isa pa, hindi ba’t pabor sa kanya ang hinihiling ni Quillon na isuko na ang pagaaral ko sa Akademia? Bakit hindi siya pumayag? Bakit

Third Person Point of View"Ito naman ang tinatawag na Mana. Ang klase ng aura na pwedeng gamitin sa lahat ng bagay gaya ng ginawa ko kanina."Nakatulala lang at walang maintindihan ang nga estudyante ni Eliasar sa kanyang mga sinasabi. Bagay na agad niyang ikinatingin sa gawi ng kanyang anak na si Eliot. Nagpakita ito ng pagkadismayang tingin sa anak. Pero nag kibit balikat lamang ito at ikinabuntong hininga ni Eliasar."I get it, kailangan niyo munang mabuksan ang mga mana point sa inyong mga mata, upang makita niyo at maintindihan niyo ang aking sinasabi at ituturo." Sabi nito sa lahat."Hagan, tama?" Mabolis na tinuro ng matanda si Hagan na nagitla rin naman."Yes sir!" Sagot nito."With no doubt, I know he already opened his mana point, pero sa nakikita ko ay hindi pa iyon gaanong bukas."Pagpapaliwanag ni Eliasar na naputol nang magtaas ng kamay si Morriban."But how can we obtain that skills? How can we open our mana point?" Asar nitong tanong dahil sa nararamdmaang ingit kay