All Chapters of A Man In My Dreams: Chapter 21 - Chapter 30
35 Chapters
Chapter 21
 Scars "Hey, gotta go." He kissed my forehead bago magtungo sa pintuan. "Ingat." He gave me a simple smile before he start the engine. Pumunta na ko sa kwarto at kumuha ng mop at naglinis. "This is nice. Walang problema, wala akong iisipin na kasal, walang stress dahil sa mga school works at hindi ako mamomoblema magtrabaho," Napailing ako."Am I being selfish na pinili kong huwag munang lumabas sa mundong ito?" A bitter laugh escaped on my lips. "I wonder kung ano na kayang nangyari sa buhay ko in real world. Buhay pa kaya ang isang Francheska Romero doon na walang ibang gusto kundi ang maging proud sa kanya ang pamilya niya?" Napatigil ako sa paglilinis nang maisip ko 'yon."Oh well. Sana ayos lang sila Mama at Papa." I heaved a deep sigh. Nababaliw na yata ako.Ilang minuto pa kong naglinis at nalinisan ko na din ang kusina. Nandito ako ngayon sa salas at inaayo
Read more
Chapter 22
 Screams  "Take this," Napalingon ako sa kanya at tinignan ang hawak hawak niya. It's a cellphone."Ano 'yan?" "Cellphone," maikli niyang sagot. I rolled my eyes at him. Obviously."I mean ano gagawin ko dyan?" "Just take it okay? If ever na may gusto kang ipabili or if you are craving for something," He shrugged his shoulder. Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa sofa at kinuha ang cellphone. "Craving for something huh?" Tumaas ang sulok ng labi ko. "I'm not pregnant." "You're not sure." He smirk at lumapit sa akin."I will be late. Just eat already, hmm?" He peck on my lips and bid his good bye.Nang makita ko na siyang nakasakay sa motor niya at handa nang umalis ay lumapit ako sa pinto at nang tuluyan na siyang nakaalis ay lumabas na ko ng bahay. I'm planning to follow him nang malaman ko ang totoo. Naglakad ako hanggang makarating ako sa Baya
Read more
Chapter 23
It's trueMaingat akong naglalakad at pinaparinggan ang paligid. Mga iyakan at daing ang maririnig mo kahit saang selda ka mapadaan. Mga bata mapamatanda man ay umiiyak. Mariin kong ipinikit ang mga mata ko nang makakita ako ng isang Lolo na nakahandusay sa isang selda at naliligo na sa kanyang dugo. "T-tulong." Muntikan na kong mapatalon sa gulat nang may humawak sa binti ko. Namamaos ang kanyang boses at ang mukha niya ay puro sugat. Putok din ang labi niya. "A-ano pong ginagawa n'yo rito?" Lumuhod ako para magpantay ang mukha namin. "Please save my d-daughter," Naglandas ang mga luha sa pisngi niya. She's just a weak woman para tratuhin ng ganito. Damn!"P-please," Gamit ang mga nanginginig niyang kamay ay hinawakan niya ang kamay ko na nakakapit sa bakal nitong selda at puno ng pagmamakaawa ang kanyang mga mata. "I will po," mahina kong sambit na ikinangiti niya ng marahan. 
Read more
Chapter 24
 Plan  Wala sa sariling napatingin ako sa paligid. Paligid na napapalibutan ng mga makakapal na itim na usok at mga kubong tinutupok na ng apoy. Dinala ako ng mga paa ko rito sa tribong tinitirahan ng mga nagtatago na totoong tao pero ni isa sa mga taong iyon ay wala na akong makita maliban sa mga kabahayan na nasusunog na at unti unting bumabagsak sa lupa. Ilang minuto pa kong nakatitig sa kawalan at pinapanood ang mga kubong bumabagsak sa lupa gawa ng sunog nang may nakita akong isang babae na nakatingin sa 'kin ng masama. Lumapit sya sa 'kin ng iika ika at nang nasa harapan ko na siya ay doon ko lang napagtanto kung bakit gano'n siya kung lumakad. Nakapulupot ng tela ang kaliwang hita n'ya at puno ng sugat ang kanyang braso pati ang kanyang mukha. Ramdam na ramdam ko ang masama niyang aura dahil sa matalim n'yang tingin sa akin na para bang may ginawa akong mali sa kanya. Siya ang babaeng t
Read more
Chapter 25
Save him  "Are you ready?" seryoso kong tanong sa babaeng kasama ko. Hindi ko pa pala alam ang pangalan niya pero kung makapag plano ako na kasama siya ay wagas. "Always ready," She smirk devilish and I just smile at her. I want to praise her bravery. She's unique and I'm telling you she's a woman that you don't want to mess up with. I want to be friend at her. Maybe we can get along. A good woman and a bad ones. Sounds great. Sabay kaming pumunta sa gilid ng templo at pumasok ng tahimik sa loob neto. Nang makapasok ay sinimulan na namin ang plano. Pumunta siya sa kanang banda ng gusali at ako naman ay sa kaliwang bahagi na kung saan ko nakita si Sebastian na nakagapos sa loob. Gamit ang isang baril na hindi ko alam kung ano ang tawag dito ay ibinaril ko ito sa ulo ng isang robot at pinatamaan ko iyon sa metal na nakadikit sa likod ng ulo niya at basta na lamang siya bumagsak sa s
Read more
Chapter 26
