All Chapters of That's What They Told Me: Chapter 31 - Chapter 40

Warning: Please be advised that this chapter contains mature content not suitable for young audiences.--Chapter 31Satisfaction "... Lumien Agapito!"After my valedictory speech, a deafening round of applause filled the whole gymnasium.I went down the stage only to be welcomed by Azalea, Kobe, Tito Archie, and Ma'am Rietta."Congratulations, hija!" Tito clapped thrice while dramatically nodding his head as if he's giving me a satisfactory compliment.Natawa ako at nagpasalamat. Niya

Chapter 33Move Out Sa mga sandaling napako ang tingin ko sa mga matang iyon, mabilis na rumagasa ang masasalimuot na alaala ng nakaraan sa isip. Mga alaalang matagal ko nang sinumpa at tinalikuran.Subalit hanggang ngayon, para bang kahapon lamang nangyari ang lahat. Klaro pa ang mga binitawan niyang salita noong araw na iyon. Natanto ko na kahit anong gawin kong pamimilog sa sarili, lumipas man ang ilang taon, ay sariwa pa rin ang mga naiwang sugat dito.Mga sugat. Pero hindi pa sila nakuntento. Binudburan pa nila ng asin at kumukulong mantika sa pamamagitan ng patong-patong na kasamaan at panlilinlang.What have I done bad to make them punish me like this? Have I been too... easy?I worked my jaw and clenched my fists as soon as Victor turned his back to me, too. Walang sabi-sabi itong umalis upang lisanin ang buong bulwagan. Iniwan ako at ang iba pang mga trabahante sa labis na pagkasindak.

Chapter 35Despise My whole face contorted in utter confusion, as if Mama just cracked a joke, a prank or some sort."Senyor Donatello and that... Duccio, twins?" Pinigilan kong matawa.Naalala ko ang nakitang litrato noon sa album. I was convinced that the one he was with in that photo was his twin brother. Magkamukha ang dalawang lalaki sa picture. At hindi rin lingid sa aking kaalaman na maliban kay Senyor Danilo, may isa pa silang kapatid.Kaso lang ay kailanman, hindi ko pa rin nakikilala, sa mukha man o pangalan, ang isa pang Senyor, ang kakambal ng yumaong Senyor Donatello. Kahit ngayo

Chapter 37Epiphany (Part 2) Pagkatapos noon ay hinila na ako ni Ate patungo sa kanyang tabi, agad sumalubong sa akin ang mukha nila ni Kobe."That bitch?!" she scoffed.Inilingan ko na lang iyon at nawalan na lalo ng imik sa paglipas ng oras.The program progressed.Naging busy si Tito para sa mga speech, awarding, at recognition sa lahat ng mga naging kasapi ng proyektong ito. Maya't maya ang palakpakan habang nanatili lang kaming nakaupo.I got bored. I drank in my wine which I seldom ta

Warning: Please be advised that this chapter contains mature content not suitable for young audiences.--Chapter 39Punishment Punishment, he says. But if this is how satisfying he castigates, then I'd delightfully surrender myself all the time after committing intended mistakes. I'd confess my sins and sorrows. I'd be compliant to repent beneath his heated gaze."Is that how little you think of me?" he whispered sexily in my ear like a lazy devil, barely grazing his nose somewhere around my sensitive neck and earlobe.Hirap kong minulat ang mga mata.