Все главы พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก: Глава 171 - Глава 180
207
บทที่ 171 ดันทำให้กางเกงของลุคเปียกจนได้ ช่างน่าอายเสียจริง
“ตราบเท่าที่เรายังไม่ได้หย่ากัน ผมก็จะถือว่าคุณยังเป็นเมียผมอยู่ แล้วถ้าเกิดคุณไปมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นขึ้นมาล่ะก็ ผู้ชายคนนั้นคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องถูกตราหน้าว่าเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน และชื่อเสียงที่สั่งสมมาก็จะอันตรธานหายไปหมดแน่”ซาเวียร์เตือนด้วยเจตนาอันร้ายกาจของตนก่อนจากไปนีน่าพิงหลังไปกับผนังครัวเย็นเยียบ และเอ่ยถามเบียงก้าซึ่งกำลังสาละวนอยู่กับเคาน์เตอร์ครัว “นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? ผู้ชายคนนั้นบ้าสิ้นดี นอกจากบังคับเธอให้แต่งงานด้วยแล้ว เขาคิดจะทำบ้าอะไรอีก? ฉันรู้แค่ว่าเขาไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิด แต่กลับแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอแบบไร้เหุตผลถึงขนาดนี้”นีน่ารู้ได้โดยไม่ต้องถามด้วยซ้ำว่ารองเท้านี่จะต้องเข้าคู่กันกับรองเท้าของลูกท่านประธานแน่...แต่เจ้าบ้านี่รู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?เขาต้องรู้อยู่แล้วแน่ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มาเตือนเบียงก้าถึงที่นี่ เขาสั่งให้เบียงก้าปฏิบัติตามคำสอนหญิง แถมยังตามมาเผารองเท้าคู่อีกด้วยเบียงก้าเผยริมฝีปากเล็กน้อย ขนตาของเธอสั่นระริก “คนที่เคยติดคุกมาก่อนแบบเขาก็คงเจอเรื่องกระทบจิตใจมาก่อนทั้งนั้นแหละ เขาถึงได้ก่อเหตุอาชญากรรมแบบ
Читайте больше
บทที่ 172 ค้างที่นี่แล้วค่อยกลับไปตอนเช้า
เบียงก้าหมดหนทางแล้วถ้าชายผู้เป็นจุดสนใจออกมาข้างนอกเช่นนี้ เขาก็อาจถูกถ่ายรูปจากฝีมือพวกนักข่าวที่มีหน้าที่จับภาพชีวิตส่วนตัวของคนมีชื่อเสียงเพื่อเต้าข่าวแต่ถึงเขาจะอยากเปลี่ยนกางเกงก่อนกลับไปก็คงทำไม่ได้ เนื่องจากเจสันผู้เป็นดั่งนางสนองพระโอษฐ์ของลุคไม่อยู่ คนที่ไม่เคยทำงานพลาดอย่างเจสันกลับมาพลาดเอาวันนี้ แถมยังมีนัดบอดอีกด้วยเบียงก้ารู้ดีว่าการแยกทางกับคนรักนั้นเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดของชีวิตแต่งงาน เจสันเองก็ไม่ใช่คนอายุน้อย สำหรับเขาแล้วมันคงไม่ง่ายเลยที่จะได้พบรักครั้งใหม่ทว่าแล้วตอนนี้เธอควรทำอย่างไรดี...เบียงก้ามองเวลาแล้วก็ได้แต่คิดไม่ตก “นี่ก็ดึกมากแล้ว ห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ นี่ก็คงใกล้ปิดแล้วด้วยสิ ถ้าจะให้ฉันไปซื้อกางเกงตัวใหม่ให้ ฉันเกรงว่าตัวเองคงไปไม่ทันห้างปิดแน่”“แล้วหลังจากผมฟังคุณพูดทั้งหมดนี้แล้ว คุณกำลังจะบอกผมว่า ผมสามารถนอนค้างที่นี่กับคุณได้คืนหนึ่งแล้วค่อยกลับไปตอนเช้าถูกไหม?” หลังจากเขาเอ่ยขึ้นมาเช่นนั้น ลุคก็ไม่มองมาที่เธออีก เขาเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าที่หม่นลงเบียงก้ายืนอยู่หน้าห้องน้ำด้วยสีหน้าอันว่างเปล่านิ้วของเธอจับเข้าที่กรอบประตู
