Matapos ang food tasting agad na ihinatid ni Paul si Ashy, pagkahatid sa kanya ay agad itong umuwi.
Pagdating niya sa bahay nila ay nadatnan niya si Storm na nakaupo sa sala. Base sa ekspersyon ng mukha nito ay hindi na talaga siya natutuwa sa ginagawa ng kapatid.
"There you are. Pinanidigan mo na talaga ang pagpapanggap mo," puna nito sa kapatid na noon ay paakyat na sana sa kwarto nito.
Bahagyang tumigil si Paul sa paglalakad ant nilingon ang kapatid.
"Anong pagpapanggap?" maang na tanong nito. Alam niya kung ano ang ibig sabihin ng kapatid. Ngunit hindi niya ito kakagatin na parang okay lang sa kanya na sabihan siya ng ganun.
"Best actor ka talaga Paul, eversince hindi ka parin nagbabago. Kaya mo paring paikutin ang lahat ng tao. Siguro nga, sila kaya mong paikufin sa mga palad mo. Kaya mo silang paniwalain sa lahat ng kasinungalingan at pagpapanggap mo. Pero ako, kahit kelan hindi ako maniniwala sayo." mriing turan nito sa kapatid na bahagya pa
Sa kabilang banda..Habang nasa mall ay inabala ni Ashy ang sarili sa pagtingin ng mga paninda. May mga nagustuhan din siyang mga damit kaya binili na niya ito. Sa sobrang pagiging abala niya sa trabaho at sa paghahamda sa kasal nila ni Paul ay nakalimutan na din niyang mag-enjoy. Nakalimutan na nga niyang may mga kaibigan siya.Minsan ay naisip niya na hindi na siya gaya ng dati. Nakalimutan na nga din niya na lahat ng tao kailangan din ng day-off. Buti na lang at hindi bumibigay ang katawan niya sa kabila ng pagod at mga pasakit na nararanasan niya.Maya-maya pa ay napansin niyang wala sa tabi niya ang kaibigan. Nilingon niya ito, napangiti na lang siya ng makita ito na may kausap sa telepono at sinenyasan siyang hintayin niya ito. Maya-maya pa ay lumapit na ito sa kanya."Akala ko nawala ka na ahh. Aino kausap mo?" maya-maya ay walang kung anong sa kanya."Ahh yun, yung manliligaw ko. Gusto niyaagkita kamiEhh sabi ko nextime na
Pagkapasok nila sa bakuran ng bahay ay agad na nagsara ang gate. Napaka-hightech ng lugar. Mahihiya ang pedicab na papasok sa lugar."Siya nga pala Ash, walang signal dito, pasensiya ka na ha?" ani ni Jem sa kaibigan ng subukang ilabas ang cellphobe nito."Ahh yun ba? Okay lang, saglit lang din naman tayong mag-stay dito diba? Ang haba din kasi ng biyahe," ngumiti ito sa kanya saka tumingin sa paligid.Ang laki ng lugar at halatang hindi biro ang ginastos dito. Makikita niya s amga materyales palang ng bahay ay hindi lang milyon kundi bilyon ang ang nagastos bago ito naitayo. Ang gaganda pa ng kulay ng maga bulaklak. Halos lahat ng paborito niyang tanim any nandoon."Ang galing din pumili ng lugar ni Mark ano? Napaka-relaxing ang lugar. Biruin ko, andito tayo sa taas pero may swimming pool. Nag sarap siguro tumira dito," niyakap nito ang sarili habang nakatingin sa kaibigan..Nakatitig lang ito sa kanya at mukhang walang planong magsalita."
Alas nuebe na ng gabi at wala paring planong pumasok sa loob si Ashy, nanatili siyang nakaupo sa may bench kung saan naamoy niya ang mahalimuyak na amoy ng mga bulaklak na nakapaligid sa kanya. Ramdam niya ang lamig ng gabi, ang simoy ng hangin na nagmumula sa kalawaka.Maya-maya pa ay lumabas si Storm upang tawagin siyang kumain. Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa. Susmunod agad siya rito dahil kanina pa man ay ramdam na niya ang pagkalam ng kanyang sikmura.Walang imikan habang sila ay kamakain. Pagkatapos niyang kumain ay tumayo agad siya. Wala siyang planong tulungan ito upang magligpit ng pinagkainan nila, gusto niyang maramdaman niya at pagsisihan niya na dinala siya nito doon.Habang nakaupo ito sa may garden ay nakita niya si Storm na umiinom ng alak. Ayaw niyang mag-isip ng hindi maganda habang hindi pa ito lasing ay sinantala na niyang lapitan ito."Saan ako matutulog?" simpleng tanong niya habang nakatingin ito sa kanya na para bang pinagmasad
