บททั้งหมดของ Chasing My Husband (Tagalog): บทที่ 11 - บทที่ 20

Abby's POV:WE spent the whole day catching up with each other. We’ve done snorkeling that I can’t almost take my eyes off to the beauty of different fishes in front of me. It was my first time to see corals personally pero bawal nga lang daw hawakan.  Erika and I are both fascinated and amazed that the smile plastered on our faces didn’t disappear. "UYY mag jetski naman tayo!" Sigaw ni Cliff sa amin kaya naman mas dumoble pa ang excitement ko.We decided to have a game at kung sino ang matatalo ay manlilibre pagbalik ng manila. Ang rule ng game ay kung sino ang mahuhulog na angkas ay siyang talo. Rik and Cliff are partners, si Rik ang naka angkas kay cliff while Erika and Arc are busy arguing dahil ayaw ni Arc na si Erika ang magmamaneho pero Erika is persistent to try how to drive a jetski kaya naman napabuntong hininga na lang itong nagpaubaya. Tiningnan ako ni Cloud pero ngumiti lang ako sa kaniya. Pumuwesto na kami

Abby POV:It’s been a week since we got home from the island and it was also been a week since Cloud is nowhere to be found. I remember the day when we arrived and that night he never slept in the house and until today hindi pa rin siya umuuwi. He said there was an emergency and it’s all about business and I should not worry but I can’t help but to overthink. After two days passed I convinced myself that maybe he was that busy, but after a week without receiving any calls or messages from him, I cannot help but to think that there something wrong between us. Pabalik balik akong naglalakad sa living room ng bahay and I was being back to my senses when my phone rang. I instantly grab and answer it."Ah hello Rik? nakatawag ba sayo si Cloud?" Agarang tanong ko."Hello abby? Hindi eh, hindi pa ba siya umuuwi?" He quietly asked."Hindi pa rin eh." Nanlulumong sagot ko. "Sige tawagan kita pag may balita a

Abby' POVHirap ang kalooban na maingat kong isinilid sa maleta ang mga damit ko. Nag uunahan sa pagpatak ang mga luha ko at halos hindi ko na makita ang mga damit sa panlalabo ng mga mata ko pero desidedo na akong umalis sa bahay na ito. Gusto ko mang lumaban pero mahirap rin pala kapag ikaw na lang mag isa ang umaasang magiging okay pa kayo. One sided love feels like hell, it was as if the other party is just only waiting when are you going to give up.Hilam sa luha na isinarado ko ang maleta at binitbit palabas.  Napatigil ako sa harap ng kwarto ni Cloud pero napangiti ako ng mapait."Malaya ka na Cloud, sana maging masaya ka."  Mahinang bulong ko at magaang hinaplos ang pintuan. Tuloy tuloy na naglakad ako palabas at hindi ko mapigilang hindi mapahikbi ng lingunin ko ang buong bahay."Ang bahay na ito ang saksi ng paghihirap at pagtitiis ko makasama lang kita"Tila naki

Abby's POV:"WALANG HIYA KA! ano't ang kapal ng pagmumukha mong tumapak sa pamamahay ko matapos mong saktan ang anak ko?! Lumayas ka! LUMAYAS KA SA PAMAMAHAY NAMIN!!"Nag-iinat na lumabas ako ng silid pero hindi pa ako nag sisimulang humakbang pababa ay ang galit na boses na ni Daddy ang aking narinig. Dali-dali akong tumakbo pababa pero napa-atras rin ako agad ng mapag sino ko ang kaniyang kausap.Nakayuko si Cloud sa harap ng pintuan ng bahay namin habang nasa harapan niya ang mga magulang ko."Mam, Sir, I came here to ask for forgiveness to your daughter, marami akong nagawang pagkakamali sa kaniya at narealize ko lahat ng iyon ng mawala---""Ha! At sa tingin mo maniniwala ako sayo? Ilang beses mong pinaiyak ang anak ko ng nasa poder mo siya Salazar! At ngayun na hindi niya kinaya lahat at iniwan ka ay pupuntahan mo siya rito?! Dios mio! Umalis ka na lang dahil wala kaming balak n

Abby's POV:"Hi""Hello"Napatawa ako ng palihim sa ayos naming dalawa. Kung noon para na akong hihimatayin kapag sinabihan niya akong "hi", ngayon ay parang wala na akong pakealam."Kamusta ka na?"Maya maya ay tanong niya. Bumuntong hininga muna ako bago ngumiti ng bahagya sa kaniya."Ayos naman.""Hmm" tumatango tangong aniya.Nandito kami sa isang coffee shop dahil gusto kong mag usap kami. Nakipagkita ako sa kaniya para magkaroon ng peace of mind kahit mahirap.Makalipas ang ilang sandali ay tahimik na nangangapa kami sa kung ano ang dapat gagawin."Abby""Cloud"Sabay na pagkabigkas namin sa pangalan ng isa't-isa."You go first." I said in a serious tone.He heave a sigh before looking at me straight in the eyes."Let's start again Abby." maaninag ang pagsusumamo sa kaniyang mga mata at boses."To tell you frankly, I am not here infront of you for reconciliation. I a