Semua Bab Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Bab 2011 - Bab 2020

Nagpumilit siyang itago ang kaniyang sariling pagkakasala. "Mm-hmm. Ano-anong sinabi mo?""Sir, ano po ang iniisip ninyo kanina? Mayroon po ba kayong desisyon?" tanong ng isa sa mga regional manager.Walang maipaitang sagot si Sebastian. May ilang sandali ng katahimikan. "Eh, tungkol sa mga bagay-bagay ng aking lolo, baka aabutin pa ako ng ilang araw. Kailangan n'yo pa ring maglaan ng masusing pansin sa mga gawain ng kumpanya."Pagkatapos sabihin iyon, hindi na siya nagpaliwanag pa at bumangon na lamang siya at umalis sa silid ng pulong. Pagbalik niya sa kaniyang opisina, pumirma si Sebastian ng mga dokumentong kailangang pirmahan. Tumingin siya sa kaniyang relos at halos alas-diyes na, kaya't iniayos na niya ang kaniyang briefcase at lumabas ng kumpanya.May nag-aabang na sasakyan sa ibaba ng Ford Group. Nang makita si Sebastian na lumalabas ng kumpanya, nagbabaan sina Nigel at Minerva.Tinawag ni Nigel, "Sebastian, nais ni Minerva na bisitahin ang kaniyang tiyo."Napansin ni Se

"Hindi...totoo?" Hindi mapaninindigan ni Sean.Nag-iling si Sebastian. "Ang kanilang legal na pangalan ay Aino Ford at Louie Ford.""Aino at Louie! Maganda! Napakaganda! Mayroon nang dalawang apo ang pamilya Ford." Kaagad na bumangon si Sean mula sa sakit. Masayang nagsasayaw-sayaw ito sa kasiyahan.May mga tao na ganoon minsan. Kapag wala nang pag-asa, kahit may kaunting liwanag na, nararamdaman mo nang napakabuti na iyon. Ngunit kapag puno ng pag-asa, mas nais mo pa ng mas marami.Nag-ugma-ugma si Sean. "Sa susunod na anak..."Iniisip pa rin niya na magkaroon ng isa pang apo."Chris," mabilis na sagot ni Sebastian."Chris..." ngumiti si Sean. "Magandang pangalan iyan. Maganda! Aino, Louie, at Chris! Napakaganda!"Hindi na nagpatuloy si Sebastian sa usaping iyon. Kinontrol niya ang kanyang damdamin at sinabi, "Dad, hindi na pwedeng maantala ang libing ng aking lolo. Kailangan mo munang magpahinga at gumaling. Ang pag-aayos ng lamay at pag-aasikaso sa mga dumalaw para magbigay-

Sa halip, si Lincoln. Kapag naiisip ni Sabrina ang ganitong ama tulad ni Lincoln, maiisip niyang isang milyong beses nang mas mahusay si Sean kaysa kay Lincoln. Sino ba naman ang hindi nagnanais ng ama sa buhay na ito? Gusto rin niya iyon. Ngunit imposible na ito sa kanyang buhay. Siya rin, gusto niyang magkaroon ng ama, pero puno rin ng trauma ang kabataan at kabataan ng kanyang ina, si Gloria, dahil sa kanyang lolo. Kahit nais nitong patawarin ang ganitong ama, wala siyang sapat na dahilan para kumbinsihin ang sarili. Ngunit iba ang sitwasyon ni Sebastian. Hindi naman ganun kasama si Sean."Magpatawad ka na lang, Sebastian. Sa totoo lang, wala akong anumang pagmamahal sa kanya bilang ama dahil hindi naman siya ang aking ama. Ngunit, Sebastian, ngayon ay ama ka na ng dalawang anak. Magkakaroon pa tayo ng maraming anak sa hinaharap. 'Yung pakiramdam na tatawagin ka ng ilang anak na ama... o, magpatawad ka na lang, okey?"Tinitingnan ni Sabrina si Sebastian ng buong pagsinceridad. Mat

Pagkatapos niyang punasan ang kanyang mga luha at sipon, sinabi niya sa kanyang sarili, "Hoy, nakita mo na ba ngayon, Grace? Iyo na lahat ito ngayon. Ang iyong anak, ang iyong mga apo, at ang buong pamilyang Ford, iyo na lahat ngayon, Grace. Nakikita kaya ng iyong espiritu sa langit ang mga parusang kinakailangan kong tiisin? Wala akong gusto. Gusto ko lang makausap ako ng aking mga apo."Nang marinig ito ng driver na nasa tabi niya, hindi niya matiis na samahan si Sean at makaramay sa kalungkutan nito. "Master, umuwi na po tayo, ano?""Mm-hmm." Hindi nagalit ang matandang lalaki sa pagkakataong ito.Tahimik siyang sumunod sa driver papunta sa kotse, at pagkatapos ay hinatid siya ng driver pauwi. Nang dumating ang kotse sa entrada ng Tahanan ng Ford at nakita ni Sean ang kotse ni Sebastian doon, hindi niya ito nakitaan ng kakaiba. Sa katunayan, dumadalaw si Sebastian sa Tahanan ng Ford linggo-linggo upang bisitahin ang kanyang ama at lola. Nalaman lamang niya na may kakaiba nang pum

Sa nakalipas na ilang taon, paminsan-minsan ay bumibisita rin si Sabrina kay Lincoln. Ngunit, ang ugali ni Lincoln sa kanya ay mas nagpapakita ng pagpapalakas-loob kaysa sa tunay na pagmamahal. Kaya naman, wala talagang naramdaman si Sabrina para sa kanyang sariling biological na ama. Si Sean, sa kabilang banda, ay may tunay at malakas na sinseridad."Mister Ford…" Hindi alam ni Sabrina ang sasabihin.Ngumiti naman si Sean. "Sabrina, alam ko… alam kong mali ako. Hindi ako humihingi ng kahit ano. Ang makarating sa ganitong kalagayan ngayon at manatiling ligtas at maayos sa tabi ng iyong lola, ramdam ko na labis na akong pinagpala ng langit. Marami na akong naintindihan."Matanda na kami ng iyong lola. Hindi na mahalaga kung kumakain kami nang maayos o hindi sa hinaharap. Marami kaming katulong sa bahay kaya hindi mo kami kailangang alalahanin. Ang pinakamahalagang dapat mong gawin ay palakihin nang maayos ang iyong mga anak. Kung…"Pagkasabi niyon, tumingin si Sean kay Aino. "Kung t