Semua Bab Jeepney Love Story: Bab 31 - Bab 40

Nalasahan ko ang sariling dugo dahil sa pumutok kong labi mula sa malakas na pagkakasampal sa akin ni Kira.  Pilit akong tumayo mula sa pagkakaupo sa lupa. Nanginginig akong napaatras nang mas lumapit silang lima sa kinaroroonan ko.  Napahiyaw ako sa sobrang sakit nang hilahin ni Camille ang buhok ko. Pakiramdam ko, nasugatan na ang sarili kong anit dahil sa mga kuko niyang bumabaon do'n. Hindi ko mapigilang maiyak dahil sa sakit na aking naramdaman. "T-Tama na... nasasaktan na ako sa ginagawa niyo," nahihirapang wika ko habang patuloy pa ring hila-hila ni Camille ang buhok ko.Humalakhak silang lima na parang baliw na nagpadagdag sa aking kaba. Marahas biglang hinawakan ni Kira ang aking baba. Naramdaman ko ang pagbaon ng kaniyang mga kuko sa aking balat mula sa mariin niyang p

Kinabukasan, nagising ako sa ingay ng mga boses na nagtatalo. Napakusot ako ng aking mga mata, ngunit nagulat na lamang ako nang makita sina Giovanni, Christine, at Alyson sa harap ko. Magkaharap sina Giovanni at Alyson habang nagtatalo. Si Christine naman ay nasa gitna nila't para awatin sila."Ano bang ginagawa mo ritong tomboy ka?" singhal ni Giovanni kay Alyson."Edi dadalaw," walang ganang tugon ni Alyson sanhi upang mamula sa inis si Giovanni."At sino namang nagsabi na pwede kang dumalaw rito?!" Galit na galit na ang mukha ni Giovanni subalit kabaliktaran iyon sa mukha ni Alyson na kalmado lamang."Ako," tipid na tugon ni Alyson saka ito ngumisi kay Giovanni.Nakita kong parang sasabog na sa inis si Giovanni kaya agad akong umupo mula sa pagkakahiga para tigilan sila. Ngunit napahiyaw na lamang ako sa sobrang sakit nang makalimutan kong hindi pa magaling ang bali ko sa aking buto-buto. Napasapo ako sa aking tiyan at parang maiiyak ako dahil

Araw ng lunes, maaga akong gumising para pumasok sa paaralan. Tuluyan nang humilom ang mga sugat sa aking buong katawan. Ngunit may naiiwan pa ring bakas ng peklat sa aking balat at may kaunti pa akong kirot na nararamdaman sa aking tiyan. Isang buwan pa ang aking hihintayin bago tuluyan gumaling ang bali sa aking buto-buto."Sana'y mabulok sa kulungan ang mga walang pusong kabataang 'yon. Kailanman hindi ko sila mapapatawad sa ginawa nila sa 'yo, Almhera. Hindi ko aakalaing may ganoong klaseng kabataan na walang konsensiya sa paggawa ng krimeng 'yon. Muntikan ka na nilang patayin at ipapagahasa pa sa mga walangyang lalaking 'yon."Nakasapo sa noong wika ni Mama habang kumakain kami ng agahan. Simula nang magising ako sa hospital, parang susugurin niya ang FoxyLuscious Group pati ang tatlong lalaki dahil sa nangyari sa akin. Kahit ako'y sobrang galit sa kanila, ngunit wala namang patutunguhan ang nararamdaman ko kung patuloy akong magagalit. Ang nasa isip ko na lamang

Biglang tumibok nang mabilis ang puso ko dahil sa sinabing 'yon ni Clinthon. Seryoso ba siya? Ang bilis naman yata para manligaw siya sa 'kin. Napakunot ang aking noo nang bigla itong humalakhak at napahawak pa ito sa kaniyang tiyan. Nagtataka ko siyang tiningnan nang naluluha na ito sa kakatawa. Anong nangyayari kay, Clinthon? Fishball lang naman 'yong kinain niya pero parang nasiraan na siya sa pag-iisip."Nakakatawa ang mukha mo, Almhera." aniya habang natatawa. "Nagbibiro lang naman ako tungkol sa panliligaw. Ang gusto ko lang ay makipagpakilala ng pormal sa 'yo at makipagkaibigan."Parang umalingawngaw sa pandinig ko ang huling katagang sinabi niya. Gusto niya lang pala makipag-usap sa akin para makipagpakilala ng pormal at makipagkaibigan. Biro lang pala 'yong sinabi niyang panliligaw sa akin. Subalit ba't ganito ang nararamdaman ko? Biglang bumigat ang pakiramdam ko at may kaunting kirot sa puso ko nang marinig na biro lang 'yon. Napipilitan akong tumawa, nagkuk

Sunod-sunod tumulo ang mga luha ko dahil sa katagang binitawan ni Mama. Sa buong buhay ko, ngayon niya lang ako sinigawan ng ganito at napagsalitaan pa ng masama. Nakalimutan ko lang naman inumin ang gamot ko, ba't grabe na agad ang galit ni Mama? Kahit sina Giovanni at Christine ay nagulat din sa pagtaas ng boses ni Mama. "Amanda! Ba't mo naman sinigawan ang anak natin?!" galit na wika ni Papa kay Mama nang makapasok ito sa kwarto. Parang nahimasmasan naman si Mama dahil sa sinabi ni Papa. Dali-daling lumapit si Mama sa akin saka ako niyakap. "Anak, I'm sorry. I'm sorry anak, hindi ko sinasadyang pagtaasan ka ng boses at pagsabihan ng masama." Hinawakan ni Mama ang magkabilang pisngi ko saka niya pinunasan ang mga luha ko gamit ang kaniyang hinlalaking daliri. "Sobra akong kinabahan dahil sa nangyaring 'to sa 'yo, Almhera. Hindi ko kaya 'pag may masama pang mangyayari sa 'yo," sabi ni Mama saka ito napayuko. Nanginginig ang kaniyang balikat nang umiy