Warning: Please be advised that this chapter contains mature content not suitable for young audiences.
--Chapter 32
Little Boy
Chazz being true to his words, I never saw him again. Tuwing magkakasalubong sa University ay agad liliko ng daan. Kapag nasa iisang party ay aalis din agad.
Hindi na ako nagulat na pagkatapos ng unang taon ko sa kolehiyo, nagpalipat na siya ng school at tuluyan nang nagpaalam sa akin.
Even after that day, boys began approaching me when they heard about our break up. But I didn't entertain any of them.
I decide
Chapter 33Move OutSa mga sandaling napako ang tingin ko sa mga matang iyon, mabilis na rumagasa ang masasalimuot na alaala ng nakaraan sa isip. Mga alaalang matagal ko nang sinumpa at tinalikuran.Subalit hanggang ngayon, para bang kahapon lamang nangyari ang lahat. Klaro pa ang mga binitawan niyang salita noong araw na iyon. Natanto ko na kahit anong gawin kong pamimilog sa sarili, lumipas man ang ilang taon, ay sariwa pa rin ang mga naiwang sugat dito.Mga sugat. Pero hindi pa sila nakuntento. Binudburan pa nila ng asin at kumukulong mantika sa pamamagitan ng patong-patong na kasamaan at panlilinlang.What have I done bad to make them punish me like this? Have I been too... easy?I worked my jaw and clenched my fists as soon as Victor turned his back to me, too. Walang sabi-sabi itong umalis upang lisanin ang buong bulwagan. Iniwan ako at ang iba pang mga trabahante sa labis na pagkasindak.
Chapter 34UnmaskMy luggages were already in Lascano's mansion. They brought it with them when they left the Castellano's residence last night.Ngayon, sa pagsapit ng Lunes, mas maaga akong bumangon para mamasyal sa dalampasigan. Naisip ko, gusto ko munang dumalaw rito bago tuluyang pumasok sa eskuwela. Bago tuluyang lisanin ang lugar na ito."Azul..." My subtle words were hushed by the wind.A small smile put a curve on my lips as I sat on the sands. It's actually been a while since I last came here.Naalala ko, noong bata ako, dito rin ak
Chapter 35DespiseMy whole face contorted in utter confusion, as if Mama just cracked a joke, a prank or some sort."Senyor Donatello and that... Duccio, twins?" Pinigilan kong matawa.Naalala ko ang nakitang litrato noon sa album. I was convinced that the one he was with in that photo was his twin brother. Magkamukha ang dalawang lalaki sa picture. At hindi rin lingid sa aking kaalaman na maliban kay Senyor Danilo, may isa pa silang kapatid.Kaso lang ay kailanman, hindi ko pa rin nakikilala, sa mukha man o pangalan, ang isa pang Senyor, ang kakambal ng yumaong Senyor Donatello. Kahit ngayo
Chapter 36Epiphany (Part 1)I can't believe this is happening. This thick faced moron. This fake douchebag who is supposed to be a dotard in nature is now in front of me."D-Duke?" I coated my face with a startled facade.The view of him smiling in relief disgusts the hell out of me. I gnashed my teeth and gripped on my phone tighter.Ito ang lalaking lumabag kay Mama. Ang hayop na nagsindi ng ningas upang sumiklab ang kalunos-lunos na trahedyang sumunog sa aming kasaysayan. Ang simbolismo ng bangungot sa aming lahi.Hanggang ngayon, hindi ko pa rin lubusang maisip na maging ako ay nahulog din sa kanyang bitag. I should've fucking known.What's his motive? He wants to repeat the history? But this time, using me?Fuck him! Pare-pareho lang sila! Nakakadiri! Nakakasulasok!I can't believe that I let myself be fooled by this good for nothing fossil! Na siya ring tiyuhin ng la
Chapter 37Epiphany (Part 2)Pagkatapos noon ay hinila na ako ni Ate patungo sa kanyang tabi, agad sumalubong sa akin ang mukha nila ni Kobe."That bitch?!" she scoffed.Inilingan ko na lang iyon at nawalan na lalo ng imik sa paglipas ng oras.The program progressed.Naging busy si Tito para sa mga speech, awarding, at recognition sa lahat ng mga naging kasapi ng proyektong ito. Maya't maya ang palakpakan habang nanatili lang kaming nakaupo.I got bored. I drank in my wine which I seldom ta
Chapter 38QuestionsI feel numb and sick. Hindi ko na sigurado kung pang-ilang ulit ko nang binasa ang liham na iyon.The precise handwriting, the signature. And most especially, the familiar phrases Zaro used to keep on telling me when he got back here. Lahat ng iyon ay natagpuan ko sa sulat.Lahat ng iyon ay tumugma sa wakas, bagay na hindi kayang taglayin ng liham na natanggap ko dati kay Nana.The two letters are so alike, but except for the intention. They are very opposite.Still crystal clear, the one I received more than three years ago was maliciously rude. It was roughly constructed as if it intended to persecute me.Well, it did. And even though it has been a long time ago, it still... haunts me.The vengeful shadows of the past still visit me like a persistent nightmare. The reason why Zaro has been always the face of my traumas since then. I blamed him for all these
Warning: Please be advised that this chapter contains mature content not suitable for young audiences.--Chapter 39PunishmentPunishment, he says. But if this is how satisfying he castigates, then I'd delightfully surrender myself all the time after committing intended mistakes. I'd confess my sins and sorrows. I'd be compliant to repent beneath his heated gaze."Is that how little you think of me?" he whispered sexily in my ear like a lazy devil, barely grazing his nose somewhere around my sensitive neck and earlobe.Hirap kong minulat ang mga mata.
Chapter 40Open"You're still there, right?"Kahit hindi nakikita ni Mama, tumango ako at lalong pinagdikit ang mga hita. Ganoon na rin ang mga paa ko sa sahig at ang isang kamay sa aking tandayan."Opo. Medyo... uh... tinanghali na po kasi ng gising."Kasalukuyan akong nakaupo sa gilid ng kama ni Zaro. Makalipas ang ilang taon, ngayon na lang ulit ako nakapasok dito. There are some changes, but the ambiance here is still the same. Comfy yet masculine at the same time."You must be really tired," ani Mama sa kabilang linya.Kahit alam kong walang malisya ang sinabi ni Mama, uminit nang husto ang pisngi ko sa kung anong dahilan."M-Marami kasing iniinisip kagabi kaya po napuyat ako..."It's partly true, though. But I know where the lie is. Kinagat ko nang mariin ang pang-ibabang labi habang abala sa pagbubura ng kaisipang iyon.Mula sa kanyang walk-in closet, natanaw