Читайте больше
บทที่ 173 ล้างหนี้แค้นและคอยเป็นกำลังให้กับเบียงก้า
“แล้วถ้าเกิดท้องขึ้นมา คุณคิดจะทำแท้งไหม?” สายตาจริงจังของลุคจ้องมองเธอ ขณะเดียวกัน เขาก็ถอดนาฬิกาข้อมือออกเบียงก้าคิดว่านี่ถึงเวลาที่เขาต้องพักผ่อนแล้วในตอนนั้นเอง เบียงก้ารู้สึกว่าบทสนทนาระหว่างเธอกับเขาช่างไร้สาระเหลือเกิน “ทำไมฉันต้องปล่อยให้ตัวเองท้องด้วยล่ะ?... ถ้าหากฉันจะไปมีอะไรกับใคร ฉันก็จะขอให้เขาใช้ถุงยาง เพราะงั้น... มันไม่ควรจะมีคำถามเมื่อกี้ผุดขึ้นมาด้วยซ้ำค่ะ”หลังจากพูดไปแบบนั้น เบียงก้าก็กลับห้องไปลุคยืนอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ท่าทางสุขุมของเขาดูไม่เข้ากับห้องนั่งเล่นแคบ ๆ นี่เลยสักนิด เขาถอดนาฬิกาออกแล้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต ทั้งยังถอนหายใจตอนที่เห็นเบียงก้ากลับเข้าห้องไปมันเป็นเรื่องจริงที่ซาเวียร์ใช้คุณปู่มาขู่บังคับให้เธอจดทะเบียนกับเขาสองสามวันก่อน ลุงกับป้าเป็นคนมาบอกเขาเองว่าซาเวียร์แต่งงานแล้วและหลังจากที่ซาเวียร์พาเบียงก้ามาถึงห้องส่วนตัวของโรงแรม คดีการหายตัวไปของคุณปู่เธอก็ได้รับการคลี่คลาย ซาเวียร์ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว นอกจากจะเล่นงานเบียงก้าด้วยจุดอ่อนซึ่งก็คือปู่ของเธอซาเวียร์นั้นเป็นคนอ่อนไหวและขี้ระแวง เวลาคนประเภทนี้ทำอะไรก็จะรอบคอบเป็นอย่
Читайте больше
บทที่ 174 ลุค ครอว์ฟอร์ดพูดจาสกปรก
เบียงก้ารู้สึกได้ว่าเขาหันมาแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง“ซาเวียร์น่ะ… ซาเวียร์มาเมื่อตอนบ่าย ฉันยื้อยุดฉุดกระชากกันนิดหน่อย กระดุมนั่นคงจะหล่นมาตอนนั้น”น้ำเสียงเธอดูสงบเธอไม่อยากกลายเป็นนักโทษที่ต้องถูกลุคสอบสวนทั้งที่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนบ่ายไม่ได้เป็นความผิดของเธอ“หมอนั่นทำอะไรคุณ? ทำไมต้องยื้อยุดฉุดกระชากกันอย่างนี้ด้วย?” อุณหภูมิในน้ำเสียงของเขาเย็นลง 1,000 องศา“แค่เถียงกันนิดหน่อยน่ะ ไม่มีอะไรหรอก นีน่าเพื่อนฉันก็อยู่ด้วย เธอคอยกันฉันออกจากซาเวียร์” เบียงก้าเงยหน้ามองเข้าไปในดวงตาของลุคเพื่อพยายามจะอธิบายเรื่องราวแท้ที่จริงแล้ว เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงอยากจะอธิบายให้เขาฟังมากมายขนาดนั้น บางทีอาจจะเพราะว่าเขาเป็นพ่อของลูกเธอก็เป็นได้หลังจากอธิบายทุกอย่างที่จะทำให้เขาโกรธเรียบร้อยแล้ว เธอก็ยังไม่ได้รับคำตอบอยู่พักใหญ่ มีเพียงลมหายใจอุ่นที่เจือกลิ่นของความเป็นชายเป่ารดลงบนใบหน้าของเธอเบียงก้าต้องการเงยหน้าขึ้น หากแต่ริมฝีปากของเธอกลับถูกชายคนนี้จับจองไว้เสียก่อนจุมพิตนี้นุ่มนวลอย่างที่สุด แต่สัมผัสที่อ่อนโยนของชายผู้นี้กลับเร้าให้เธอรู้สึกวาบหวามไปทั้งร่
