All Chapters of When The Sun Sets: Chapter 51 - Chapter 60

Maybe it was the happiness and comfort of being with him that made me dream of something so surreal. Ikinakasal daw kami sa simbahan at maraming nanonood. Nakita ko ang mga kaibigan namin at pamilyang masaya kaming pinapalakpakan at humihiyaw. Mumulat ako sa naramdamang mararahan na haplos sa aking buhok. Nakabalot ang kaniyang braso sa aking katawan at yinayapos ako. I felt the blanket around me to secure me from the cold, maybe it was his doing since I remember that I fell asleep after because of the exhaustion from swimming.Gumalaw ako para humarap sa kaniya para mayakap pa siya ng mas mahigpit. Naging mabagal ang paglubog ng araw ngayon at nagpapasalamat ako. Hindi ko pa siya kayang bitawan. Gusto ko pa siyang makasama ng mas matagal."Hmm?" he hummed when he saw that I was already awake.Medyo madilim na dahil tuluyan nang nakalubog ang araw. Ngunit sapat pa rin ang liwanag upang makita ang maaliwalas niyang mukha. Bakas ang kasiyahan sa kaniya. It

Mugto ang mga mata, bumangon na ako sa kama para maghanda na sa pagpasok. Madaling araw na akong nakatulog kagabi dala ng pagod mula sa mga nangyari. I turned off my phone and left it on my drawer. Ayokong dalhin ito dahil paniguradong lagi ko itong sisilip-silipin para tingnan ang mga litrato namin. I don't want to reread our conversations too because I'll surely breakdown. Pagbaba ko'y nakasalubong ko pa si Mama sa pagpasok ko sa kusina para kumuha ng tubig. She looked at me, worry is etched on her face. But I gave her a flat expression and passed thru her. My heart is completely numb to feel any kind of feelings right now. Pagod na itong masaktan, pagod na ring mag mahal."A-Anak, may allowance ka pa?" si Mama.Hindi ko siya sinagot at nagpatuloy sa pagsalin ng tubig sa baso.Hindi ko kayang tingnan at kausapin siya. Dahil sa tuwing nangyayari 'yon, umuusbong ang galit. May parte sa aking sinisisi siya kung bakit nangyayari ang lah

TW: Sexual Harassment & Mentions of Self-Harm. Hindi ko alam kung ilang oras ba akong nanatiling nakaupo lang sa sahig, tulala at tila wala na sa sarili. Nakasandal ako sa lamesa ni Papa at hindi na rin siya umalis sa tabi ko simula noong yumakap siya sa akin. Nanuyo na ang mga luha sa aking pisngi, kumalma na ang aking mga hikbi, ngunit hindi napapawi ang sakit sa puso kong tahimik na humihiling na sana matapos na ang lahat ng ito. Pabalik-balik ang kanina pang kumakatok sa pintuan ng Principal's Office at kahit isang beses ay hindi iyon nilapitan ni Papa. He remained seated as he carefully watches me to ease my pain. Pero sa pagkakataon na 'to, wala nang kahit sino pa ang makakatulong para mahilom ang sugat na unti-unting umuubos sa akin. Kahit ako.Dahan-dahan akong tumayo sa pagkakaupo at natataranta naman siyang inalalayan ako. Sa natitirang lakas ay hinigit ko ang braso ko mula sa pagkakahawak niya. Nagulat siya roon ngunit hindi

I figured that Felix already knows that Mama is aware of what his evil schemes as to why he decided to lock us inside the house. Nagulat na lang ako paggising kinabukasan, bumungad si Felix sa kwarto ko at itinulak ako papasok sa banyo. Hindi na ako nagtangkang manlaban o sumigaw dahil nakahiga sila Mama at Seira sa aking kama, mahimbing ang tulog. I looked at Felix with profound disgust as I remove my clothes. There are times that I imagine myself stabbing him until he bleeds to death. There are times that I hope he'll crash into an accident and lose his breath.  Am I too cruel to ask for someone's passing? That I even pray to Him. For the past few weeks of staying locked down inside our house, we weren't able to move freely. Mama and I would give cautious

I know that I promised that I shall not do anything that will cause harm to my family further. But seeing the bruises and wounds on my sister’s delicate skin changed my discernment of our situation. By then, I knew that I have to do something to stop this madness. Even though I’ll risk a lot of factors in the safety bubble that I made.I took a deep breath before I dialed the number on our telephone hotline. Shaking in fear of getting caught and the persuasion of anger that resided inside my chest, I held it close to my ear as I wait for someone to pick it up.“Good evening! This is Lacueto Pizza, how may I help you?”My eyes quickly drifted to the door of my bathroom, confirming that I really did lock it before I went inside. I cleared my throat and rubbed my arm for the tension that I am feeling that I am having goosebumps.“C-Can I order a family-size pizza?”“Yes, ma’am! We have sizes of 6 inches