I put the little box inside and closed my drawer immediately when I heard a knock on my door. I grabbed my phone and my sling bag before I opened the door. Bumungad sa akin ang iritadong mukha ni Anna. Natawa naman ako atsaka hinila siya palabas ng boarding house. Minsan din talaga ang iksi ng pasensya niya.“Ano na namang problema mo?” Tanong ko.Ngumuso siya. “Ang tagal mo,” aniya at nilahad sa akin ang isang papel.Tumaas ang kilay ko. “Para saan ‘yan?”Nagkibit siya ng balikat. “Galing kay Gwen. Sabi niya ibigay ko raw sa ‘yo. Kanina pa kita tine-text, ah. Bakit di ka nagrereply?”I chuckled. “I changed my number, Anna.”Umawang ang labi niya atsaka hinampas ako. “Walang hiya ka! Bakit hindi mo sinabi sa akin? Kanina pa ‘ko naghihintay sa baba.”Umirap ako. “Pwede mo naman akong ichat, ah!”Kinuha ko muna ang papel atsaka t

That night, he kept me away from Aziel’s vision. Nagtago kami sa may malaking halaman habang yakap yakap niya ‘ko.“It’s okay. I’m here, Miona,” bulong niya.I can’t say a word. Kahit ilang beses kong punasan ang mga luha ko’y pumapatak pa rin ang mga ito. Alam kong wala kaming relasyon. But seeing him kissing someone else broke my heart. At naiinis na rin ako sa sarili ko kung bakit ko nararamdaman ito. I was so stupid because I pushed him away. At ngayon na may kahalikan siyang iba, mag-iinarte ako ng ganito?!“Rain, let me go,” I whispered.“Ayaw ko.”“Please, let me go. Ayaw kong makita niyang iniiyakan ko siya.”I heard him sighed and loosen his embrace. Pinunasan ko ang aking luha at sinubukan na magpakatatag. I tried so hard. But my tears were traitor. Muli akong niyakap ni Rain nang mahigpit. Kinagat ko ang aking ibabang labi para hindi makagawa ng in

I remember what my Lolo said before that we should always listen not just to our parents but to everyone. Kapag bukas ang tenga ng isang tao na makinig at bukas ang puso na umunawa, iyon daw ang ibig sabihin ng pagmamahal. Kasi sabi niya, lahat ng tao sa mundo nagkakasala. Lahat ng tao sa mundo nagkakamali. At sa mundong puno ng taong nagkakamali, dapat marunong tayong makinig sa mga daing nila kasi hindi natin alam ang kanilang pinagdadaanan.I sighed.Noong bata pa ‘ko, hindi ko talaga maintindihan iyon. I mean, I agree that we should listen to our parents because they know what’s the best for ourselves. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit makikinig pa tayo sa ibang tao kung hindi naman natin sila kilala o kung sinaktan nila tayo. Pero ngayon na malaki na ‘ko at nagkaroon na ng karanasan sa pakikipag-relasyon, doon lang nagsink-in sa isip ko kung gaano kahalaga ang pakikinig. Napagtanto ko rin na hindi lang pala sapat ang pagmamahal at tiwa

Seeing him again after months of avoiding him feels so strange. Nakakapanibago. Parang bumalik kami sa umpisa. Iyon bang mga panahon na hindi kami magkakilala. Pansin ko rin na may nagbago rin sa itsura niya. Hindi ko alam kung ako lang ang nakapansin pero mas nagkalaman siya. I looked away when he caught me staring at him.Tumikhim siya. “Kumusta? Are you doing well?”Gamit ang nanginginig na kamay ay ibinaba ko ang hawak na chuckie at dahan-dahang tumango. “O-okay lang naman. Ikaw?”I cleared my throat and tried so hard to calm myself down. Sa totoo lang ay hindi ko napaghandaan ito. Kahit kailan naman siguro hindi tayo magiging handa sa buhay. I mean, we can survive under the rain using our umbrella, but we don’t know what would happen to us on the road. There’s a chance that we would be hit by a car, hit by a large branch of a tree, or even struck by a lightning. Minsan pa nga kahit ano’ng gawin nating pag-iingat at

Two months. It’s been two months since Aziel plead for a second chance. At sa loob ng dalawang buwan na iyon ay wala siyang ibang ginawa kung hindi patunayan ang kanyang sarili sa akin. Although my trust for him was shaken, I tried my best to heal, to fix myself, and build my trust for him. Hindi rin naman siya nagtatanong kung pwede na ba ulit kaming dalawa. Basta ipinapakita niya lang sa akin na karapat-dapat pa rin siyang bigyan ng pagkakataon sa kabila ng mga nangyari.Ngayon ay okay na naman kami. We talked, casually, and I am trying to open myself for him. Again. But I still have doubts and fears inside my heart. And it was my choice after all. Kaya ako nandito sa sitwasyong ito ay dahil sa mga desisyon ko. Oo, masakit pero may natutunan ako sa sakit na naranasan ko.Isa pa, hindi rin naman talaga madaling magtiwala ulit lalo pa’t nasaktan ako. Hindi rin naman siya nagmamadali. He told me that I should take time to heal myself. Basta ang sabi niya&rsq