Flor and I called out for her many times. I was so anxious to bring her my wife. However, she suggested that we must send Mj to the nearby clinic ot Holy Chaplet.  I did not waste any second. I talked to Roy and asked him if we could use his trike. Without further ado, we rush Mj to Dra. Alcala. She was shouting in pain. She actually bites me due to pain.Though she's crying in pain, it doesn't scare me. I worry not. I knew God is with us. I only got mad when she was complaining to a slow response from clinic crews. I have condemned the 'ale' there who tried to get the doctor's attention.Without ten minutes, after Mj has lain down, she gave birth to a healthy baby boy. It was 12:50 AM of March, 2007. I was so glad to see him. I expect for him, actually. His gender is a God's sign. Lord God gave and showed me a sign. Thus, when I saw his

Lumapit samin si Charline, kasama yung dalawa niyang ka-tropa. Tarah gave me a smile, but I ignored her. Hindi kami close kaya wag niya akong nginingitian dyan."Panoorin mo ko, babe! Iniinggit ako ni Derek e! Tignan mo, tatalunin namin yang mga yan!" Mathieu told her.Charline nodded, but clearly she's uninterested. "Yeah..."Mathieu quickly kissed her lips, then jogged back at the center of the court when the break is over. Inis na napa-padyak naman taken a rest somehow.It was six AM when Mj and I started to text Tito Jun and Jano. We want to leave the clinic as early as 8AM. However, our efforts turn into a confusion, frustration and boredom. We're confused what to do. We need P2000. Jano did not replied, Tito Jun as well. I was so mad waiting for their messages. I was so anxious to flaunt my baby in Bautista. Good thing, the couple arrived before 9 AM. They lend me P2000. After, doctor's some parting words of advises and prescriptions, we left the clinic. We only commuted.In Bau

Ang gusto ko lang ng mga oras na iyon ay ang ibalik saakin ang anak ko.As I expected, pagkapasok na pagkapasok ko pa lang sa kwarto ng anak ko, bumuhos na ulit ang luha ko lalo na't wala akong ibang nakikita kundi ang mga bagay na nakakapagpapaalala sa kanya.His bed, his toys, his clothes and his pictures.Lahat ng mga gamit niya nandito pa rin. Hindi naman kasi namin ito ginalaw at pinagalaw. Sa tingin ko, nag-uutos lang si Nanay Myrna ng kasambahay para linisan ito kaya wala akong alikabok na nakikita.Nanginginig ang tuhod kong lumapit sa kama niya at nanghihinang umupo rito. Marahan kong hinaplos ang kama niyang hinihigaan niya lang noon. Patuloy na bumubuhos ang luha ko."B-baby, miss na kita. Miss ka na ni Mommy. Sana nandito ka. Sana nandito ka para palakasin ang loob ko. Kasi, baby, nawala na rin ang daddy mo saakin. May iba na siyang mahal at magkakaanak na rin sila," I smiled kahit patuloy na bumubuhos ang luha ko, "Are you happy? Kasi magkakaruon ka na ng kapatid?" then I

"Nothing, really.""Are you sure?""Hmm, nanood lang ako ng movie kagabi.""Still into Jackie Chan movie, hon?" Natawa siya sa'kin. "Looks like you still have the hobby, huh?""Pareho kayo ng papa mo. Hindi na kayo nagsawa at halos 'yon na ang pinapanood niyo gabi-gabi."Actually, wala lang ako pagpipilian kagabi dahil puro romance movie and dramas and collection ng CD sa drawer. And our internet's connection is very slow at night.I never really think about it as my hobby. Ni hindi ko nga naramdaman ang pamilyar na pakiramdam nang nanood ako. Is she lying again?"I guess so."*****Tulala ako buong umaga, mabuti na lang walang nakapansin sa kanila. Busy silang lahat sa kani-kanilang trabaho sa bahay kaya napagpasyahan kong lumabas na muna ng bahay.Papalapit na ako sa pinto nang makasalubong ko si Maxrime. Sandali kaming nagkatingin pero kalaunan ay umiwas siya at nilagpasan ako ng walang sinasabi. Ni hindi man lang niya ako binati o kinamusta.*Sighs*"Christian, nandito ka ba?"Pin

Dahil kapag nalaman iyon ng pamilya ko, natatakot ako na baka pilitin nilang hiwalayan ko si Khalid na ayaw kong mangyari. Bukod sa mahal na mahal ko pa rin siya hanggang ngayon, ayaw kong baliin ang mga pinangako ko sa kanya at sa anak ko. Gagawin ko pa rin ang lahat para mabalik kami sa dati kahit na mukhang mahihirapan akong gawin iyon dahil may mahal na siyang iba at magkakaanak pa sila.Alam ko kasing kahit gaano nila kagusto si Khalid saakin, kapag nalaman nilang nasasaktan ako dahil sa kanya, pipilitin nila akong hiwalayan siya."Anak, okay ka lang?"Napakurap lang ako nang pukawin ni Daddy ang diwa ko mula sa malalim na pag-iisip.Ngumiti ako nang tipid at tumango, "O-okay lang naman po sa asawa ko na magtrabaho na ako."He smiled, "Kung ganun, papayag na rin ako. Magpapatawag din ako bukas ng meeting sa pagbabalik mo. Sabihin mo lang kung naninibago ka, ha? Don't force yourself."I smiled and nodded.Matapos kong makausap si Dad, tumungo na ako sa opisina ko. Nang makapasok a