Alexes POVNandito ako ngayon sa construction firm namin.Hindi muna ako pupunta sa mga construction site projects ko dahil, dito muna ako sa office ko magtatrabaho.Ang daming kailangan kong gawin sa office kasi mga ilang araw na rin na hindi ako nakapasok, busy ako sa pag-aasikaso ng ipinapatayo kong building.Gusto ko kasi na ako mismo ang magsubaybay ng development ng dream house namin... natigilan ako nang maalala na... ayy...dream house ko na lang pala ngayon.Naramdaman ko na lang na may mga namuong butil nang luha sa aking mga mata nang maalala ko ang mga nakaraan namin ni Kenny.The pain is still there and remain. Ang guilt ay nandito pa rin sa puso ko. Hindi ko pa rin makalimutan ang taong mahal na mahal ko.Itiningala ko na lang ang ulo ko at tumingin sa taas upang sa gano'n ay hindi pumatak ang mga luha ko sabay hinga nang malalim at kinalma ang aking sarili.Ayaw ko na kasi alalahanin ang lahat.Gusto ko nan

Alexes POV "Na saan ba si Engineer Mr. Hurtman, bakit iniba ang paggawa nang terraces place ng building. Bakit hindi sinunod ang blueprints ko. Hindi ba sabi ko is kalahati lang sa sukat ng buong building ang sukat nito, bakit ito isinunod sa laki ng building!" galit na galit kong sabi sa isang foreman. Sino ba naman ang hindi magagalit na ang mga plano mo na pinagpuyatan at pinaghirapang isipin upang gawing maganda ang gawa mo ay bigla nalang hindi sundin at ibahin. "Ma'am, sorry po iyan kasi ang sabi ni, Engineer Mr. Hurtman. Mahirap na po itong ulitin kasi kapag ipapaulit n'yo po, buong pundasyon nito sa ibaba ang apektado!" paliwanag nito. Galit na galit ko na kinuha ang cellphone ko and I'll dialed a number of Mr. Hurtman. "Mr. Hurtman, bakit n'yo iniba ang design at skitchplan ko. Bakit hindi nasunod ang sukat nang isang part ng building lalo na ang nasa teracce. Hindi ba sabi ko dapat kung ano ang nasa blueprint ko ay iyon ang masusunod

Alexes POV Nandito ako ngayon sa loob ng kwarto ko sa mansion namin nakahiga. Dito ako dumiretso nang umuwi ako galing sa construction site kanina dahil gusto ko na may makausap ako. Gusto ko may mapagsabihan ako nang nararamdaman ko ngayon. Gusto ko mayakap ang mga magulang ko para humugot at kumuha nang lakas ng loob.  Gusto ko at kailangan ko na may masasandalan ako ngayon. May mapagsabihan nang sama ng loob.  Pero pagdating ko wala sila. Wala ang mga magulang ko. Na sa out of town daw sila at mga 3 days pa makakabalik ang mga ito sabi sa akin ni Manang Linda ang mayordoma namin dito sa mansion. Tinatawagan ko naman si Mitch pero hindi niya sinasagot ang mga tawag ko. Busy na iyon siguro sa boyfriend niya... eh di sana all na lang kay Mitch. Naiinis akong isipin na kung saan pa iyong kailangan ko nang kausap wala siya. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nagkita kami ni Kenny. Dapat mas

Alexes POV "Hi! Daddy, Mommy, good morning po sa inyong dalawa," bati ko sa mga magulang ko nang bumaba ako ng kitchen. "Good morning too, Anak," sabay nilang bati sa akin. "Come on! Join us," paanyaya ni, Daddy sa akin. Naabutan ko silang dalawa na nag-aalmusal sa hapag-kainan. Lumapit ako sa kanila at hinagkan ko silang pareho sa noo. "Dalawa lang yata kayo ah. Saan na iyong kasama n'yo kahapon?" Hindi ko alam kung ano ang reason behind that question basta ko na lang nasabi iyon. Natampal ko ang aking forehead for that stupid question. At nagpalinga-linga ako sa paligid. Hinahanap ko si Kenny. I don't know basta gusto ko lang siyang makita o nag-aasume lang ako na nandito pa rin siya sa loob ng mansion. "What do you mean Iha, si Kenny, ba ang hinahanap mo?" nangingiting tanong ni, Mommy. "No! Mom," mabilis kong pagtangi sa tanong nito. "Eh! Sino?" naguguluhan na tanong ni, Mommy. "Ahm, nothing

Alexes POV "Dad, ano po ang pag-uusapan natin?" tanong ko pagbukas ko ng pinto ng kanyang opisina. Nandito ako ngayon sa kan'yang office. Pumunta ako dahil may pag-uusapan na naman daw kami. "Oh! Iha, nandito ka na pala maupo ka," seryosong sabi ni, Daddy. "Thank you! Daddy," sabi ko at umupo sa upuan malapit sa kanyang harapan. "I know na nasa tamang edad ka na upang magdesisyon para sa sarili mo but, sa sasabihin ko sayo ngayon kailangang sundin mo ako para sa ikabubuti mo at ng kompanya," malungkot na sabi ni Daddy. "Daddy, ano po ba ang pag-uusapan natin? Kinakabahan tuloy ako sa gusto mong mangyari. Ano po ba 'yon?" Kinakabahan na tanong ko. "Kailangan mong magpakasal sa anak ng kaibigan ko na kapartner natin sa negosyo," sabi nito. "Daddy kailangan po ba talaga?" Marahan kong tanong ulit. Tiningnan n'ya lang ako at pinaikot-ikot ang hawak nitong fountain pen ng kompanya. "Bakit kailangan ko pang ma