Why are you doing those? Nakatulala lang ako habang nakatingin sa babaeng naglalakad sa harapan ko at rinig na rinig mo ang kanyang stilleto na tumatama sa marble na sahig. "Why?" wala sa sariling tanong ko at napalingon naman siya sa 'kin."Why are you doing those? Why do you keep killing those innocent people?" Sinalubong ko ang mga mata niyang masaya. Biglang sumagi sa isipan ko kung paano pinatay sa harapan ko ang babaeng walang sinabi sa akin kundi ang sundin at tulungan ako kahit na alam kong malabo kaming magkasundo. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanang ang naramdaman ko nung bigla siyang ngumiti sa akin for the first time at bumagsak sa sahig. For the ninth time wala na naman akong ginawa kundi ang tumulala sa katawan niyang wala ng malay. Ilang beses ko na bang naranasan ang bagay na 'yon? Mga taong umiiyak at humihingi ng tulong pero wala manlang akong ginawa kundi ang magta
Read more
Chapter 27
 BackHindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog at pagmulat na pagmulat ng mga mata ko ay nakita ko si Jacob na nakatayo sa gilid ko at nakatingin sa akin na akala mo'y binabantayan ako kanina pa. "What the heck was just happened to you?" Napatingin ako kay Sydney na katabi lang din ng kuya niya. Matalim ang mga tingin nya sa 'kin at may halong pag-aalala. Umupo ako at tinignan sya ng deretso. "What?" Tinignan ko ito na naguguluhan. Magtatanong ulit sana ako nang bigla akong hinila ni Jacob ng marahas at nauntog ako sa kanyang dibdib. He tightly hugged me like he was afraid. "You've almost died! For Pete's sake!" Rinig kong sabi ni Sydney at patuloy pa din niya akong sinesermonan na hindi ko alam kung bakit. Natahimik siya nang biglang isinubsob ng kuya nya ang kanyang mukha sa leeg ko. "You scared me to death," mahina niyang sambit sapat na para marinig ko.  "Huh?
Read more
Chapter 28
 He's in the hospital Dala dala ko ang notebook ko na naglalaman ng mga panaginip ko sa kanya at saka patagong lumabas ng bahay. Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng walang nakakakita sa akin. Nang may dumaan na tricycle ay pinara ko ito at nagpahatid sa pinakang malapit na hospital. Ilang minuto lang ang lumipas at pinagmasdan ko ng mabuti ang labas ng hospital. I sigh and took a steps. I already cleared up my mind na pupuntahan ko ang hospital para malaman kung totoo ba ang panaginip ko. I know it's too risky because it just a freaking dream and here I am following that kind of dream. I just want to know if Seb would be here just like what he told me. Isang gabi pa lang ang nakakalipas pero hindi ko malaman kung bakit ang bigat bigat ng pakiramdam ko. Pakiramdam ko may hindi tama... May kulang. Papunta na sana ako ng receptionist nang may nakita akong isang men in b
Read more
Chapter 29
 I'm sorryHindi ko alam kung ilang minuto na ako palakad lakad dito sa loob ng kwarto ko. I keep thinking kung pupuntahan ko ba ulit sya sa hospital or mabuti nang hindi? But he has a girlfriend waiting for him to wake up from that long sleep. What should I do? Ni hindi nga niya ako kilala sa totoong buhay at worst sa panaginip lang kami nagkikita. Hindi ko mapigilan na mapailing. How's absurd.It is even possible na maaalala niya ako? Or... Maaalala niya pa ba ang pamilya at girlfriend niya?No one knows. Lumabas ako ng kwarto ko at pumunta sa nag-iisang kwarto na palagi kong pinupuntahan para mapaginipan siya. Nang buksan ko ang pinto ay sumalubong sa akin ang simoy ng hangin. Mula rito sa kinatatayuan ko ay kitang kita ko ang matinding sikat ng araw at ang mga naggagandahang bulaklak mula sa ibaba. Mabilis na lumapit ako sa bintana at hindi nga ako nagkakamali, tila may mahik
Read more
Chapter 30
Music room"Hey, good morning." Napabaling ako kay Jacob na nakasilip sa pinto."Breakfast is ready," he smiled and I nod.Nang makababa ako ay nadatnan ko ang lahat na nasa harap na ng lamesa kaya naupo na ako para kumain. Tahimik ang lahat ibang iba nang mga nakaraang araw. Ultimo sila Sydney at Jacob ay tuloy tuloy lang ding kumakain ng tahimik. Napatingin ako kay Lola Adelaida na katapat ko. Nang imulat ko ang mga mata ko ay sinalubong agad ako ng mga matang nagliliyab sa galit. Bago ko pa makita ang may ari ng mga matang iyon ay isang malakas na sampal na ang natamo ko. "Hindi ba't sinabi ko sa'yo na huwag ka nang pumunta rito sa kwartong 'to?!" Wala sa sariling napahawak ako sa pisngi ko. "Why? Bakit lola? Tell me wala naman akong ginagawang masama, hindi ba? Bakit mo 'ko iniipit palagi sa mga sitwasyong alam mong wala akong takas? Hindi pa ba sapat na kinuha ko ang kursong gusto at pangarap mo sa s
Read more
PREV
1234
DMCA.com Protection Status