Nanatili itong nakatayo habang hinihintay ang sagot ni Storm. Matapos ang nangyari sa kanila mas lumakas yata ang loob nito para guluhin siya. Kung bakit nga ba kasi siya bumigay rito at hinayaan na mag mangyari sa kanila ng araw na iyon.Nakatitig lang iyo sa kanya at mukhang walang planong magsalita."Hindi ka ba magsasalita? Bakit nandito ka? Wala ka bang ibang alam gawin sa buhay mo at pati ako guguluhin m?" Padabog na umupo ito sa sofa."What should I do with you?" Mariin at makahulugang tanong nito sa kanya."Ano? Bakit ako? Bakit sa akin nanaman napunta ang usapan?" Takang yanong nito na talagang naiinis na."You asked me kung wala ba akong ibang alam gawin sa buhay ko, right? So I'm asking you,what should I do with you,coz you are my life." Nakangiting sagot nito sa kanya. Ngiti na nagmumula sa puso niya.Gustong makaramdam ng kilig ni Ashy ng mga oras na iyon ngunit pinigil niya ang sarili niya. Hindi siya dapat makaramd ng ganun. H

Umuwi si Storm na naasar sa kapatid. Gustuhin man niyang umiwas sa sitwasyong kinalalagyan niya ay hindi niya magawa. Gusto niyang umalis na lang pero paano niya ito gagawin? Hawak ng kapatid niya ang passport at ticket na binili niya. Gagawin talaga nito ang lahat para mapigilan siya. Kung bakit ay hindi niya maintindihan. Isa na lang ang paraan na naiisip niya upang mapigilan ang kapatid. Gabi na at kanina pa niya ito hinihintay, pasado alas otso na at dapat ay nasa bahay na ito.  Histo niya itong tawagan ngunit pinigil niya ang sariliKumuha na lang siya ng alak upang uminom habang hinihintay ang kapatid.Hi di niya maalis sa isip niya ang nangyari sa kanila ni Ashy, buong akala niya ay sapat na iyon upang mag ago ang isip niya ngunit hindi pala. Mukhang desisido na nga ito upang pakasalan ang kapatid niya. Isang bagay na hangga't maari sana ay ayaw niyang mangyari. Ngunit ano pa nga ba ang magagawa niya, siya na mismo ang magtulak sa kanya palayo.

Araw ng sabado. Walang trabaho kaya wala ring dahilan para bumangon ng maaga. Walang planong lumabas at isa pa wala rin namang makakasama.Niyakap ni Ashy ang unan na nasa tabi niya tsaka ipinikit ang mga mata. Gusto niyang matulog ulit.Maya-maya pa ay naisip niya si Paul, hindi na niya naisip tawagan ito kagabi dahil nagtatampo siya sa hindi pagsipot sa fitting session nila.Inabot niya ang cellphone niya, wala itong message o kahit twag man lang mula kagabi. Napabuntong-hininga na lamang siya habang nakatingin sa kisame.Naisip niya si Storm na siyang nakakasama niya sa mga appointments nila ni Paul sa kasal. Minsan pa nga ay napagkakamalan sila na sila ang ikakasal.Dumating din sa poiny na sana nga ay sila na lang ang ikakasal, natawa siya sa mga naiisip niya.Hindi rin niya makaklimutan ang gabibg may nanguari ulit sa kanila. Napakagat-labi na lnag siya ng maisip ito. Namiss niya ng sobra si Storm,ga halik at yakap nito na

Mabigat ang mga paa ni Ashy na pumasok sa loob ng bahay nila. Hindi niya maipaliwanag kung anong damdamin ang dapat na manaig sa puso niya. Pinangarap niyang maikasal at bumuo ng sariling pamilya ngunit hindi sa ganoong paraan. Mahalaga sa kany ang oras at atensiyon s aisang relasyon. Hangga't maari hindi dapat mawala ang komunikasyon sa isang mag-asawa. Nakakara siya ng takot sa sitwasyong papasukin niya. Ito nga ba yubg dahilan kung bakit ayaw ni Storm na magpakasal siya kay Paul? Tama ba ang sinabi nito na hindi siya magiging masaya sa piling nito? Pero bakit. Ito ang hindi niya maintindihan.Dahan-dahan niyang binuksan ang kanilang pintuan.Pagpasok niya ay nakita niya ang mama niya na nasa sala at halatang hindi inaasahan na darating siya ng ganun kaaga."Ohh anak andiyan ka na pala. Akala ko ba hapon ka pa makakabalik. Ala-una pa lang ahh.?" takang tanong ng mama niya.Hindi niya ito sinagot. Sa halip ay umupo ito sa tabi n

Sa kabilang banda..Habang nasa mall ay inabala ni Ashy ang sarili sa pagtingin ng mga paninda. May mga nagustuhan din siyang mga damit kaya binili na niya ito. Sa sobrang pagiging abala niya sa trabaho at sa paghahamda sa kasal nila ni Paul ay nakalimutan na din niyang mag-enjoy. Nakalimutan na nga niyang may mga kaibigan siya. Minsan ay naisip niya na hindi na siya gaya ng dati. Nakalimutan na nga din niya na lahat ng tao kailangan din ng day-off. Buti na lang at hindi bumibigay ang katawan niya sa kabila ng pagod at mga pasakit na nararanasan niya.Maya-maya pa ay napansin niyang wala sa tabi niya ang kaibigan.  Nilingon niya ito, napangiti na lang siya ng makita ito na may kausap sa telepono at sinenyasan siyang hintayin niya ito. Maya-maya pa ay lumapit na ito sa kanya."Akala ko nawala ka na ahh. Aino kausap mo?" maya-maya ay walang kung anong sa kanya."Ahh yun, yung manliligaw ko. Gusto niyaagkita kamiEhh sabi ko nextime na