Читайте больше
บทที่ 175 คุณพ่อจอมงี่เง่าของพวกเขาจะต้องยอมฟังน้าบีแน่
เบียงก้าก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารเช้าของตัวเองต่อไป ขณะนั่งฟังบทสนทนาระหว่างพ่อลูก เธอเองอยากจะบอกเหลือเกินว่าเมืองที่พูดถึงนั่นน่าสนุกไม่น้อย...มีบางมุมที่คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นมองไม่เห็นอยู่ด้วย“น้าบีครับ…”“น้าบีคะ…”เด็กทั้งสองเริ่มอ้อนวอนเบียงก้าลานี่และเรนนี่รู้ดีว่าคุณพ่อจอมงี่เง่าของเขาจะต้องยอมฟังน้าบีแน่ พวกเขาถึงอยากขอร้องให้เธอช่วยพูดกับพ่อจอมงี่เง่าของตัวเองเมื่อลุคมองไปยังเบียงก้า คิ้วที่ขมวดของเขาก็ค่อย ๆ คลายลง สีหน้าท่าทางของเขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันทีเมื่อเทียบกับคำพูดรุนแรงที่ใช้คุยกับลูก “เด็กคนอื่นเริ่มเรียนกันไปตั้งแต่เดือนก่อนแล้ว ลานี่กับเรนนี่เริ่มช้ากว่าคนอื่นมาเดือนหนึ่งแล้วนะ”เมื่อเบียงก้าได้ยินดังนั้น สีหน้าที่เธอมองไปที่ลูกทั้งสองดูประหลาดใจ “ถ้าอย่างนั้น หนูสองคนก็ควรไปโรงเรียนนะ…”ลานี่และเรนนี่หน้ากิ่วลงทันทีลุคโทรไปยังคฤหาสน์ครอว์ฟอร์ดตอนแปดโมงเช้าเครื่องแบบและกระเป๋านักเรียนของลานี่และเรนนี่ถูกจัดเตรียมไว้แล้วจากนั้น เจสันก็ขับรถไปรับของพวกนั้นในตอนที่เขาไปถึงคฤหาสน์ครอว์ฟอร์ด สมาชิกในตระกูลกำลังรับประทานอาหารเช้ากันอยู่
Читайте больше
บทที่ 176 เบียงก้าหน้าแดง
“ดูสิ! นั่นวอลเตอร์ ลองก์ไม่ใช่เหรอ?”เพื่อนร่วมงานหญิงมองไปที่โต๊ะที่เบียงก้านั่งอยู่ขณะกำลังรับประทานซุปอยู่ที่อีกโต๊ะหนึ่ง เธอกะพริบตาและเงยหน้าขึ้นอย่างไม่เชื่อสายตาพลางเอ่ยถามเพื่อนร่วมงานที่อยู่ที่โต๊ะเดียวกันเพื่อนร่วมงานของเธอมองไปในทิศทางเดียวกัน จากนั้นพวกเขาก็เบิกตากว้าง “นั่นใช่วอลเตอร์ ลองก์จริง ๆ ด้วย…”ไม่เพียงแต่โต๊ะของพวกเขาจะพูดถึงเธอ แต่ที่โต๊ะอื่น ๆ ก็พูดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกันในอีกโต๊ะหนึ่ง ผู้หญิงที่ชื่นชอบเขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วแอบถ่ายรูปวอลเตอร์เอาไว้ เธอกล่าวว่า “ปีที่แล้ว ชาวเน็ตกล่าวว่าเขาเป็นที่รู้จักในฐานะผู้ชายที่ฮอตที่สุดภายในประเทศ ในที่สุดฉันก็ได้เจอเขาในวันนี้ เขาช่างหล่อเหลาอะไรเช่นนี้นะ”ถึงแม้ว่าจะไม่เกิดความโกลาหลขึ้น แต่ก็ยังได้ยินเสียงของผู้หญิงพูดคุยกันภายในโรงอาหารหลังจากที่เบียงก้าได้ฟังสิ่งที่วอลเตอร์พูด เธอก็ได้รับประโยชน์มากมายจากเขาคำพูดของทนายความมีความชัดเจนและรัดกุมมาก และคำพูดของเขาก็ยังเข้าใจได้ง่ายเช่นกันวันนั้นในช่วงค่ำ เบียงก้าขึ้นรถของซาเวียร์ที่ทางเข้าสถานีรถไฟใต้ดินไปและถูกบังคับให้จดทะเบียนสมรส แต่เธอก็ยินยอมโด
Читайте больше
