Alas nuebe na ng gabi at wala paring planong pumasok sa loob si Ashy, nanatili siyang nakaupo sa may bench kung saan naamoy niya ang mahalimuyak na amoy ng mga bulaklak na nakapaligid sa kanya. Ramdam niya ang lamig ng gabi, ang simoy ng hangin na nagmumula sa kalawaka.Maya-maya pa ay lumabas si Storm upang tawagin siyang kumain. Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa. Susmunod agad siya rito dahil kanina pa man ay ramdam na niya ang pagkalam ng kanyang sikmura.Walang imikan habang sila ay kamakain. Pagkatapos niyang kumain ay tumayo agad siya. Wala siyang planong tulungan ito upang magligpit ng pinagkainan nila, gusto niyang maramdaman niya at pagsisihan niya na dinala siya nito doon.Habang nakaupo ito sa may garden ay nakita niya si Storm na umiinom ng alak. Ayaw niyang mag-isip ng hindi maganda habang hindi pa ito lasing ay sinantala na niyang lapitan ito."Saan ako matutulog?" simpleng tanong niya habang nakatingin ito sa kanya na para bang pinagmasad

Makalipas ang ilang araw ay sumigla na ang pakiramdam ni Storm. Mababakas parin sa mukha nito ang sakit na dulit ng mga nakalipas na araw na wala silang ginawa ni Ashy kundi magsagutan at magpalitan ng sama ng loob.Naisip niya na siguro nga ay wala ng pag-asa pa na maging okay silang dalawa. Gayunpaman gusto niyang malaman ni Ashy kung ano ang totoong nangyari kung bakit siya nawala. Kubg bakit kinailangan niyang umalis at lumayo kasama si Girlie. Hi di niya hahayaan na matapos sila sa ganung dahilan lang. Nakahanda na rin siyang pakawalan ito kung ito ang makapagpapasaya sa kanya."Ihand mo na ang mga gamit mo. Bukaw uuwi na tayo," tipid na turan nito sa kaharap.Kumakain sila isang umaga. Hindi alam ni Ashy kung matutuwa ba siya o malulungkot sa sinabi nito. Gusto na niyang bumalik sa dati niyang buhay ngunit may kurot siyang naramdan sa puso niya."Salamat," tipid na sagot niya ngunit sa loob-loob niya ay gusto niyang sabihin na sana ay magtagal pa si

Araw ng linggo, walang choice si Ashy kundi puntahan si Paul sa bahay nila. Hindi nito sinasagot ang mga tawag at text niya..halatang galit ito.Hindi niya alam kung paano magsisimula sa paliwanag na gagawin niya ngunit kailangan niyang subukan.Dali-dali siyang nagbihis."Sigurado ka ba sa gagawin mo? Pupuntahan mo ba talaga si Paul? Paano kung hindi ka niya kausapin? Paano kung saktan ka niya?" nag-aalalang turan ng kabyang ina habang pinagmamasdan siya nitong pababa sa may hagdan.Maya-maya pa ay napansin niya din si Jem na nakaupo saay sofa at mukhang siya ang pakay nito."Anak andito pala si Jem." "Alam ko ma, nakikita ko. Hindi ko nga alam kung bakit andito siya. Wala naman akong alam na dahilan para magpunta siya rito. Unless may puountahan kami na kami lang ang nakaka-alam." tumingin ito sa kaibigan na para bang inuusig siya."Anak, tao siyang pumunta rito, harapin mo din sana siya bilang tao." pakiusap ng mama niya na n

Masama man ang pakiramdam ay bumangon parin si Ashy upang pumasok sa trabaho. Inaasahan niya na makikita niya si Paul at baka sakaling kausapin siya nito.Pagdating sa opisina ay nakita niya na wala pang tao sa opisina ni Paul. Ibig sabihin ay hindi pa ito dumating Maya-maya pa ay dumating na ito. Tumayo si Ashy upang salubungin sana siya ngunit nilampasan lang siya nito na para bang wala siyang nakita.Sinundan niya ito sa loob."Goodmorning sir," bati nito. Bahagya siyang lumapit sa kanya upang mapansin niya na nasa loob siya."Yes? What can I do to help?" pormal na tanong nito.Inilapag niya ang mga dokumento na kailangan niyang pag-aralan."Ito yung mga projects na kailangan ng approval niyo. Kailangan na kadi yan ngayong araw na ito sir." tipid na sagot nito.Nasaktan siya sa lamig ng pakikitungo nito sa kanya ngunit naiintindihan niya dahil alam niya na nasaktan niya ito."Storm will do the review. May mga ma

Lumabas na ito mula sa bahay ng magkapatid.Halos hindi ito masabayan ni Jem sa paglalakad dahil sa bilis nito."Ash sandali. Please kausapin mo ako." maya mayapa ay sinundansiya ni Storm.Hinarap niya ito at binigyan ng mag-asawang sampal. "Sige saktan mo ako kung yana ng makakatulong sa'yo upang ilabas ang nararamdaman mo. Tatanggapin ko dahil alam kong mas masakut pa ang nararamdan mo sa ngayon. Patawarin mo ako kung hindi ko agad sinabi sa'yo. Alam ko pero wala akong karapatang manghimasok sa buhay ng ibang tao. Kapatid ko siya pero may mga bagay na siya dapat ang magsabi sa'yo." paliwanag nito."Alam mo. Pero hindi mo sinabi sa akin. Hinayaan mo lang na gawin akong tanga ng kapatid mo. Habang nagpapakatanga ako sa pag-aayos sa kasal namin mag-isa. Sa bawat pagkakataon na sinayang mo para sabihin sa akin doble ang balik na sakit nun dito," itinuro nito ang bahagi ng puso niya."Bakit Ash? Kung sinabi ko ba sa iyo noon pa,maniniwala