Lumipas pa ang mga araw na magkasama sila. Hindi masyadong nag-uusap, hindi maintindihan ni Ashy kung bakit nakaramdam siya ng selos sa nakita. Hindi niya iyon mai-alis sa isip niya kaya mas pinili na lang niyang hiwag itong kausapin.May mga panahon na kinakausap siya nito ngunit mas madalas na hindi.Wala din naman siyang ibang choice kundi ang kausapin ang isa't-isa dahil sila lang naman ang magkasama.Prinsesa kung ituring siya ni Storm, pagkagising niya ay kakain na lang siya. Wala ni kahit isa sa gawaing bahay ang ginagawa niya.Si Storm din ang nag-aalaga sa mga halaman, kaya kahit umuulan ay nasa garden siya para ayusin at linisin ang mga tani.Isang gabi habang mahimbing na natutulog si Ashy, napabalikwas siya mula sa kanyang kama.May narinig siyang ungol na di maintindihan kung saan nanggagaling.Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Narinig niya ang ungol na nagmumula sa katabi niyang kuwarto. Napakunot-noo siya
Makalipas ang ilang araw ay sumigla na ang pakiramdam ni Storm. Mababakas parin sa mukha nito ang sakit na dulit ng mga nakalipas na araw na wala silang ginawa ni Ashy kundi magsagutan at magpalitan ng sama ng loob.Naisip niya na siguro nga ay wala ng pag-asa pa na maging okay silang dalawa. Gayunpaman gusto niyang malaman ni Ashy kung ano ang totoong nangyari kung bakit siya nawala. Kubg bakit kinailangan niyang umalis at lumayo kasama si Girlie. Hi di niya hahayaan na matapos sila sa ganung dahilan lang. Nakahanda na rin siyang pakawalan ito kung ito ang makapagpapasaya sa kanya."Ihand mo na ang mga gamit mo. Bukaw uuwi na tayo," tipid na turan nito sa kaharap.Kumakain sila isang umaga. Hindi alam ni Ashy kung matutuwa ba siya o malulungkot sa sinabi nito. Gusto na niyang bumalik sa dati niyang buhay ngunit may kurot siyang naramdan sa puso niya."Salamat," tipid na sagot niya ngunit sa loob-loob niya ay gusto niyang sabihin na sana ay magtagal pa si
Kinaumagahan ayy umuwi na nga sila. Habang nasa sasakyan at tahimik lang silang dalawa at walang nangahas na magsalita. Kung si Ashy lang ang tatanungin ay gusto pa niyang manatili sa lugar. Iyon ang isa sa mga pinakapangarap niya. Ang lugar na iyo at ang taong kasaama niya.Kaikangan niyang bumalik ng maynila upang ayusin ang may problema. Kailangan niyang harapin ang laban niya sa buhay,, ito lamang ang magbibigay sa kanya ng tunay na kaligayahan at kalayaan.Hindi niya maiwasang maluha habang naiisip niya ang mga nangyari. Lahat ng tanong sa kanyang isip ay unti-unti nang nasasagot."Anong plano mo ngayon?" bigla ay tanong ni Sto sa kanya habang nakatingin sa daan at hindi na nag-abalang lingunin siya."Hindi ko pa alam, pero sigurado akong galit na galita si Paul ngayon. Ramdam ko at alam kong may dahilan siya para maramdan iyon. Ikaw ba naman ang nasa posisyon niya. Ilang araw na mawawala ang pakaksalan mo nang hindi mo alam kung saan siya nagpunta h
Araw ng linggo, walang choice si Ashy kundi puntahan si Paul sa bahay nila. Hindi nito sinasagot ang mga tawag at text niya..halatang galit ito.Hindi niya alam kung paano magsisimula sa paliwanag na gagawin niya ngunit kailangan niyang subukan.Dali-dali siyang nagbihis."Sigurado ka ba sa gagawin mo? Pupuntahan mo ba talaga si Paul? Paano kung hindi ka niya kausapin? Paano kung saktan ka niya?" nag-aalalang turan ng kabyang ina habang pinagmamasdan siya nitong pababa sa may hagdan.Maya-maya pa ay napansin niya din si Jem na nakaupo saay sofa at mukhang siya ang pakay nito."Anak andito pala si Jem.""Alam ko ma, nakikita ko. Hindi ko nga alam kung bakit andito siya. Wala naman akong alam na dahilan para magpunta siya rito. Unless may puountahan kami na kami lang ang nakaka-alam." tumingin ito sa kaibigan na para bang inuusig siya."Anak, tao siyang pumunta rito, harapin mo din sana siya bilang tao." pakiusap ng mama niya na n
Habang pauwi ay nakaramdam ng kirot sa puso si Ashy. Hindi niya alam na ganun ang magiging kalalabasan ng pag-uusap nila ni Paul. Siguro ay nasanay lang ito na lagi siyang iniintindi.Pero sa kabilabg banda ay naisip niya. Dapat nga ba na siya ang umintindi sa kanya? Hindi ba dapat ay siya ang galit dito dahil nagsinungaling siya noong una? Paano nga pala kung hindi niya ito natutunang mahalin? Paano kung pianindigan na lang nito ang namamagitan sa kanila.Habang nasa labas ito at nag-aabang ng sasakyan ay nakita siya ni Storm na kararating lang."Ash," tinawag niya ito. Akma siyang bababa ng sasakyan ngunit nanatiki itong bibgi habang naglalakad palayo sa kanya.Sumakay ito sa sasakyan niya upang habulin ito."Ashy ano ba? Pwede ba mag-usap naman tayo. Pakinggan mo naman ako. Kailangan ba talagang iwasan mo ako?" tanong nito habang nakalabas ang isanv kamay sa bibgana ng sasakyan.Wala na itong maisip na paraan kaya ipinarada niya ang sasak