บทที่ 177 ฟังในสิ่งที่เด็กและผู้หญิงต้องการ
เป็นเวลาห้าโมงเย็น หลังจากที่เลิกงานแล้วทุกคนก็เตรียมตัวกลับบ้าน ในเวลานั้น ช่อกุหลาบช่อใหญ่ถูกส่งมาที่แผนก “ขอโทษครับ ใครคือคุณอีวอนน์ กิเดียนครับ?”"ฉันเอง มีอะไรคะ?" อีวอนน์คว้ากระเป๋าชาแนลขึ้นมาและเดินไปยังทางเข้าแผนก“ดอกไม้ของคุณครับ คุณผู้ชายที่ส่งมาให้บอกว่าเขาไม่อยากเห็นคุณโกรธและเขาก็ฝากข้อความเอาไว้ว่าเขาจะแต่งงานกับคุณเมื่อคุณบรรลุนิติภาวะแล้วครับ” คนส่งดอกไม้ยื่นช่อดอกไม้ให้อีวอนน์อีวอนน์หยิบดอกไม้ขึ้นมาและมองดูการ์ดในช่อดอกไม้ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม จากนั้น ใบหน้าของเธอก็เย่อหยิ่งขึ้น เธอโยนการ์ดลงในถังขยะอย่างเขินอายก่อนเดินออกจากที่ทำงานไป “เฮ้อ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้านายที่เยือกเย็นของเราจะส่งดอกไม้เพื่อต้องการง้อผู้หญิงแบบนี้” เพื่อนร่วมงานหญิงคนหนึ่งพูดแล้วเดินไปหยิบการ์ดจากถังขยะขึ้นมาดู เพื่อนร่วมงานหญิงอีกหลายคนจึงเดินเข้าไปหาเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นเพื่อนร่วมงานหญิงอุทานด้วยความประหลาดใจ “ไม่น่าเชื่อเลยว่าเจ้านายของเราจะโรแมนติกแบบนี้! เราเชื่อคำพูดในเน็ตไม่ได้จริง ๆ ดูสิ ผู้ชายมักจะชอบเด็กสาวและคนที่อ่อนหวานอยู่ตลอดนั่นแหละ!”เพื่อนร่วมงานชายคนหน
Читайте больше
บทที่ 178 กลิ่นของความรักภายในห้องครัว
เบียงก้ายุ่งอยู่ในครัวเธอได้ยินเสียงเด็กทั้งสองคนกำลังเล่นอยู่ในห้องนั่งเล่น ผ่านไปครู่หนึ่ง หลังจากที่เรนนี่กรีดร้องเบา ๆ ไม่นานบรรยากาศก็เงียบลงเบียงก้าจึงหยุดหั่นผักและเดินออกไปดูเธอนั่งลงและเอามือของเรนนี่ที่กำลังขยี้ตาออก "เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?"“หนูเผลอเอามือไปจิ้มตาตัวเองค่ะ” เรนนี่กล่าวอย่างไร้เดียงสา เธอทำให้น้าบีเป็นกังวล!"เจ็บรึเปล่าคะ? ไหนขอดูหน่อยสิ?” เบียงก้ามองดูเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง เธอเป่าตาเรนนี่เบา ๆ เรนนี่พูดอย่างอ่อนโยน “พอน้าบีเป่าให้แล้ว หนูก็หายปวดเลยค่ะ”เมื่อเธอเห็นว่าเด็กหญิงตัวน้อยไม่เจ็บแล้วก็ยิ้มอย่างอบอุ่น เธอลูบหัวเด็กหญิง “ถ้าอย่างนั้นเป็นเด็กดีและทำการบ้านกับลานี่นะ เดี๋ยวเราก็จะได้ทานอาหารกันแล้ว”เรนนี่พยักหน้าบลองช์หยิบกระเป๋าของเขาออกมาแล้วเปิดออกเพื่อค้นหาดินสอและหนังสือ จากนั้นเขาก็เริ่มทำการบ้านกับน้องสาวตัวเล็ก เด็กทั้งสองต่างก็โหยหาความรักจากแม่ ดังนั้น พวกเขาจึงกลัวจะทำผิดพลาด พวกเขากลัวจะสูญเสียน้าบีที่เป็นเหมือนแม่ของพวกเขาไปอาวุธเดียวที่พวกเขาสามารถใช้ได้คือการเชื่อฟังและทำตัวให้น่ารักเบียงก้ากลับมาที่ห้
Читайте больше
บทที่ 179 คุณไม่ต้องการฉันเหรอ? ฉันจะยอมมอบร่างกายนี้ให้คุณเลยนะ
