ViaKinabukasan ay maaga akong nagising. Walang pasok ngayon. Naabutan ko rin si mama na nagluluto. Bigla kong naisip si Kian at si tita Lianee. Kung dalhan ko rin kaya sila doon ng pagkain para hindi na sila bibili pa sa labas.Umiling ako. Baka iba ang iisipin ni Kian kapag parati na akong dumadalaw sakanya. Napaisip ako. Hindi rin. Kasi may part akong dapat bumawi kasi ako ang dahilan bakit siya nahospital. Tiningnan ko si mama."Ma, pwede ko po bang bigyan ng pagkain iyong kaibigan kong nahospital? Para hindi na sana sila bumili pa sa labas ng pagkain nila." aniya ko."Sige at marami naman akong niluto. Ikaw na maghanda. Pupunta ka ba ngayon?" tanong sa akin."Opo ma."Agad kong kinuha ang ilang baunan at naglagay ng kanin at ulam. Naglagay narin ako ng ilang prutas at tinapay para may kinakain kung sakaling magutom.Nang maayos ko ang lahat ay agad na akong naligo at nagbihis. Kumain saglit at nagpaalam na. Pagkalab

Kian"Kian!" Napatingin ako ng may tumawag sa akin. Si Trisha.Tiningnan ko ang mga studante ring sumusunod sakanya pero wala pa siya."Uuwi ka na? Sabay na tayo?" aya niya.Tipid akong tumango at nagsimula nang maglakad. Binabagalan ko ang paglakad at baka maabutan pa niya ako kung sakali. Agad akong lumingon sa likod kung sumusunod na siya pero wala pa. Hindi ko pa siya matanaw."What do you think? Maganda diba yung idea ko?"Tumingin ako sakanya nang mapagtantong kinakausap pala niya ako."Ha?" sa totoo lang ay hindi ko narinig na nagsasalita siya. Posible ba yun? Or sadyang focus lang ang utak ko para sa iisang tao na ngayon ay inaantay at hinahanap ko."Ang sabi ko mas maganda sana kung may pattern tayong sinusunod sa sabayang bigkas presentation natin. Magandang tingnan iyon. Tapos ... "Natigil siya sa pagsasalita ng mapansing hindi ko binibigyan ng pansin ang sinasabi niya.Na

Via"Guys! Final practice na natin to! Ayusin niyo naman!" naiinis nang sigaw ni Trisha sa amin.May ilan kasi sa aming nagkakamali pa at hindi nakakasabay sa action. Kitang kita sa mukha ni Trisha na nagpipigil ito sa inis. Ayaw sigurong masira ang poise nito. Nagmamaganda kay Kian eh. Kanina pa.Ewan ko ba kung bakit inis na inis ako sa tuwing lumalapit siya kay Kian. Parang nangangati ang kamay ko at gustong manabunot ng buhok."Inhale, exhale." pagpapakalma ko sa sarili at tinuon nalang sa iba ang mata ko.Nang matapos kami sa praktis at medyo handa na para bukas ay nagsiuwian na kami.Ilang araw din ang lumipas nang mapanood ko ang video at ngayon ay nasa likod ako ni Lalaine na naglalakad papuntang gate."Sigurado ka bang susundan natin si Lalaine?" bulong ni Gail na ngayon ay nasa tabi ko.Hindi ko kwinento lahat sakanya at baka madulas ang dila at masabi sa iba. Sinabi ko lang na hindi na niya ako pinapa

ViaPara akong sasabog sa kahihiyan. Sinabi sa akin ni Kian na hindi talaga birthday ng mama niya ngayon. Iyong tipong nawalan ka kaagad ng mukhang ihaharap sa mama niya pagkatapos ng nangyari kanina?Ilang beses na ba Kian? Ha?Halos guluhin ko ang buhok ko sa hiya. Nagpaalam narin kami agad ng malaman ko ang totoo."Ayos lang iyon Via, ano ka ba. Natuwa pa nga si mama niya ng makita ang cake eh." Pagpapakalma niya sa akin pero mabigat parin sa loob eh. Nakakahiya talaga.Hinarap ko si Gail."Mukha akong tanga kanina Gail. Alam mo ba yun? Nakakahiya!" reklamo ko."Nakakahiya lang pero hindi ka nagmukhang tanga." pagtatama niya sabay kain ng bread na binili niya kanina. "Kain ka muna. Hindi man lang natin natikman iyong cake na binili mo. Umalis nalang tayo agad kanina." dagdag nito na tonong nagrereklamo.Napatakip na naman ako sa mukha at tiningnan si Gail."Ano ang sinabi ni tita kanina sayo?" curiou

Kian"Kian, kian!" halos mapaigtad ako at gising sa katinuan ng mapagtantong tinatawag ako ni mama."Bakit ma? May kailangan ka?" agad kong tanong.Kumunot ang noo nito sa akin na parang naninibago sa kinikilos ko."Ayos ka lang? Parang ang bigat ng iniisip mo." pansin niya sa akin."Wala to ma. Napagod lang siguro."  saka kinamot ang sintido ko. Sinilip ko ang oras sa cellphone ko sa mesa at pasado 9 na.Minessage ko si Via kung nakauwi na pero wala pa siyang reply. Kung ano ano na ngayon ang nasa isip ko. Magkasama sila ni Jarus ngayon. May parteng naiinis ako. Dapat hindi ko siya hinayaan kanina. Dapat hindi ako ang unang umalis. Mali. Wrong move ka Kian."Para kang may inaantay nak." nilingon ko si mama na ngayon ay inaayos ang hinigaan.Lumapit ako sakanya at inalalayang makababa sa higaan niya."Wala po ma. Tiningnan ko lang po ang oras." Napatingin ako sa phone ko ng tumunog ito."Anak."