Semua Bab I'm sorry wife: Bab 1 - Bab 10

 I know she was hurt, and that's because of me, because of my stupid actions she suffered a lot. She experienced the things she shouldn't experience, and now, I don't know what to do. I can't bear seeing her in pain, the pain that I gave her because of my stupidity. I choose to believe others than her who did nothing but to be a great wife, what I did in return broke her. Now the only thing I want to do is to keep her again and stay by her side.                   I don't know what I have done in my past life why I had this life now, a life I can't tell if I'll survive or not, I can't take it anymore, but I'm trying to be strong even if I'm too weak because of this life inside of my tummy, I'm not that selfish to not give him chance to see the world even if it's very hard for me to do.  

YSABELL'S POV I woke up early today because Xavier told me last night na may bisita siya at kailangan na malinis daw yung bahay pag dating nila. Nagsimula na akong maglinis. I don't know kung bakit ako sumusunod sa kanya or bakit ako nag tiya- tayaga na maglinis nitong bahay kaya naman niya na mag bayad nang kasambahay eh pero di niya ginawa dahil gusto niya na parusahan ako o pahirapan. Marami nga ang nagsasabi na bakit di ko daw gamitin yung natapos kong kurso dahil sayang daw at matalino pa naman ako at marami ang mag hahabol sa aking mga companya pero di ko kasi yan magagawa eh lalo na at di pumapayag si Xavier, palagi niya nalang akong pinapagalitan kapag sinasabi ko sa kanya na gusto kong magtrabaho dahil alam daw niyang makikipag landian lang ako, yan yung masakit eh yung pinag bibintangan ka sa mga bagay na di mo nagawa at di mo magagawa.  Kahit kailan di ko yan gagawin. Hindi ako ganung klase na babae and h

YSABELL'S POV I was happily washing the plates when I hear the the doorbell rang at parang may nag uusap sa labas so I go there to open the door but to my surprise I saw two people kissing each other na parang wala ng bukas, at sino pa nga ba? Si Xavier lang naman ang mahilig sa ganyan eh, when they felt that there's someone looking at them mabilis itong lumingon at imbes na mahiya they both smirk at me as if nothing happened, parang nasiyahan pa sila na may naka kita sa kanila. Really? Anong dapat ikasaya dun eh nakaka suka nga sa labas pa talaga ng bahay di man lang nahiya. "Xavier nag dala ka na naman ng babae mo dito, di kana nahihiya sa pinag gagawa mo? Bahay ko rin naman to ahh pero di naman ako ganyan." Sabi ko dahil sa sobrang galit at selos nang makita sila kanina dito pa talaga? Respito lang sana. (Pakkkk) sampal niya sa akin na nag pa baling sa akin sa kabilang gilid. "HOW FUC

YSABELL'S POV Naka upo lang ako ngayon sa couch habang nag aantay kay Xavier, ipapaalam ko lang sa kanya ang sinabi ni dad sa akin na gusto niya kaming bumisita sa mansyon. Mabilis akong lumingon sa pintuan ng bumukas ito at pumasok si Xavier. "Ahhh Xavier ahhmm dad wants us to visit them to the mansion tommorow, is it okay to you? Hindi kaba busy?" I ask him in a very low tone."Okay then," tanging sagot niya at pumunta na sa taas hindi man lang niya sinagot yung iba kung tanong. Nag pupungaspungas pa akong bumangon at tsaka nag stretching muna sandali pampawala ng antok bago bumaba. Pagkababa ko nakita ko si Xavier na naka upo lang sa sofa, dumaan ako sa harap niya para pumunta sa kusina and prepare breakfast for me since di naman siya kumakain dito. After kung makapag handa ay kumain na ako nang mabilis para maka pag bihis narin at ng maka alis na k

YSABELL'S POV Nagising ako na parang may mabigat na nakadantay sa aking bewang at pag tingin ko dun nanlaki ang mga mata ko at tsaka ko lang naalala ang nangyari kagabi ahhh shit why did I let it happen? Bakit ako nag padala huhuhu pano na to ngayon.Pero diba sabi naman niya na we'll make this marriage works at mahal niya ako kaya okay lang naman siguro yun at tsaka di naman ako nag sisi na sa kanya ko ibinigay ang pina ka iningatan ko eh! masyado lang maaga para sa akin na gawin ang bagay na yun, dahil nahihiya parin ako, agad akong bumangon sa kama at nag madaling isuot yung mga damit ko kagabi at pumunta sa sarili kong kwarto. Napag desisyunan kong mag luto ng agahan namin ni Xavier, hanggang ngayon nahihiya pa rin ako, parang ayaw ko munang mag pakita sa kanya baka asarin pa ako nun eh kahiya kaya, yun palang namumula na nga ako na sa isip ko lang eh pano na kaya kung andito talaga siya. Natigil ako sa pag pr