หลังจากที่ลุคออกไปเบียงก้าก็รู้สึกโล่งใจ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ทั้งหมดเธอถอนหายใจในขณะล้างจานที่อยู่ในอ่าง เธอไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับเธอเมื่อเขาพูดว่าเขามีเรื่องต้องจัดการคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงสิ่งที่อีวอนน์พูดที่สำนักงานอีวอนน์พูดถูกมันก็อาจจะจริงที่ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบผู้หญิงอ่อนเยาว์ถึงแม้ว่าเบียงก้าจะมีอายุเพียง 24 ปี เธอไม่ได้ดูแก่และยังดูเด็กอยู่มาก แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่สามารถสู้อีวอนน์ที่มีอายุเพียงแค่ 19 ปีได้ในสายตาของผู้ชายแล้ว ระหว่างผู้หญิงที่เคยอุ้มท้องมาแล้วกับผู้หญิงที่ยังไม่เคยมีลูกนั้นค่อนข้างแตกต่างกัน ในโลกของอินเทอร์เน็ตนั้นค่อนข้างก้าวหน้า และยังมีทั้งผู้ชายที่น่ากลัวและผู้หญิงที่โง่เขลามากมาย แต่ไม่ว่าสิ่งที่คนอื่นคิดจะเป็นเช่นไร แต่เบียงก้าก็เป็นหนึ่งคนที่คิดเช่นนั้นผู้ชายอย่างลุคนั้นร่ำรวยและมีอำนาจมากมาย เขาดูดีและมีร่างกายแสนเร่าร้อน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะกลายเป็นที่หมายปองของผู้หญิงมากมายแล้วผู้ชายอย่างเขาจะรักผู้หญิงคนหนึ่งตลอดไปได้อย่างไร? …เจสันมาถึงที่ชั้นล่างตอนทุ่ม 40 นาทีเบียงก้าพาเด็ก ๆ ลงไปที่ชั้นล่าง เธอตั้งใจจะ
Читайте больше
บทที่ 180 ทั้งสองรับรู้ได้ถึงความหอมหวานและความสนิทสนมในทันที
เธอสูดกลิ่นกายที่ช่างหอมหวานของชายผู้นั้น หลังจากสัมผัสมันอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เบียงก้าก็กลับสู่ความเป็นจริง“คุณฝันร้ายรึเปล่า?” ริมฝีปากที่เย็นชาของลุคกดลงบนหน้าผากของเธอ จากนั้นมือใหญ่ของเขาก็จับผมที่ยุ่งเหยิงของเธอทัดใบหูให้เธอ เขามองดูใบหน้าอันสดใสและดวงตาที่เปียกปอนของเธอ เขาพูดเบา ๆ ว่า “อย่ากลัวไปเลย ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น”เบียงก้ารู้สึกขอบคุณที่มันเป็นเพียงแค่ความฝันเมื่อเธอลืมตาขึ้นมา เธอก็ได้เห็นความจริงที่ไม่ได้เลวร้ายดั่งเช่นความฝันมือข้างหนึ่งของเธอจับเอวที่กระชับของชายผู้นั้น ในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งคว้าที่เสื้อของเขา เธออ้าปากค้างหลังจากได้ยินคำพูดปลอบโยนของชายผู้นั้นบรรยากาศภายในห้องเล็ก ๆ ตกอยู่ในความเงียบหลังจากนั้นไม่นาน เบียงก้าก็ฟื้นคืนสติ เธอสะบัดมือออกจากเอวและหน้าอกของเขาอย่างรวดเร็ว เสื้อที่ลุคใส่อยู่มีรอยยับหลังจากที่เบียงก้าปล่อยมือออก"ฉันขอโทษ ฉัน-ฉันจะรีดให้คุณเองค่ะ” เบียงก้าไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากที่เธอพูดเช่นนั้น เธอก็กำลังจะลุกขึ้นลุคดึงเธอกลับเข้าไว้ในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า “นอนต่ออีกหน่อยสิ ยังเช้าอยู่เลย”ลมห
Читайте больше
Предыдущий
1
...
161718192021
DMCA.com Protection Status