CHAPTER 15

Abby' POV

Hirap ang kalooban na maingat kong isinilid sa maleta ang mga damit ko. Nag uunahan sa pagpatak ang mga luha ko at halos hindi ko na makita ang mga damit sa panlalabo ng mga mata ko pero desidedo na akong umalis sa bahay na ito. Gusto ko mang lumaban pero mahirap rin pala kapag ikaw na lang mag isa ang umaasang magiging okay pa kayo. One sided love feels like hell, it was as if the other party is just only waiting when are you going to give up.

Hilam sa luha na isinarado ko ang maleta at binitbit palabas.  Napatigil ako sa harap ng kwarto ni Cloud pero napangiti ako ng mapait.

"Malaya ka na Cloud, sana maging masaya ka."  Mahinang bulong ko at magaang hinaplos ang pintuan.

Tuloy tuloy na naglakad ako palabas at hindi ko mapigilang hindi mapahikbi ng lingunin ko ang buong bahay.

"Ang bahay na ito ang saksi ng paghihirap at pagtitiis ko makasama lang kita"

Tila naki