ViaIlang beses akong nagpalit palit ng pwesto sa kama. Gigilid, dadapa, o nakahilata. Hanggang sa bumangon nalang ako nang hindi ko parin makuha ang tulog ko. Ramdam ko narin ang lamig ng panahon.Tumayo ako at kinuha ko ang makapal kong dyaket at sinuot. Nasa kwarto na sila mama at papa. Tiningnan ko ang oras at 9 pm palang naman.Lumabas ako ng kwarto at tumungo sa kusina para uminom ng tubig. Umupo ako at nilapag sa lamesa ang mainit na tubig na baso. Nasa isip ko parin ang sinabi ni Kian sa akin.Totoo ngang si Vim ang may pakana gaya ng narinig ko sa CR noon. Mayaman si Vim at isa ang pamilya niya ang nagbibigay ng scholarship sa mga ibang studanteng nakaavail at isa doon sina Andrea at Lalaine.Nakita niya sigurong mas mahina si Andrea kay Lalaine kaya una niya itong pinaglaruan. At napakaclear na sa akin na mas ibigay ang sisi kay Andrea ang gabing iyon dahil alam nilang malaki ang mawawala kapag madadawit ang pangalan ng anak nila.

Via"Thank you Kian. Dito nalang ako." pasasalamat ko ng makarating kami dito sa kanto."Malapit nalang ba iyong bahay niyo dito?" tanong niya.Tumango ako saka tinuro ang bahay namin na tanaw na mula sa kinatatayuan namin."Iyong lang ang bahay namin." saka ako ngumiti. "Magdidilim na. Uwi ka na din." aniya ko. Tiningnan niya ako at ngumiti."Sige." Malawak akong ngumiti saka kumaway."Ingat. Salamat ulit." tumango ito sa akin bago siya umalis.Sa oras na ito ay nangiti parin akong pinapanood itong umaalis. Para bang nakadikit na sa labi ko ang ngiting huli kong nakita sakanya.Magmula kaninang niligtas niya ako sa muntik kong pagtawid ng wala sa oras dahil sa kalutangan ko. Pagsabay niya sa akin sa paglalakad at ngayon ay sa paghatid pa. Tiningnan ko ang palad kong hinawakan niya para kumapit sakanya kanina at hindi mahulog mula sa pagkakaangkas ko sa bike niya. Parang umusbong ang kakaibang damdamin sa akin rason para lumawa

Via"Sorry Kian." paghihingi ng tawad muli ni Trisha.Napahinto kami nang magkamali na naman si Trisha sa praktis namin. Ang masaklap ay lagi nitong naapakan ang paa ni Kian."Are we still presenting this Trisha? Hindi ba pwedeng pili nalang? Yung talagang maalam sa pag waltz at graceful ang galaw? Hindi kami bagay sa pangmahinhin na sayaw. Sa rock pwede pa." suhestyon ng isang kaklase namin."I agree! Masyadong old at nakakahiya ang iprepresent natin sa harap ng mga studante. Magiging katawa tawa lang tayo." Sang-ayon naman ni Vim."Botohan nalang kung sino ang magprepresent. Yung nakakasunod." Singit ni Gio."Ako!" napatingin lahat kami kay Lalaine nang magsalita ito."Gusto mong sumayaw?" Manghang tanong ni Gio."Sira! Ako, boboto ako ang ibig kong sabihin." Paliwanag niya saka tumingin sa akin. "Gusto kong magpartner si Kian at Via. Parehas silang nakakasabay sa steps."Namilog ang mata kong tumingi

ViaNasa harapan kami ngayon ng bahay nila Andrea. Nakailang katok na kami pero wala paring nagbubukas.Nakatingkayad akong sumisilip sa taas ng gate nila."Baka wala sila sa loob." hula ko ng wala akong masilip na kahit anino sa loob.Sumunod naman si Kian na sumilip sa taas ng gate kung may tao o wala sa loob. Sa tangkad niya ay hindi na siya nag-effort. "Mukha ngang walang tao." Pagsasang-ayon niya.Nagtinginan kaming dalawa na walang idea kung ano ang susunod naming gagawin. Maya maya ay may dumaan na babae at may kasamang batang maliit."Ate." Tawag ko at tumakbo akong lumapit dito. "Alam niyo po ba kung saan po pumunta iyong nakatira dito?" turo ko sa bahay nila Andrea. Kumunot ang noo nito."Matagal ng walang nakatira sa bahay na iyan." Imporma niya na nagpangilabot sa akin."M-matagal na po?" ulit ko."Oo. May sampong taon naring nakalipas nang umalis ang may bahay diyan." Na

ViaI've been consistently convincing and shunning myself not to fall for him but myself won't cooperate.He was sweating and breathing so fast and heavily. Medyo magulo at basa ang buhok nito  na parang naligo na sa pawis. Nakasuot ito ng plain white t-shirt at pantalon pero halatang pati damit ay basa din.Tumakbo ba siya?He was looking around like he's looking for someone. Siyempre ako yun. Ako lang naman ata ang pinunta niya dito. I grinned."Andito na pala siya." narinig kong sambit ni Dale sa likod ko ng matapos silang mag-ayos at ligpit dito sa food house. "Kian!" tawag niya na kinalingon naman ni Kian sa kanya hanggang sa dumapo sa akin ang tingin.That was the time that our eyes met. Hindi natanggal ang mata ko sakanya. Lumapit ito sa amin."You're sweating dude. Tumakbo ka?" Dale teases him. Kian glared him.Nagulat kami ng may marinig kaming nabasag sa loob ng kusina."Andrea naman! Konting pag-iingat