Plan
Wala sa sariling napatingin ako sa paligid. Paligid na napapalibutan ng mga makakapal na itim na usok at mga kubong tinutupok na ng apoy.
Dinala ako ng mga paa ko rito sa tribong tinitirahan ng mga nagtatago na totoong tao pero ni isa sa mga taong iyon ay wala na akong makita maliban sa mga kabahayan na nasusunog na at unti unting bumabagsak sa lupa.
Ilang minuto pa kong nakatitig sa kawalan at pinapanood ang mga kubong bumabagsak sa lupa gawa ng sunog nang may nakita akong isang babae na nakatingin sa 'kin ng masama. Lumapit sya sa 'kin ng iika ika at nang nasa harapan ko na siya ay doon ko lang napagtanto kung bakit gano'n siya kung lumakad.
Nakapulupot ng tela ang kaliwang hita n'ya at puno ng sugat ang kanyang braso pati ang kanyang mukha. Ramdam na ramdam ko ang masama niyang aura dahil sa matalim n'yang tingin sa akin na para bang may ginawa akong mali sa kanya.
Siya ang babaeng t
Save him"Are you ready?" seryoso kong tanong sa babaeng kasama ko.Hindi ko pa pala alam ang pangalan niya pero kung makapag plano ako na kasama siya ay wagas."Always ready," She smirk devilish and I just smile at her.I want to praise her bravery. She's unique and I'm telling you she's a woman that you don't want to mess up with.I want to be friend at her. Maybe we can get along. A good woman and a bad ones. Sounds great.Sabay kaming pumunta sa gilid ng templo at pumasok ng tahimik sa loob neto. Nang makapasok ay sinimulan na namin ang plano. Pumunta siya sa kanang banda ng gusali at ako naman ay sa kaliwang bahagi na kung saan ko nakita si Sebastian na nakagapos sa loob.Gamit ang isang baril na hindi ko alam kung ano ang tawag dito ay ibinaril ko ito sa ulo ng isang robot at pinatamaan ko iyon sa metal na nakadikit sa likod ng ulo niya at basta na lamang siya bumagsak sa s
Why are you doing those?Nakatulala lang ako habang nakatingin sa babaeng naglalakad sa harapan ko at rinig narinig mo ang kanyang stilleto na tumatama sa marble na sahig."Why?" wala sa sariling tanong ko at napalingon naman siya sa 'kin."Why are you doing those? Why do you keep killing those innocent people?" Sinalubong ko ang mga mata niyang masaya.Biglang sumagi sa isipan ko kung paano pinatay sa harapan ko ang babaeng walang sinabi sa akin kundi ang sundin at tulungan ako kahit na alam kong malabo kaming magkasundo.Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanang ang naramdaman ko nung bigla siyang ngumiti sa akin for the first time at bumagsak sa sahig. For the ninth time wala na naman akong ginawa kundi ang tumulala sa katawan niyang wala ng malay.Ilang beses ko na bang naranasan ang bagay na 'yon? Mga taong umiiyak at humihingi ng tulong pero wala manlang akong ginawa kundi ang magta
BackHindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog at pagmulat na pagmulat ng mga mata ko ay nakita ko si Jacob na nakatayo sa gilid ko at nakatingin sa akin na akala mo'y binabantayan ako kanina pa."What the heck was just happened to you?" Napatingin ako kay Sydney na katabi lang din ng kuya niya. Matalim ang mga tingin nya sa 'kin at may halong pag-aalala.Umupo ako at tinignan sya ng deretso. "What?" Tinignan ko ito na naguguluhan.Magtatanong ulit sana ako nang bigla akong hinila ni Jacob ng marahas at nauntog ako sa kanyang dibdib. He tightly hugged me like he was afraid."You've almost died! For Pete's sake!" Rinig kong sabi ni Sydney at patuloy pa din niya akong sinesermonan na hindi ko alam kung bakit.Natahimik siya nang biglang isinubsob ng kuya nya ang kanyang mukha sa leeg ko."You scared me to death," mahina niyang sambit sapat na para marinig ko."Huh?
