บททั้งหมดของ Sukdulan ng Buhay: บทที่ 991 - บทที่ 1000

“Saan pa ba siya pwede pumunta? Eh di sa opisina niya, at malamang naubusan ng baterya ang kanyang phone! Bakit mo hinahanap ang ate ko? Hindi ba hiwalay na kayong dalawa?” Bahagyang nangasim si Beatrice sa kanyang puso.“Nakita ko yung video ng kapatid mong winawasak ang sasakyan sa Triller. Ano ba talaga ang nangyari?”Nandoon mismo si Beatrice nang maganap ang insidente, kaya kinuwento niya ang buong pangyayari. Pagkatapos nito, sinabi niya, “Hindi ba kakaiba ‘to sa paningin mo? Talagang nahulog ang young master ng pamilyang Duncan sa ate ko pagkatapos niyang wasakin yung kotse. Hindi lang namin hindi kailangang magbayad para sa sasakyan, ngunit nagpadala pa ang young master ng bago sa nanay ko ngayon. Tuwang-tuwa ang nanay ko at patuloy niyang pinupuri ang young master bilang kanyang mabuting manugang... Um, Alex, huwag mong sabihin sa akin na mahal mo pa rin ang ate ko, ano?”Nagdilim ang ekspresyon ni Alex nang marinig iyon.‘Yone Duncan, apo ni Frederick Duncan. Yung g*gong iyon

Gayunpaman, sa sumunod na sandali, dahan-dahang binaligtad ni Auntie Rockefeller ang baso sa kanyang kamay.Ang red wine sa loob ng baso ay parang pana na tumalsik papunta sa waiter sa tabi niya.Poof!Tumama sa mga mata ng waiter yung alak.“Ah!” Nakakatakot na sigaw ng waiter nang bumagsak sa sahig ang tray na nasa kamay niya. Tinakpan niya ang kanyang mga mata at napasigaw sa sakit. Dumaloy pababa sa pagitan ng kanyang mga daliri yung kulay pulang likido. Walang nakakaalam kung alak o dugo ba iyon.“Hmph! Bulag ka ba. Paano magiging karapat-dapat ang basurang tulad niyan para ibili ako ng inumin?”Naninigas ang ekspresyon ni Ronald na kakainom lang ng baso ng alak, para bang katatanggap niya lang ng malakas na sampal mula sa kung sino.Marahang ibinuka ni Mandy ang kanyang labi at ngumiti. “Second Master, matinik ang magandang babaeng iyon, hindi siya madaling masupil!”Maya-maya, ngumiti ulit si Ronald at sinabing, “Alam mo ba kung bakit hindi inutusan ni Young Master Duncan na bay

Napagtanto ni Alex na malakas siyang tinatapakan nito. Hinawakan niya ang binti nito, na nakabalot sa stockings, at sinubukang alisin iyon sa hita niya.Matapos mapagtantong walang silbi ang kanyang pagpupumiglas, huminto siya at sinabing, “Auntie, naniniwala ako sa lakas mo. Hindi kakayanin ng mga ganoong basura ang isang sampal mula sa’yo! Limang milyon ang nahulog mula sa langit. Gusto mo ba? Ibibigay ko na lang sa’yo lahat! Isaalang-alang mo ito bilang regalo mula sa akin!”Itinabi ni Auntie Rockefeller ang bank card at sinabing, “Kahit kailan o ano pa man, hindi mo ako dapat pagtaksilan. Hindi ko gusto ang pakiramdam niyan, naiintindihan mo ba?”“Oo, nakuha ko.”Pagkatapos ng pangako ni Alex, saka inalis ni Auntie Rockefeller ang kanyang binti. “Umuwi ka na at lubos na namnamin ang kapangyarihan nitong spiritual amethyst marrow! Malamang na makakamit mo ang Divine Transcendence sa pamamagitan nito!”Tumayo siya nang tuwid at ginulo ang buhok ni Alex, umalis kaagad pagkatapos itong

Malamig ang boses ni Krystal, puno ng intensyong pumatay ang kanyang mga mata.Dahil dito, agad na naghanda si Danial na maghiganti para sa kanyang anak.Nagsalita si Ronald. “Teka, Dad, hindi pa ako makakalabas ng ospital. Hindi ba sabi niya humingi tayo ng tawad bukas ng tanghali? Tambangan natin ang g*gang iyon at dumiretso sa kanila ng 12 mismo! Gusto kong makita kung paano siya magmamakaawa sa akin.”Dagdag pa ni Timothy, “Oo. Kung ngayon tayo pupunta, baka hindi rin natin sila makita.”Matapos gumawa ng ganoong desisyon, nagsimulang mag-usap sina Ronald at Danial kung paano bibigyan ng hindi malilimutang karanasan ang walang alam na g*gang iyon.Sinabi ni Yone, “Uy Ronald, puwede bang ipaubaya mo na sa’kin yung Rockefeller?”Nagpasya si Yone na habulin si Dorothy, anuman ang kinakailangang gawin. Nais niyang maging kanya ito, ngunit si Alex, ang dating asawa, ay kapintasan sa buhay ni Dorothy.‘Hindi ako papayag na magkaroon siya ng anumang mga kapintasan.’Tinitigan siya ni Rona

Naguguluhan si Claire, pero wala siyang masabi.Gayunpaman, nagawa niyang makaisip ng palusot. “Eh nagawa ko na iyon dati, pero ikaw hindi pa! Birhen ka pa, kaya paano mo iyan magagawa sa sarili mo?”“Birhen man, babae pa rin. May mga pangangailangan kami!”“Ikaw... Eh di... ginawa... ano ka pa ba...”“Ano?”“Ano... Diyos ko... ano, birhen ka pa ba? Kung hindi, tutulungan ka ni Mom na kumuha ng doktor para ipaopera iyan. Magaling iyon! Hindi rin masakit. Parang totoo talaga.”Tinitigan ni Dorothy ang kanyang ina, nagtataka. “Mom, paano mo nalaman yung mga ganiyang bagay? Nagpaopera ka na ba noon? Ikaw…”Bulalas ni Claire. “Ah! Syempre hindi! Bakit kakailanganin kong gawin iyon? Ama mo lang ang gumalaw nito! Bakit mo naman masasabi iyan…”Mukhang nag-aalinlangan si Dorothy, dahilan para mailabas ni Claire ang katotohanan.“Sige, sasabihin ko sa’yo. Nagpaopera yung tiyahin mo dati.”“Ano?” Nagulat si Dorothy.“May ibang nobyo ang tiyahin mo bago siya nagpakasal kay Taylor. Seryoso sila.