Ibinalik na namin ang bangka na ginagamit pabalik ng mansyon. Nataon kasi na ang bangka na para sa mga guest ay nalaan sa ibang staff na sinamahan ang iba pang guest na maagang namasyal.Nakita pa ni Louisse ang pagtango ni Zairus. Mababakas pa rin ang galit sa mukha nito. "Ihatid mo na si Lena sa mansyon, Mang Ruben."Magsasalita pa sana si Louisse para tumanggi ngunit naitikom niya rin ang bibig nang tuluyan na silang talikuran ni Zairus. Nakita niya pa ang patakbong paglapit ni Gin sa huli, umagapay sa paglalakad nito. Napabuntong-hininga na lamang siya at saka tahimik na nagpatulong kay Mang Ruben na makasakay sa bangka.MAAGANG nagising kinabukasan si Louisse. Tinotoo talaga ng lalaki ang sinabi nitong magdamag na hindi makakauwi. Kaya naman ay malaya siyang nakatulog sa sariling k'warto. Pati si Gin ay mukhang sa hotel din nagpalipas ng gabi.Nang matapos sa kan'yang routine ay kaagad na bumaba ang dalaga. Dumiretso siya sa kusina at natagpuan niya na naghahanda pa lamang sila M

Paranh birthday lang eh,but still thank you for the greet effort na effort sa pag tatype maso't dahilan para tamaan ang espada ni Noegi. Tumalsik ang sandata paitaas na ikinabigla ng prinsipe. At habang nasa ere pa ito'y paikot ding sunod na inihampas ni Trei ang maso tungo sa kanang tagiliran ng prinsipe.Kaya't mabilis din namang nakatalon si Noegi't sinalo sa ere ang espada niya. At habang nasa ere pa rin nilingon niya sa bandang ibaba si Trei. At ginawang ice energy ball ang ice sword nayun sabay buong bilis na pinabulusok yun pababa tungo sa nakaangat na mukha ng kalaban.Pero hindi man lang nataranta o nabahala si Trei, at mabilis lang ding naihilig pakanan ang leeg niya kaya't dumiretso lamang pabulusok ang ice energy ball nayun at tumama sa lupa sa kaniyang likuran na sumabog din at ang blast ay palayo sa kaniya dahil medyo pa slanting ang bulusok ng ice energy ball nayun.Sabay no'ng nasa halos dalawang metro pa ang distansya ni Noegi bago makalapag muli sa lupa, mabilis din

I personalized, and we have got a few cars for our needs during our stay here.", he replies, a rougher lilt accentuating his perfectly smooth cadence. I probably shouldn't try to guess the possible causes of that lilt, because the guess-results are capable of driving me crazy. So, I just resort to a simple reply, "Oh-kay..."The car-stereo has a very soothing song playing in a background volume. It creates a beautiful ambience; one that I like immensely, provided the constant warmth that invades all my surroundings due to a particularly special presence right next to me. I am having a few unchaste thoughts that I totally should not have; but the soothing fragrance of his musky perfume begins calming my exhausted nerves immensely after a while. All the elements of the atmosphere are beginning to have an oddly soothing lulling effect on me.Yet another long moment within the span of forty-eight extremely eventful hours, that I want never to end.My life seems to be taking a hair-pin tur

"Ah, si Jiro? Scripwriter namin 'yon sa club. I had to help him with stuff." Mahinahon kong sagot bago pa sila mag-isip ng kung ano."Really? Eh, kanina pa nandito si Jay. He's also part of your club, right?" Si Sunhee naman ang nagtanong noon.I sighed as I look at them. Makahulugan silang nakangiti sa akin. Hindi ko alam kung papaano 'yon ie-explain sa kanila."Si Jay... busy siya." Sagot ko na lang.Magsasalita pa sana sila pero biglang natigilan ang lahat dahil sa pumasok. The air suddenly becomes quiet and I wonder why. Doon pa lang ako lumingon. And there, I saw Nari walking towards Jay. Lahat ay nakatingin lang sa kanila, tila nakikiramdam lang.Mayamaya ay tumayo si Jay at naglakad palabas ng room. Sinundan naman siya ni Nari agad. They didn't look tensed or what. Siguro ay may pag-uusapan lang ulit."Mabuti naman at okay na sila." Almost everyone in the room commented.Being the newest in class, it seems like I'm the only one who really can't relate to what's happening now. P

Imbis na sagutin ako'y tumawa lang siya at napailing."Pasado ka nang bad boy, Raf." si Mon na nakuha pang makipag-high five sa huli bago nakisabay sa pagtawa nito.Parang ayaw ko pang maniwala ngunit wala na akong nagawa kundi ang matawa na lang ng marahan.He ended up tagging along with us until Mon and I found our section's designated bus."Text me if you get bored."Sinalubong niya ako ng ngiti nang lingunin ko. Tumango ako at bahagya siyang kinawayan bago ako tuluyang sumakay ng bus. Angal ka lang, Lew pero wala ka na magagawa hahahaha"Sana all happy... 'wag lang ngingiting mag-isa para 'di mukhang creepy," anas ni Mon pagkalipat ng posisyon sa dinadantayang neck pillow. Her eyes are shut but she's smiling groggily, halos pang-asar.We settled on our assigned rooms upon arrival at the hotel. Girls are on third floor while the boys are on the second. The rooms are divided per grade and section kaya magkasama parin kami ni Mon pati nang iba kong kaklaseng babae.Pagkatapos magbaba