He's in the hospitalDala dala ko ang notebook ko na naglalaman ng mga panaginip ko sa kanya at saka patagong lumabas ng bahay.Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng walang nakakakita sa akin. Nang may dumaan na tricycle ay pinara ko ito at nagpahatid sa pinakang malapit na hospital.Ilang minuto lang ang lumipas at pinagmasdan ko ng mabuti ang labas ng hospital.I sigh and took a steps. I already cleared up my mind na pupuntahan ko ang hospital para malaman kung totoo ba ang panaginip ko.I know it's too risky because it just a freaking dream and here I am following that kind of dream. I just want to know if Seb would be here just like what he told me.Isang gabi pa lang ang nakakalipas pero hindi ko malaman kung bakit ang bigat bigat ng pakiramdam ko. Pakiramdam ko may hindi tama... May kulang.Papunta na sana ako ng receptionist nang may nakita akong isang men in b
I'm sorryHindi ko alam kung ilang minuto na ako palakad lakad dito sa loob ng kwarto ko. I keep thinking kung pupuntahan ko ba ulit sya sa hospital or mabuti nang hindi? But he has a girlfriend waiting for him to wake up from that long sleep.What should I do? Ni hindi nga niya ako kilala sa totoong buhay at worst sa panaginip lang kami nagkikita.Hindi ko mapigilan na mapailing. How's absurd.It is even possible na maaalala niya ako? Or... Maaalala niya pa ba ang pamilya at girlfriend niya?No one knows.Lumabas ako ng kwarto ko at pumunta sa nag-iisang kwarto na palagi kong pinupuntahan para mapaginipan siya.Nang buksan ko ang pinto ay sumalubong sa akin ang simoy ng hangin. Mula rito sa kinatatayuan ko ay kitang kita ko ang matinding sikat ng araw at ang mga naggagandahang bulaklak mula sa ibaba.Mabilis na lumapit ako sa bintana at hindi nga ako nagkakamali, tila may mahik
Music room"Hey, good morning." Napabaling ako kay Jacob na nakasilip sa pinto."Breakfast is ready," he smiled and I nod.Nang makababa ako ay nadatnan ko ang lahat na nasa harap na ng lamesa kaya naupo na ako para kumain. Tahimik ang lahat ibang iba nang mga nakaraang araw. Ultimo sila Sydney at Jacob ay tuloy tuloy lang ding kumakain ng tahimik.Napatingin ako kay Lola Adelaida na katapat ko.Nang imulat ko ang mga mata ko ay sinalubong agad ako ng mga matang nagliliyab sa galit. Bago ko pa makita ang may ari ng mga matang iyon ay isang malakas na sampal na ang natamo ko."Hindi ba't sinabi ko sa'yo na huwag ka nang pumunta rito sa kwartong 'to?!" Wala sa sariling napahawak ako sa pisngi ko."Why? Bakit lola? Tell me wala naman akong ginagawang masama, hindi ba? Bakit mo 'ko iniipit palagi sa mga sitwasyong alam mong wala akong takas? Hindi pa ba sapat na kinuha ko ang kursong gusto at pangarap mo sa s
FlashbackTuloy tuloy akong tumatakbo pauwi sa bahay dahil naabutan ako ng malakas na ulan.Pagkapasok ko sa loob ay mabilis na nabasa ang sahig. Mukha na akong basang sisiw ngayon.Mabilis kong tinakbo ang kwarto ko para maligo pero nasa kalagitnaan palang ako ng pagpunta sa banyo ay nakarinig na ako ng mga pagkabasag ng mga pinggan. Sumilip ako sa siwang ng pinto at nakita kong kalalabas pa lang ni mama sa kanilang kwarto at hinahabol si papa.Palagi na lang ganito ang ganap sa bahay. Tuwing umiinom si papa palagi na lang siyang nagwawala at nauuwi sa pag-aaway nila ni mama.At alam ko kung bakit nagkakagano'n si papa. Sila lola ang nagpapa-aral sa akin mula nang tumungtong ako sa college. Kahit hindi man sabihin sa akin nila mama at papa na nahihirapan na sila ay ramdam ko 'yon dahil maging ako ay nahihirapan na din sa sitwasyon ko.Wala akong karapatang tumigil sa pag-aaral dahil una sa lahat m
I wish I was sorryLove. One word and four letters that can change a people. It can be excited, tragic, a happy relationship or a perfect ones but it is really true that there's a perfect relationship? Yes, maybe. But that 'perfect relationship' is only existed in the fairy tale.Some people maybe sees love in a wonderful relationship and the example for that is the teenager's but here's the truth let just say yes, love is a wonderful thing but you can't escape the fact that it just for a meantime kumbaga sa una lang ang lahat. Sa una lang ang kilig, saya at ang excitement na pakiramdam.For me sa una palang ay alam ko na ang lahat ng iyan. Wala man akong past relationships but I can tell by just observing some of my friends love life. Some of them is happy and wonderful pero sa huli ay napupunta sa tragic na relasyon.Why? Bakit kailangan na mauwi palagi sa salitang tragic ang bawat relasyon? Simple, we have